Lieve Pluis. Veel is er al gezegd. Hoe moeilijk ook, Het is niet jou keuze dat ze daar nu is, Maar haar keuze. Om haar niet kwijt te raken moet je alles daar laten. Er zal echt een moment komen dat vader grenzen moet gaan stellen en de zelfde problemen gaat tegen komen als jij. De deur staat altijd open maar hoe meer je nu gaat trekken hoe meer ze zich van je af gaat zetten. Als moeder voelt het idd als falen. En je ziet het niet goed gaan daarom doet het ook veel pijn. Je weet dat er van deze situatie geen betere terug komt. En toch zal je het moeten laten gaan om je zelf en om je dochter. Er komt een dag dat vader haar buiten zet. Of dat ze daar weg loopt. Jeugdzorg is idd niet alles. En of ze de situatie kunnen verbeteren vraag het mij ook af ze kiezen toch altijd de kant van het kind( puber) van af 12 mogen ze zeggen wat ze willen en kiezen wat ze willen hun mening woord mee genomen. En toch moet je de boel laten laten gaan om je dochter. Ze komt echt terug geloof daar in je moet daar in geloven. En idd laat haar daar in schrijven laat hem de kbs krijgen ect dan krijgt hij ook de schoolkosten want ze staat bij hem in geschreven. Ik weet zeker dat ze op een dag terug komt bij de gene die haar van af dag een heeft op gevoed. dit is echt een beruchte leeftijd. Een leeftijd dat ze zich gaan afzetten tegen over de gene die het meeste voor ze doet en het meeste van ze houd. En toch zal haar vader ook van haar houden wat hij ook doet. En ze heeft een slaapplek ze zwerft niet. Laat je even niet horen laat haar naar jou toe komen, Laat het contact van haar afhangen. Diep in haar hart zal ze echt weten dat ze altijd bij jou terecht kan.En dat is voor nu het belangrijkste. Heel veel sterkte en ik heb het je al eens aan geboden en doet het nu weer. Als je wilt praten of via bp of misschien via watsapp. Ik sta voor je klaar. Je kind los laten betekend niet dat je gefaald hebt een moeder die durft lost te laten. Is de juiste moeder. Geloof mij geloof mij echt. Neefje van zus deed en doet ook zo. Maar als er wat is staat hij altijd bij zijn moeder op de stoep bij zijn vader mag hij mee eten met godsgratie. Bij zijn moeder is er altijd een slaapplek of bij zijn tante. (IK).
En over die brief die vader aan zijn dochter laat lezen. Als ze er over begint, Is het beste denk ik dat je van uit jou gevoel van toen gaat uit leggen hoe het zit. Dat je vol emotie zat je de weg kwijt was en de situatie belabberd was en je van uit emotie die brieven geschreven hebt. Dus de waarheid vertellen van af nul. Ze is z.n grote meid dan moet ze ook jou kant aanhoren. En er bij vertellen moeders maken ook wel eens( fouten) Ook al bedoelde je het toen ook al goed. Van uit je gevoel het dus uit leggen.
Omdat je denkt dat je zelf hebt gefaald Maar dat is het niet. Jouw kind is puber en is zich aan het afzetten. Zoals hierboven al gezegd doen ze dat vaak tegen degene waar ze het meest van houden. Laar haar los en kom zelf ook even tot rust. Zij komt absoluut zelf weer bij je terug en dat is sneller dan je denkt.
