mijn verhaal, vlindertje 4: 14wkn+3dgn

Discussion in 'Vlindertjes tot 16 weken' started by minni, Dec 6, 2007.

Thread Status:
Not open for further replies.
  1. minni

    minni Fanatiek lid

    May 13, 2006
    3,607
    0
    0
    verweggiestan
    zondag 2 dec '07
    maandag 3 dec'07
     
  2. Djam

    Djam Actief lid

    Aug 2, 2007
    284
    0
    0
    Maasdijk
    Jeetje meid wat een verdrietige tijd is er nu aangebroken voor jullie. Ik hoop dat jullie de kracht kunnen vinden om eroverheen te komen. Ik wens jullie enorm veel sterkte.

    Veel liefs Mariska
     
  3. Daisy1975

    Daisy1975 Fanatiek lid

    Aug 20, 2007
    4,495
    0
    0
    Verkoopster
    brabant
    Jeetje meis,heftig!

    Heel veel sterkte toegewenst!
    Liefs en een knuff voor jullie!
    xx
     
  4. miranda4xmama

    miranda4xmama VIP lid

    Sep 17, 2007
    6,379
    0
    0
    Ergens in Drenthe.
    Heel veel sterkte gewenst!
     
  5. minni

    minni Fanatiek lid

    May 13, 2006
    3,607
    0
    0
    verweggiestan
  6. sabrina

    sabrina Bekend lid

    May 13, 2006
    686
    0
    0
    willemstad, curacao
    hi minni...da's echt al een mensje...zo ontzettend jammer dat het niet mocht blijven....ik denk vaak aan je....dikke knuffel meid!
     
  7. Niet meer actief

    Heel veel sterkte met het verlies van jullie kindje!

    Dikke knuf Naatje
     
  8. minni

    minni Fanatiek lid

    May 13, 2006
    3,607
    0
    0
    verweggiestan
    Beton in mn maag.
    Als ik vorige week niet naar de nood-gyn was geweest, was ik er vandaag achter gekomen dat ons kindje niet meer leeft. :( Mn 16wkn echo stond vandaag gepland en ik had willen vragen of ze mogelijk t geslacht al kon zien.
    Nouja, dat horen we miss tzt nog nog, maar daar helpt ook niks aan.

    Vandaag mn zus geholpen met dr nieuwe woning. Volgende week komt de vloerbedekking en er moet ontzettend veel gebeuren. Dus afgelopen week wat behangen, vandaag geschilderd en geschuurd.
    De zinnen wat verzet.

    Ik kom steeds weer op dat moment dat ik met n gekke bek vraag naar dat hartje: goh als jij dat hartje ziet, mag je t me vertellen, want ik zie t niet.
    Met daarop het gezicht van die arts en haar mededeling: ik ook niet.
    Direct daarop het besef dat mn kindje dood is. Zo irreëel. Zo raar, maar ik besefte t gelijk. En juist achteraf kan ik t niet geloven. Nu mijn kindje echt ook weg is. Juist achteraf is het minder echt dan het toen was.

    Vandaag zouden we de vlag uithangen. De 16 wkn voorbij en ons kindje weer gezien, was tenminste wat ik van te voren in mn hoofd had. Maar dat had ik ook met 12 wkn (bijna 13 trouwens) en toen voelde het daarna toch niet echt als "de vlag uit, want we hebben t gehaald en alles blijft nu goed gaan".
    Nouja zo zullen er nog meer momenten zijn en gaan die moeilijker zijn. Het wordt uiteindelijk wel minder, ga ik vanuit.
    Maar mn volgende moment zit eraan te komen: ik denk dat ik ongesteld ga worden.
    En vervolgens: a.s. vrijdag een afrondend gesprek met de gyn waar ik onder behandelijk was tijdens mn zwangerschap.
    Ik heb al n aardige lijst gemaakt met vragen, waarschijnlijk allemaal onzinnig en de meeste toegespitst op het vraagstuk "had ik het kunnen voorkomen, heb ik iets verkeerd gedaan of gelaten?"
    Ik kan dat gewoon niet helpen. Dat is wat er in mn hoofd rondspookt.
     
  9. Meliske

    Meliske VIP lid

    May 29, 2006
    7,731
    0
    36
    NL
    meis wat vreselijk!
    heel veel sterkte in deze moeilijke, oneerlijke periode.
     

Share This Page