Ik kom net bij de huisarts vandaag en zij heeft me doorverwezen naar de gynaecoloog. Ik heb heel veel gebloed 3 weken geleden en nu af en toe wat oud bruin bloed bij het afvegen. De testen zijn steeds positief en het streepje word ook donkerder. Heeft iemand ervaring met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap? Ik ben hier een beetje bang voor. Hoelang waren jullie zwanger en wat voor symptomen hadden jullie?? Ik heb soms steken in mijn linker zij. Verder geen klachten.
Hee wat vervelend voor je zeg!! Bij mij was opmerkelijk dat ik voor nod al een goede positieve test had. Na nod waren het direct knallers. Met 4,5 week steken op rechts.. En dan op heuphoogte bij waar later bleek de eileider zat. Ik begon met 5 weken wat bloed te verliezen en de pijn was meer aanwezig. Door de Vk door gestuurd naar t zkh. Tijdens de echo bleek mijn BM leeg en zagen ze iets in mijn rechtereileider. Toen om de 48uur prikken op hcg. Dit nam eerst af om vervolgens keihard te stijgen. Op 5,5week met spoed geopereerd omdat ik meer pijn en koorts kreeg en het hcg omhoog ging. Eileider bespaard! Hoe voel je je?? Hoop dat alles mee valt! Wanneer ga je naar de gyn?
Oh jeetje! Moet ook een nare tijd voor je zijn geweest! Waarom moesten ze je hcg in de gaten houden dan? Ik dacht dat ze het vruchtje dat direct weg moesten halen als het niet op de goede plek zat? Voor jou denk ik ook niet fijn om af te wachten. Met mij gaat het verder goed, alleen vertrouw ik het gewoon niet. Ik vind het zo vreemd dat ik maar bloed blijf verliezen. Ik heb over 9 dagen een afspraak dus ik kan niet anders dan afwachten. Bedankt voor je reactie!
Volgens mij heb je dan ook echt veel buik pijn en rug pijn.... Je lichaam geeft het wel aan dat het verkeerd zit! En bloed verlies is meestal onschuldig en komt in allerlei vormen voor... maar dat is makkelijk zeggen van mij. Ik bloed nu ook al sinds gisteren na het vrijen... Geknapt bloedvaatje ws.... wist niet dat je daar zoveel bloed van kon verliezen.
Ik had alleen dat ik me heel zwanger voelde, dus voor de positieve test al heel gevoelige borsten bijv. En een paar dagen bloedverlies maar dat was al voor de test dus ik dacht dat het een menstruatie was. Verder nergens last van, geen bloedverlies, geen buikpijn enz. Maar bloedverlies hoeft niks te betekenen. Als ze een buitenbaarmoederlijke zwangerschap vermoeden dan hadden ze je wel eerder laten komen misschien? Hopelijk is alles goed! Sterkte
Ik had wat bruinverlies en af en toe een steek bij mijn rechtereileider. Voor de zekerheid de VK opgebeld en daar was niets te zien in mijn baarmoeder. Toen doorgestuurd naar het ziekenhuis en nog een echo + bloed laten prikken op HCG. Dit was erg hoog. Moest over 2 dagen terugkomen om te kijken of het daalde (dan lost het lichaam het meestal vanzelf op) of dat het zou stijgen (dan is het vaak misse boel). Ik kreeg de dag erop echt last van mijn buik. Heb gebeld en ben dezelfde dag nog geopereerd.
Het in de gaten houden van de hcg-waarden heeft er mee te maken dat ze het vruchtje soms niet kunnen lokaliseren. Het is dan niet zeker of het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is, of een miskraam. Bovendien kan je lichaam in sommige gevallen een buitenbaarmoederlijke zwangerschap zelf opruimen. Door de hcg-waarden te meten kunnen ze in de gaten houden of er iets aan het ontwikkelen is of niet. Symptomen kunnen heel erg verschillen. Ik heb ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en heb ook last gehad van langdurig bloedverlies, soms met buikpijn. Ik heb maar 1 keer flinke pijn gehad aan de eileider waar de zwangerschap zich bevond. Verder eigenlijk alleen maar menstruatie-achtige krampen. Achteraf bleek mijn eileider stuk en had ik bloed in mijn buik en officieel had ik daar veel meer klachten van moeten hebben dan ik had... Het is wel heel vervelend dat je zo lang moet wachten. Het enige advies wat ik je kan geven; pas goed op jezelf. Bij erge pijn, let ook op schouderpijn, schouderpijn kan duiden op prikkeling van het buikvlies door bloedverlies, of jezelf gewoon niet lekker gaan voelen, bel dan echt naar de huisarts of de gyn. Liever een keer teveel dan te weinig. Hopelijk valt het mee en is het bloedverlies gewoon onschuldig.
