Ja precies, misschien morgen maar even bellen wat de reden is dat ze die echo's bij mij niet maken. Wij kiezen er bewust voor het niet teveel mensen te vertellen al moet ik eerlijk zeggen dat ik soms m'n mond niet kan houden als er over kinderen/zwanger worden etc wordt gepraat. Sommige vriendinnen en collega's weten het wel van mij. We willen dit eigenlijk vooral stil houden omdat we onze ouders en familie willen verassen en niet constant vragen willen krijgen hoe het ermee staat.
Hoi Jennii, Ik begin de volgende ronde ook met 50mg clomid en ook ik heb geen controles. Is dus blijkbaar niet zo heel gek. Misschien een beetje een rare vraag xD. Maar hoeveel eiblaasjes telde ze bij jou? Bij mij waren het er 12 in ieder. Dus precies op de grens. Misschien heeft het daarmee te maken? Dat we beide "lichte" versies hebben ofzo!
Dit is precies wat ze ook tegen mij zeiden. Als ik de volgende ronde met clomid een langere cyclus heb dan 35 dagen, moet ik eerst een zwangerschapstest doen en ben ik niet zwanger moet ik even contact opnemen. Heel "losjes" dus!
Welkom Jenni, iK kan je helaas ook geen positief verhaal over clomid vertellen wat mezelf betreft. 50 en 100 zijn niet aangeslagen en ik ben nu bezig met 10 dagen primolut en dan clomid 150. Wij zijn ook nog jong en krijgen ook de opmerking, wees blij dat jullie er nu al allebei aan toe zijn en nu al begonnen zijn nu weet je het optijd en komt het wel. Ik snap de goede bedoelingen wel maar wat kan ons onze leeftijd schelen onze wens is net zo groot als van een ander stel met andere leeftijd. Momenteel droom ik elke nacht rare verhalen en Pff wat maakt die primolut me misselijk
Oke, bij jou doen ze dus ook geen echo leaf. Maar je zou juist denken als je een "lichte" versie hebt van PCOS dat ze je dan juist controleren. Bij een lichte versie lijkt me de kans op overstimulatie, dus de kans op een meerling, juist groter. Vervelend heh Mofantje, die opmerkingen. Wij zijn er bewust zo vroeg mee begonnen omdat we de wens hebben jong ouders te mogen worden. Maar dat begrijpt helaas ook niet iedereen. Had jij wel echo's na je eerste ronde Clomid?
Ja dat is ook wel weer zo. Ik begrijp er ook niet heel veel van. Maar heeft ze jou verteld hoeveel eiblaasjes je hebt in je eierstokken?
Ik dacht zelf dat ze rond de 10 a 12 eiblaasjes telde maar m'n vriend dacht dat het er meer waren dus eerlijk gezegd weet ik het niet meer 100% zeker. Het is ook zoveel informatie wat je dan over je heen krijgt!
Hoe is het hier met de dames? Victoire gisteren al een mooi dominante follikel gespot op echo? Mz25 nu 8/9 dpo nog steeds rustig aan? Leaf al ongi? Want dan kan je beginnen! Hier vandaag dag 3 clomid, ga hem zo innemen. Ik was gisteren zowaar een beetje kranky dat is niks voor mij. Gelukkig redelijk naar mijn verstand kunnen luisteren. Voor de rest weinig bijwerkingen.
Ik heb eventjes snel jullie verhalen gelezen maar als ik jullie was zou ik niet te lang aanmodderen met clomid als het niet aanslaat maar zeker niet als je humeur hieronder gaat lijdend Ik heb het 8 maanden gebruikt en dat was achteraf veel te lang, wat een rot spul is dat. Sorry ik wilde dit even kwijt
Nee nog niet! Vandaag zou mijn NOD zijn als mijn cyclus 40 dagen is. Ik voel wel al een paar dagen dat mijn menstruatie eraan zit te komen! Gevoelige borsten, krampen en mijn humeur hahah. Ik wil zo graag beginnen! Gelukkig heb je niet veel bijwerkingen. Een beetje chagrijnig zijn ach, zijn we allemaal wel eens toch! Of was je op oorlogspad? hihi Spannend! Ik ben benieuwd wat de 25mg gaat doen.
