Koppige dochter 19 maanden wil geen handschoenen/muts/winterlaarsjes aan; tips?

om het haar te laten accepteren zijn weinig tips denk ik. Zij wil het niet en jullie duidelijk wel, en jullie hebben gelijk

Hier een zoontje dat ook niet echt van die poespas houdt, zn sjaal en schoenen vindt hij prima, maar wanten en muts niet. Jammer dan...hij moet het op. Nu is het hier nog niet zo vaak zo koud geweest voor een muts en wanten, maar als dat wel zo is dan moet het. Ik maak wel heel duidelijk dat ik uittrekken niet accepteer.

 

Gewoon eens haar zin geven en ze voor de zekerheid wel meenemen? Ze wordt er niet ziek van, alleen koud en daar heeft ze alleen zelf last van. Net zolang volhouden totdat ze er zelf om vraagt. Hier 2 van die eigenwijze exemplaren van nu 3 en 6 en met dit soort dingen heb ik zoiets van: wie niet luisteren wil, moet maar voelen.

Zolang jullie er zo'n ding van maken, is het voor haar alleen maar interessant om het vooral niet te willen.

 

Ons zoontje wil ook geen muts, sjaal en handschoenen, nou ja dan maar niet. In de wagen zit hij in een voetenzak, dat is echt wel warm genoeg. Heel soms doet hij zijn capuchon van zijn jas op

 

Ik herken een klein beetje onze dochter hierin, van de week voor het eerst een muts op. Als baby moest ze hier niks van hebben, ik denk vanwege haar enorme bos met haar. Gelukkig had ze toen niet lang een muts nodig maar nu ze in de kinderwagen zit vind ik eigenlijk wel dat ze er 1 op moet. In het begin was het huilen met dikke tranen en zat ze er continu aan te trekken. Ik ben hem toen blijven opzetten en vandaag vond ze het voor het eerst niet erg, ik denk dat ze nu eindelijk doorheeft dat het toch wel warm is.

Maar helaas wil ze haar handschoenen ook niet aan, terwijl haar handjes dan helemaal rood zijn van de kou. Heb al handschoenen met vingertjes geprobeerd maarja probeer die er maar eens in te friemelen, nu dus wantjes maar ook dat is huilen, huilen en nog eens huilen. Ik heb besloten ze gewoon aan te blijven trekken als ik vind dat het nodig is, hopelijk went ze er uiteindelijk aan en anders tsja.. Dan trekt ze ze maar binnen 5 minuten weer uit, maar ik zal het blijven proberen

Ik denk ook dat dat het beste is, blijven volhouden en haar (proberen) uitleggen dat dit is vanwege de kou en dat je het niet leuk vindt als ze het koud heeft. En is het weer niet té koud dan gewoon achterwege laten, pas als het écht koud is aandoen. Trekt ze ze dan alsnog uit dan zal ze vanzelf wel merken dat het toch wel koud is, misschien is ze dan iets gewilliger?

Qua schoenen heb ik niet echt tips, ze moeten nu eenmaal aan want op je sokken naar buiten lijkt me geen goed idee..

 

Ja heleboel tips want hier ook erg zelfstandige dochter.
Ik doe dat zo dat het lijkt alsof ze zelf beslist.
Ik zorg dat er hangt alleen 2 jassen, 2 mutsen, 2 sjaals. Als er trui hang of tussenjas wil ze die dan is drama)
Dus dat bovenkleding hangt bij deur met 2 keuze schoenen.
Ze heeft veel meer jassen en schoenen maar ik zorg dat ik kies degene die wel mag 2 paar van alles. Dan vraag ik of ze wil wandelen: niet zeggen we gaan maar vragen. Dan zeg ik, kleed je aan.
Ze gaat dan bij de deur. Ik laat haar schoenen kiezen en ze mag dat zelf aan. Ik vraag of ze hulp nodig heeft en bij "ja" help ik. Bij "nee" niet. Dan zeg ik okey buiten is koud dus doe maat jas aan. Meestaal zegt ze "nee" dan zeg ik ok dan blijf je thuis. Ik kleed mijzelf dan aan, riem bij de hond, open de deur en zeg dag dag ik doe dat alles theatraal overdreven. Ik zorg wel dat ze dus ervoor al jas heeft gekozen meestal is voldoende en doet ze die aan als niet dan doet ik trucje dat ik wegga. Als ze begint proberen meelopen zeg ik okeydan doe je ook jas aan en ik doe gewoon jas aan. Dan de rest vraag ik of ze muts wil en geef die aan haar. Dat doet ze zelf aan als ze niet wil hoeft van mij niet ik neem het mee en vraag tijdens wandelen of ze die wil aandoen of niet.

