Ook altijd geroepen dat ik het niet wilde weten, maar bij de eerste 2 wisten we het wel. We waren te nieuwsgierig, het was praktisch en het ging voor mij meer leven. Had het dan ook over onze zoon of onze dochter. Voelde ineens heel echt. Toch wil ik het nu niet weten (ml wel). Wil 1x meemaken hoe het is als het geslacht een verrassing blijft en dit is m'n laatste kans. Heb net zoals bij de oudste een enorm sterk voorgevoel, dus ben benieuwd of het dit keer ook gaat kloppen.
Ik zou het wel willen weten wat het wordt. Ik ben al zo druk in mijn hoofd met denken, dat ik echt bang ben dat ik straks avonden me 'druk' ga maken over wat het wordt. Haha. Ik kan me nu al druk maken over onzinnige dingen. Daarbij ben ik veel te nieuwsgierig! En de optie dat we het zelf wel weten maar niet vertellen is ook geen sterke kant, want ik kan echt niet mijn mond houden. Weet straks niet eens hoe ik die eerste 12 weken doorkom.
Wij wilden het gelijk weten. Maar ik ben dan ook veeeel te nieuwsgierig om 9 mnd te wachten haha! Hebben het wel voor onszelf gehouden maar het nadeel daarvan is dat iedereen je probeert uit de tent te lokken
Wij wisten het bij de eerste niet, maar bij de tweede wilde ik het wel weten omdat ik dan alles in het blauw of roze kon doen... Bij de derde wilde ik weer alles in het blauw of roze doen, maar ik wilde het niet weten... Vond het zoooo veel leuker toen ik het niet wist! Dus ben creatief gaan doen, en had 2 geboortekaartjes uitgekozen (kan bij geboortekaartjes.nl, betaal je 10euro meer)... Daarnaast had ik het babykamertje al helemaal neutraal gemaakt, witte meubels, en mooie donkere antraciete vloer, grijze mandjes e.d... Daarna ben ik op zoek gegaan naar accessoires voor een meisje en voor een jongen.. (badje, badcapes, klamboe, knuffeltje e.d.) Heb ik een kleur voor op de muur gekozen voor een jongen en een meisje, en een webshop gevonden waar ze gave letters hadden voor op de muur... Ik heb 2 enveloppen gemaakt: een met jongen erop, een met meisje erop en daarin alles erin gedaan wat ik wilde hebben, waar ze het kon kopen e.d... Mijn dochter is op dinsdag geboren, mijn man heeft op woensdag de muur roze geverfd, mijn moeder is die woensdag gaan shoppen en had alle roze accesoires gehaald die ik wilde en op vrijdag kwamen de letters binnen van de naam... Ik ben op zaterdag thuisgekomen uit het ziekenhuis met mijn dochtertje... In een roze paleisje! Dus je kan ook een verrassing hebben en toch niet alles neutraal hoeven te houden
Ja de kleding is ook wel een punt , het neutrale is er niet zo veel, of het is gewoon niet leuk. Denk dat ik straks mee ga met vriendlief en dat we het gewoon willen weten, het is gewoon een stukje makkelijker allemaal haha
Bij onze dochter wisten wij het wel maar hebben we het geslacht voor onze omgeving geheim gehouden. Nu weten we het niet (tweeling op komst). En ik moet zeggen dat ik dit nu ook super leuk vind!! Manlief en ik wilden het in eerste instantie wel voor beide kindjes nu ook weten maar hij wilde de geslachten dan ook aan iedereen vertellen, ik niet. Compromis is nu dat we het beiden niet gaan weten. Leuke neutrale kleertjes is ff een zoektocht maar zeker niet onmogelijk. Noppies heeft heel veel leuks, net als babydump.
Wij wilden weten wat het wordt, ook omdat 't de 1ste is denk ik Konden we al wat fantaseren Ook gericht een naam kunnen zoeken, kleertjes gekocht, behangpapier.. Enkele zaken ook wel neutraal gekocht, moest de volgende een jongen zijn
Wij wilden het wel weten en bij deze zwangerschap willen we het ook weer weten. Ik vond het juist superleuk om te weten wat er in mij groeide en na de echo voelde ik me opeens veel meer zwanger en vond ik jet ook veel leuker.
Nope, bij alledrie niet. Bij de eerste vanwege medische verdenkingen op het allerlaatst toch te horen gekregen, maar bij de tweede een echte complete verrassing en nu willen we het weer niet weten. Manlief vertrouwt vooral de echoscopist niet, zou op basis van zoiets nooit de kamer roze of blauw verven. Met het idee in z'n hoofd dat ze het ook fout kunnen zien... Zelf vind ik vooral de verrassing op dat moment, het bijzondere van na een heftige bevalling eindelijk weten wie je kindje echt is (niet alleen geslacht, maar daarbij ook de naam, uiterlijk etc.). Ik zou het heel duf vinden om met 30 weken al een 3D echo te hebben met het koppie, het geslacht te weten en dus ook de naam al... Voelt voor mij echt nog als een verborgen geheimpje. Het is een kindje, en bij de geboorte mogen we hem/haar voor het eerst ontmoeten en al die dingen voor het eerst zien. Niet dat een ander het daardoor verkeerd doet ofzo, in tegendeel. Iedereen moet z'n eigen gevoel daarin lekker volgen. Maar wij vinden dit heel leuk zo. En nu bij de derde, aangezien we het bij de eerste twee ook niet wisten, maakt het qua kamertje en keertjes niet meer zoveel uit. Alles wat we nog hebben is tenslotte ook unisex!
