Misschien een rare vraag, maar ik vraag me af hoe anderen hier tegen aan kijken. Een jaar of 4 geleden zijn wij in een dorp komen wonen in een andere provincie waar ik niemand ken. Ik heb wel vriendinnen op afstand met wie ik soms iets afspreek. Maar ik mis eigenlijk sociale contacten in de directe omgeving. Ik zie wel regelmatig andere moeders (op schoolplein, bij peuterspeelzaal etc) maar meestal blijft het gewoon bij een praatje. Ik vind het lastig hoe ik daar meer van kan maken dan enkel dat praatje, ik wil me ook niet opdringen gezien ik vaak ook het gevoel heb dat andere moeders het gewoon druk hebben en er ook niet zo voor open staan (kan ook aan mij liggen). Wie heeft tips of adviezen?
Herken het wel wat je zegt. Onze zoontje ging van 2,3 jaar tot zijn 3e jaar na de gewone psz. Iedereen leek elkaar al te kennen. Gelukkig was er 1 moeder die ook van "buiten af" kwam. En waar van haar zonen klikte met onze zoontje. Nu vind ik het nog moeilijker omdat onze zoontje na een opd gaat,en hij opgehaald word met een taxi busje. Ik heb de ouders tot nu toe dus ook alleen met de sinterklaas viering gesproken. Niet bepaalt genoeg tijd om iemand lang genoeg te leren kennen
'Brutaal' zijn door bijvoorbeeld te vragen of iemand of misschien meerdere mama's zin hebben in een kop koffie. Hier ook een nieuw 'bestaan' opgebouwd. Eerst via oproepjes op sites als Flair en via zwangerschapsgym. Hier een hele jonge straat met in de afgelopen 5 jaar een babyboom dus het gaat nu vanzelf. Maar trek de stoute schoenen aan en vraag eens iemand!
Ik heb mensen leren kennen in de omgeving door mijn hobby (boardgames). On-line een boardgame groep opgezocht, en daar langsgegaan. Ik speel nog steeds regelmatig met ze, en een paar van hun zijn uitgegroeid tot vrienden
Hier in Groningen is elke maand (en vanaf januari 2x per maand) Ouder&Kind café. Dat is erg leuk, en super voor het opbouwen van sociale contacten!
Dank je wel voor je reacties! Helaas wordt dat hier niet in het dorp gegeven, en is de kans groot dat ik in een groep terecht kom met dames die allen iets verder weg wonen.. maar wie weet. Zomaar vragen voor een kop koffie durf ik niet zo goed, ben bang dat ze me raar zullen vinden
Dat is echt niet raar! Wij vullen veel te vaak iets voor een ander in met negatieve antwoorden waardoor we zelf al een antwoord hebben. En meestal is dat negatief. Is er in het dorp dan geen buurtvereniging of dorpsiets?
Frannie, ik zal het nog eens proberen. Heb het vorig jaar al eens geprobeerd maar die persoon had er achteraf gezien geen behoefte aan, ook prima, maar daardoor beetje onzeker geworden. Maar zal binnenkort eens een nieuwe poging wagen. DDS, lief van je, ik woon helaas in het zuiden van het land (heb Drenthe ingevuld omdat ik nogal een bijzondere gezinssituatie heb en liever niet herkend wil worden)
Dit. En mocht iemand er geen behoefte aan hebben, dan is dat zo. Hoe is het contact met buren? Wonen er kinderen in de buurt van dezelfde leeftijd? Hierdoor kan je ook gemakkelijk contact leggen en een praatje maken. Verder zou ik het zoeken in een sport, hoewel dat op dit moment lastig voor je is. Na de zwangerschap aansluiting zoeken bij een wandel- of hardloopgroep. Want deze sporten gaan ook samen met het hebben van een (goed) gesprek. Laatste tip is dat je verwachtingen niet te hoog moet leggen. Je zoekt geen soulmate of een beste vriendin. Je zoekt contacten met wie je af en toe een kop koffie drinkt, of samen naar de speeltuin kan gaan. En als er een vriendschap uit voort komt dan is dat mooi mee genomen.
