Twee nachten voorweeen die maar niet doorzetten. De dag voor de bevalling was ik zo gefrustreerd ik wou zo graag kleren kopen, shoppen, me weer een beetje vrouw voelen, maar ja dat ging niet want wat moet je kopen... Positiekleding had geen zin meer met 39 weken en gewone kleren weet je ook niet welke maat je straks hebt... Was een vorm van nesteldrang denk ik. 5 minuten voor mijn vliezen braken kreeg ik een bloedneus. Slijmprop ben ik in de weken ervoor in stukjes verloren.
Nee, ik merkte helemaal niets tot aan het moment dat de bevalling begon. Was alles aan het stofzuigen op een avond. Toen ik klaar was douchen en naar bed. Toch nog even naar de wc en daar ging mijn slijmprop. Direct daarna kwamen de weeën en 6 uur later was de kleine er!
Plotseling verhoogde bloeddruk, een onbestemd gevoel en droomde die nacht dat het was begonnen... 2 uur na het opstaan braken mijn vliezen
Bij beide heb ik moeten overgeven voordat het daadwerkelijk echt begon. Paar uur van tevoren rommelde het al erg.
Hier ook overgeven, geen eetlust. Verder diarree en (lichte) voorweeen. Verder ook het 'voorgevoel'. Heb de dag ervoor allemaal eten staan invriezen en die nacht nog een buikfoto gemaakt een half uur voor de voorweeen.
Helemaal niks, 's avonds lekker op bezoek geweest, toen we uurtje thuis waren, braken de vliezen en gelijk kwamen de weeën.
Ik was mijn slijmprop enkele dagen voorheen "verloren". Mijn borsten begonnen harder te lekken en ik had constant lage rugpijn.. Dan zijn mijn vliezen spontaan gebroken, dan weet je het natuurlijk wel hé
2 dagen voor de bevalling MOEST het huis schoon. Ben op woensdag bevallen, die maandag en dinsdag nog flink gepoetst. De dagen ervoor had ik zoiets van: kan nog wel. Avond voor de bevalling moest en zou ik het bed nog verschonen want ik wilde het kraammatrasje erop hebben. Volgende ochtend begonnen ineens de weeën in alle hevigheid. Verloor wel heel veel geel slijm waarvan ik nu denk dat het vruchtwater was (baby had ook in vruchtwater gepoept). Het ging zo vreselijk snel dat ik niet echt kan zeggen dat het een voorteken was. Het ging ongeveer zo: Om 7.00 uur verloor ik ineens veel slijm/vruchtwater en daarna nog een paar keer naar de wc geweest, ik was ook wat in de diarree. Om 7.30 uur had ik krampen waarvan ik nog dacht dat het mijn darmen waren. Om 8.00 uur hield ik het haast al niet meer van de weeën. Had al weeën om de minuut, minuut lang. Gelukkig werden de weeën snel zwaarder waardoor ik er meer pauze tussen kreeg. Kon ik ze beter opvangen. Verder 0 voortekenen gehad. Geen voorweeën, geen slijmprop gezien, niet misselijk geweest, niks. Alleen nesteldrang dus.
De avond ervoor had ik ineens last van maagzuur, heel me leven nog nooit last van gehad. Volgende ochtend om 9.30 begonnen de weeën, 15.28 is ze geboren.
Aww kan jij toch niks aan doen en het is hun werk maar snap het wel dat bezwarend kan voelen..ik hoop niet zo ver overtijd te lopen maar als gebeurd so be it..lijkt me wel extra bijzonder een kerstwonder ik houd van kerst en mijn oudste is kerstavond verwekt hihi.. Hoe doe je dat met verjaardag in december dat vraag me altijd al af dat lijkt mij wel lastig
Nr 1: ik dacht een buikgriep te hebben , had al uren rommelende darmen, diarree en ging opeens ook spugen. Ik weet nog dat ik op mijn knieen aan het uithijgen was van het spugen, toen ik opeens mijn eerste (al best pittige) wee kreeg. Nr 2: de dag van bevalling kreeg ik zo uit het niets her en der een wee (een wee, een uur niets, opeens 2-3 weeën dan weer uren niets). Pas tegen 16:00 uur werden ze opeens regelmatig en duidelijk het 'echte' werk. Nr 3: ik had een vervelend, trekkend (menstruatieachtig) gevoel in mijn onderbuik en rug, voelde me erg moe en belabberd. Naar bed gegaan om 19:00 uur al, voelde me gewoon echt niet goed. Een uurtje later braken spontaan de vliezen.
Poetsdrang had ik de laatste weken! Dus dat was niet echt een teken. Ik was wel enorm onrustig in mijn lijf, veel plassen ineens en ook dat andere Had altijd een enorme eetlust en de laatste week had ik ineens geen trek meer. Verder ben ik maandag bevallen en zaterdag begon ik al met onregelmatige lichte weeen. Zondag dacht ik dat het begonnen was maar naar huis gestuurd. Maandag ochtend weer naar het ziekenhuis omdat ik oververmoeid was. Daar bleek ik 3cm te hebben. De vliezen hebben ze beschadigd. Breken lukte niet en toen was ik met 2 uurtjes over de vloer aan het kruipen met 8cm.... O wacht... Ga ik bijna mijn hele verhaal neerzetten
Leuk om te lezen! Ben benieuwd hoe het bij mij zal gaan beginnen, en of ik wel weet wanneer ik precies naar t ziekenhuis moet gaan! Vk komt hier nl niet thuis dus je moet toch zelf een beetje aanvoelen hoe en wat maar ik ben niet eerder zwanger geweest en dus nooit bevallen dus ben ergggg benieuwd!
Tja voor mijn gevoel weinig.. Maar vroeg in de ochtend verloor ik erg dunne afscheiding en nog meer dan normaal.. Hierna mn inlegkruisje verwisseld.. Ook dit werd binnen no time weer herhaald, waarna het daarna werd vervolgd door nog meer afscheiding maar dan met bloed.. 2 uur ( 7 uur in de ochtend) na al deze taferelen zat ik in t ziekenhuis en werd geconstateerd dat t om de welkbekende slijmprop ging.. Volgens gynaecoloog kon de bevalling nog wel even op zich wachten.. Om 13 uur begonnen thuis de erge weeën, om 1715 was ik weer terug in t ziekenhuis met 6 cm ontsluiting Dus bij mij was het toch de slijmprop die losliet waardoor t wel begon!
Ik was 3 dagen voor de bevalling heel erg emotioneel. Jankte overal om. Mn man wilde geen Mc Donalds voor me meenemen toen ie bij voetbal wegkwam.. nou, tranen met tuiten! Haha.. Mn moeder zei de dag erna al, "oeh, dat kan niet lang meer duren!" De dag van de bevalling verloor is 's ochtends de slijmprop. Dat was een wat duidelijker voorteken.
Ik was de hele dag al misselijk en niet fit. Ik dacht dat ik ziek werd tot dat s avonds mijn vliezen braken.