Wow... ik denk toch echt idd dat jullie met elkaar goed hier over moeten gaan praten hoe hier mee om te gaan. Je geeft nu al aan dat je verwacht dat schoonpa autoritair gaat doen a.s. zaterdag. Praat hier met je man over en leg rustig uit dat je grens toch nu echt wel bereikt is en dat je verwacht dat schoonpa zo gaat doen. Dan is je man ook een beetje op zijn hoede en ziet hij dat eerder dan normaal als dat gebeurt. en natuurlijk is familie belangrijk maar wel tot zekere hoogte. Dit is gewoonweg niet acceptabel gedrag. Wat betreft het geld, ik zou heel rustig tegen ze zeggen dat je dit niet de bedoeling vind dat hun gaan bepalen wat er met het geld gaat gebeuren en dat je het daarom terugstort en zelf gaat sparen voor de keuken die JULLIE mooi vinden. Je ontkomt er denk ik echt niet aan om aan te geven dat dit je grens is. Ik ben bang als je dat niet doet dat die gevreesde bom dan wel gaat barsten. En als je denkt dat er met hun moeilijk te praten is, schrijf je het samen met je man op papier. Succes!
Oh jawel hoor. Het is heel erg makkelijk om 'Nee' te zeggen. Hier een schoonmoeder die ook wel even zou bepalen welke kleur er in ons huis zou komen. Ik vroeg of ze zich wel goed voelde. Ben gekke henkie niet. Wat ik lees, is dat je schoonouders alles bepalen, tot zelfs het huis aan toe. Dan vraag ik mij echt af waar jou ruggengraat is, en waar je man zijn ballen zijn. Grenzen aangeven, geld terug storten en met je man op 1 lijn zitten. Thats all.
Ze hebben jullie in hun macht, nu vanwege het geld. Je neemt zelf de macht terug door: - of een keuken te kopen (wat JULLIE willen) en dus zelf te bepalen wat je met dat geld doet - of het geld terug te storten. Waarmee je ook duidelijk een boodschap stuurt: wij regelen het dan zelf wel! Thanks but NO THANKS. Zolang het toegestaan wordt (de Engelsen hebben er een mooi woord voor: enabled) zullen ze ermee doorgaan. Blijkbaar halen zij eruit wat ze willen. Jullie geld, jullie huis, jullie keuzes. Stellen zij een ultimatum als zijnde: dan willen we jullie niet meer zien - dan zijn ZIJ zelf degene die de rol van ouders/opa/oma ondergeschikt vinden aan de rol van dictators (bij gebrek aan een beter woord).
Ga met je man om de tafel, bespreek dit en hoe jullie je er onder voelen en probeer hier met zijn tweeën 1 lijn in te krijgen. Bespreek van te voren wat je gaat doen als schoonouders hierover beginnen, spreek een teken af die je kunt geven als schoonpa je (voor jouw gevoel) aan het provoceren is en loop dan uit die situatie Familie betekend inderdaad heel veel maar het geeft ze geen rechten (om bv voor jullie te bepalen waar het gekregen geld aan uitgegeven wordt)
Ik snap dat je man zijn familie belangrijk vindt en mist maar.... Jullie zijn als gezin de familie nummer 1. En daar moet hij voor opkomen. Jullie geluk staat toch bovenaan? Dan accepteer je toch niet zulk bizar en respectlois gedrag van je ouders? Kom op zeg. Tijd dat hij eens heel duidelijk gaat zijn! Dit hou je niet vol dus die stap moet eens gezet worden. Hij is een volwassn kerel met een eigen gezin die eigen privacy heeft en normen en waarden. Tijd voor je schoonouders om dat eens in te zien. Dan zijn ze maar een tijdje boos. Dit is toch niet normaal? En dat geld gauw terug storten.
