Even een kort verhaaltje. Begin 2014 werd ik zwanger in de maand dat we het even met condooms deden. Want ik ging overstapten van de pil naar de nuvaring. Het is blijkbaar mis gegaan en werd ik zwanger. Met 9 weken kreeg ik een miskraam in april. Sinds toen moest ik de prikpil. Ik ben 20 jaar en de zwangerschap was on gepland maar niet ongewenst.. Onze ouders doen alsof het nooit gebeurd is en ik en me vriend voelen dagelijks Nog de pijn. We willen graag een kindje maar we wonen pas sinds een klein jaar samen en we willen daarom nog eerst even wennen. Maar nu MOET ik de prikpil van mijn ouders... eerst dacht ik oké goed. Maar ben al sinds juli ongesteld. Aan een stuk Door. Soms een weekje niet. Ik heb veel buikpijn en word er letterlijk moe van. Ik wil gewoon weer aan de pil maar dat mag niet, ik MOET de prikpil iets anders mag ik niet. Jammer dus voor mij dat ik dan non stop ongesteld ben met buikpijn. Erg vervelend is het en ook op mijn werk belemmert het mij. Word er sacherijnig van. Nu moet ik vrijdag weer zonder dat ik het wil naar de dokter voor de prikpil niet eens met mij overlegd. Dit word de 3e prik.. ik ben het zat het is mijn lichaam en ik wil die prikpil niet. Maar tot in hoeverre kan mijn moeder mij de prikpil verplichten. Ze gaat zelfs mee en toen ik tegen de dokter zij bij de 2e prikpil. Dat ik niet wou en dat het moest van mijn moeder gaf ze de prik alsnog.. heb ik dan niks te zeggen over welke troep er in mijn lichaam gespoten word? (Ik ben niet zo van medicatie als het niet levens bedreigend is) groetjes mikayla. weten jullie het antwoord?
Uuhmmmm.... je woont op jezelf en ben 20 jaar... Overleg met je HA zou ik zeggen want jij mag zelf bepalen wat je doet.. je bent volwassen!
Als je niet wil, weigeren!! Je MOET helemaal niets. Geef bij de arts aan dat de bijwerkingen je erg tegenvallen en dat je in gesprek wil over een alternatief. Zoek desnoods een andere arts, want ik vind het belachelijk dat ze die prik gaf terwijl ze jouw twijfel/onwil gemerkt moet hebben. Beetje meer tegengas geven hoor, het is JOUW lichaam, dus JIJ bepaalt!!
Je bent toch meerderjarig? Dan heeft je moeder dus niks meer te vertellen. Je woont samen notabene! Dus hup voor jezelf opkomen en weigeren. Ik zou ook maar eens een hartig woordje met je dokter spreken, want die had de prik niet mogen geven als jij weigert.
Natuurlijk mag dit niet.. Je bent 20 jaar en baas over je eigen lijf! Zoals ze dit doen mag geeneens, vind ik ook een grove fout van je huisarts..
Als ik het zo lees heeft je arts dus tegen jouw zin in die prik gezet (ik vraag me af of dat überhaupt wel mag, als jij duidelijk hebt aangegeven dat je het niet wil, lijkt mij niet nl.), dan zou ik om te beginnen op zoek gaan naar een nieuwe arts. Je bent 20 jaar en woont niet meer thuis, jij bent baas over je eigen lichaam en je moeder kan je nergens toe dwingen.
Wat een rare huisarts. Ze hoeft sinds je 16e niet mee naar binnen en als de huisarts vermoed dat er dingen tegen je wil in gebeurt hoort hij/zij met je te praten en je moeder buiten de deur te houden. Ik zou ook geen gat in de lucht springen als m'n 20 jarige dochter zwanger raakt, maar ik heb daar weinig over te zeggen dan. Ik zou even een gesprekje aangaan met je huisarts dmv de spreekuur
Serieus?! Je laat je op je 20e toch niet door je ouders vertellen wat voor soort anticonceptie je moet gebruiken. Het lijkt me dus redelijk simpel. Je gaat gewoon niet mee en regelt zelf, alleen, een afspraak met een huisarts voor andere anticonceptie. Bovendien zou ik heel snel een andere huisarts regelen, want een huisarts die mij, tegen mijn zin en op aandringen van mijn moeder, een prikpil geeft, daar zou ik niks mee te maken willen hebben. Brrrrr.....
