Hallo allemaal, Ik woon in Zuid-Holland en mijn vriend in Groningen dit is een LAT relatie van ruim 1 jaar nu. Ik heb 2 kinderen, mijn ex hun papa woont een paar straten verderop. (5 en 3 Jr.) Mijn vriend heeft alk 10 jaar dezelfde baan in GR. en ik studeer in ZH. en ben bijna klaar. We hadden in eerst instantie besloten dat ik naar GR. zou gaan verhuizen,in de zomervakantie. Maar omdat hij het op het werk al langer niet echt meer naar zijn zin heeft, twijfelt hij heel erg en wil bij mij gaan wonen in ZH. Dit huis is niet alles, maar is te doen met zn 4e, ik woonde hier tenslotte ook met mijn ex in dit huis. Maar, dan moet hij hard opzoek naar werk en ik ook, na mijn opleiding. Dus in Gr. heeft hij een vaste baan en is het vrij makkelijk om aan een ander huis te komen met tuin wat ik erg graag wil, hier is dat amper te krijgen. Maar een baan zoeken voor mij is lastiger dan hier in ZH. Ik zou het niet erg vinden om te verhuizen. En mijn ex, vind het NIET erg dat we naar de andere kant van NL zouden gaan. En zijn kinderen daar "beter" kunnen opgroeien dan hier.. hij is er zelfs over aan het nadenken om ook richting GR. te gaan... MAAR..... in ZH. woont de papa van de kids vlakbij, goed openbaar vervoer (ik heb geen rijbewijs) dus kan toch alle kanten op. Woon naast de winkels, trein, tram, bus, school enz. kortom ik heb alles. Maar dan moet 1 van ons toch echt snel een baan vinden. Ik ben over 4 maanden klaar met school namelijk... Sorry voor het verwarde verhaal... maar wat zouden jullie doen en wat zijn jullie ervaringen?
Poeh. Lastig. Misschien op beide paarden wedden? Een baan vinden is nu gewoon lastig. En dat zou ik dan in beide regio's proberen. Zowel jij als je vriend. En dan kijken wat je tegen komt.
Ik vind -in basis- dat je niet zover bij de andere ouder weg moet verhuizen, maar aangezien je ex het ermee eens is en zelf ook overweegt die kant op te gaan vind ik dat een ander verhaal. Groningen is wel echt een ander gebied dan ZH, qua mentaliteit. En hoe zit het met je eigen familie?
Ik ben ook verhuisd voor mijn partner bijna 200 km verderop. Inmiddels woon ik hier 6 jaar en nog heb ik niet echt veel vrienden. Voel me soms best eenzaam, en mijn eigen familie komt ook haast nooit, vanwege de afstand. Ik heb de stap wel groot gevonden. Gelukkig staat mijn man er voor open om eventueel in de toekomst weer terug te gaan naar mijn vorige woonplaats. Dus wie weet wat de toekomst brengt. Maargoed... dit is mijn verhaal, wil niet zeggen dat het jou ook zo gaat natuurlijk.
Ik ben wel van de ene kant van het land naar de andere kant verhuisd, maar dat was zonder kinderen en ik deed het niet voor mijn vriend (die volgde me toch wel overal). Ik deed het juist omdat ik een baan kreeg aan de andere kant, dus een beetje de omgekeerde situatie. Denk niet dat je iets met mijn verhaal kunt Als ik jouw verhaal zo lees, lijkt het me niet verstandig dat hij zomaar zijn vaste baan opzegt. Misschien is het dan beter voor jou om eerst daar een baan te krijgen, voordat hij op zoek gaat naar iets anders. Ook omdat het makkelijker is om daar aan een woning te komen.
Mijn eigen familie heb ik niet veel mee, mijn moeder woont hier 20 minuten vandaan maar daar kom ik ook niet heel vaak meer omdat ik het gewoon erg druk heb het laatste jaar. als we naar Groningen zouden gaan, ben ik niet verplicht tot werken omdat hij wil dat ik eerst rustig alles leer kennen en pas moet gaan werken als mijn jongste ook naar school zou gaan. Of daar evt. een hogere opleiding zou gaan volgen nadat ik deze heb gehaald. hij heeft daar wel zijn familie en ziet die ook regelmatig, ik kom daar ook regelmatig en vind dat erg gezellig. Kwa omgeving is echt het enige nadeel het OV. hier gaat elke paar minuten wel een trein of bus of tram ergens heen en daar niet. hij heeft al eens gereageerd op een huis, goeie buurt, voor en achtertuin, winkels, school en ov in de buurt voor een leuke prijs. hij houd er dus wel rekening mee over wat IK nodig heb voor de kinderen... hij is bang dat hij zijn vrienden vooral gaat missen, die lopen regelmatig even binnen. en ik heb hier verder geen echte vrienden om me heen..