Als ik dit allemaal zo lees, maak ik me eigenlijk nog meer zorgen. Met die constante bruine bloedverlies en af en toe steken aan de linkerkant. Ook bij de huisarts niets te zien. Hetzelfde als jij anneliesje. Hoelang was jij zwanger? Ik heb alleen nog geen erge pijn gehad en die steken zijn ook minimaal. Bedankt voor jullie reactie! Ik weet nu waar ik een beetje op moet letten!
Ik had geen klachten. Test was op nod licht positief, geen pijn of bloed. Met echo rond 7 weken zagen we een lege baarmoeder èn een goed ontwikkeld vruchtje in mijn linker eileider. Moest direct verwijderd worden omdat mn eileider op knappen stond.
Hier wist ik het gewoon was heel gek. Eerst heel licht minimaal bloedverlies. Een keer een soort aanval gehad of alles op knappen stond en een irritant uitstralend gevoel naar mijn bovenbeen. Verder voelde ik het ook in mijn eileider zitten. Dit heeft totaal drie weken geduurd.
Ik zit momenteel ook in onzekerheid over een eventuele buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Twee dagen geleden, bij ruim 6 weken zwangerschap (met 5 positieve testen, maar verder weinig zwangerschapsklachten) plotseling bruin bloedverlies en een matige pijn onder in mijn buik. Aanvankelijk gerustgesteld door verloskundige, maar helaas bleef ik oud bloed verliezen. Gisteren daarom een inwendige echo gehad bij de gyn. Tot ons verdriet was een lege baarmoeder te zien zonder vruchtzak, maar wel met een verdikte wand. Bij de rechter eierstok werd iets gezien waar 2 echografisten niet uitkwamen. Het zou het 'gele lichaam' kunnen zijn (de overgebleven schil van de gesprongen eicel die de zwangerschapshormonen produceert voordat de placenta dit overneemt), maar een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kon niet worden uitgesloten. HCG geprikt, bleek verhoogd (581) maar mocht met de werkdiagnose van een vroege miskraam naar huis. Omdat het vruchtje al vroeg zou zijn gestopt met groeien zou er daarom niks in de baarmoeder te zien zijn, en de miskraam nu dus laat op gang zijn gekomen. Morgen moet ik terug voor opnieuw HCG bepaling. Als dit doorstijgt, bij een lege baarmoeder, zou het toch kunnen gaan om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Het klinkt gek, maar ik hoop nu zo op een 'gewone' miskraam. Het gekke is dat het bloedverlies nu vrijwel is gestopt en ik wel een zeurende pijn heb rechts in mijn buik, uitstralend naar mijn rug. Ik ben echt bang voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, maar voor nu kunnen we alleen maar afwachten. Heel veel sterkte voor iedereen die net als ik met die onzekerheid worstelt!
Hoe is het gegaan vandaag Hanna? Kan me heel goed voorstellen dat het eng is, maar de optie van vroege miskraam is ook heel goed mogelijk natuurlijk.
Ik had af en toe licht bloedverlies na inspanning. Ik heb geen buikpijn of rugpijn gehad. Mijn zwangerschapstesten liepen heel langzaam op (HCG stijgt bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap een stuk langzamer). Verder geen symptomen maar intuitief voelde ik wel dat het niet goed was. Het was geen verrassing. Ik was ongeveer 7,5 week zwanger toen ik op mijn aandringen een echo kreeg (omdat het intuitief niet goed voelde en door het lichte bloedverlies) en daarop zagen ze niks in de baarmoeder. De volgende dag ben ik geopereerd. Ik had al een lichte inwendige bloeding, er zat een klein scheurtje in de eileider maar heb totaal niks gevoeld van pijn. Mijn eileider is verwijderd in mei dit jaar. En zie banner, ben alweer zwanger!