Je woont op jezelf dus je ouders hebben zich daar totaal niet meer mee te bemoeien daarbij komt dat je meerderjarig bent. Ik zou dus een afspraak maken met de ha en zonder ouders en daar om de pil vragen. Voor je ouders wordt het tijd dat ze leren dat ze je loslaten en je zelfstandig laten worden en begrijpen dat je, je eigen keuze maakt ik zou ze dat ook duidelijk vertellen anders blijven ze proberen jou leven te leven. Heel veel sterkte met het verwerken van de miskraam
Duidelijk aangeven, weet niet of het heel duidelijk was maar ik heb wel gezegd dat ikzelf de prik niet wil (niet meer) omdat ik alleen maar ongesteld was en me er niet prettig bij voel. En mijn ma zei daarna je hebt geen andere keus je moet wel. De dokter reageerde er niet echt op en ging verder met de prik klaarmaken... Ze zat tegen over me en ik weet zeker dat ze het gehoord heeft maar zei helemaal niks over dat ik mocht weigeren. . . En vroeg waar wil je de prik arm of bil... Dus heb ik gezegd , nou in me arm dan maar als het moet Ik wil mijn ouders niet teleur stellen maar ik voel me er zo erg onprettig bij. Die ongesteldheid... De buikpijn. Vermoeidheid. Ik geef dit vaak aan bij me ma. Maar ze blijft zeggen dat het wel moet want ze wil absoluut geen oma worden (ze is bang dat ik de pil zou vergeten, en de nuvaring is heel "streng" omdat je echt precies moet zij qua tijd) Maar van de nuvaring die ik 1 maand gebruikt heb ( de eerste maand na de miskraam) had ik helemaal geen last en ik wil gewoon de nuvaring weer gebruiken... maar blijkbaar vertrouwd mijn ma het niet. En ook vind ik dat ik en mijn vriend samen zelf bepalen wanneer wij ouders willen worden ( eerst maar even wachten tot mijn vriend ook een vast contract krijgt en dat we alles op orde hebben) voor nu nog niet en wachten we nog. Ik heb het idee dat mijn moeder het gewoon niet vertrouwd als ik andere anticonceptie zou nemen en dat ik dan toch weer zwanger zou worden.. Ik wil mijn ouders niet graag teleur stellen maar ze stellen eigenlijk teleur dat ze niet luisteren naar wat ik zeg of aangeef...
Serieus? ??? Je mag toch zelf weten welke anticonceptie je gebruikt en zelfs of je ermee stopt als jullie ooit een kindje willen? Dus omdat je ma geen oma wil worden dwingt ze jou tot de prikpil? Ik zou eens een afspraak bij de desbetreffende ha maken alleen of samen met je vriend. Uitleggen wat je hier ook schrijft. Je klachten zijn niet normaal namelijk de prikpil past duidelijk niet bij je. Mss al eens over een spiraal nagedacht? Kun je niet vergeten en de komende 5 jaar geen omkijken naar? O en wat naar dat het mis is gegaan met jullie kindje sterkte met het verwerken het zit je best nog hoog zo te horen zeker omdat het in de doofpot word gestopt knuffel!
Zoals de andere Damens al aangeven je bent volwassen en jij bepaald en niet je moeder. Ik zou lekker zo gewoon je huisarts bellen en zeggen dat je ander voorhoedsmiddel wilt. En niks van je moeder aantrekken je woont geen eens thuis meer. En neem aan dat je ook je eigen zorgverzekering betaald en hebt. Tis jouw leven en niet die van je moeder. Denk dat je gewoon even streng tegen je moeder moet wezen en gewoon duidelijk moet maken dat je iets anders wilt gebruiken en dat je echt nog niet van plan bent om zwanger te worden en zei moet jou gewoon vertrouwen daarin. en ook al wil je wel zwanger worden het is en blijft jullie keuze. Dit is ook niks voor jou constant ongesteld en buikpijn. Probeer er gewoon erover te hebben met der en uiteindelijk bepaal jij en daar heeft ze zich maar bij neer te leggen.