Nouja, dit is wel een onterechte omkering van de zaak.... Nu klinkt het net alsof schoonouders volstrekt normaal gedrag vertonen en het alleen de schuld van TS is dat ze hier een probleem mee heeft. Dat vind ik echt niet waar! Schoonouders gaan ver over de schreef! Los daarvan heb je wel gelijk dat TS en man hun grenzen aan moeten geven. TS, wat een lastige situatie zeg! Ik snap heel goed de wens om de band met je schoonouders goed te houden, maar it takes two to tango. Momenteel slikken jullie (zoals ik begrijp) alles om de lieve vrede te bewaren. Maar dat is geen vrede, dat is wachten tot de bom barst. Absoluut geen houdbare situatie, lijkt mij. En bovendien niet wat je wilt. Je wilt een goede relatie: goede relaties zijn ALTIJD op basis van gelijkwaardigheid. Ik begrijp dat je schoonouders geen makkelijke mensen zijn, maar dat jullie bereid zijn het een en ander te accepteren, opdat de relatie goed blijft. Op zich vind ik dat heel bewonderenswaardig, zolang je er zelf niet aan onderdoor gaat. Maak dus voor jezelf helder wat je grens is. Bijv: dat ze steeds benoemen wat ze slecht vinden aan ons huis kan ik accepteren, maar dat zij bepalen wat er gebeurt in mijn huis, gaat me te ver. of Dat ze regelmatig bellen of onaangekondigd langskomen kan ik accepteren, maar niet dat ze bij onze persoonlijke afspraken zijn. En ik denk dat je niet bang moet zijn om aan je schoonouders aan te geven waar de grens ligt. Ja, daar zullen ze misschien boos om zijn, dat moeten ze dan maar accepteren. Het kan niet zo zijn dat jullie de enige incasserende partij zijn. ik wens je sterkte en wijsheid en als je nog eens stoom moet afblazen, mag je me gerust pb'en!
Precies, ik zou het bedrag direct terugstorten en zeggen dat je geen cadeaus wil waar allerlei haken en ogen aan zitten. Als je dit geld zou houden zul je daar alleen maar gezeur over krijgen in de toekomst. Hoe jullie het ook besteden.
Helemaal met jou eens. Ikben wat dat betreft heel duidelijk er hoeft niet voor mij bepaald te worden. Advies geven mag maar beslissen kan ik zelf. Ik zou sowieso met je man erover praten en bespreken dat je het geld dan terug geeft. Zulke mensen zien zichzelf als meer en valt vaak niet mee te praten dus ik zou de eer aan mezelf houden en het geld niet meer willen.
Hier ben ik het wel mee eens. Ik had eenzelfde soort schoonouders, bij ons heeft het uiteindelijk deels de relatie gekost maar dat kwam meer door de gevolgen die het had, zij waren nogal van niet goedschiks op onze manier dan kwaadschiks en mijn ex deed dit thuis nog een keer dubbel over. Ga met je man om de tafel zitten en stel bijvoorbeeld voor om een assrtieviteits training te gaan doen, samen want ik denk dat jullie beide het wel kunnen gebruiken. Het is niet gezond zoals het nu gaat en denk dat jullie er beide bij stil moeten staan wat er straks gebeurt als je schoonouders in de toekomst wegvallen, zijn jullie dan nog in staat om te leren eigen beslissingen te maken? Of zitten ze dan dermate bij beiden in het hoofd dat er constant bij een beslissing bedacht wordt maar... Dat zouden zij niet goed vinden dus we doen het niet. (Schoon)ouders zijn er om je te leren beslissingen te nemen, niet om de beslissingen voor je te nemen
Jouw verhaal is helemaal herkenbaar, echt bizar allemaal. Maar ik denk dat je er niet aan ontkomt dat de bom barst. Ik vind ook dat je man wat los moet komen van zijn ouders, dit is echt niet normaal. Mijn man vond dit ook volstrekt normaal, maar ik trok dat op den duur niet meer. Ik en mijn man zijn wel onze grenzen aan gaan geven maar dit heeft geleid dat het contact totaal verbroken is. Heel erg, maar dit ga je niet heel je leven blijven slikken neem ik aan. Zulke mensen veranderen waarschijnlijk niet meer, dus je kunt het beste bij je eigen blijven zoals hun dat ook doen en je grenzen aangeven!