Lief van je, Penseel, dat je zo met me meedenkt. Jij weet wat het is, om een puber te hebben he. Wat je hier voorstelt, heb ik een paar weken geleden al gedaan ( toen wist ik nog niet, dat ze die brief gelezen had, maar ze zei dat ze erover gehoord had) Ik heb toen gezegd. Oh je hebt het over die brief? ik zal je mijn verhaal erover vertellen, de waarheid vanuit mijn ogen. Ik heb idd verteld, dat ik het heel zwaar had, toen ik met haar plotseling alleen kwam te staan en ook dat ik een fatsoenlijke omgangsregeling wilde met haar vader. Dat ik toen die brief heb geschreven in de hoop, dat het nu goed geregeld kon worden. Dat ik wanhopig was in die tijd en ook niet meer precies wist, wat ik erin had geschreven. Geen verwijten naar haar vader gemaakt, alleen geprobeerd mijn gevoel uit te leggen en de reden van de brief. Ik heb ook gezegd, dat ik misschien niet altijd het juiste heb gedaan, maar wel altijd in haar belang heb gehandeld. Ik zei ook, dat ik niet tegen haar lieg, nooit gedaan ook. Dat weet ze heel goed, ik heb een hekel aan liegen.. Dit alles heb ik heel rustig tegen haar gezegd en ze maakte de indruk, dat ze het snapte... Gisteren kreeg ik nog een mail van ex. Hij wil geen voorstel meer van me horen, hij ziet me wel in de rechtbank, nou ja... Dochter was gisteren ff hier om iets op te halen. Ik vroeg haar, wat ze nu precies wil. Kon ze geen antwoord op geven. Ik heb tegen haar gezegd ( zoals hier ook aangeraden werd) dat ze. als ze echt bij haar pap wil blijven wonen, dat kan. Dat ik niet boos zal zijn, wel verdrietig, maar dat het om haar gaat, niet om mij. Ze zei, dat ze het echt niet wist.. dus het dreigement van ex is best wel loos, denk ik. Hij blijft maar roepen, dat ze liever bij hen is, dan bij mij... ik ben daar nog niet zo zeker van...zolang ze zich nog niet uitspreekt tegen mij, kan hij schreeuwen wat hij wil.. Ik ga mijn zoontje naar school brengen... Pluisje
Hoi Pluis ik vind je een top mama. Door die twijfel weet ik zeker dat ze terug komt. En weet je sommige dingen als ouders kunnen we vertellen en kinderen denken het te snappen. Je zult het denk ik met mij eens zijn bepaalden dingen begreep ik pas toen ik zelf kinderen kreeg. Wat die brief betreft dan. Als ze zelf moeder word zal ze pas echt gaan begrijpen wat jij bedoeld. Hij wil naar de rechter laat hem maar gaan wat kan die doen dan?? Ze doen er tegenwoordig echt niet veel aan en zeker niet als ze over de 12 zijn. Het zal hem idd om het geld gaan. Ik geloof jou daar in zeker. Ook logisch dat je dochter het niet meer weet ze word verscheurd, Omdat ze echt nog van jou houd en al begint ze weer over die brief en die dingen blijf eerlijk daar over praten wat ik boven ook schrijf sommige dingen ga je pas snappen als je zelf al ver in je volwassenen leeftijd bent. Dat is het leer proces. De deur staat altijd voor jou open en je hart en dat is het aller belangrijkste en natuurlijk mag jij haar uitnodigen voor de kerst. Van je bent welkom om mee te doen, Als je zin hebt gewoon als kennisgeving van je bent altijd welkom. En dat weet je dochter echt diep in haar hart. Jullie komen er wel al is deze weg een hele zware. Ik blijf het zeggen na haar pubertijd krijg je waarschijnlijk een schat van een dochter terug. en zal ze alles verder met je gaan bespreken als moeder en dochter. Komt ze binnen vraag wil je koffie wil je thee. Vraag hoe het op school gaat en vraag niet naar haar vader. Ze zal er van zelf mee gaan komen. Je ex kan zwart over je praten maar geloof mij ook een opstandige puber kent de waarheid. Ze is door jou opgevoed ze heeft gevoel in haar donder toch. Tijd komt raad. Knuffel.
