Ik weet niet hoe de band met je buren is. Mijn buurvrouw komt zelf weleens langs en geeft dan aan dat haar dochter weer eens buien heeft en aan het gillen en huilen was. Ze vraagt ook altijd of we er last van hebben, nou wij horen echt sporadisch eens een gil oid . Je zou er dus voor kunnen kiezen om een langs te gaan en aan te geven dat jullie regelmatig gehuil of geschreeuw horen en of je wellicht ergens mee kunt helpen?
Hier zit er 1 in de peuter & 1 in de kleuter puberteit. Het is sommige dagen echt vreselijk, dan beginnen ze smorgens al en het eindigd savonds. Ze zitten elkaar dan ook alleen maar in de weg. Ik zou echt niet blij zijn met een buurvrouw die dan komt vertellen hoe slecht het wel niet is haha. Overigens is dit niet elke dag de hele dag maar toch wel 1-2 momenten per dag hoor.
Hier idem. Vooral momenten dat ze dingen van elkaar afpakken.. Oeeiii Nou volgensmij galmt het door heel de straat heen.
Het is niet leuk om te horen dat huilen, gillen en krijsen maar ik zou me er niet snel mee bemoeien. Of je moet echt horen dat er de hele dag geschreeuwd en gevloekt wordt tegen haar, je sterk het vermoeden hebt dat ze geslagen of verwaarloosd wordt. Maar dit blijft altijd erg moeilijk. Misschien dat als je haar eens spreekt het eea duidelijk wordt maar er naar toe gaan om het te bespreken... nee dat zou ik niet snel doen en zelf ook niet echt kunnen waarderen. Mijn jongste heeft altijd wat moeite met naar bed gaan en huilt dan vaak. In de zomer hoorde ik hem eens heel hard roepen, HELP ik zit opgesloten, ik wil eruit!!! (hij lag gewoon in zijn peuterbed en kon er uit als hij wilde) en hield dit echt wel even vol. Ik kan je vertellen dat ik toen ook wel even dacht "wat gaan de buren hier van vinden" En overdag wordt hier ook wel gehuild en geschreeuwd door de kinderen en mopper ik er ook wel tussendoor. Ik zou het niet op prijs stellen dat mijn buurvrouw zich daar mee kwam bemoeien.
Tja, wij hebben ook zulke kinderen. Gewoon enorm temperament (van hun moeder : was exact zo als kind). Onze buren hebben dus zonder ook maar ooit iets aan te kaarten jeugdzorg ingeschakeld. Wat een verschrikking . Bij iedere driftbui nu ben ik als de dood dat ze weer een melding gaan maken. Maar goed, ik zou op basis van alleen gehuil en gegil, zonder verdere 'verdachte' dingen niet snel iets doen. Misschien eens voorzichtig aankaarten als je in gesprek bent met de buren, maar verder zou ik niet 123 iets gaan ondernemen.
Zijn nadat er een brief bij ons op de mat viel bij ons thuis geweest, navraag gedaan bij school, consultatiebureau, huisarts, peuterspeelzaal etc. Vond het enorm heftig ook al bleek eigenlijk meteen al dat er niets 'geks' aan de hand was hier. Zijn nu ruim een jaar verder, maar word er nog naar van
jemig Abri wat een nachtmerrie is dat zeg! Hoe heb je gereageerd naar je buren en hoe ga je nu met ze om?
Hier is het precies zo met 2 peuters... sommige periode's is het ook van s'ochtends tot s'avonds. Ik ben zelf erg onzeker over wat de buren wel niet denken, en vraag het ook wel eens na. Gelukkig hebben ze alle begrip, al zijn ze zelfs met pensioen! Die tijd hebben ze zelf ook gehad zeggen ze dan...pfff want geloof me er komt heel veel lawaai uit ons huis Ik zou het niet prettig vinden als jij mij buurvrouw zou zijn en je zou zo over mij denken. Iemand die ik ken heeft minder geluk met haar buren en die hebben jeugdzorg gebeld. Nou dat voelt echt rot hoor, gelukkig kwamen ze er snel achter dat er niks aan de hand was. Maar ondertussen wel school ingelicht en op gesprek moeten komen, dan kan je wel de grond zakken hoor.
jeetje mina een serieuze nachtmerrie, aan de andere kant fijn dat ze het overal informeren, dat zou mij weer gelijk geruststellen, want ik weet dat daar nooit iets geks zal uitkomen. Maar vreselijk zeg!
Klinkt nog niet echt alsof je er iets mee moet. Ik ben ook redelijk streng en consequent en juist daardoor is er hier in huis veel gehuil en gekrijs. Zodra iets niet mag en ze hun zin niet krijgen is het brullen Heel irritant en na een hele dag gebrul en gekrijs wil ik ook nog wel eens uit mijn slof schieten (lees boos worden), heel slecht ik weet het maar wat moet mijn buurvrouw dan wel niet denken? Ben blij dat jij niet mijn buurvrouw bent want dan had ik waarschijnlijk het AMK al aan de deur gehad
Hier netzo. Mijn man is totaal niet consequent en als ik uitslaap in het weekend is het dus heerlijk stil beneden...
Ik vind eerlijk gezegd de toon van je berichtje ook niet helemaal 'lekker voelen'. Ik kan niet echt de vinger erop leggen, maar ik snap de reactie van Novaa wel iig. Ik zou hier verder niets mee doen, tenzij je ook om andere redenen serieus denkt dat er iets niet goed zit. Maar als het meisje zo lekker spontaan is dat ze bij jullie in de tuin komt dan denk ik dat het wel los zal lopen. Kinderen die echt mishandeld worden zijn over het algemeen heel introvert. Je kunt natuurlijk wel op blauwe plekken enzo letten, maar zeker als het jongste kind weinig huilt lijkt de kans me niet heel groot (let op: niet onmogelijk, het gebeurt ook best vaak dat er slechts een kind mishandeld wordt) dat er echt iets mis is.
Ik ben het daar niet helemaal mee eens. Ik heb naast een alleen staande moeder gewoont en zij mishandelde echt haar kinderen, het was vreselijk! Maar die kinderen waren heel sociaal en leken overal aandacht te zoeken bij volwassenen uit de buurt, ze zwerfden ook veel buiten enzo. Zo heb ik dat wel vaker gezien, ook toen ik jong was bij vriendjes en vriendinnetjes die het niet heel 'fijn' hadden thuis. Die zochten dan echt positieve aandacht op bij mijn ouders. Blauwe plekken idem. Mijn kinderen vallen veel en meppen elkaar ook soms wel eens met een stuk speelgoed.. Bij mijn moeder die op een kinderdagverblijf werkt worden ook de meest vreselijke blauwe plekken opgelopen, allemaal heel normaal.
Er staat toch juist 'over het algemeen'. Natuurlijk hoeft het niet, maar ik had sowieso al gezegd dat het me leek dat ze zich geen zorgen hoeft te maken.