Hallo iedereen, Ik heb een vraagje wbt spelen. Mike wil zo heel af en toe afspreken met kindjes. Dit mag dan ook. Vind ik erg leuk voor hem gezien hij geen broertjes of zusjes heeft. Nu gebeurt er vandaag weer wat er al een aantal keren is gebeurt. Het kindje is leuk aan het spelen en hartstikke lief. En Mike huilt alleen maar. Hij huilt omdat het kindje aan zijn speelgoed zit. Hij huilt omdat het niet gaat zoals hij het graag wil. Hij huilt.. En hij stopt niet meer. Uiteindelijk gaat het zo ver dat hij gaat schreeuwen dat het kindje weg moet. Hij wil niet meer spelen. Hij misdraagt zich. Ik weet niet zo goed hoe ik hier op moet reageren. Ik probeer er met hem over te praten. Maar hij zegt dan dat hij niet wil dat het kindje met zijn (in dit geval) skylanders mag spelen en dat hij dat vervelend vind. Ik snap dat maar wil niet dat kindje dat zo braaf en rustig zit te spelen die skylanders zonder reden afpakken. Dat vind ik niet eerlijk. Uiteindelijk blijft hij gewoon aan de gang met huilen en drammen. En doet hij echt super onvriendelijk tegen het kindje. Wat is nu wijsheid? Voorlopig niet meer afspreken met andere kinderen want hij is er nog niet aan toe. Of ga ik het probleem dan juist uit de weg en moet hij er maar gewoon aan wennen. Ik hoor graag jullie ervaringen. Hier word ik nogal moedeloos van.
Misschien kan je van tevoren met hem speelgoed klaarleggen, of een speciaal bakje maken met speelgoed waar WEL mee gespeelt mag worden volgens hem en de rest apart leggen. Of is dat ook niks?
Ja dat is wel een goed plan. Als we weten dat er een kindje komt doen we dit vaak ook. Maar zoals vandaag gaat het impulsief dat het kindje mee naar huis gaat en dan schiet dit er een beetje bij in. Maar misschien wel handig om dit dan alsnog even te doen.
Als je niet meer af laat spreken geef je hem zijn zin. Ik zou het gedrag van je zoontje niet accepteren. Samen spelen, samen delen, dat moet hij leren. Blijft hij huilen dan zou ik hem in een strafhoek zetten tot hij wel samen met zijn vriendje kan spelen.
Het is helemaal ellende op het moment. Grote mond Je napraten. En maar blijven huilen en drama maken. Je komt er niet doorheen en dat terwijl hij eerst kalm was en er weinig problemen waren. Nu misschien spanning vanwege de sint en zijn verjaardag?
Ik werd gewoon naar mijn kamer gestuurd in zo'n geval een mijn moeder zorgde dat het bezoekende kind het leuk had. Mijn gedrag werd niet beloond. Toen ik die leeftijd had leidde mijn moeder het in goede banen door zocht in de buurt te zijn en het spel te begeleiden. Dat zal best intensief zijn geweest als het samenspel niet zo vlotte Ik zou je kind inderdaad de gelegenheid geven wat speelgoed apart te leggen waarmee juist wel of juist niet mag worden gespeeld.
ik zou hem ook even apart zetten op zo'n moment, hij moet het idd maar leren. Als je kindjes uitnodigd dan kun je vervolgens niet roepen dat ze nergens aan mogen. Zie dat hij al bijna 5 is...ook wel opmerkelijk op die leeftijd vind ik .
Stomme vraag, maar heeft je zoon niet iets? Ik herken dit van mijn vijfjarige maar die heeft autisme. Het is best ongebruikelijk op deze leeftijd nog. Of misschien idd spanning vanwege Sinterklaas?
Mijn zoon heeft het met 1 bepaald vriendje ook regelmatig, dan moeten ze altijd op hetzelfde moment hetzelfde autootje hebben en mijn zoontje moet dan ook soms huilen. ik probeer meestal met praten het op te lossen en wat hier helpt is een wekkertje zetten en zeggen dat ze om de beurt dat dingetje mogen hebben, bv na 5 min mag de andere weer. vaak na een tijdje spelen ze weer met alle auto`s tegelijk en vergeten ze het weer en dan is alles weer goed.
Ik sprak ook altijd af waar er niet meegespeeld mocht worden door een ander. Als ze nu lastig doet, krijgt ze op haar kop. Soms ook in de hoek...
Ik ben met mijn dochter in gesprek gegaan (is al wel een tijd geleden) voordat het kindje op visite kwam. Gevraagd waar zij vond dat andere kindjes mee konden spelen, en dat hebben we dan neer gelegd. Na een tijdje stond gewoon al het speelgoed er, en als ze dan begon te mopperen zei ik ho, je kan niet alles zelf houden, waar mag het andere kindje dan mee spelen? Nu is het zo dat iedereen overal mee mag spelen, ze is dan ook al ruim 4. Wat bij haar vooral speelde was dat jongens alles kapot maakte, en baby's alles opeten Zij was heel erg zuinig, vooral op haar barbies, en als een jongetje dan ermee gooide was het huis te klein, en als jongere kindjes een barbie arm in hun mond staken tsja dan was het huis ook te klein. Kinderen die normaal met haar speelgoed om gingen zijn nooit een probleem geweest.
Ik denk dat je hem beter een paar dingen kunt laten kiezen waar kindjes niet mee mogen spelen, i.p.v. iets uitzoeken waar ze nog wel mee mogen spelen, want dan blijft er waarschijnlijk weinig over. Gewoon een stuk of drie dingen die je opbergt. Verder zou ik bijv. even naar een speeltuintje lopen, neutraal terrein, speeltoestellen zijn voor iedereen. Dat zou ik dan steeds wat meer afbouwen, meer samen laten spelen binnen of in de tuin en minder in het speeltuintje. Hoe reageert hij op school als hij samen moet spelen met kinderen, wordt hij dan ook zo boos als het niet gaat zoals hij had bedacht of hij bijv. samen iets moet maken van blokken? Op deze leeftijd verwacht je inderdaad wel dat ze samen kunnen spelen en zich daar niet zo druk om maken, maar ik heb weinig vergelijkingsmateriaal, misschien is hij op dat vlak wat langzamer in zijn ontwikkeling.
Bedankt voor jullie reacties. Mike mankeert niks maar is wel extreem zuinig op sommige van zijn spullen zoals bijv de Skylanders. Ook is hij onzeker en heeft daarom nog niet veel met kindjes uit school thuis gespeeld. Er zijn vaste vriendjes en dat gaat vaak wel goed. Zelf heb ik een vriendin zij heeft een zoontje van Mike zijn leeftijd en als hij er is gaan er altijd spullen stuk. Dit vind hij vervelend. We gaan er in ieder geval mee oefenen wat spullen apart te leggen. En idd die van de speeltuin vind ik ook een erg goede tip!. Bedankt.voor het meedenken dit heeft me wel inzicht gegeven!