Een week vind ik een redelijke tijd en heb ik vaak zelf ook wel nodig om het in te kunnen vullen. Maar wat heb ik er soms een hekel aan om die dingen in te vullen. Die boekjes komen altijd op zo'n moment dat je er eigenlijk geen tijd voor hebt, de foto's op hebt, of met vier tegelijk....
Hier ook max drie dagen. (Nu had Emma wel een boekje mee die ze langer heeft omdat ze ziek is dus die geef ik morgen mee). Vind 3 weken erg lang. Ik zal er zeker naar vragen. Emma's boekje is ook weleens zo lang weggeweest, heb ik het gevraagd. Kans is groot dat ze het vergeten zijn.
Grappig, wij hebben nu precies hetzelfde met het vriendenboekje van onze zoon. Echter weet hij niet meer aan wie die het gegeven heeft, maar het is al ruim 2 weken bij iemand. Hier kun je de juffrouw inlichten en ze stuurt een mail rond aan alle ouders. Verwacht het boekje deze week toch wel terug.
Hier heeft er wel eens een hele flinke tijd tussen gezeten aangezien mijn dochter een boekje meekreeg wat ze vervolgens ergens in huis heeft gelegd en ik nooit geen weet van had. Tot de vader mij een emailtje stuurde en ergens diep tussen haar eigen boeken in vond ik hem. Pfieuww.. Meestal geef ik het binnen een week terug.
Een dag of drie, soms zit er een weekend tussen. Helaas heb ik genoeg meegemaakt dat er twee, drie en zelfs een keer vier weken tussen zat voor ze hem weer terug kregen. Vaak van kinderen met van die warhoofd ouders. Elke keer als je het vroeg 'oh ja, ligt nog thuis, neem hem morgen wel mee'. Vervolgens was er de volgende dag weer niets. Bij eentje kreeg mijn zoontje hem na een maand terug, hadden ze nog niet eens wat er in geschreven.
Ik ben het boekje van S wel 2 maanden kwijt geweest. Toen ik het terugzag hadden er 3 kindjes in geschreven, dus bij een van hen is hij echt heel erg lang blijven liggen. Ik had de mama wel willen vragen ernaar alleen wist DL niet meer aan wie ze het boekje gegeven had Nu hebben we dus de afspraak dat ze het ALTIJD meld als ze haar boekje terug heeft gekregen en aan wie ze het nu heeft gegeven. Als S zelf een boekje krijgt wil ik het binnen een week terug geven. Krijgt ze het op maandag dan wil ik het diezelfde week terug kunnen geven, krijgt ze het op bijv donderdag wordt het maandag of dinsdag. De eerste keer moesten er foto's besteld worden dus daar moest wat langer op gewacht worden maar dat kan dan ook een keer vind ik.
Hier een dag of 3 maximaal. Hier presteerde een klasgenootje het om het boekje van mijn oudste de hele zomer te houden en vervolgens was het kwijt! Gelukkig kwam het in oktober weer terecht
Zoiets zou ik het liefst de volgende dag teruggeven, om vermissing te voorkomen. Anders 2 dagen. Als ik het zou weggeven zou ik een dag of 3/4 aanhouden, maar de praktijk pakt schijnbaar anders uit.
Oeps hier blijven die boekjes toch ook wel regelmatig een aantal weken liggen. Elke keer denk ik dan weer oja, foto zoeken straks, en dat vergeet ik dan weer. Nog nooit reactie gekregen van iemand die het erg vond trouwens
Dat fotootje is hier ook meestal het probleem . Dat wil ik eigenlijk wel écht doen- maar eentje opzoeken duurt altijd even (en dan printen etc). Misschien kan je dochter aan haar vriendinnetje vragen of ze hem maar gewoon teruggeeft, zonder erin geschreven te hebben, dan kan ze hem aan een ander kindje geven...
Hier heeft het ook wel eens een of twee weken geduurd. Even uit nieuwsgierigheid: zien jullie nog wel eens poëzie-albums voorbijkomen? Ik heb mijn eigen nog van vroeger en heel eerlijk gezegd vind ik zo'n vriendenboekje maar niks...