is het misschien een optie dat je nu eerst je rijbewijs gaat halen? Dan ben je ook niet zo afhankelijk van het OV als je eventueel zijn kant op gaat verhuizen
daar heb ik op dit moment geen geld voor en geen tijd helaas. fulltime naar school en stage..over 4 maanden ben ik klaar...versneld dan wel maar ook meteen geen inkomen meer hier om het allemaal nog even iets lastiger te maken. zodra er geld en tijd is ga ik voor mijn rijbewijs.
Het klinkt als je al een keuze hebt gemaakt in je binnenste... Denk ook dat ook het wordt... Ik denk dat je graag naar groningen wilt verhuizen.. Grootste heikelpunt is denk voor jouw gevoel het ov. Tja, in minder grote steden komen niet net zo vaak ov langs... Maar zeker wel elk half uur... Je moet het alleen beetje timen... Ik vind het lief van je vriend dat hij er wel alles voor over heeft om het jou en de kids zo makkelijk en goed naar je zin krijgt in gr. En dat hij ook reageert op huizen met jouw voorkeuren... Als je zelf niet veel hebt met de oude omgeving is de keuze makkelijker om naar een nieuwe te gaan...
Het enigste is het vervoer, ik denk om eerlijk te zijn dat je hier je antwoord al hebt neergezet, je kan daar zelfs nog een hogere opleiding volgen, meid waar maak je je druk om, er zijn genoeg mensen die nu met minder moeten doen, maar dat ruimschoots goed maken in de toekomst, jij wilt hopelijk een goede toekomst voor je kids jezelf en je partner. Wat let je dan? En je ex heeft er geen moeite mee, is toch alleen maar fantastisch, en je zult snel genoeg zien hoe snel je er aan gewend bent om daar met ov te moeten doen, aanpassen en met de tijd kan je je rijbewijs halen. Jij hebt hier geen vrienden hij daar wel, waarom probeer je het niet een week uit (kerst vakantie dat zijn dan namelijk de tropenroosters, en dan heb je meteen het extreme ook gehad namelijk) Bekijk het eens van het positieve uit, in plaats van al die beren op de weg, je kinderen zullen daar prettiger en rustiger opgroeien waarschijnlijk als je denkt en ook vrijer, je hebt daar genoeg te doen voor ze, ik denk persoonlijk ook dat je ex het daarom alleen al niet erg vind, en voor jezelf is het een nieuw uitdaging, nieuwe bladzijde en nieuwe kans om vriendschappen en alles op te doen. Maak je niet druk, en probeer het in de kerstvakantie meteen uit, dan heb je meteen de vuurdoop met ov en alles gehad en weet je wat je in het slechtste geval kan verwachten. SUcces met je keuze, en jah om even meteen recht te zetten, ik begrijp heel goed jouw twijfels, maar laat je twijfels niet de juiste stap in de weg gaan zitten, en schrijf in een rijtje de voor en tegen voor jouw je partner je kinderen eens apart op, en je zult verbaasd zijn wat er uit komt.
Het lijkt eigenlijk het enige te zijn wat je remt.. het ov. Dus als je daar nou je rijbewijs haalt is het al gauw opgelost. Zeker als jij aangeeft geen/weinig vrienden te hebben en niet veel contact met familie en hij juist wel lijkt het me logischer om die kant op te verhuizen. Ik ben 9 jaar geleden van de kust naar het midden van NL verhuist en dat is me prima bevallen. Maar kan me voorstellen dat het verschil met Groningen behoorlijk is, is toch zeker een uur extra rijden (vanaf het midden van NL).
ps. waar ik gewoond heb, had je maar eens per 50 minuten een bus rijden doordeweeks vervoer en in het weekend zelfs nog minder (elke twee uur), maar om eerlijk te zijn zorgde dit er wel voor dat ik meer op tijd en stipt ben geworden, wat weer voordelen heeft voor werk en alles, je leert er structureler en beter met je tijd door om gaan, het heeft echt voordelen, dus maak je daar alsjeblieft geen zorgen om, je leert je vanzelf aanpassen
nu ik dit zo inzie, denk ik dat ik inderdaad toch beter zoals ik me ergens al een beetje ingesteld had...naar Groningen ga. En nu ik besef dat mijn partner zich nu al helemaal gek maakt, als hij mij mist...laat staan als die zich zo gaat gedragen als hij zijn vrienden mist...daar zit ik niet op te wachten.. dus dat word opnieuw een nieuw leven opbouwen! spannend!