Mijn schoonmoeder heeft er soms ook een handje van. gelukkig niet zo erg, maar wij vertellen gewoon bepaalde dingen niet. wij kregen geld voor een maxi cosi maar die zat al bij de kinderwagen, dus hebben we het geld teruggegeven en toen ze vroegen waarom hebben we uitgelegd dat we geen andere wagen gingen kopen zodat hun de maxi cosi konden geven en het ons uiteindelijk extra geld zou kosten. mn schoonmoeder snapte het niet want dan hadden we die gratis mc toch aan haar kunnen geven voor tijdens het oppassen. uiteindelijk heeft mn schoonvader het geregeld en kregen we gewoon het geld om iets anders voor de baby van te kopen. als het aan mn schoonmoeder had gelegen hadden we het huis waar we nu wonen ook niet gekocht en zaten we nu nog in ons te kleine huurhuisje een straat achter mn schoonouders. mn man heeft echt moeten leren om los te komen van zn ouders, maar gelukkig ziet hij in dat zn moeder hem nog iets teveel ziet als het kleine zorgenkindje dat hij is geweest. ze zat tijdens mn zwangerschappen (en nu weer) echt te azen om mee te gaan naar de vk. (ze zou wel rijden, ze zou wel daar op onze dochter letten enz.) dit hebben we gelijk afgekapt. ja ze was boos en ze is nog wel eens boos als wij het niet met haar eens zijn, maar dat is dan maar zo. ons gezin, onze beslissingen. als er ergens geld voor gegeven wordt en ze zeggen erbij dat het bv voor een auto is vind ik dat prima, maar wij bepalen wat voor een en anders krijgen ze het geld weer terug. harder worden is de enige manier om dit de kop in te drukken. tuurlijk moet je het met respect doen, maar je mag best zeggen dat je het niet met ze eens bent en dat jullie het graag op jullie manier willen doen.
Oh maar de grenzen zijn hier al heel vaak aangegeven, in mei heb ik nog een heel duidelijk gesprek gehad met hun waarin ik heb aangegeven hun dochter niet te zijn en hun dus ook geen aanspraak op mijn leven hebben en zeker niet over hoe ik mijn kinderen op voed. Daar ligt bij mij ook het probleem niet. Mijn man, tja dat is een ander verhaal maar nogmaals ik vind niet dat ik hem moet 'dwingen' stappen te ondernemen terwijl hij daar nog niet klaar voor is. Dat gaat Averechts werken en dan snijd ik mezelf in de vingers. Als deze mensen zo doorgaan weet ik zeker dat we uiteindelijk net als @Aude geen contact meer zullen hebben en dat wil ik juist voorkomen. En als ik daarvoor iets meer lief moet lachen dan ik eigenlijk zou willen neem ik dat voor lief. Mijn eerste reactie was ook geld terug storten, maar mijn man denkt er niet aan. Ik denk dat het hem ook meer aandoet dan dat hij laat merken, ik haat het gewoon om hem zo te zien worstelen en wil dat voor hem oplossen. Maar zoals jullie ook zeggen, hij moet in deze het woord doen en de stappen zetten, want ik sta er eigenlijk gewoon buiten. Over de bezichtigingen, we hebben in één keer afspraken gemaakt voor diverse huizen op diverse datums en ons gekochte huis was nummer 5 die we zagen. We hebben dus inderdaad zelf de datums door gegeven maar ik had geen idee dat het toen zo zou lopen. De keuken is mijn schuld, ik had in mijn opwinding op facebook gezet dat we aan het "keuken kijken" waren en mijn schoonzus heeft dat dus tegen hun verteld. Thanks voor het meedenken allemaal, Ik ben in ieder geval blij dat ik niet de enige ben die vind dat ze te ver gaan. Alleen ben ik niet zo direct en hard als een aantal van jullie om er zo mee om te kunnen gaan.
Jullie lijken wel harstikke mesjokke... en ik zeg bewust ´jullie´... even voor mijn beeldvorming, hoe oud zijn jullie? Want (schoon)pa en (schoon?ma behandelen jullie als een stel tieners die net komen kijken! Toloreer dit niet langer, jullie zijn volwassen mensen en maken jullie eigen beslissingen en ook je eigen fouten. Jeetje wat een verschrikkelijk benauwende toestand, ik zou er helemaal stapelgek van worden en was allang ontploft. Dit lijkt me ook niet goed voor jullie eigen relatie. Ook die logeerpartijtjes... ik heb met je te doen. Maar nou wordt het tijd om je mond open te trekken. Dan maar even bad friends, dat waait ook wel weer over.
gats... een aardje naar haar moedertje dus, wat een klikspaan... maarreh, jullie hebben toch wel meer centjes als dat van je schoonouders ? Wie zegt wat waarvan betaald wordt? Kom op BrMeisje, laat eens niet zo over je heen lopen!