Laatst hier ook zoiets. Splinternieuw boekje en het was al drie weken bij een klasgenootje. Heb mijn zoontje aan het kindje laten vragen wanneer het boekje weer terugkwam, maar die zei doodleuk dat het kwijt was. Op een gegeven moment, boekje was inmiddels vijf weken weg, zat de vader van hwt kindje naast me op het bankje in de klas. Ik vroeg dus: Goh, hebben jullie misschien het boekje nog teruggevonden? Tot mijn verbazing stond hij op en liep zonder afscheid te nemen van zijn zoon het lokaal uit. Op een gegeven moment kreeg mijn zoontje het vriendenboekje van dat kindje. En geloof het of niet.....drie dagen later kreeg hij zijn eigen boekje ook ineens terug. ..
hier ook hoor, zijn wel eens ons eigen boekje een tijdje weggeweest en lagen er ook wel eens boekjes te wachten totdat ik een foto van dl heb geplakt. Ik ben dus zo'n cliche-moeder-die-vriendenboekjes-te-lang-thuis-houdt. ( dit laatste nav topic cliche-moeders)
Zou het gewoon vragen. Ik probeer hem altijd de volgende dag weer mee te geven, maar ik ben er weleens een vergeten. Kwam m pas na een maand tegen, maar was echt geen kwade opzet. Kan gebeuren toch?
Daarom begin ik bij onze zoon niet aan een vriendenboekje, geen zin om iedereen achterna te lopen of mee te belasten Ikzelf geef het boekje altijd de volgende dag terug, 5 minuten werk dat invullen, dat heeft vrijwel iedereen wel op een dag/'s avonds op de bank. Foto pak ik gewoon een foto op de pc, verklein die en print die uit. Ook 2 minuten werk Voor mij een kleine moeite om even in te vullen, maar veel gaan er dus laks mee om en moet je de juf weer inschakelen wie het boekje in bezit heeft, juf weer moeite doen om te achterhalen wie en de moeder te contacteren bovendien zit niet iedere ouder te springen om het invullen in een vaak al druk schema.. Nee, hier dus geen boekjes..
Lindangel Poezie-albums zie ik echt nooit meer. Ik had er vroeger een en die is bijna vol. Het staat me bij dat niet iedereen daarin mocht schrijven, het was wel iets bijzonders. Directe vriendjes en vriendinnetjes, familie, lieve buren, mensen waar je duidelijk iets mee had. Ik ben er wel aan gehecht, aangezien sommigen al niet meer leven. Pas toen ik in de laatste klassen van de basisschool zat, waren de vriendenboekjes in opkomst. En dat was ook vooral iets voor de oudere kinderen, die zelf konden schrijven (Ik ben 36). Nu zie je de boekjes op de psz al voorbij komen... Ik heb vanmiddag de stoute schoenen aangetrokken en de ouders gebeld. Helaas geen gehoor. Via de site van school kon ik achter de (meisjes)naam van moeder komen en ze zit toevallig op Facebook. Een berichtje gestuurd en gelukkig reactie terug. Ze wisten van het boekje, maar ze hadden in die drie weken nooit tijd gehad om erin te schrijven. Miss Mac Ik vind zo'n boekje niet echt een belasting. Invullen is een paar minuten werk en de kinderen vinden het zelf wel heel leuk. Voor later ook leuk om terug te lezen. Onze meid wilde graag een boekje, omdat ze al verschillende had meegekregen van vriendinnetjes. Ik vind het dan wat sneu om te zeggen dat ze geen boekje mag. Ik irriteer me echter wel eens aan het feit dat je het niet terug krijgt of als er slordig mee omgegaan wordt. Sommige kinderen willen alles zelf invullen, maar kunnen nog niet goed en netjes schrijven. Met als gevolg dat het één dikke krasboel en onleesbaar is. Ik ben zelf altijd voorzichtig met zulke spullen, zeker als het van een ander is. Onze meid mag zelf haar naam schrijven, maar de rest schrijf ik en vullen we samen in. Dochter mag een tekening maken of wat stickers plakken. Ik wil het netjes afleveren en doe dat over het algemeen binnen een dag of 2-3, hooguit binnen een week.