Hallo Pluis, Ik heb weinig ervaring met pubers of kinderen in deze leeftijd, maar ik denk dat je het heel goed aanpakt zo. Als je zorgt voor een knus, warm en liefdevol thuis en haar altijd met open armen ontvangt dan denk ik dat je het goed doet. Ik heb me als puber ook verschrikkelijk tegen mijn moeder afgezet. Vond haar verschrikkelijk. Maar na mijn puberteit is ze de belangrijkste vrouw in mijn leven. Ze heeft me altijd ruimte gegeven en liefde. Natuurlijk ook ruzie gemaakt maar ik wist altijd dat ik bij de terecht kon/kan. Denk dat dat belangrijk is. Sterkte en wijsheid.
Hier weer een nieuw dieptepunt in de soapserie met mijn dochter... Gisteren kwam ze, ze zou mee gaan naar mijn moeders feest. Komt ze rond 12 uur binnen en zegt, ik moet nog leren ( proefwerkweek volgende week, dus dat kan...) maar gaat dus dat doen bij haar vader. Ze ging ff naar boven om onderbroeken te pakken, maar dat duurde best lang... Een maal weer beneden, wilde ze erg snel weg...Oke, ze zou om half 4 terug zijn... Ik ga naar boven om te douchen en aan te kleden, en ik zet altijd de tv aan op muziek. De tv deed het niet, dus ik ga op haar kamer kijken, wat er aan de hand is ( daar komt de kabel naar boven) Zie ik dat ze de x box mee heeft genomen! Ik dus boos en haar eerst ge-appt, daar reageerde ze niet op. Dus ik bel haar op en zeg tegen haar dat dit niet kan... Zij zegt, die is van mij, dus dat mag... Die hebben mijn vriend en zij samen gekocht, waarvan mijn vriend het grootste gedeelte. Maar ik zei tegen haar, dat ze niet zomaar dingen uit huis kon halen. Dat is stelen. Ik hoorde mijn ex en zijn vrouw op de achtergrond lachen... grrr. Dan hoor ik ex zeggen, hang maar op, naar die onzin hoef je niet te luisteren! Ik mag dus niet boos worden, als zij iets uit mijn huis haalt, waar ze geen toestemming voor heeft:x. ff later was mijn vriend thuis en hij belde haar op , heel rustig. En zei, dat ze die x box terug moest brengen, als ze naar ons toe kwam.. Ze bleef nee zeggen. Ze was ondertussen dus aan het spelen erop, terwijl ze had gezegd dat ze ging leren. Ze ging op de bank zitten en zei, dat ze om 20:00u opgehaald zou worden door haar vader.Want er kwam een vriendin daar slapen ( in ons weekend? raar) Ik zei, dat kan niet, het is ten eerste ons weekend met jou en oma heeft eten besteld, dat komt om half 8 pas... Niet netjes als je dan al weg gaat. Zegt ze, je mag blij zijn ,dat ik kom... Ik werd nu echt boos en zei, dat ik hier niet blij mee was. En dat zij niet de dingen bepaalt hier. Ze sprong natuurlijk meteen op en ging naar haar vader toe... ik zei, dan ga je maar, ik kan je toch niet tegenhouden. Mijn vriend nam haar telefoon af ( die wij betalen) en zei, als de x box terug is, krijg jij de telefoon terug. Zij rende hysterisch in tranen de deur uit... 10 minuten later belde ze vanuit haar vaders huis. Of hij het echt meende dat ze de telefoon terug kreeg, als ze de x box terug bracht. Ja, zei mijn vriend, dat heb ik beloofd en dat doe ik ook. Zij smeken of ze dan morgen de x box terug mocht brengen en nu de telefoon kon halen... Vriend zei dat het goed was, maar dat zeker die x box morgen terug moest anders blokkeert hij de telefoon. Ze wilde niet meer mee naar oma, want ze "was klaar met ons" ( woorden van haar vader, die zegt dat ook altijd..) Ze kwam de telefoon halen en wilde meteen weer weg. Ik vroeg , waarom ze niet meeging naar oma, dat zou oma zeker niet leuk vinden... Zegt ze, dat ik alles schuld ben en dat ze oma wel zou bellen . Ik heb haar nog het telefoonnummer