Ah meid, wat een vreselijke situatie! Je ouders hebben behoorlijk de macht over je zo te horen. Wat vind je vriend er van? In principe hebben je ouders niks meer over jou te zeggen. Ze kunnen je natuurlijk altijd (goed bedoelt) advies geven, maar ze mogen je tot niks dwingen. Mag ik vragen uit wat voor 'cultuur' je komt? Ben je (streng) gelovig, of zijn dit normale normen en waarden voor jou "omgeving". Neem anders zelf contact op met je huisarts, voor je die andere afspraak hebt. Leg het uit. Misschien kan je huisarts samen met jou met je moeder praten en het uitleggen. Sterkte!
Ik zat ook al wel na te denken over een spiraaltje ( er was er eentje zonder hormonen geloof ik) maar ik lees veel "enge" verhalen dat sommige vrouwen hem kwijt waren en dat die per ongeluk in de buikholte terecht is gekomen. En dat ze regelmatig verkeerd geplaatst worden. Het plaatsen lijkt me best eng en pijnlijk. Maar dat is maar 1 keertje dan. Mijn HA is voor de rest echt een top vrouw. En neemt me serieus. Maar alleen dit over de prikpil begrijp ik niet. Hierdoor kreeg ik het gevoel dat mijn ouders (mijn moeder vooral mijn vader is een beetje uit beeld) nog wel over mij konden beslissen m.b.t. De prikpil/anticonceptie. . . Ik dacht misschien is het dan wel tot je 21e ofzo. Ik heb dezelfde huisarts als mijn ouders. Dus misschien luistert ze daarom wel naar mijn ma ik weet het niet. Ik moet vrijdag weer en waarschijnlijk gaat mijn ma zo als gewoonlijk weer mee en dan zal ik het wel weer op tafel gooien.
Tenzij je onder een vorm van curatele/bewind staat, omdat je bijvoorbeeld niet in staat bent om beslissingen te nemen of conesquenties te overzien, mogen anderen niet namens jou beslissen over zorg.
Waarom zou je moeder meegaan naar een afspraak bij de huisarts? Ik denk dat je ook wat meer je zelfstandigheid moet tonen. Zelf afspraken maken en er ook zelf naartoe gaan. Niks niet samen met je moeder.
Ik schrik hier serieus van eerlijk gezegd . Je woont op jezelf, je bent 20 en je beslist zelf over je leven. Het zou beter zijn als jij gewoon ZONDER je moeder naar de huisarts gaat. Zij heeft daar namelijk niets te zoeken. Jouw lijf, jouw leven, jouw keuzes. Hup ... navelstreng doorknippen en voor jezelf opkomen. Als jij later een kindje hebt, dan is het zaak dat jij je eigen beslissingen kunt maken.
Helemaal mee eens straks gaat ze beslissen wanneer jullie aan kinderen mogen beginnen en hoe je ze op moet voeden enz
Serieus ??? ik schrik hier gewoon van ! Je bent 20 en woont niet meer thuis!! oftewel je moeder heeft hier niets over te zeggen, je hoeft niet met je mee! denk dat jij iets assertiever tegenover je moeder moet worden en wat zelfstandiger, dus alleen naar de h.a. en tegen je moeder in gaan. je zei ook iets van je wil je moeder niet teleurstellen : maar je moet het voor jezelf doen! niet voor een ander! je bent geen klein kind meer! en je moeder moet jou dus leren vertrouwengezien ze elke keer mee gaat ( of vraag je haar mee ?) Het is echt niet erg hoor om een keer tegen je moeder in te gaan! Ik wens je veel succes en wijsheid toe!! p.s. ik zal vrijdag gewoon heen gaan, en zeggen tegen de h.a. dat je de prikpil niet wil, en als ze dat dan weer negeert, en ze maakt hem klaar, als ze dan zegt waar wil je hem, zeg je nogmaals dat je hem niet wil ! Desnoods opnamerecorder van je telefoon aan! zet ze de prikpil dan alsnog dan dien je een klacht in! dan heb je bewijs op je telefoon ( wel vergezocht ik eet het, maar de ha moet naar jou luisteren niet naar jou moeder!!)
Als je niet in staat bent om voor jezelf op te komen ten opzichte van je moeder, dan ben je ook nog niet volwassen genoeg om aan een kindje te beginnen. Sorry, maar zo hard zie ik het wel.