Wij hebben een zoon nu, dus een meid zou leuk zijn, is het niet zo en wordt het een knul, net zo leuk!! Nog een klein maandje wachten en dan weten we het!
Tja... Jammer dat niet iedereen zich kan verplaatsen. Ik kan het me namelijk goed voorstellen! Natuurlijk is gezondheid t belangrijkste. En denk ook niet dat te.de bedoeling had om dit gedoe op zich af te.roepen. mensen, leef en laat leven. Wie zijn wij om te zeggen wat te of wie dan ook mag vielen of vinden!
Ik kan me niet verplaatsen in iemand die het zuur zou vinden als ze een zoontje krijgt en verdrietig word als ze jongens kleren ziet in een winkel. En nu ga ik het toch doen... maar ik word verdrietig als ik baby keertjes zie in een winkel omdat ik geen idee heb of ik ze ooit nog nodig heb! En ieder zijn eigen probleem hoor maar dit is waanzin en verwend gedrag.
Nou, er is niets akeligs aan bedoeld hoor. Een voorkeur hebben is niet heel raar (er zit nu eenmaal verschil in mensen)? En het "jammer" vinden als blijkt dat ze het bij de echo's toch verkeerd gezien hebben is naar mijn idee ook niet raar. Misschien is het woord jammer hetgeen dat je akelig vindt, maar daar kon ik geen ander (beter) woord voor bedenken, vandaar de haakjes dus.
Zelf heb ik wel een voorkeur gehad voor een jongen. Al was voorkeur niet het juiste woord, ik had een diepe angst om een meisje te krijgen vanwege mijn eigen traumatische kindertijd. We hebben gewacht met proberen zwanger te worden tot ik zover was dat ik wist dat ik wel met die angst kon omgaan en een meisje net zo welkom zou zijn. Ik heb mijzelf altijd ongewenst gevoeld en dat is zo verschrikkelijk verwoestend... Daarom vind ik het zo belangrijk dat je je verantwoordelijkheid neemt al voor dat je zwanger wordt. Als ik de openingspost lees denk ik dat TS op dat terrein nog veel kan winnen..!
Ik vind het niet zo'n leuk topic, al begrijp ik je vraag wel, TS. Je kan er niet veel aan doen dat je zo'n sterk voorkeursgevoel hebt, maar misschien was het ook wel handig om een wat andere woordkeuze te gebruiken, om de dames hier die een (of meerdere) miskraam hebben gehad niet voor het hoofd te stoten. Hoewel ik het ontzettend graag wil weten kan ik me echt geen voorkeur voorstellen. Wat voor beeld heb je dan? Dat het één liever is dan het ander? Volgens mij heeft dat meer met persoonlijkheid te maken dan met geslacht. En een koningskoppel is volgens mij alleen extra leuk voor de buitenwereld. En oh, ja zo handig dat je alles al hebt in het blauw... En dan krijg je een groter kind in een hele andere tijd van het jaar... Sorry dat het niet zo aardig over komt. Maar je brengt wat meer teweeg dan je bedoeling was. Ik wil alleen maar zeggen dat ik het wel een beetje kortzichtig vindt om het één liever te hebben dan het ander.
Tja, ik durf best te zeggen dat ik stiekem wel op een kleine meid hoopte! Niet omdat ik jongens niet leuk vind hoor, maar vanwege familie redenen. Ook ben ik gek op roze Dus toen we voor de geslachtsbepaling gingen was ik echt wel even nerveus, maar pas toen ik op die bank lag en ze aan het kijken was wist ik het zeker: het maakt me echt geen zak uit! Ik vind het veel belangrijker dat het gezond is en dat we over een tijdje mogen genieten van ons eerste kleintje Ik had waarschijnlijk wel even moeten slikken hoor als het een jongen was (was er zelf ook echt van overtuigd dat een meisje was), maar dan nog was ik dezelfde dag nog gaan shoppen voor mannen-kleding heerlijk! Stoere spijkerbroekjes enzo, gaaf!!!
Omdat sommigen moeite hebben met kinderen krijgen, of vreselijke dingen hebben meegemaakt, mogen anderen geen voorkeur hebben voor een geslacht? Dit is vind ik net zo onzinnig als hier je bord leeg te moeten eten omdat ze in Afrika te kort hebben. Ook als TS geen voorkeur zou hebben zou het voor anderen niet minder pijnlijk zijn dat zij al blij zijn met überhaupt een levend kindje. Iedereen heeft er zo zijn eigen ervaringen, ideeën en gevoelens, en wie zijn we om die van elkaar te veroordelen? Als je op een forum voor bijstandsmoeders zegt sip te zijn over dat je moet rijden in een porche en geen jaguar hebt zul je daar ook de wind van voren krijgen. Terwijl het voor die persoon een groot probleem kan zijn en weer anderen dat misschien wel heel goed kunnen begrijpen. Ik ben voor een van mijn zwangerschappen 2 jaar bezig geweest zwanger te worden, en dacht ook wel eens wat vervelend dat anderen zitten te klagen over onzinnige kwaaltjes terwijl het mij maar niet lukt, maar aan de andere kant is het fijn dat het overgrote deel gelukkig wel snel zwanger wordt en niet weet wat het is om dat te ervaren. TS, mag zich gelukkig prijzen geen grotere problemen te hebben, maar voor haar is dit misschien wel een groot issue. Zelf heb ik geen wens, of voorkeur, en kan er me niks bij voorstellen, maar ik vind het veel te kort door de bocht iemand die dat wel heeft te veroordelen. TS kan er misschien niks aan doen dat ze het zo voelt. Misschien zou ze beter steun kunnen krijgen zodat ze leert hiermee om te gaan ipv haar aan te vallen met vreselijke woorden.