Ooohw, wat een toestand hier afgelopen weekend...vrijdag bij de fm kreeg ik te horen dat er drie follikels zaten: 13, 15 en 16mm. We mogen maandag komen voor de IUI, maar moesten ons terdege beseffen dat hieruit een meerling-zwangerschap zou kunnen ontstaan. Gezien mijn leeftijd (38) is de kans niet heel groot, maar toch wel aanwezig. Ik was behoorlijk over mijn toeren... Op het nod forum waar ik schrijf heb ik vanmiddag dit bericht geplaatst, en dat wilde ik ook even met jullie delen... --- Na 36u drama, hoofdpijn, overpeinzingen en twijfel, hebben manlief elkaar vanochtend 'eens diep in de ogen gekeken' en daarmee kan ik jullie melden > mijn nod is 21 december Gezien mijn leeftijd, gezien de leeftijd van mijn lief (hij is 7 jaar ouder), gezien de heftigheid/uitputtingsslag van het doorgaan met dit mmm-traject, gezien het feit dat er een limiet zit op fertiliteitsbehandelingen, gezien het feit dat controle op het leven zelf überhaupt niet bestaat, etc, hebben we besloten dat we er voor gaan. Komt tijd komt raad. We durven het avontuur samen aan. Wat niet belet dat ik nu - zelfs voor mijn doen- echt met knikkende knieën mijn spannendste wachtbankje ooit betreed. Een karrenvracht waterlanders staan me nader dan het lachen, maar dat is niet gek met het regiment synthetische hormonen dat ik mijn pens in heb gejaagd de afgelopen weken. Gisteravond is daar nog fijn een injectie Pregnyl bovenop gekomen (5000 eenheden puur HCG)... Dat was nog een heel avontuur. Wellicht een entertaining verhaaltje voor deze druilerige zondagmiddag Die HCG-injectie moest ik gisteravond -in verband met een perfecte timing van de IUI-behandeling aanstaande maandagochtend- precies om 22:00u zetten. Het spul zit in een doosje, in twee glazen ampullen: Eentje met poeder en eentje met oplosmiddel. Het oplosmiddel moet je opzuigen met een grote naald en dan in de andere ampul bij het poeder doen, zodat je een mengsel krijgt dat je -met een piepkleine naaldje- kunt injecteren in je buikvet (heb ik ruim voldoende, voel ik dus niet veel van). Die kleine, glazen ampullen hebben geen dopje. Nee, deze moet je openbreken (?!?) op een breek-randje dat voorgedrukt staat... Nu ben ik geen verpleegkundige en heb ik hierin echt geen handigheid. Bij het openbreken van de ampul ging het dan ook direct helemaal mis. Het glazen flesje verpulverde tussen mijn vingers en ik had een mengsel van glas en oplosmiddel in mijn hand...neeeeee!!! %$^&$%#$%%^*!!! Dit was niet de druppel, maar gewoon die hele, complete milliliter teveel...mijn emmer stroomde direct over. Ik flipte. System overload. Na wat yoga-achtig gezucht hervond ik mezelf. De enige oplossing nu was de HAP te bellen. Die bevindt zich in een ziekenhuis op 25 minuten rijden afstand. Ze hadden het medicijn niet op voorraad. Maar wel losse oplosmiddel (= steriele zoutoplossing) en dat kon ik bij de nachtapotheek ophalen. Vervolgens heb ik nogal overstuur aangedrongen op hulp bij het openbreken van het ampul met de poeder, want wat nu als ik die ook zou slopen?! Het werd mij gegund en professionele hulp werd geboden. Factor tijd speelde, zoals ik al zei, wel een rol. De spuit moest er, omwille van de IUI, zo snel mogelijk in gejast worden. Ik stap in mijn auto. De thermometer gaf al direct een waarschuwingspiep...het vroor. Op zich niet erg, maar daarbij het was behoorlijk mistig...geen fijne combi! Ik moest dus wel rustig aan doen. Eenmaal in het ziekenhuis mocht ik voor het flesje zoutoplossing 29,- afrekenen (WTF!?!)