Na ruim drie jaar er gewerkt te hebben, heb ik van mijn werkgever vernomen dat ik geen vast contract krijg. Per 1 maart is het over. Mijn man en ik hebben nu besloten dat ik voorlopig thuis ga blijven bij de kindjes. Ik was nog maar net (eigenlijk nog net niet) hersteld van een burn-out en depressie en heb kort geleden de diagnose fibromyalgie gekregen. Ik zit er dus fysiek en mentaal wel even doorheen. Daarnaast heeft mijn man een drukke baan en vinden we het eigenlijk wel prettig dat hij zich daar op kan richten en ik dan de tijd heb om het huishouden draaiende te houden. Financieel kan het. Niet ruim, we zullen zuiniger moeten leven. Goed, ik moet nog erg wennen aan dit alles. Hoe ga ik mijn 'nieuwe leven' inrichten? Ik zou dan ook graag ervaringen horen van meiden die iets soortgelijks hebben meegemaakt. Hoe hebben jullie dit aangepakt? En hoe deden jullie het financieel?
Ik zou je salaris van de komende maanden en vakantiegeld apart houden. Immers zo kan je alvast oefenen.. En met de volgende opmerking krijg ik vast een heleboel commentaar.. Ik zou ook de ww uitkering aanvragen.. Een buffer is altijd handig.. En misschien krijg je geen toeslagen omdat je tot mrt betaald krijgt, met vakantiegeld en vakantie uren. Hou er rekening mee dat je stookkosten ed hoger worden, je bent immers thuis. Hou er wel rekening mee, dat je een CV gat krijgt.. Een baan over een aantal jaren vinden, kan evt lastiger zijn. En je pensioenopbouw is dan ook gestopt.. Hele dagen thuis met de kids. Niet iedereen is daar geschikt voor. Ik loop ook wel eens tegen de muren op.. Zeker met een beperkt budget. Ik ga wel elke dag lekker naar buiten..loop heerlijk de hele dag rond in een huispak (als we niet weg moeten) De kleine van 1,5 is erg bewerkelijk.. Dus aan een hobby kom ik niet aan toe. (We slapen smiddags met z'n tweetjes, ook omdat ik s'nachts slecht slaap) Maar smorgens is het heerlijk, als alles de deur uit is. Dan ruimen we snel alles op. Gaan we nog een uurtje terug naar bed.. Lekker spelen met de kleine.. Kleine klusjes doen..enz En voor het weet is alles weer thuis..
Dank je Eenkadootje, Dat cv gat heb ik inderdaad wel over nagedacht. Dat is wel jammer, maar het zij zo. En een buffer is zeker handig.
Ik heb afgelopen febr ook te horen gekregen, dat ik geen vast contract kreeg. Jammer, maar goed, niks aan te doen. Vond het wel heerlijk om even niet te draven van werk naar school. Mijn meiden kregen toen heel snel na elkaar de waterpokken. O, wat was het toen heerlijk om geen werk te hebben. Niet te zoeken naar oppas of wat dan ook. Gewoon thuis op de bank met een dekentje en we hoefde niet weg. De jongste zit inmiddels ook op school en ik ben veel bezig met heen en weer brengen. Ze kunnen tussen de middag lekker thuis eten en even bijkomen. Ook doe ik veel dingen op school. Moet zeggen dat het me wel bevalt. Overdag is het stil, maar dat vind ik wel fijn. Lekker mijn eigen ding doen op mijn eigen tempo. Inmiddels zijn de meeste vrije dagen alweer opgevuld door, balletlessen, zwemles en muziekles.
Hier ook tbm. Zit nu 1,5 thuis maar begin er wel een beetje klaar mee te worden. Merk aan mezelf dat ik er op uit gekeken ben en een uitdaging mis. Als ik ben bevallen van ons 2e kindje en hij/zij is 6 maand oud wil ik wel weer gaan werken. Onze oudste zit dan op PSZ en de oma's staan te springen om op te passen. Tips: Week budget hanteren voor boodschappen Je hebt recht op algemene ontheffingssubsidie
In april werd mijn contract niet omgezet naar een vast contract dus zat ik thuis. Heerlijk vond ik het de eerste 2 maanden, lekker m'n ventje op zien groeien, alle eerste dingen zelf meemaken en niet bij de oppas. Ook was het zomer, dus veel buiten en lekker fietsen met hem. In september begon het me echt te benauwen, na onze zomervakantie veel gesolliciteerd en niet aangenomen. Nu uiteindelijk per januari een baan en ben er echt blij mee. Dacht dat ik het geweldig zou vinden om thuisblijfmoeder te zijn. Maar ik mis echt de uitdaging, je kan niet ff bij iemand langs omdat 9 Vd 10 werken. En ik vind het nu gewoon saai dus kijk ook heel erg uit naar m'n nieuwe baan. Als je meer kinderen heb kan ik me voorstellen dat het misschien heerlijk is, maar met eentje vind ik het prima zo.
Ik ben 2 jaar lang tbm geweest. Uiteindelijk kwam er vorige maand een grote kans langs en heb ik die aangenomen. Niet zozeer omdat het thuis niet meer leuk vond of het financieel moest maar omdat het gewoon een enorme kans is. Ik mis het wel af en toe, maar van de andere kant gaan de kindjes nu 2 dagen naar oma en is papa een werkdag alleen met ze thuis ipv dat ik er bij ben... Ik vond het thuis zitten heerlijk, maar met twee jonge kids (1/2) is dat ook wel makkelijk volgepland haha.
