..zegt hij als ik vraag waarom hij toch zo zuchten moet. De laatste weken hoor ik dit steeds vaker en ik vraag me af hoe ik hem kan helpen. Zijn mondje staat niet stil en hij stelt de ene waarom, wat, hoe, wanneer vraag na de ander. Ik ben 's avonds afgepeigerd en hij ook maar dat hoofdje krijgt maar geen rust. Het avondritueel verloopt rustig als hij eenmaal in bed ligt en over het algemeen slaapt hij goed maar overdag is het een en al beweging en geluid, ik word er soms horendol van en word al moe als ik naar hem kijk. Dat ik daar af en toe last van heb, zal me een zorg zijn maar dat hij aangeeft last van zijn eigen drukke hoofd te hebben, vind ik lastig. Hij wordt in januari 4, iemand tips?
Misschien tussendoor een makkelijke opdracht geven waarbij weinig denkwerk aan de pas komt. DL hier zet ik op de drukke dagen soms gewoon aan een puzzeltje voor 1 jarige, of ze vraagt opeens om Bumba, iets waarbij ze weinig hoeft na te denken, lekker makkelijk, en dan even wat kalmte. Hier gaat het ook de hele dag door, en soms heb ik het idee dat ik haar dan even moet helpen loslaten.
zijn gedrag klinkt wel normaal, wellicht is het gevalletje Copy Paste? waarmee ik bedoel dat hij iemand deze zin heeft horen zeggen en dit zelf is gaan gebruiken, zonder echt te beseffen wat hij zegt.. Zo niet dan zou je samen met hem kunnen kijken hoe hij rust kan krijgen. Bijvoorbeeld door hem naar muziek te laten luisteren met een hoofdtelefoon, of een filmpje op youtube, een ritje op de fiets of in de auto, uitwaaien op het strand, wandelen in het bos etc.
Copy paste is het niet, hij zegt het vooral als hij niet kan bewegen, dus op de fiets bijvoorbeeld, dan gaat het hoofdje overuren draaien. Hij hapt dan ook naar adem tijdens het praten Wat helpt is lekker naar buiten, met zand spelen. Tv kijken is ook niet wat, dan hangt hij ondersteboven binnenstebuiten op de bank. Voorlezen vindt hij wel heel fijn, misschien zijn luisterboeken met koptelefoon wel een goed idee, leuk voor zijn verjaardag.
Hier zet ik dan weleens de iPad in. Niet een random spelletje maar een Smartgame. Of een echte Smartgame maar we hebben natuurlijk geen onbeperkte voorraad daarvan. Even gericht nadenken ipv een tollend hoofd vol gedachten.
Wat jij beschrijft heeft te maken met zintuiglijke prikkelverwerking. Bij de ene mens gaat het gebruik van de zintuigen soepeler dan bij de andere. Je kunt een echte stoornis hebben in de zintuiglijke prikkelverwerking, dat kan heel lastig zijn. Bij de meeste mensen valt dat wel mee maar soms gaat de prikkelverwerking niet helemaal van een leien dakje. Zoals jij het beschrijft, komen bij jouw zoon visuele prikkels (bewegende beelden; tv kijken, dingen die voorbij flitsen op de fiets) heftiger binnen dan andere prikkels, het is voor hem wat lastiger om te filteren op welke hij moet reageren en op welke niet. (Je hebt ook kinderen die bijvoorbeeld juist meer gevoelig zijn voor tactiele prikkels, die hebben een hekel aan kriebeltruien, vingerverven, tandenpoetsen etc.) Wat dan helpt is de prikkels die te heftig binnenkomen te 'dempen' door andere zintuigen aan te spreken. Je geeft eigenlijk zelf al aan wat jouw zoon helpt; met zand spelen geeft tactiele informatie (tast), buiten spelen geeft vestibulaire informatie (o.a. evenwicht en balans). Je zou dit kunnen uitbreiden met activiteiten als kleien of met scheerschuim spelen (tactiel), stevig stoeien, trampoline springen, over de grond rollen (vestibulair) zullen hem dan helpen de visuele prikkels te dempen, waardoor hij wat meer rust in zijn kop krijgt. Op zo'n moment dus juist geen computergames (=visueel), die kun je beter bewaren voor de momenten dat hij minder druk in zijn hoofd is. Klinkt ingewikkeld (of zweverig ) maar dat valt wel mee. Google maar eens op sensomotorische integratie.
Timafem, je geeft een heel duidelijk beeld van wat D. Nodig heeft, leuk om te lezen. Ik zie inderdaad wat je zegt. Zoon houdt heel veel van knuffelen, stoeien, stofjes aanraken, massage, echt knutselen. Ikhad die drukte nog niet aan prikkelverwerking gelinkt maar dat gaat natuurlijk hand in hand. Het valt mij (en de peuterjuf) op dat zijn gedrag is veranderd na het krijgen van een bril vorig jaar november. Hij bleek -2 en -3 te hebben en er ging een wereld voor hem open. In eerste instantie dachten we dat hij daar nog aan moest wennen, alles opnieuw moest ontdekken maar het duurt nu wel heel lang. Wat jij zegt klinkt heel aannemelijk, dank! Kinetic sand gaat op het verlanglijstje! Soef: gaan we proberen.
Heeeeeel erg herkenbaar! Hier ook een jochie van bijna 4 met de hele dag die vragen. Maar opmerkingen als ik ben nu te moe. Ik word er zo moe van. Ik weet het niet hoor.... Ik hoop dat school hem straks wat uitdaging geeft. Verder probeer ik op de waaromvragen veel terug te kaatsen en te vragen wat jij denkt. Ook hebben wij een weekkalender om de week overzichtelijk te maken voor hem. Hij weet het nu zo goed dat als ik de pijl vergeten ben bij de nieuwe da te zetten als zij savonds in bed liggen, dan doet hij dat zelf in de ochtend. Maar vrder heb ik ook niet veel tips. Wat ik las over een simpele nadenkloze opdracht laten doen, vind ik we een goede trouwens!
haha heel herkenbaar! Zoonlief doet dit trouwens sinds het zien van Epke Zonderland, nu wil hij ook telkens op zijn kop handstand tegen de bankleuning doen. Maar ook hij is heel druk in het hoofdje. Niet zozeer met vragen, maar gewoon alles "verwerken" wat hij meemaakt tot in elke minuscuul detail vertellen en hele fantasieen bedenken. Het is trouwens een beetje een Jochem Meijer, alle onderwerpen door elkaar en geen touw aan vast te knopen. Wat hier werkt om hem rustiger te krijgen zijn legpuzzels. Op 1 of andere manier moet hij zich ondanks dat hij ze al 1000 keer gemaakt heeft er toch nog een beetje op concentreren en hoor ik hem een stuk minder kwebbelen.