Wij wilden het wel weten. Omdat het handig is met spulletjes maar ook gewoon pure nieuwsgierigheid. Er is al zo veel nieuw en spannend, en ik vind persoonlijk het bijdragen aan de bandopbouw met je kindje als je het al met de naam kunt uitspreken die het gaat kriijgen enz. Maar ook om een beetje te dromen over hoe het gaat zijn. Mn man vond het trouwens ook prima als ik het niet wilde weten.
Wij wilden het bij de 1e niet weten, en nu bij de 2e ook weer niet.. Vinden de verrassing op het moment zelf het leukste Je weet al zoveel met echo's e.d.. Pretecho hebben we wel gedaan, maar door het geslacht niet te weten blijft het toch mysterieus.. Welke van de 2 namen gaat het worden, broertje of een zusje erbij.. Zeer spannend We hebben nog de neutrale kleertjes van de 1e dus die hoeven we niet aan te schaffen en verder ben ik niet zo van alles roze of blauw.. Tijdens de kraamperiode krijg je ook nog een hoop wat dan wel op geslacht gebaseerd is, dus heb dat niet echt gemist de vorige keer..
Wij willen ook erg graag weten wat het wordt, daarom hebben we eind volgende week een geslachtsbepaling gepland Eerst had ik nog wel zoiets van, ach ik wil wel wachten tot de 20 weken echo, maar ik droom erg vaak dat ik de echo dan krijg en er steeds maar niet achter kom wat het nou wordt. Ik heb totaaaal geen voorgevoel. Mijn man hoopt een beetje op een jongen, maar een meisje is natuurlijk net zo mooi Mij maakt het niks uit, ik ben gewoon te ongeduldig en nieuwsgierig! En ach ja, het is ook handig met kleertjes enzo, haha
Ik wil 't ook heel graag weten! Mijn verloofde ook! Hij hoopt denk ik ook stiekem op een jongetje, maar een meisje zou die ook heel leuk vinden! Mij maakt 't totaal niks uit, alhoewel ik wel een voorgevoel heb dat 't een dame gaat worden! Waarom? Geen idee.. Idd handig met kleertjes enz, en wil ook kinken of me voorgevoel klopt! Maar ik denk dat we 't vooral ook heel leuk vinden om te weten, dan krijg je al echt een beeld zegmaar, teminste ik en mijn verloofde voelen ons zo! Maar 't is natuurlijk ieder zn eigen keuze!
Ja precies dat wat je zegt kleintjee, het gewoon weten zodat je je er een beeld bij kunt vormen. Dat lijkt me zo leuk En dat je het ook bij de naam kunt noemen, als je die al hebt Ik snap het ook wel als mensen het niet willen weten, maar ik ben daar echt te nieuwsgierig voor. Ik vind het wel een beetje raar dat m'n schoonmoeder het liever niet wil weten. Dat gaat lastig worden want je verspreekt je zo gauw en ik kan het niet dan ook maar voor iedereen verborgen houden... Maar ja, als we naar hun toegaan zal ik proberen om er aan te denken, maar vrees dat we ons toch wel zullen verspreken...
bij de eerste wisten we het niet, bij de tweede wisten we het wel, bij de derde er voor gekozen om het niet te weten (al zag ik het wel toen ik met 40weken nog een echo kreeg :/ ). De verrassing bij de geboorte vonden wij toch leuker dan het van te voren al weten
Bij mijn eerste wilde ik t graag weten, maar is nooit gelukt tijdens de paar echo's die ik kreeg. Was zelf overtuigd van een meisje, t bleek een jongen en heb dagen moeten wennen/omschakelen. De volgende zs'en heb ik t telkens geweten. Heb van die 4 zs'en 1x geen voorgevoel gehad, 3x wel waarvan het 2x ook klopte. Deze zs dacht ik ook meisje, maar het is ws toch een jongen (volgende week hoop ik t zeker te weten)
Ik wilde niet weten wat het wordt, want het lijkt me een hele leuke verrassing. Maar de echoscopist wees me erop dat de nub overduidelijk te zien was op de eerste termijnecho. Voordat ik 12 weken was, wist ik dus al voor 75% zeker wat het geslacht van ons kindje is
1ste het gevoel dat het een knulletje was en bij de 20 weken echo hoefde ze ook niets te zeggen bijna hahaha hij liet het helemaal zien! Nu weer een onderbuik gevoel dat dit een meisje is en ja dit is bevestigd bij 16 en gister 20 weken. Koningskoppel!!! Maar dit was puur dus op gevoel.
Ik zou het het liefste een verrassing laten (mocht ik een derde kindje krijgen, fantaseren mag toch? ) maar voor mijn andere kinderen, vooral zoon, is het fijn als het al eerder duidelijk is. Bij de eerste wisten we het niet, bij de tweede wel, maar vond het dus leuker om het niet te weten.