van oma gegeven, maar ze heeft niet gebeld. Ze gedraagt zich zo onmogelijk nu, ik dring absoluut niet tot haar door.Ik kan me toch niet door een 14 jarige laten chanteren en haar laten bepalen wat er gebeurd?? Of ben ik nu te streng? Mag ik niet boos worden, als ze dingen hier uit huis weghaalt? Haar vader vindt het blijkbaar allemaal grappig. Oh wat ben ik kwaad op die vent.. Sorry voor mijn gespui, maar ik weet van ellende ook niet meer wat ik met haar aan moet. Ze spreekt zich niet uit, over wat zij wil, terwijl ik dat al een paar keer rustig gevraagd heb. Als ik zeg, als je bij je vader wil, dan respecteer ik dat, zegt ze: als jij dat wil... pfff echt waar. Ik hoop dat jullie wat van mijn verhaal snappen... Een heel verdrietige Pluisje
Heel eerlijk Pluisje? Ze gebruikt je, ze maakt het gezinsleven voor iedereen onmogelijk. Jij hebt nog een jonger kindje met je man? Ik zou echt korte metten maken en zeggen dat ze bij de eerstvolgende actie (zoiets als X-Box stelen) ze bij haar vader kan blijven. En dus niet steeds terugrent naar jou, nee, dat ze dus echt niet meer welkom is totdat ze weer voor rede vatbaar is, niet meer liegt en jullie als ouders niet meer tegen elkaar uitspeelt.
Je hebt gelijk, zo zie ik het nu ook, maar het doet wel pijn. Ik heb idd nog een zoontje met mijn vriend, die hier zichtbaar moeite mee heeft. Alle stress is niet goed voor hem.. Ik heb haar gisteren ook proberen uit te leggen, dat ik ook aan het eind van mijn latijn ben. Dat ik het niet toe kan laten, dat zij hier de dienst uitmaakt met haar gedrag... maar ze ziet alles anders en geeft mij de schuld van alles. Ik ben zo bang , dat ik zo'n moeder wordt, die haar dochter nooit meer ziet Ze haat mij nu echt, maar ze moet maar voorlopig bij haar vader blijven. Dat is ws beter voor iedereen... Ik denk zelfs niet, dat ze vandaag de x box terug komt brengen, maar dat pappa haar nu een nieuwe telefoon aan het kopen is. Zodat ze die "oude" hier neer kan gooien... pfff goeie vader he. Pluisje
Hmm jij bent de schuld van het het feit dat zij de boel bij elkaar liegt en de deur uit rent als het niet naar haar zin gaat. Dat is wel een redelijk puberale gedachte volgens mij Dat soort dingen komen meestal wel weer goed gelukkig.... Heb wel beetje medelijden met je.. De wanhoop druipt er vanaf. Heb er zelf geen enkele ervaring mee maar wil je veel succes en wijsheid wensen.
Ik denk dat een grens nu erg belangrijk is. Je kunt zeggen dat je veel van haar houdt, maar dat ze nu jouw grens is overgegaan en dat je daarom voorlopig (2 weken of zoiets, weet niet hoe vaak ze nu komt?) niet wilt dat ze bij jullie binnen komt, ook niet om spulletjes op te halen.
Ik lees zo nu en dan mee en wil je vooral sterkte wensen. Meestal komen zulke dingen goed en ik vrees dat je dochter hier zelf het meeste verdriet van heeft en vooral met zichzelf geen raad weet. Als ze uitgevochten is, komt ze wel weer terug. Hou je deur liefdevol open maar bescherm ook jezelf. Ik zou kijken of je de dingen waarin ze materieel afhankelijk is van je kan overdragen naar haar vader. Dan hoeft ze voor die dingen niet terug te komen en zal ze pas terugkomen als ze voelt dat ze je emotioneel nodig heeft, want dat is de basis van waaruit jullie uiteindelijk weer verder moeten. Als ze die emotionele band niet gaat voelen, kan ze wel terugkomen maar de kans dat ze dan weer 'misbruik' van je maakt is vele malen groter. Ik reageer nu vooral op je laatste bericht, ik heb een stuk van het verhaal gemist. Heel veel sterkte, wat een verdriet.