Dit dus Jullie hadden vanaf begin af aanduidelijk moeten zijn en niet moeten toegeven. Dit leer je moeilijk af bij sommige mensen en al helemaal als je het altijd hebt toegelaten. Dus begin nu met op je strepen staan en stort het geld terug!!! Dan sparen jullie maar even zelf door voor die droomkeuken, maar dan word het wel naar jullie smaak.
Da´s duidelijk en heel goed te begrijpen. In dat geval zit er niks anders op als met je man een goed gesprek aan te gaan en zorgen dat je met hem op 1 lijn komt (wat jullie volgens mij ook al aardig zijn). Jullie zullen toch samen je (schoon)ouders moeten gaan confronteren op een nette maar wel duidelijke manier. Misschien hebben ze niet eens in de gaten dat ze zo verstikkend bezig zijn en denken ze juist jullie leven te verlichten op deze manier. Maak hen duidelijk dat jullie als gezin de dingen zelf willen beslissen, ook waaraan geld uitgegeven wordt en dat je ook als gezin je eigen fouten wilt maken. Dat zij niet de hele tijd als een vangnet om jullie heen hoeven te hangen. Dat jullie ze echt wel weten te vinden als er iets is. Klinkt alsof je man een hele mooie en beschermde opvoeding heeft gehad van deze mensen, maar dat ze het zelf erg moeilijk vinden om jullie en ook hem los te laten... het is heel verstikkend, maar ergens ook wel heel erg lief.
Ben ik de enige die het geld zou houden en het lekker spenderen aan mijn keuken hahahaha. Die schoonouders gaan te ver en ja het zijn opa en oma maar jammer dan. Dit gedrag gaat echt nergens over, maar waarom hebben jullie toegestaan dat ze jullie huis mee gingen bezichtigen? Ze zijn zover kunnen komen omdat jullie het hebben toegestaan....
Ik sta echt te kijken van de harde reacties, ik zou jullie wel eens willen horen als je daadwerkelijk in deze situatie zit en het dus om je eigen pa en ma gaat. Zo makkelijk wordt hier gezegd "dan maar geen contact meer" Sorry maar zo gaat bij mij de vlieger niet op, ik geef niet zo snel op en vecht zeer zeker voor mijn dierbare. Of ze nu bloed zijn of niet. Ik schrik hier echt van en heb zelfs een beetje spijt dat ik het hier überhaupt neer heb gezet. Misschien lees ik het echt verkeerd en hopelijk vat ik het verkeerd op maar echt prettig lezen de meeste reacties niet weg. Geen ruggengraat, niet goed wijs enz. Erg bevooroordeeld en dat terwijl ik gewoon naar wat herkenning zocht van mede (schoon)dochters die wellicht ook geen prettige relatie hebben met schoonouders zonder dat je meteen ruzie hoeft te krijgen. Natuurlijk laten we ons niet als kinderen behandelen en natuurlijk bijten we van ons af. Voor mij was dit gewoon weer de zoveelste sneer waar we tegenaan moeten vechten dat ik even mijn hart wilde luchten aan mensen die er niet zo dicht bij staan. Toch zijn er ook mensen die wel ongeveer hetzelfde erover denken en waar ik via een pm hele fijne berichtjes van heb gekregen. Mochten ze zaterdag dus inderdaad gaan beginnen erover, zal ik zeggen dat ik er niets over te zeggen heb. En mochten ze dan toch door gaan zal ik zeggen dat "aangezien hun al bepaald hebben waar het geld aan uitgegeven moet worden, mijn mening er dus niet toe doet en ik ook niet verder in zal gaan op het gesprek" dat ik hier ben voor de kinderen en Sinterklaas en ze het maar een andere keer met hun zoon moeten bespreken. Toch wil ik iedereen nogmaals bedanken voor het lezen, mee denken en de gegeven reacties. Hoewel ik het niet eens ben met de meerderheid, kan ik het vanavond wel mijn man laten lezen, wellicht dat hij er nog wat van op steekt