Wanten weigert ze maar ze doet handjes in de jas en loopt zo) ze doet mij overaal na en als ik vind kou op schommel vraag ik haar handjes in zakjes steken dat doet ze ook dan. Met wanten kan ze niets vastpakken etc is ook erg vervellend zou ik ook niet willen zelf

Goh zo is onze leven met alles ongeveer ze doet allee zelfstandig allang en dat sturen doe ik op manier dat ik wil maar lijkt alsof ze meedenkt, zelf doet en beslist.
Bij handje houd ze nooit vast maar bij oversteken bij zebrapad ik heb uitgelegd dat het nodig is en als ze niet wil hoeft niet maar bij zebrapad mama zat netjes vragen of je handje wil geven en zou leuk zijn ala je dat ook gewoon geeft want isgewaarlijk en bla bla bla. Nu altijd geeft ze handje en gelijk weghaalt na oversteken.

En laarsjes zou ik gewoon in kamer zetten zodat ze zelf daarin interesse toont. Maar zoiezo gewoon kleding en schoenen die te koud voor buiten gewoon weghalen. Als ze hier echt geen jas wil dan loopt ze zonder. Ik neem due gewoon mee. Maar dochter ook gewoon kieskeurig het moet goed zitten, zonder ritst tot hoofd, eb laasjes moeten bij maillots en schoenen bij jeans anders is drama)


Btw hier dochter is al maanden nooit in buggy geweest en vast zitten vond ze altijd ramp of dat mc is of buggy of stoel of ledikant. Ik laat haar gewoon rennen lopen etc. Ik heb step voor haar als ze die wil meenemen naar buiten maar de eest gewoon lopend.
Ze is een heerlij meisje die erg gehoorzaam is en slim daar "spel" ik mee en als ze denkt dat naar haar wordt geluisterd gerespecteerd en begrepen doet ze alles ik zou haar nooit tegenzin in buggy krijsend stoppen en 10-25 min meelopen omdat het moet van mama. Ik dwing nooit, ik vraag, luister en geef haar keuzes. Mij zou het niet uitmaken welk jas ze aandoet als ze maar een aan heeft. Ik leg zoiezo veel uit en laat ook zien hoe ik aankleed voor buiten. Tegenwoordig kiest ze ook wat ik aan moet en welke schoenen haha

 

Mijn zoontje wilt ook geen wanten of muts. Heeft ook een enorm eigen wil.. een jaar geleden was het ook al drama, alleen maar brullen. Sjaal gaat wel goed. Ik maak er geen punt van, ik heb zelf ook vrijwel nooit wat aan mijn handen of op mijn hoofd in de winter. Ik zorg dat wanneer we langer weggaan ik de wanten mee heb.. ik ga er geen strijd van maken want dat vind die van mij alleen maar prachtig. Hij kan zeer goed praten dus ik hoor dan vanzelf wel wanneer hij het koud heeft.

 

Dit dus

 

Ik heb kleinere dikke wantjes gekocht die hij - zodra ze eenmaal aan zijn - zelf niet uit kan trekken. Verder doe ik dus eerst die wanten aan en zet ik daarna de muts op, want daar kan hij lekker toch niks mee doen zonder zijn handjes.

