Sowieso kan ik er al slecht tegen als mensen een voorkeur hebben wat betreft jongen/meisje, maar dit gaat wel heel ver. Je doet net alsof een kindje een object is. Weet je wel waar je het over hebt? Een mens, een kind, jouw kind. En je zou teleurgesteld zijn als het een jongen is? Hier kan ik zo ontzettend kwaad om worden Bizar gewoon.
Bij de tweede zwangerschap wenste ik ook graag een dochtertje, omdat we al een zoontje hadden en leek me leuk van allebei te hebben. Bij 13 weken lieten we een geslachtsbepaling doen en het was een meisje.... Dolgelukkig was ik.... Vervolgens werd ik 6 weken later met beide benen op de grond gezet omdat ons meisje een ernstige hartafwijking bleek te hebben en we daarna de zwangerschap moesten afbreken...... Het geslacht doet er dan echt niet meer toe... Ik vond het altijd cliché 'als het maar gezond is' want iedereen heeft toch wel een voorkeur,, maar nu kan ik je zeggen dat het echt waar is!
Misschien kan het beter een jongetje zijn, zodat ze kan inzien dat ze ook met een jongetje super blij kan zijn... Als je eenmaal je eigen kindje ziet, jongen of meisje, dan ben je toch gelijk verliefd?! Die schoonzus zou ik laten voor wat het is ts... ik zou mezelf niet verlagen tot dat niveau, want dat ben je nu wel aan het doen. Alsof je je schoonzus een poepie wilt laten ruiken door een 2e meisje te krijgen. Komt nogal onvolwassen over zo.
Tijdens de 1e zwangerschap wist ik meteen na de test 'dit is een meisje'. Zo'n sterk gevoel, heel apart. Met 17 weken bleek mijn gevoel te kloppen, we hebben toen geen combinatietest laten doen. Tijdens deze zwangerschap dacht ik na de positieve test '... krijgt een zusje!' Ik schrok er zelf van, maar ik kon het gevoel niet van me afzetten. Ik dacht alleen aan meisjesnamen en keek alleen naar meisjeskleding. Bij de combinatietest, met 12 weken, konden ze a.d.v. de nub voor 85% zekerheid zeggen dat het een meisje was. Met 16 weken was het overduidelijk. Ik had geen voorkeur, ik vind jongetjes namelijk hartstikke leuk, maar mijn gevoel was zo sterk dat ik het moeilijk vond om dat van me af te zetten. Wanneer mensen zeiden dat het vast een jongen was, ging alles in mij protesteren. Ik heb me daar schuldig over gevoeld, want had ik echt geen voorkeur? Maar toen ik in 1e instantie balletjes op de echo dacht te zien voelde ik verbazing, geen teleurstelling en toen ze inzoomde en ik zag dat het een meisje was dacht ik alleen maar 'Dus toch!' Wat het ook is, je bent er straks blij mee, daar ben ik van overtuigd! Uiteindelijk hou je van je kindje, welk geslacht het ook heeft!
Een lichte voorkeur kan ik begrijpen, maar hoe jij er in staat vind ik wel erg ver gaan! Kan me ook goed voorstellen dat het hard aan komt. Ik had altijd al in mijn hoofd dat als ik zwanger zou raken dat ik een jongetje zou krijgen. Nog voor mijn positieve test wist ik dat ik zwanger was van een jongetje en bij de geslachtsbepaling was ik dolblij! Een meisje had ik ook leuk gevonden en zou ik net zo blij zijn alleen kan ik me niet voorstellen om moeder te zijn van een meisje. Klinkt misschien hard/bot maar zo bedoel ik het helemaal niet! Nu ben ik weer zwanger en heb ik totaal geen voorgevoel, een jongetje lijkt me heel leuk omdat 2 broertjes mij zo leuk lijkt. Een meisje is leuk omdat ik dan allebei heb. Het maakt me werkelijk niks uit!