Een update: inmiddels ben ik vaste klant op de gyn poli (fijn wachten tussen al die hoogzwangere buiken...). Het slechte nieuws is dat het bij herhaalde inwendige echo's toch bleek te gaan om een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. De preciese lokatie is niet helemaal duidelijk: in de eierstok, eileider of buikholte. Het relatief gunstige nieuws is dat het HCG dalend is, vandaag inmiddels 129. Desondanks schijnt er nog steeds een risico te zijn dat de eileider scheurt, dus ik blijf het gevoel van een tijdbommetje in me houden. Maar voor nu ben ik in ieder geval opgelucht dat het HCG niet stijgt en ik vooralsnog niet geopereerd hoef te worden, en hierdoor hopelijk mijn eileider kan behouden. Het doet me trouwens goed te horen dat veel van julie na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap toch weer redelijk snel zwanger zijn geworden! Dat geeft me weer hoop, want we willen het zoooo graag!
Heftig verhaal Hannah! Is het allemaal goed verlopen verder? Ik mocht ook voor een inwendige echo komen en daar zagen ze een vruchtje in mijn baarmoeder ( Fieuwww! ) ik moet maandag terug komen om te kijken of er een hartje klopt en het vruchtje gegroeid is. Toch nog wel bloedingen gehad dus hoop ZO dat alles goed is!
Wat fijn Anniek! Het zit dus in ieder geval op de goede plek. Ik hoop voor je op een mooi kloppend hartje bij de volgende echo! Bij mij gaat het naar omstandigheden ook goed. Vandaag weer HCG geprikt, was verder gedaald naar 16! Ik ben er nu eindelijk wat gerust op dat dit straks allemaal achter de rug is en we weer vol goede moed aan ronde 2 kunnen beginnen. Hij gaat het nu bij jou Anneliesje? Misschien heb ik het gemist hoor, maar hoe lang geleden was het bij jou? Ben je lichamelijk en mentaal helemaal hersteld? En heb je het vertrouwen in een volgende zwangerschap weer terug gekregen?
Het is bij mij nog maar 4 weken geleden, dus ook nog erg recent. Lichamelijk gaat het telkens iets beter, maar ik ben echt enorm moe (ook door ijzertekort). Vandaag een positieve ovulatietest, dus mijn cyclus is wel weer op gang en dat is erg prettig. Geestelijk gaat het nog op en neer. Ik merk dat ik weinig kan hebben en snel geïrriteerd ben. Het zal allemaal wel tijd nodig hebben. Het vertrouwen is er nog niet, dat zal er pas zijn als ik een goede zwangerschap heb. Daarnaast is mijn lf (tijd van eisprong tot menstruatie) erg kort, dus daar zit sowieso al wat onzekerheid. Ik hoop dat je snel op een waarde onder de 5 zit, dan kun je weer verder.
Wat fijn Anniek dat het bij jou op de goede plek zit! Ik ben ook bang voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Dacht op 25 nov. ongesteld te zijn geweest, maar had 6 en 8 dec. positieve zw.testen in handen. Dacht daarom 6 weken te zijn. Vandaag echo bij gynaecoloog, maar helemaal niks te zien. Dus het kan nog alle kanten op. Ze wilden hcg prikken, maar heb enorme naaldenfobie. Heb er dus voor gekozen in ziekenhuis nog zwangerschapstest te doen. Deze was ook positief. Er zijn nu 3 opties: 1) ik ben korter zwanger dan ik dacht 2) het zit op een verkeerde plek 3) combi van 1 en 2 Het enige wat ik nu kan doen is afwachten. Volgende week weer echo, hopen dat er dan wel wat te zien is. Zo niet, dan is het foute boel.... En dit allemaal nadat vorige zwangerschap is geëindigd in een curettage wegens missed abortion.....
Zusje, wat vervelend die onzekerheid he. Dat wachten duurt dan zo lang, de dagen kruipen voorbij. Maar zoals je zegt: het kan nog alle kanten op. Dus ik zou zeggen hou hoop, misschien was het allemaal nog te klein om te zien. @anneliesje: ik herken de labieligheid. Was net ook even heel geirriteerd op vriendlief wat misschien niet helemaal terecht was Ik hoorde vandaag van de gyn dat we in principe meteen weer mogen proberen zwanger te worden. Heb jij direct ovulatietesten gebruikt? Kan me wel voorstellen dat dat handig is want ik heb nu ook geen idee meer waar mijn cyclus begint of eindigt. In principe zou de duur van ovulatie tot menstruatie toch niet uit hoeven maken? Weet je alleen maar eerder of je zwanger bent lijkt me? Sorry voor dit hak op de tak verhaal. Ik ben denk ik een beetje moe van weer de eerste dag aan het werk na deze hele ellende...