28 jaar geleden stond mijn nichtje met een mes voor haar moeder. Vreselijk boos en alles aan haar moeder was stom. Ze is toen naar haar vader vertrokken, want daar was alles beter. Mijn tante heeft haar losgelaten, maar wel gezorgd, dat de deur open bleef. Wij hebben als familie ook altijd contact met haar gehouden. Ze is nu getrouwd en heeft 2 kinderen. Woont heel dichtbij haar moeder en kan absoluut niet zonder haar moeder. Een moeder en dochterband is heel sterk. Het lijkt nu of je je dochter kwijtraakt, maar zodra ze uit gepuberd is, heeft ze haar moeder echt heel hard nodig en zal je zien, dat ze van lieverlee weer bij je terug komt. Veel sterkte en houd moed!
Jeetje wat een moeilijke situatie.... het puberbrein is en lastig iets Sterkte! Ik kan helaas geen advies geven...maar ik vind dat je het heel netjes houdt allemaal!
Dank jullie, het is ook heel zwaar hoor. Netjes? Mijn ex vindt dat ik niet volwassen reageer, als ik mijn dochter terecht wijs. Hij vindt het overdreven, dat ik het diefstal noem. Maar hoe noem je het dan, als iemand iets zonder toestemming uit mijn huis haalt? Hij heeft mijn voorstel voor een mediator meteen van tafel geveegd en zegt dat hij een advocaat beter vindt. Ik zou niet weten, wat hij daarmee wil bereiken maar ja... Ik krijg van hem alleen maar verwijten en de mededeling, dat mijn dochter zo graag daar is en niet bij ons wil zijn. Steeds op mijn gevoel spelen, zo laag... en dan mij onvolwassen noemen. Bah. Ik reageer ook maar niet meer op zijn mails, ze gaan maar 1 kant op. Hij ziet alleen maar zijn gelijk en dat is dan dat... Vooralsnog is het bijna kerst en ik heb me nog nooit zo KL$%*^gevoeld... Pluisje
Dank jullie wel, het gaat wel redelijk, als ik afleiding heb.. Ik heb haar gisteren aan de telefoon gehad. Ze was heel koel en afstandelijk. Ze was ook weer eens boos, omdat we ws haar telefoon in gaa nemen. Ze gaat elke keer ver over haar belbundel heen , let dus totaal niet op. De afspraak was, na 3 keer eroverheen, ben je je telefoon kwijt. Ik heb haar meerdere keren gewaarschuwd, maar ze blijft erover heen gaan. Om elke maand het dubbele aan abonnement te gaan betalen, zie ik niet zitten en was dus niet de afspraak! Zij weer boos en ze is "klaar "met ons ( gevleugelde uitspraak van haar stiefmoeder..) Ik mag haar dus niet aan haar afspraken houden, of ze wordt kwaad. Ik wacht nog op en boze mail van haar vader, die het natuurlijk ook weer belachelijk vindt:x Aan die vent heb ik echt niks... baal Ze komt dus zeer waarschijnlijk niet met de kerst... want ze viert het met haar familie, zegt ze... auw Ik worstel me er wel doorheen.. Iedereen fijne feestdagen Pluisje
Ochmeis toch dikke knuffel!!! Wat een Rot situatie, en die opmerking is al helemaal heftig.. Blijf jezelfheeel goed bedenken dat ZIJ hier degene is die de fout in gaat en niet jij he.. Dikke vette knuffel!
Ik vind het zo verdrietig voor je, die hele situatie. Je hebt het beste met haar voor, maar dat ziet ze nog niet in. Ze komt vast een keer tot het besef dat ze aan haar vader niet veel heeft, hij geeft zelf niet bepaald het goede voorbeeld, lijkt zelf wel een tiener door zo op haar in te praten en te gaan lachen als je zegt dat ze niet zomaar jullie huis mag leeghalen. Sterkte hoor.