M'n partner wn ik hadden stiekem een voorkeur voor een meisje en hij zei vanaf t begin al dat het een meisje zou worden. Mijn gevoel zei heel sterk dat het een jongen zou zijn. Juist omdat mijn voorkeur naar meisje uit ging. Afgelopen zaterdag geslachtsbepaling gehad en het is toch een meisje ! We hebben meteen de prenatal geplunderd. En allemaal roze spullen gekocht
Ik had en heb ook een voorkeur maar die veranderd steeds haha, toen ik die miskraam kreeg en daarvoor omdat we al een tijdje bezig waren was het ook gewoon "als het maar gezond is" misschien heeft ze nog geen negatieve ervaringen gehad? Soms verwoord je hier op zp het anders zoals je het ect bedoelt. Iemand die zei dat vandaag in een topic vond dat wel een goeie! TS was het echt zo grof bedoeld of was dat gewoon impulsief om dat berichtje te schrijven misschien beter voortaan eerst nadenken en op word een klad maken voordat je een topic start zoals deze ?
Fiora ik hoop dat je een meisje krijgt want vooral die zin dat je heus wel van een jongen zou houden maar dat het een teleurstelling is vind ik heel erg .een voorkeur mag je hebben daar hoor je me heus niet over maar dit vind ik persoonlijk te ver gaan.dus ik duim met al mijn vingers en tenen dat je een meisje krijgt .ik krijg een jongen en en ik dacht even een meisje maar na een paar seconden was ik verliefd op mijn mooie boy.
Ik schaam me voor niemand! Het enige wat ik aangeef is dat ik een voorgaand stukje van een forummer kan begrijpen. Het enige wat TS verdient is een schop onder d'r kont richting dankbaarheid. Over een voorkeur zeg ik niets want dat het ik zelf ook gehad. Alleen hoe TS haar openingspost schrijft is veel meer dan dat en daar moet je je pas voor schamen! Trouwens... moest je een nieuw account aanmaken speciaal om op mij te reageren?
Butterfly tuurlijk mag je een voorkeur hebben maar jij zegt je hoopt op een meisje maar dat je niet minder blij met een jongen bent en dat begrijp ik maar ik vind het erg dat Fiona zegt dat dat ze heus wel van een jongen zou houden maar dat het een teleurstelling is.:x
Dat kan toch zo voelen ? Je hoopt toch op iets? En als dat niet gebeurd leg je je erbij neer maar kan je je wel teleurgesteld voelen? Zoals ik het nu in me hoofd heb dan hea haha!
Weet je wat nu zo leuk is.. En toen kreeg je een meisje.. Een belhamel, een doerak een draak.. Trekt knipjes uit, is altijd vies, haar prinsessenjurk zit binnen een uur een scheur in, zit nooit stil om even vlechtjes te maken, kiest voor krokodillen op haar verjaardagsmuts op school in plaats van prinsessen, haar beste vriend is het stoutste jongetje uit de klas, kan nog wel even doorgaan.. Aangenaam mijn dochter.. Een half jongetje. Tutten? Waarom stellen we toch altijd die verwachtingen.
Ja, klopt! Zo bedoel ik het niet... Hoe verwoord je zo iets? Je kan er wel om balen of jammer vinden ?.. Zo beter ?. Zo was ik ook me vader wilde graag 2 meisjes en die kreeg hij me zusje is wel een tuttebel, ik liep met een staart of ingevlochten vlecht in, voetbalde gleed door de modder klom in bomen speelde op school Pokémon met de jongens. En de meisjes hadden een touw en gingen paardje spelen haha! Wat dat a gaat verteld het geslacht zelf ook niks. Bij een meisje hoop ik oke e haartjes te doen enzo. Maar als ik een dochter krijg en het lijkt op mij word het een strakke vlecht naar achteren en bagger vies worden buiten in de modder. Haha
Nee joh, je verwoord het alsof ik het negatief bedoel. Ik heb niets gezegt over het jammer vinden van überhaupt een kindje krijgen, maar Bedoel ermee dat je kan hopen of een wens hebt om (als je al eerder een kindje heb gehad) om dan een bepaald geslacht dat te krijgen. Zoals nu ik heb nog geen kinderen maar zou het nu leuk vinden om een manneke te krijgen en me vriend hoopt op een meisje. Is dat zo verkeerd ?