Noortje is nu 4 weken en in de nachten slaapt ze prima! Ze komt 1x midden in de nacht voor de nachtvoeding (fles) en slaapt daarna gewoon weer verder. Heerlijk. Maar overdag wil ze absoluut niet slapen. Ze kijkt continu met haar grote ogen de grote wereld in. Ze gaapt amper en oogt ook niet moe. Het maakt niet uit waar ik haar neer leg: wandelwagen, box, bedje.. ze blijft steeds huilen. Dan laat ik haar even huilen (5 a 10 minuten) maar dan is ze zo overstuur, ze gilt het echt uit. Als ik haar op schoot neem dan is ze even rustig, maar ook dan kan ze gewoon weer beginnen te huilen. Soms stopt ze na 5 minuten en valt ze lekker in slaap, maar regelmatig gaat ze dan na 5 minuten gewoon weer opnieuw beginnen met huilen. Wat moet ik hier nu mee? Ik weet gewoon niet wat ze wil. Aandacht? Heeft ze krampjes? Ik word er zelf erg onrustig door en ben doodmoe..
Is ze niet oververmoeid? Mijn kleine meid sliep ook niet overdag. Na een week op vijf/zes begon ze ook nog eens slechter te drinken. Ze wilde om het uur aan de borst en huilde tijdens de voeding. Ik werd er gek van. Ik kwam helemaal niet meer aan mezelf en het huishouden toe, omdat ik constant bezig was met voeding geven en troosten. Ik was echt van plan om van de borstvoeding af te stappen. Op advies van het CB ben ik Robinn gaan inbakeren. Dat helpt perfect. Ze heeft twee dagen bijna alleen maar geslapen. Ze heeft echt slaap ingehaald. Ze slaapt nu tussen de voedingen wel één tot drie uurtjes. En als ze dan wakker is, is ze niet meer zo aan het huilen. Dat deed ze wel de hele tijd, omdat ze zo moe was. Als ze nu wel gaat huilen betekent dat meestal dat ze moe is, en dan doe ik haar weer naar bed. Succes ermee.
Mijn kinderen waren overdag ook altijd vrij wakker. Papa of ik hadden ze wel veel in de draagdoek, waar ze lekker doezelden, maar echt lang en diep slapen hebben ze overdag niet veel gedaan. En echt niet omdat ze oververmoeid of huilerig waren, gewoon, ze waren alert. Als je kindje overdag niet ergens anders wil slapen, dan is een goede draagdoek of sling wel een oplossing hoor!
Julia sliep de eerste weken zowel overdag als s nachts weinig en huilde heel veel. Ze was gewoon oververmoeid door prikkels. Ik ben haar gaan inbakeren dit had snel effect. Ook al liet ik haar soms wel een uur huilen. Iedere keer naar haar toe, een speentje geven en over haar bolletje wrijven. Het huilen nam snel af en nu slaapt ze veel meer dan de eerste weken !
klinkt inderdaad als een oververmoeid meisje. Inbakeren en rust en regelmaat gaan toepassen. Je kan het CB ff bellen, die kunnen je helpen (hier tenminste wel..... en het heeft gewerkt) gr. wup
Hoi, Hoe jij het omschrijft, zo ging het bij mij ook toen ze rond die leeftijd was. Huilen....huilen en nog eens huilen. De nachten gingen ook goed. Overdag was een ramp. Niet slapen maar huilen. En ik? ik ging haar maar entertainen en op de arm in slaap wiegen. Dat was de grootste fout die ik als kersverse moeder kon maken. Ik creeerde een overprikkeld kindje. Ik zag het ook niet meer zitten. Op advies van het cb ben ik toen rust en regelmaat gaan toepassen volgens de methode van Ria Blom. Ik kreeg er binnen twee weken een ander kind voor terug en herkende de vermoeidheidssignalen. Doordat ze overprikkeld was kon ze deze niet meer geven. Ik leerde mijn dochtertje eindelijk kennen! Vanaf dat moment ging ze overdag ook tussen de voedingen slapen en was het een vrolijk meisje.
de ene baby is de andere natuurlijk niet... Marit slaapt tussen haar voedingen maar 1 uurtje...Snachts gewoon het klokje rond, en is verder een gezonde baby die het uitschatert van het lachen..Ze is gewoon niet zo moe, dat ze meer uren slaap nodig heeft overdag...Tis stiekum ook wel zo gezellig vindt ik
Het klinkt inderdaad als oververmoeid. Op een gegeven moment zit je in een vicieuze cirkel (ben daar ook geweest) dat je niet meer ziet of je kindje moe, hongerig of aandacht wil. Yara was ook zo'n slechte slaapster. Ik heb haar een tijdje rondgedragen in een draagdoek, maar dat was te zwaar voor mijn (best zwakke) rug. Maar op den duur was ik ook doodop... Ik ben daarom toch maar begonnen met inbakeren en rust en regelmaat. En dat helpt! Het betekent alles in de vaste volgorde doen. Ik weet niet of je borstvoeding geeft, maar het ziet er bij mij zo uit: Slapen - Voeden borst 1 - knuffelen/luierverschonen - even spelen (in box of wipstoel) - en als ze begint te gapen/jengelen borst 2 - naar bed om te slapen. Al met al is ze maximaal een uur en drie kwartier wakker, dan begint ze echt alweer moe te worden. Yara is ook een alert meisje dat sterk reageert op prikkels om haar heen. Ik merk nu dat ze echt tot rust komt als ze in haar bedje ligt. Ook een tip. Ik ben met Yara naar de chiropractor geweest. Ook vanwege het onrustige slapen en een erge voorkeurshouding naar links. Na twee behandelingen ging het pas echt super. Meid, heel veel succes! En ik zou even bij het cb informeren voor inbakeren en rust en regelmaat, het gaat vast helpen.
ze kan overprikkeld zijn, maar als ik kijk naar mijn zoontje, die heeft vanaf het begin enorm weinig geslapen. overdag sliep hij bijna niet, en ook nu hij bijna 10 maanden is slaapt hij maar 1 a 2 uurtjes tussen de middag, en verder van 20.00-6.00/7.00 en that's it! sommigen hebben het te druk met de wereld verkennen en willen gewoon echt niet slapen overdag. het komt ook wel eens voor dat hij ook zijn middagslaapje overslaat. ookal leg ik hem dan in bed, dan speelt ie wat in z'n eentje en uren later nogsteeds.
Veel reacties van mensen met baby's die niet veel slapen overdag maar wel vrolijk zijn, dat is dus geen probleem maar jouw baby is huilerig dus voor de hand ligt dat ze moe is. Het staat al eerder genoemd maar de draagdoek is geweldig, voor 25 euro kun je hem bestellen minimonkey, met klip achterop, ga lekker een half uur wandelen (let op, geen extra kleding aan, tegen jouw lijf is warm genoeg) waarschijnlijk slaapt ze snel en bij thuiskomst leg je haar gewoon slapend en wel met zak en al die je los klikt in haar bedje, dekentje erover en klaar. Sommige kleine baby's hebben erg veel behoefte aan de nabijheid van de moeder. Tip: gaat ze de eerste twee keer huilen in de zak; ze moeten er soms even aan wennen.