ja ik heb dat met Ierland en Ierse muziek! Ben er 1x geweest met de bedoeling er een half jaar te blijven, maar had vreselijk last van heimwee, dus dat avontuur ging niet door. Maar ik wil zó graag nog eens terug voor een vakantie, rondtrekken langs de westkust, zoveel mogelijk zien.........ja dat staat echt hoog op mijn lijstje!
Het is inderdaad niet altijd rozengeur en maneschijn, maar ik heb het eigenlijk vooral als heel positief ervaren. Ligt misschien ook aan het land. De mensen hier zijn erg open en vriendelijk en heb ontzettend veel leuke mensen leren kennen, het hele leven is hier veel socialer dan in Nederland, vind ik. Heb ook geen negatieve reacties gehad en ze zijn hier juist heel geïnteresseerd in Nederland en onze gebruiken. Vragen er ook veel over. En ze willen allemaal weten welke magische krachten ik bezit omdat mijn kinderen doorslapen en om 20u in bed liggen . Maar zoals ik al zei, misschien verschilt dat per land.
Ik heb dat met Griekenland. En dan heb ik het vooral over de ongerepte eilanden, niet het vasteland en waar geen massatoerisme is. Als ik al uit het vliegtuig stap en ik voel die warme lucht en die ruik de kruiden ben ik thuis. De mensen zijn ook zo vriendelijk. Het eten, zalig. De zee, zo blauw. Ik word regelmatig uitgemaakt voor Griekse, ik vind het geen straf. Dit jaar gaan we na jaren weer eens island-hoppen, dan is zoon 6. In New York (tijdje gewoond) voel ik me trouwens ook onwijs thuis.
Ik ervaar het ook al positief! Ik ben erg gelukkig hier Ze zijn inderdaad wel geïnteresseerd in jou als mens en als Nederlander. Hoe werkt het daar etc. Maar ik zal geen vrij krijgen voor Sinterklaas of Koninginnedag als ik als reden opgeef "Nederlandse feestdag" , haha. Ik heb in het Frans een goed accent, daar bedoel ik mee dat ze mijn accent als positief/charming zien. Maar ja, hoe dat in andere landen zit? Wij Nederlanders zijn bijv. niet erg dol op de accent van bepaalde buitenlanders. Een Amerikaan vinden we leuk, maar een Marokkaan minder.
Ik ben thuis in Afrika. Ik heb er in totaal ruim een jaar gewoond en ik vond het geweldig! Moet wel zeggen dat dat was voordat ik kinderen kreeg, dus of het nu nog zo fantastisch is weet ik niet. Verder voel ik me sterk aangetrokken door de VS en Australië. Wij willen eind 2015 emigreren, maar nog geen idee waar naartoe Maar Nederland voelt voor mij niet meer als thuis, en ml voelt zich hier niet welkom (komt uit Afrika).
Emjay hier precies hetzelfde. manlief voelt zich hier ook niet welkom en thuis.(ook afrika) En heel eerlijk voel ik me hier ook niet meer thuis.
Dat herken ik wel. Australië is mijn land. Het voelde echt als thuiskomen en kan soms echt heimwee hebben. De cultuur, de mensen, het klimaat in een woord super!!!!
Moet wel zeggen dat ik me in Zwitserland ook redelijk goed thuis voel, mijn 2e huis zeg maar, heb daar een tijdje half om half gewoond en nog steeds komen we er regelmatig. Prachtig.
kwa gevoel voel ik mij altijd meer thuis in frankenrijk, voel me er echt thuis meer thuis dan in nl , Nederland heeft nooit veel bij mij gedaan kwa gevoel en daar voelt het als of ik thuis kom na een lange reis
Mag ik oprecht vragen waar dit door komt? Het lijkt me erg vervelend om ergens te moeten wonen waar je je niet welkom voelt.
Niekepiek. gewoon door hoe bepaalde mensen reageren als ze hem bij ons zien. je moet eens weten wat voor opmerkingen hij al heeft gehad. op verjaardag van kennissen bijvoorbeeld. 'Sow wat dacht jij in afrika. ik ga een blanke vrouw vinden voor mijn papieren" In de winkels in de gaten worden gehouden. maar als hij met mij en dochtertje loopt zijn ze heel aardig. "Oo wat zijn DAT toch altijd mooie kindjes he die HALFBLOEDJES" hoe vaak ze aan mij hebben gevraagd.uit welk land he je je kindje geadopteerd? Als ze.dan mijn vriend aan zien komen lopen rooie kop krijgen en snel weg lopen. het is gewoon het algehele plaatje wat hem het gevoel geeft dat hij niet welkom is. ik ben toch hardstikke trots op hem. want wij als nler zouden niet vanaf ons 12 jaar zonder vader en moeder kunnen leven. Helemaal alleen.en dan ook nog in een ander land/continent. hij is nu al 22jaar zonder hun
Wat vervelend dat hij zich zo onwelkom voelt, het is ook erg vervelend als je continu dat soort opmerkingen krijgt. Wonen zijn ouders nog in Afrika, en gaan jullie daar naar toe emigreren?
Ja, ik voel me als moslim absoluut niet meer thuis in Nederland. We hebben dan ook al emigratieplannen.
ik heb wel in Israel gewoond, aan de Palestijnse kant. Voelde me er heerlijk thuis. De natuur is er prachtig en het eten heerlijk! De politieke situatie wat minder. ik zou er met mijn kinderen dan ook absoluut niet willen wonen.
ja en ik heb dat met Turkije dat is gewoon echt mijn land, nee in ben geen turkse maar toen ik ging emigreren naar Turkije voelde dat direct als thuiskomen
Zijn hele familie woont idd in angola. ook heeft hij nu neven en nichten in Engeland duitsland frankrijk broer in België. portugal noem maar op. Plek zat voor ons om naartoe te gaan. maar dat zit voorlopig niet echt in de planning. misschien ooit
Helemaal mee eens. Emigreren is zeker zwaar. Elke keer begin je weer helemaal opnieuw. Vooral met sociale contacten kan dat lastig zijn. Ik ben al een tijdje op zoek naar een baan maar dat is ook niet makkelijk te vinden ook al spreek ik de taal vloeiend. Mijn man is zijn baan kwijt geraakt en hij solliciteert nu naar banen in verschillende landen dus ben benieuwd waar we uitkomen. Er zijn verschillende banen in Amerika maar ook al heb ik al in verschillende landen gewoond, dat voelt toch wel eng ver weg.
Ja, vroeger als basisschool kind al. Toen mijn man en ik nog veel reisden en we in Australië kwamen wist ik gelijk dat dat mijn land was. We zijn nog een tijdje bezig geweest met emigratie plannen maar nu onze oudste autistisch blijkt hebben we besloten om voorlopig hier te blijven... Helaas.