Schooldrama

Onze oudste moest ook behoorlijk wennen aan de 'grote' school. Wij hadden dan nog het geluk dat hij meteen na de zomervakantie is begonnen, dus had hij 6 weken rust gehad. Maar tot aan de herfstvakantie plaste hij ineens weer in zijn bed en hij vroeg ook elke dag: moet ik vandaag naar school? Met als antwoord: maar dat wil ik niet!
We hebben er ook niet te veel aandacht aan besteed, wel elke dag vragen wat voor leuke dingen hij allemaal heeft gedaan. Hij heeft inmiddels ook al 2x bij een jongetje uit de klas gespeeld en dat ging heel goed.
Ik denk dat het inderdaad een fase is waar ze doorheen moeten, leuk is het in ieder geval niet!

Sterkte en ik hoop dat hij snel zijn ritme gaat vinden

 

Ons zoontje is afgelopen juni 4 geworden en ging toen voor t eerst naar school. Hij kwam in een introom 0 groep van bijna 30 kids. Bij het binnenkomen was iedereen overal in de klas aan het spelen, overal stonde tafels met speelgoed/puzzels/klei etc. Voor hem was dit enorm chaotisch. Het was een groot drama als ik weg ging. Zolang ik er was was het goed maar weggaan ging niet.. de juf moest hem echt vastpakken en hij verzette zich enorm gillen/schoppen etc. Verschrikkelijk! Ik stond echt na een paar keer buiten te huilen.
Na een weekje gaf de juf aan dat we beter konden proberen dat ik hem later ging brengen rond 9uur, dan gingen ze gelijk in de kring zitten. Dit werkte heel goed, zo had hij gelijk overzicht en was alles een stuk rustiger, minder prikkels.
Na de zomer was de klas gehalveerd en vanaf toen ging het gelijk super! Nu zijn er inmiddels alweer aardig wat kindjes bij, totaal ong. 24. Maar nu is hij helemaal gewend en gaat t super, hij gaat graag naar school.

Ik hoop dat jou zoontje ook snel zal wennen in zijn klasje! Misschien heeft de juf anders een idee om het makkelijker te maken voor hem? Mijn zoontje werd in t begin ook erg gestimuleerd met stikkers als hij mee deed. Dat werkte ook wel goed.

 

Ik heb weleens gehoord/gelezen dat het 6 weken duurt voor ze zijn gewend... Hier klopte dat wel aardig. onze zoon moest ook erg wennen en was ook huilerig met het wegbrengen, vastklampen en moest ook iedere keer door de juf worden opgepakt voor ik weg kon. Toen hij ontdekte dat het een steeds terugkerend iets is, was het helemaal drama... Hier hielp het wel wat om duidelijk uit te leggen wat de bedoeling is en wat hem te wachten stond. Al het nieuwe is spannend dus ik probeerde het minder spannend te maken door te zeggen en uit te leggen wat er van hem werd verwacht. dag inzichtelijk maken, kalenderklok kopen en laten zien wanneer hij weer vrij was of een halve dag school had etc. Zo kreeg hij iets van controle terug ( denk ik). Het wegbrengen bleef heel lang moeilijk en als ik vroeg hoe het op school was zei hij vaak "stom!" Maar ondertussen kwamen er ook veel leuke verhalen, waardoor ik wist dat het begon te wennen. Pas nadat hij enkele maanden op school zat kreeg hij ook echt vriendjes en speelafspraken en vanaf toen is het helemaal goed.

 

hier een kleuterjuf.... en wat je schrijft is heel bekend voor net 4 jarigen hoor. Ik heb met sommige groepen weken met 1 of meerdere kinderen aan de hand gelopen. Het komt wel goed, wel goed contact met juf houden.
Verder goed dat je halve dagen hem laat gaan, zorgen dat het nog hapbaar voor hem blijft. Zorg wel dat jij de baas blijft over wanneer hij wel of niet gaat.
het gebeurt wel eens dat kinderen gaan 'onderhandelen', denk dat dat niet wenselijk is.

 

25 Ways to Ask Your Kids 'So How Was School Today?' Without Asking Them 'So How Was School Today?'|liZ Evans

Hier zou ik het wel fijn vinden om het gesprek aan te blijven gaan...
Niet teveel in de emoties meegaan, maar ik zou wel willen weten waarom/ waardoor ze het zo spannend en niet leuk vindt.

Misschien heb je iets aan bovenstaande link?

Sterkte... Lijkt me echt vreselijk lastig!

 

Sneu zeg!

Ik zou niet teveel doorvragen hoor. Hij kan dat wsl helemaal niet onder woorden brengen! Ik denk dat hij het niet eens heel erg vervelend vindt op school, maar het thuis gewoon fijner vindt! En het is nu inderdaad een heel drukke tijd op school. Hij kan dan een beetje ondergesneeuwd worden. Mijn zoontje heeft nu ook last van alle prikkels.