Ik zelf had toen ik voor het eerst de babykriebels kreeg echt "stiekem" een beetje voorkeur.. Totdat het mis ging de 1e keer.. Toen besefte ik mij dat het mij geen ene f*ck uitmaakte, als het maar gezond was.. Nu krijg ik na mijn 2 meiden een zoon.. dat vind ik toch wel bijzonder. Gewoon omdat ik nog niet weet hoe het is om een zoon te hebben. Nu ben ik straks gezegend met 2 meiden en een zoon! Maar ik zou het net zo bijzonder hebben gevonden als ik allemaal meiden zou krijgen.. dat heb je nou eenmaal niet voor het kiezen. Wie weet is TS nog een jonge meid.. ik was zelf 17/18 toen ik "stiekem" een voorkeur had. Als ik het nu zo lees (33) stoot het mij ook erg tegen de borst. Dit kan dus een leermomentje zijn voor deze dame.. laten we het hopen.
Het gaat niet om het hebben van een voorkeur. Het gaat erom dat ze met opmerkingen komt als "Ik ga er uiteindelijk wel van houden", sip worden bij de gedachte aan jongenskleertjes, er niet aan moeten denken als het een jongen is, het extra zuur vinden dat haar schoonzus een maand voorloopt en als zij een meid zou krijgen en ze zelf niet. Een kind krijgen, omdat ze het haar man niet wil misgunnen, maar om zichzelf had het niet gehoeven. Dus doe dan maar... Deze houding stoot mensen tegen de borst, niet het hebben van een voorkeur. Het is de manier waarop ze dat uitdraagt. Niet het besef hebben hoe gelukkig je je mag prijzen als je uberhaupt een kind mag krijgen, als het kindje, jijzelf en de mensen om je heen gezond zijn. Iets meer dankbaarheid en besef is wel op zijn plaats! En hier leren we onze meid wel degelijk dat ze tevreden en dankbaar moet zijn voor wat ze heeft. Gezeur over eten of eten verspillen doen we hier niet, inderdaad omdat er genoeg mensen zijn die helemaal geen eten hebben. En je zult ons hier nooit horen zeuren over dat we bepaalde spullen moeten hebben, alleen omdat ze duur of van een bepaald merk zijn of dat we in een dure auto moeten rijden. Wees blij met wat je hebt en zeur niet altijd om meer, iets anders of beters. Dat besef is hier wel degelijk!
Toen ik zwanger was hoopte ik op een jongen en dacht ook een jongen. Ik hoop dat de volgende een meisje word.
Ik ben het met je eens, zo leer ik dan mijn kinderen ook. Toch is het zo dat er mensen zijn die dit besef niet hebben of dit niet hebben geleerd, of emotioneel zo vast zitten in patronen of in hun eigen slachtofferrol, dat ze het grotere geheel niet meer overzien. Begrijpelijk dat het anderen tegen de borst stuit, en er wat van gezegd wordt, maar er zal best een achterliggende reden zijn waarom iemand zo is geworden dat ze zo denkt. Daar kan ook begrip voor zijn i.p.v. afkeuring, ook dat is dingen bekijken in een groter perspectief dan enkel vanuit jezelf.
Hier had ik een lichte voorkeur voor een meisje. Misschien dat het deels te maken heeft met het feit dat ik geen broertjes heb en uit vooral een meidenfamilie kom. Kan me met een meisje een uit betere voorstelling maken van hoe of wat denk ik. En ja, ook meisjeskleding vind ik wat leuker dan jongenskleding. Daarbij dacht bijna iedereen dat ik zwanger was van een jongen en dan vind ik het weer leuk om te zeggen dat het een meisje is, ghehe. Van een kereltje had ik overigens niet niet minder gehouden hoor. Geslacht wilden we niet weten tijdens de zwangerschap, we vonden de verrassing erg leuk, beiden was even welkom. Na de bevalling pas na 10 min ofzo gekeken wat we hadden gekregen. Belangrijkste was dat alles goed ging.
Hier eerst een dochter en daarna een zoon. Toen ik zwanger was van de 2e dacht ik dat het weer een meisje zou zijn. Had ik ook super leuk gevonden hoor, maar toen bij de 20-weken echo bleek dat het een jongetje was, voelde dat zo bijzonder! Ik vind het echt zooo leuk om ook een zoon te hebben! Ik snap ergens heus wel dat mensen een (lichte) voorkeur hebben. Maar termen als 'heel moeilijk te verkroppen' en 'extra zuur als het geen meisje is'
Overdrijf niet zo zeg! Het gaat hier om een leuk topic waar een vraag wordt gesteld door ts en mensen antwoord op kunnen geven. Je kent mij niet eens 'beschuldig' mij dan niet van niet weten wat de erge dingen in het leven zijn!
+ 2 . Dan denk ik dat ik ook de wind van voren zal krijgen als ik zeg wat ik allemaal heb gehad. En net als een bordje echt leeg eten, ik leef in Nederland en in het hier en nu. Als ik geen trek had vroeger in pap, bijv dan maakte mama gewoon iets waar ik wel trek in had. En als ik vol zat zat ik vol. Er is nooit tegen mij gezegd je moet het opeten en je mag blij wezen dat jij wel te eten heb. Ergens anders hebben ze dit niet. En als het gezegt zou worden sorry maar ik leef me eigen leven en niet die van een ander. Ik vind dat er te heftig word gereageerd en met teveel emotie. Buiten dit ,, >>> Vandaag heel de middag me nichtje thuis gehad oh wat mag ik mezelf geluk prijzen als ik zo'n pracht kindje krijg over een paar maanden. Wat een lief nichtje (a) zo knuffelig en lief. Werd er helemaal warm van.