Groningen is hartstikke leuk! En in de stad is het OV prima. In de provincie wellicht minder, maar goed, voor ieder 'probleem' is een oplossing te vinden.
Als je ex het ziet zitten voor de kinderen, zou ik gaan. Studeren kan je aan de andere kant van 't land ook. Dat vervoersprobleem lost zichzelf wel op. Desnoods begin je te sparen voor een nieuwe fiets. Hoe doe je 't nu eigenlijk? Ik kan me immers voorstellen dat het met 2 kinderen en zo ver uit elkaar echt niet simpel is om elkaar regelmatig te zien. Ik zou dus zelf echt wel 100 % zeker willen zijn dat jullie "gemaakt zijn voor elkaar" vooraleer ik zo'n stap zou zetten.
Waar in groningen ga je heen? de stad groningen of ergens in het zuidoosten van groningen ofzo..... Want vergeet niet: de mentaliteit in groningen is zo anders dan in zuid-holland. Ik kom zelf uit zuid-holland en mijn man uit groningen, dus we komen er regelmatig voor familiebezoek. Ook is het met de werkgelegenheid om te huilen......nu weet ik niet wat je opleiding is en of daar misschien wél mee aan de bak komt daar. Maar ik als randstedeling kan maar moeilijk wennen aan de groningse mentaliteit...... Maar goed jij bent mij niet.....misschien ben jij flexibeler dan ik. succes met deze moeilijk keuze!
Ik ben van oost naar west Nederland verhuisd. Dat was ook 200km. Ik heb wel eerst werk gezocht in de Randstad, omdat ik een koopwoning in oost Nederland heb, dus we hebben dubbele lasten (Staat te koop, maar is nog niet verkocht). Bij mij waren er alleen geen kinderen in het spel. De 1e is nu op komst. Ik heb er tot nu toe geen spijt van in ieder geval en ook in de minder drukbevolkte gebieden is er gewoon ov. Er gaat alleen niet ieder kwartier een bus, maar ieder half uur of uur. Je moet dus wat beter plannen 😉.
Ben het hier helemaal mee eens. Het is dan wel hetzelfde (kleine) landje maar onderschat het niet. Ik heb de verhuizing andersom gedaan (van het Noorden naar Zuid Holland) en ik heb het destijds echt wel onderschat. Het is niet een beetje een andere mentaliteit, het is echt een wereld van verschil. Ik kan me heel goed voorstellen dat mensen uit het Noorden hier niet kunnen wennen en andersom.
Mooie reacties in dit topic. Als ik enigszins af mag dwalen; je hebt twee kindjes, en het geluk dat je partner achter je keuze staat. Maar stel dat je partner het niet zou willen, weet iemand hier hoe dat dan juridisch zit?
Je hoeft toch niet in een boerengat te gaan wonen, van alles af? Ik zou gewoon voor een klein stadje of groot dorp kiezen in een andere regio, dus bijv. Groningen. Mijn moeder was van Amsterdam naar een dorpje in Friesland verhuisd en al had ze wel snel veel contact met de buren, ze had geen rijbewijs en verder was er niets, dus ze werd daar helemaal gek. Daarna verhuisd naar een stadje, was al een hele verbetering. Zelf heb ik ook in verschillende plaatsen en delen van Nederland gewoond, heb wel mijn rijbewijs, maar op 1 plaats na, heeft dat altijd goed uitgepakt. Een klein stadje past goed in onze situatie. Met de trein sta met een kwartier in het centrum van een grote stad, het is groot genoeg om niet iedereen te kennen, maar klein genoeg om altijd wel bekenden te zien, een praatje mee te maken en een sociaal netwerk heb je hier ook makkelijk opgebouwd. Nu woon ik niet in Groningen, maar in het midden van het land. Voor we aan kinderen begonnen, zijn we ook uit de randstad vertrokken, hoef voorlopig echt niet terug.