(negenentwintig euro voor 5 milliliter zout water?!) en daarna op mijn beurt wachten tot ik om 23:30u werd geholpen. Anderhalf uur later dan de bedoeling. Maar beter laat dan nooit, nietwaar? En weet je wat ik ondertussen gedurende dit avontuur alleen maar kon denken? Wat het grappigste is aan dit verhaal? Dat ik dit exacte scenario..dit éxacte!...scenario bijna op de dag af 3 jaar terug al eens heb beleefd. Toen was het mijn man die het ampulletje kapot kneep bij het openen. We waren toen al bezig 3 jaar in de MMM. Ik flipte. Moest ook toen naar diezelfde HAP. In precies hetzelfde ziekenhuis-kamertje als gisteravond kreeg ik ook toen professionele hulp bij dezelfde injectie. En... twee weken later bleek ik zwanger van onze fantastische zoon. Die wij vanuit de grond van ons hart een broer of zus gunnen. En als het echt niet anders kan twee. We zullen zien. Duimen jullie mee?
Ahg jeetje! Wat een verhaal... Zou toch geweldig zijn als het gehele verhaal van 3 jaar geleden zich weer herhaald met hetzelfde geweldige resultaat! Succes en sterkte de komende tijd!
Victoire ik kon er niks aan doen, moet vooral wel lachen om je schrijfkunst mbt het avontuur van de brekende ampul en de hap. Ik begrijp heel goed dat je het risico wilt nemen. Ik zal heel hard duimen voor 1 mooie bevruchting en 1 mooie innesteling! Wij ondersteunen je graag bij jouw spannendste wachtbankje ooit!
Wat een verhaal, je kan altijd nog een boek schrijven . En als dit wel een zwangerschap oplevert heb je in ieder geval een mooi verhaal voor je kinderen laten haha. Succes morgen en hoop echt dat het raak voor je is! Kan me voorstellen dat tijd ook gaat dringen als je richting 40 gaat.
Zo. De IUI is achter de rug. Wachtbankje hier kom ik! Hoe is het met jullie? Al echo's gehad? Bijwerkingen-stress?
Het lange wachten begonnen! Gaan jullie mannen eigenlijk ook mee naar zulke dingen? Morgenavond nog clomid en dan zijn ze weer op, sinds gisteravond wat bijwerkingen en slecht geslapen, druk in mn hoofd en opvliegers maar verder gaat het wel goed. Vorige keer kwam het dag na laatste pillen dus we zullen zien.
Victoire wat spannend! Je weet het nog net voor de kerst! Dat zou een mooi cadeau zijn. Pinac hopelijk deze keer gewoon amper bijwerkingen voor jou. Hier clomid weer gehad. Bijwerkingen waren het niet, het was voorbode van de keelontsteking die ik van mijn dochter heb gekregen. Morgen 1e follikel meting, maar verwacht er deze keer niet zoveel van. En ziek en maar 25 mg gehad. Maar ja we zullen zien morgen!
Wat een verhaal victoire ik hoop dat de geschiedenis zich herhaald en je binnenkort positief test, ik duim! Hier gaat t wel oké, moet nog 3 dagen primolut en dan wachten op menstruatie en op dag 5 aan clomid 150. Alles vreed zoveel energie. Mijn man gaat zo veel mogelijk mee omdat hij zich machteloos voelt vind hij dat hij mij zo veel mogelijk moet steunen en wil t samen doen, gelukkig werkt zijn werk mee.