Zeer herkenbaar hoor, vooral het gemopper nadien.... Maar dan mopperen ze maar. Hier komt hij zonder gepaste kleding de deur niet uit, er is geen discussie mogelijk. Laat ik het er maar op houden dat hij zijn koppigheid niet van een vreemde heeft En ik hou nog net zoveel van hem; koppig of niet, ondanks het "gevecht" elke keer.

 

Herkenbaar, hier had ik vorig jaar ook last van... Ik kreeg ze altijd wel aan... maar als we eenmaal buiten waren gingen ze uit en bleven ze uit. Af en toe vragen.. maar nee is koude handen... Pech gehad. Er waren zoveel gevechten die ik veel belangrijker vondt dat er naar me werd geluisterd.

Dit jaar is het trouwens over.. Als ik vraag of hij mee naar buiten gaat dan komt hij met schoenen en handschoenen aanrennen. En de handschoenen zijn nu zo leuk dat hij ze binnen ook soms aan wil

 

handschoenen is hier altijd al naar eigen gevoel geweest. Maar muts moet . Punt. Wil je het niet jammer dan dan koop ik er 1 met touwtjes en dan gaat ie vast . of ze moeten een muts van een vest op willen ipv muts dan gaat daar de sjaal om.

Sjaal moet als het heel koud is of als de jas te laag sluit en ook dat bepaal ik. Niet omhouden is dus of binnen blijven terwijl ik met degene die wel luistert naar buiten ga of dubbele knoop zodat het niet zomaar afkan.

wel of niet krijsen tja jammer dan, via je hoofd verlies je de meeste warmte dus als het koud is moet daar wat op.

 

Ik zou het gewoon aandoen. Doet zij het weer uit? Dan doe ik het weer aan. Ja, de wandeling duurt zo twee keer zo lang. Maar de aanhouder wint uiteindelijk. Het hoort natuurlijk ook bij de leeftijd. Ze komen erachter dat ze dingen kunnen willen en dat het afwijkt van wat papa en mama willen. Dat moet natuurlijk uitgeprobeerd worden
Het eten is eigenlijk het enige waarin ze zelf mag bepalen of ze het wil of niet.

 

Mijn moeder deed mij vroeger lange sokken aan mijn handen. Die kreeg ik niet uit Verder een jas met capuchon en daar dan een sjaal omheen.

 

hier ook hoor, zitten ze te zeuren, kou mama... mama sjaal ,muts ,handschoennen aan doen? NEEEEE, nou dan niet, dan heb je kou...

 

Hier wil ze ook geen muts op maar de capuchon van de jas vindt ze wel prima.. Dus die doet ze dan op.. Wanten krijg ik ook niet aan, maar zolang het niet sneeuwt maak ik daar ook geen drama van. Sjaal wil ze soms wel, soms niet.. Ach... Er komt wel weer een tijd dat ze merkt dat het met sjaal veel behaaglijker is dan zonder.. Door schade en schande wordt men wijs

 

Ik heb voor mn zoon een winterpak ( Hoppendiz fleecepak ) waar omslagjes om zitten. Maat 92/98 geloof ik en dan heb je in iedergeval een optie die haar handen niet zo belemmerd als wantjes? Want als je kindje overal zo gevoelig op is, is eer vast een rede waarom ze het echt niet wilt!

 

Draag jij handschoenen? Het is toch ook niet altijd nodig?

 

Hier ook nog een. Wat muts betreft heb ik er nu een die je met een drukknoop vast maakt onder z'n kin dus die kan hij niet aftrekken. Handschoenen trekt hij binnen no time uit. Nou dan maar niet. Ik neem ze uiteraard wel mee. toen het laats heel koud was waren we aan het wandelen buiten. Op een gegeven moment waren ze handjes heel koud, heb ze toen weer bij hem aangetrokken en toen liet hij ze aan haha. Vond het toen toch wel wat behagelijker denk ik

 

Niet omdoen, voor de zekerheid meenemen.

Mijn zoontje had op een gegeven moment hele koude rode handen, en die protesteerde niet meer. Thuis dus wel.