Hoi ik kan me deels vinden in de verhalen die worden beschreven hier. Ik heb zelf ook een forumonderwerp geopend soortgelijks als deze. Ik ervaar ook angstklachten na de geboorte van mijn dochter. Deze zijn ontstaan naar een periode van zwangerschapsvergiftiging waarbij ik me niet over kon geven aan de (zieke) situatie. na de KS heb ik angstklachten gekregen gepaard met paniekaanvallen, hyperventilatie en nu angst voor slapen. Ik ben benieuwd hoe het nu een aantal weken later gaat met jullie aangezien ik er ook een erg hard hoofd in heb en ik ook het idee heb dat ik ieder moment controle kwijt kan raken naar mezelf en me dochter. Ik zie het met tijden niet zitten maar dat lijken stemmingsvlagen die door mijn hoofd schieten. Ik ervaar het ook als overleven. Ik hoor graag vanjullie.
Ik loop trouwens voor ptss klachten bij de psycholoog. Heb wekelijks contact met 2 begeleider van de POPpoli en heb me aangemeld voor acupunctuur. Iemand daar toevallig ervaring mee?
Hoi meiden, hier ben ik weer na lange tijd niet in dit topic te hebben gelezen. Ik ben fanatiek bezig met het boek en ik moet zeggen dat het steeds een stukje beter gaat. Wel met ups en downs maar dat hoort er bij denk ik. Ik ben nu bij hoofdstuk 4 en ik ben begonnen een witboek aan te leggen. Het is een soort dagboekje waar ik iedere dag meerdere malen per dag positieve dingen moet opschrijven en welk gevoel ik daarbij had. Negatieve dingen mogen er absoluut niet in. Het is de bedoeling dat je steeds meer stil gaat staan bij alles wat wel goed gaat. Ik vind het nog erg moeilijk omdat ik het vaak vergeet, of ik denk dat kleine dingetjes niet belangrijk genoeg zijn. Ik heb dit jaar nog 2 afspraken en dan zijn we voor dit jaar klaar. Ze (mn psych) denkt dat ik het prima ga redden en ze ziet dat het een stuk beter met me gaat. Kreeg laatst op werk ook complimenten dat ik er een stuk beter uit zie. Dat zie ik gelukkig zelf ook, mijn blik is veel opener en ik ben weer blijer en meer aanwezig. Nog steeds blijft het lastig de dingen die ik weet ook te voelen. Maar ook dat zullen velen van jullie waarschijnlijk wel herkennen? Wat ik ook lastig blijf vinden is als mijn dochtertje huilerig of hangerig is en driftig dat ik dan mijn geduld moet bewaren. Soms word ik boos op haar omdat ze huilt en driftig is en voel mij vervolgens weer schuldig.. Zucht, hoe doen jullie dit? Want ik merk echt dat dat soort momenten mij moedeloos/onzeker maken.
Herkenbaar hoor, Kleinliefje! Ik moet nog leren dat je ook 'gewoon' een mindere dag kunt hebben, dat dat niet gelijk betekent dat je een terugval hebt. Mijn psycholoog heeft mij de volgende opdracht gegeven: iedere avond voor het slapen moet ik 5 tot 10 dingen bedenken waar ik die dag dankbaar voor ben. Dus geen dingen die in mijn beleving 'goed' gingen, omdat ik nogal de neiging heb om alles in goed/fout te zien, maar echt dingen die ik fijn vond. Dat helpt om positief te blijven.
Hi dames, Het is even geleden dat ik hier geschreven heb, maar ik ben heel benieuwd hoe het met jullie gaat? Met mij al een stuk beter, maar ik heb nog wel veel last van angsten en ik ben erg neurotisch. Heb al wel meer het gevoel dat ik functioneer en soms zelfs leef ipv overleef. Ben ook van plan om weer te gaan werken en dat vind ik wel heel spannend. Superjollie: hoe bevalt het werken jou nu? SDenise: nog bedankt voor je positieve post!
Fijn dat het beter met je gaat! Ik werk nu halve dagen, dat gaat goed. Ik bouw het rustig op en met de Kerstdagen ben ik weer lekker vrij. Mijn gevoel bij mijn gezin is nu zo anders dan 4 maanden geleden! En het gaat zo goed met mijn twee zoons. Dat geeft al zoveel rust. En al het geregel voor de verjaardag van mijn oudste zoon en voor Sinterklaas ging me goed af, dat geeft ook weer vertrouwen. Hopelijk kan ik begin volgend jaar de medicatie gaan afbouwen.
@ superjolie, wat fijn dat het zo goed met je gaat. Hier de sinterklaas en verjaardag ook goed doorgekomen al vond ik het wel erg druk. Ik werk nu 2 x 6 uur en wil naar 16 uur met vakantie uren en ouderschapsverlof daarna ga ik naar 20 uur. Hoeveel uur werk jij? Mijn medicatie is van 100 mg naar 50 mg hebben jullie ook nog welleens mindere dagen? @ sumarai, fijn dat het met jou ook beter gaat, ik snap je gevoel, maar komt goed. Ik werk ook nog eens onregelmatig dus dat moet ik ook weer oppakken en vind ik dan ook weer erg spannend
Superjollie: goed om te lezen ! En nu lkr uitkijken naar de kerstvakantie Jeanetjuh: fijn dat ook jij vooruit gaat en je medicijnen wat af hebt kunnen bouwen. En natuurlijk heb ik ook mindere momenten. Kan hier nog steeds erg van in de paniek schieten en moet weer leren dat mindere dagen niet meteen betekenen dat het weer helemaal mis is. Maar ja....angst..grrr