Ik zou toch iets van zwangerschapsgymnastiek/yoga/zwemmen doen. Daar leer je makkelijk andere moeders kennen, ook al wonen ze misschien een dorp verderop, vaak spreken ze na de cursus als de baby's geboren zijn ook nog af. In mijn vorige woonplaats organiseerden ze van de gemeente uit ook speelochtenden. Verder misschien heb je een mama's club bij je in de buurt, even op googelen, die organiseren vaak ook activiteiten voor moeders en leer je snel mensen kennen. Je kunt natuurlijk ook in het algemeen wat voor jezelf doen, een cursus bij de volksuniversiteit in de buurt of vrijwilligerswerk. Misschien de buren uitnodigen voor de koffie of een borrel voor je huizenrijtje organiseren.
Als jij je nergens laat zien, zullen mensen je ook niet gaan herkennen. Begin eens met vrijwilligerswerk of sport. Zet je voor verenigingen in. Is er een vacature voor bestuurslid o.i.d. grijp die kans. Zo krijg je vanzelf een netwerk en via dat netwerk leer je vanzelf weer nieuwe mensen kennen. Als jij thuis opgesloten gaat zitten en je haalt eens een keer je kind van school, dan gaan mensen jou ook nooit vinden. Zonder eigen initiatief kom je er niet. Het is wel even vechten en zeker als je niet zomaar op de man afstapt, maar het is het vechten meer dan waard.
Maantje, ik wil je alleen op het hart drukken dat als iemand geen behoefte heft aan contact, dat niets over jou zegt. Dat betekent alleen dat die person geen behoefte heft aan extra contact. Daar kun jij echt een super leuk en social person om zijn. Dus makkelijker gezegd dan gedaan, maar betrek het niet op jezelf. Ik snap dat je er onzeker van wordt, afwijzing is nooit leuk, maar het zegt niets over jou en hoe jij bent.
Ga bij de ouderraad op school. Help vaker mee met activiteiten op school. Zo leer je ouders beter kennen. Als een ouder zijn/haar kind komt ophalen als het bij jullie thuis heeft gespeeld met jouw kind, vraag dan of ze binnen willen komen en biedt ze een kop koffie of thee aan.
Toen ik hier in het dorp kwam wonen had ik hier niets, behalve mijn vriend en schoonfamilie. een aantal kennissen doordat ik hier in het dorp al 4 jaar kwam. Toen ik hier ben gaan wonen ben ik veel vrijwillig gaan doen, de bieb, bij een toneel club. En daarvoor hielp ik al wat jaren met het sinterklaasfeest helpen organiseren, patat bakken in de tent met koninginnedag, collecte lopen. En tijdens het collecte lopen ben ik mijn vriendinnetje tegengekomen, zij was hier ook nieuw, en kwam een paar huizen verder op te wonen. Heb de stoute schoenen aangetrokken, en sindsdien zijn we onafscheidelijk.. Stel jezelf gewoon open op.. misschien zijn er dingen waar je mee kan helpen op school.. bv lezen, of overblijfmama?
Wij zijn een kleine 2 jaar geleden verhuisd en ik had helemaal geen vriendinnen voor die tijd. Nu zijn we in een nieuwe wijk komen wonen en dan leer je langzaamaan mensen kennen door activiteiten die georganiseerd werden en er zijn meer mensen "nieuw". Afgelopen WK voetbal bijvoorbeeld met een aantal buren samen gekeken. Ook via een buurtplatform heb ik iemand ontmoet. Hier in de buurt doen ze ouder en kind ochtend daar ken ik nu ook een paar mensen van. Niet dat je nu wekelijks bij elkaar komt, maar je ziet elkaar af en toe in het dorp, op die ochtenden, de buren zie je af en toe. En als het klikt dan klikt het. Zoiets moet ook groeien. Zwangerschapsyoga heb ik ook gedaan en daar zie ik ook nog wel eens mensen van op straat, maar er kunnen ook vriendschappen bij ontstaan. Op het CB is ook nog een plek om ouders te ontmoeten. Facebookgroepen? Is er een wijkvereniging? Ik heb me aangemeld voor het bestuur van onze wijk. Eerst had ik geen vriendinnen, inmiddels heb ik er 5 in een jaar tijd Het is niet makkelijk en je moet er moeite voor doen, maar het is mij ook gelukt dus jij kan het vast ook Probeer alleen niet te krampachtig te doen, dat werkt niet weet ik uit eigen ervaring.