Ik zou alleen niet zo gauw kiezen voor halve dagen, maar dan eerder voor de vrijdag thuishouden, omdat hij het afscheid nemen wel moet leren. Het is natuurlijk heel veilig als hij maar halve dagen hoeft en dat vervelende afscheid niet nog een keer hoeft mee te maken.

Je kan zeggen dat het nu tijd is om naar school te gaan en dan de leuke dingen opnoemen. Werkjes maken, lekker met vriendjes spelen etc. En thuis ben jij er weer voor hem.

Het komt vast goed!

 

Sjips...ik had een heel verhaal...valt mijn internet weg

Ik denk dat je mijn topic van enkele weken geleden nog wel kan vinden, en herken een heel groot stuk uit jouw bericht.
Ook mijn dochter ging er mee naar bed en stond er mee op.
Savonds gespannen de vraag of ze weer naar school moest de volgende dag, en om 7 uur smorgens het eerste wat ze vroeg: moet ik weer naar school?

Op een gegeven moment heb ik haar een dag thuis gehouden, puur omdat ze vaan 07 uur aan het huilen was, ik ben zwanger en hing boven de pot, door de spanning bleef ik overgeven, en even over half 9 heb ik de school gebeld.
Zij waren het er niet helemaal mee eens, echter reageerde mijn dochter wel met een opgeluchte hoef ik niet naar school, wat gebeurt er nu met school, is die nu dicht dan?
Alles weer uitgelegd aan haar, gezegd dat school ook door draaide zonder haar.

Ik ben begonnen met mee lopen naar binnen, tot aan haar plekje, en daar twee minuten blijven zitten op mijn hurken.
Ze ligt ook heel goed in de groep, dus in die 2 minuten tijd waren haar groepgenootjes gelijk bezig met een gesprek aan gaan, leuke dingen laten zien, en met haar praten.
Op die manier kan ik haar een kus geven, veel plezier wensen en weg gaan zonder tranen.

We hebben hele gesprekken gehad, en ik ben op elke vraag in gegaan, niet op een negatieve manier, daar deed ik inderdaad niet aan mee, maar wilde wel laten zien dat ik haar gevoel respecteerde en serieus nam.
Voordeel nu is wel dat ze makkelijker is gaan uiten, ze hoeft het niet perfect uit te kunnen leggen, we komen er wel uit en daardoor opent ze wat eerder haar mond.

Ze heeft een incidentje gehad met een klasgenootje, en dit heeft haar heel lang heel erg dwars gezeten. Ze begint er soms nog over. We hebben 1 voor 1 de kindjes opgenoemd, en op die ene na was dat allemaal leuk en prima.
De juf samen besproken, was ook prima.
Het was echt heel erg veel praten samen, natuurlijk niet enkel over school maar als ze er over begon gelijk even de tijd genomen om hierop in te gaan.

Op die ene dag na heb ik wel steeds tegen haar gezegd dat niet naar school gaan geen optie was, ook al stond ik op sommige momenten zelf ook op het punt om te gaan janken.

De eerste dag dat ze helemaal traanvrij naar school was gegaan zijn we meteen door gereden om een klein cadeautje te halen, gewoon omdat mama zo blij was dat ze het zo goed gedaan had.

De juf speelde er natuurlijk ook in mee, we hebben ook gesprekken gehad en zeiden ook beide dat ze het zich heel erg moeilijk kon maken. Ze kan zich ook echt dingen in haar hoofd halen, en had moeite met de drempel over stappen. Zo zonde, want in haar latere leven is het wel van belang dat ze nieuwe dingen aan durft te gaan, anders loopt ze zoveel mis.

Pfoe, er waren nog veel meer dingen, maar dan word het helemaal zo'n lang verslag
Punt nu is dat ze vrolijk naar school gaat, het is nog een dun vernislaagje, want als de juf 1 dag weg is (invallen of zelf ziek) dan is ze meteen wat huilerig, zegt op school moe te zijn, en loopt zichzelf dan steeds in de weg.
Ze vraagt dan ook meteen als ik haar op haal of de juf de volgende dag weer terug is.

Misschien heb je wat aan mijn verhaal, het is lang en het is niet eens alles (dan word het NOG langer haha) maar het belangrijkste voor ons, en haar, was het toelaten van haar gevoelens, serieus nemen, en toch doorzetten (al dacht ik daar 3 weken geleden nog anders over hoor hihi)

 

Wij hebben de weekkalender van pom (schatkist) nagemaakt, omdat ze deze op zijn aanstaande school gebruiken. Misschien kun je dat ook navragen of kijken wat ze gebruiken?
En anders kun je ze ook gewoon voor thuis kopen in verschillende versies. Op mp en google kun je er genoeg vinden.

Negeren klinkt voor dit wat zwaar ja. Maar de negatieve lading negeren kan ook. Dus niet zijn gevoel of gedrag.