Ik zit al drie jaar thuis. Na 7 jaar vaste dienst in onderwijs ontslagen door bezuinigingen. Eerste jaar was ik zwanger en na alle ellende was ik behoorlijk toe aan wat rust. Twee jaar daarna was mijn dochtertje er en ik vind het heerlijk thuis. Heb me nog geen moment verveeld thuis. Ik solliciteer nu ook niet actief. Aks er wat leuks voorbij komt grijp ik die kans maar in het onderwijs is momenteel gewoon geen werk te vinden en daar wil toch terug. Nu met bruiloft in het nieuwe jaar genoeg te regelen en te doen. Ik vind het heerlijk om thuis te zijn en onze dochter zelf op e voeden. Enige minpunt zonder werk hoor je er op feestjes niet bij want niemand die vraagt hoe gaat het bij jullie, schijnbaar vanzelfsprekend als je thuis bent dat alles dan goed gaat en je nooit mag klagen. Terwijl ik met werken minder moe was dan 27/7 voor dochter te zorgen. Al doe ik alles met liefde. Ik doe ook nog steeds dingen voor mezelf 1 avond in de week dat heb ik gewoon nodig.
Ik ben momenteel ook tbm, of eigenlijk werkloos en werkzoekend. Banen liggen niet voor het oprapen en je wordt niet snel aangenomen. Waarom zou je dan vanaf maart geen WW uitkering aanvragen? Verder vind ik het tot nu toe heerlijk, geen gestress en spontaan leuke dingen met dochter doen!
Ik ben een half jaar tbm geweest en wordt dat binnenkort weer. Ik vind het praktisch maar erg saai. Even doorbijten en zodra mijn jongste naar school gaat begin ik voor mezelf. Gelukkig ook Hier geen financiële noodzaak om te werken.
Door omstandigheden ook tbm geworden. Maar ik vind het heerlijk. Ik hoef me amper te haasten. We plannen de dagen hoe wij willen en wat bij onze kinderen past. Wel een financiële buffer geslagen voor die tijd. Ik zag het wel een beetje aankomen dat ik thuis zou komen. Dus daar snoepen we zo nu en dan van als het echt nodig is. Maar manlief heeft gelukkig een goed salaris. Ik voel me soms wel wat geïsoleerd. Mis het contact met collega's. Even overleggen over bepaalde dingen.
Denk trouwens niet dat het echt makkelijk zal zijn om volledig het huishouden draaiende te houden met 2 kleine kinderen terwijl je fibromyalgie hebt. Als je thuis bent wordt het huis immers ook sneller vies.
Ik ben nu thuis vanaf 2008 Gedwongen want ik kon niet meer ( burnout, angsten et cetera) Ik vind het echt heerlijk. Ik heb hele leuke hobby's voor overdag en in de middag alle tijd voor de kinderen ( sport, vriendjes en vriendinnetjes, knutselen...) Financieel redden wij het ruim. Mijn man verdient goed. Maar ook in de minder goede tijd lukte het ook.
Oke, het lijkt me alleen een beetje lastig om 'rust te nemen wanneer dat nodig is' met 2 kleine kinderen?
Even op de bank zitten kan altijd. Even samen een filmpje kijken of boekje lezen. En de meeste kleine kinderen slapen tussen de middag
Ik ben nu ruim 3 jaar thuis. Eerst zwanger, toen met dochter, en een jaar later kwam zoontje erbij. Was echt gek op mijn werk, maar het thuis zijn vind ik zo heerlijk! Zou nu niets anders meer willen. Alles lekker op ons gemak, uren de tijd om te kleuren, kleien, verven en meer van dat soort onzin . Kinderen zijn super relaxt, elke middag naar de speeltuin, het park, bij iemand op de koffie of ergens anders heen. Hier wel veel vriendinnen die ook thuis zijn, dat scheelt. Vind het superfijn dat ik die eerste jaren zo bewust mee maak. En hier ook geen financiële noodzaak om te werken dus dat scheelt ook.
Ik sluit me aan bij Eenkadootje. Nu vast geld wegleggen en zo poeen te leven. Ook ww aanvragen. Verder kijken waar je op kan bezuinigen qua vaste lasten. Alles nalopen en kijken naar de opties. Verzekeringen checken, abonnementen nalopen. Verder is naar buiten hier ook een goede, al vind ik het met de kou echt niet altijd leuk of lukt het niet altijd. Ik ben wegens burn out ook een tijd thuis geweest en de muren kwamen soms wel eens op me af. Nu ben ik gastouder thuis, maar dat vind ik eigenlijk zwaarder. Ik zou het gewoon lekker uitproberen en blijkt het niets voor jou als je het een aantal maandn hebt geprobeerd, dan kiun je zo weer solliciteren toch! Sterkte met alle veranderingen en minder fijne nieuwtjes....
Sinds 1 jaar ben ik thuis en het bevalt mij meer dan prima! Financieel kunnen wij het makkelijk aan, dus daar kan ik je niets over vertellen. Maar onderschat het thuisblijven en huishouden niet! Huishouding is ondankbaar saai werk, maar zelf kan ik wel alle voldoening vinden in het opvoeden, met een peuter in huis is het nooit saai! Natuurlijk heb ik niet altijd zin in de kinderboerderij of in het 'spelen' maar als mijn zoontje dan zijn volle vreugde laat zien, geeft dat mij weer energie. Wel heb ik een beauty-avondje en een hobby waar ik serieus de tijd voor neem. Even iets voor jezelf is wel erg belangrijk denk ik!
Bedankt voor alle reacties meiden! Als ik het zo lees is het wel belangrijk iets voor mezelf te blijven doen. Het lijkt me wel heerlijk om de tijd en rust te hebben om aandacht te besteden aan mijn meisjes. De tijd zal leren hoe het me gat bevallen.