Hi allemaal, Overmorgen komen mijn manager en collega even langs om te zien hoe het is en (vermoed ik) ook om in te schatten hoe en wanneer ik eventueel weer aan de slag kan gaan in de toekomst. Ik ben vrij recent bevallen (25/11/2014) van ons meisje na bijna 23 weken. Fysiek herstel ik heel goed, weinig last, alleen door emoties en alles ben ik heel snel moe, af en toe duizelig. Ik plan nog weinig, ook bekijk ik ongeveer per dag wat ik wil doen, meestal niet zoveel. In de toekomst wil ik wel weer aan het werk, ik heb super collega's, leuke organisatie alleen de functie mag wat mij betreft iets anders. Iedereen zegt telkens dat ik er zo goed uit zie (tijdens zwangerschap was ik echt heel bleek, grauw) en mijn vriend zegt ook dat ik niet duidelijk genoeg ben op werk over hoe ik me voel. Voordat we J* verloren was ik op werk eigenlijk al oververmoeid en door deze situatie realiseer ik me ook wel dat ik het wat rustiger aan moet gaan doen in de toekomst. De maatschappelijk werkster adviseerde om voor mijzelf 3 boodschappen te bedenken die ik heel duidelijk wilde maken. Omdat ik nog helemaal niet weet wanneer ik mentaal weer aan werken toe kom weet ik dus niet zo goed hoe ik hier duidelijk over kan zijn. Ik ben bang dat mensen het toch onderschatten en misschien denken dat ik me aanstel. Ik kan me voorstellen dat ik zeker niet voor februari kleine stapjes richting werk wil nemen maar het liefst wil ik nog helemaal geen datum/maand noemen want dan voel ik meteen druk. Ook zouden we heel graag voor ik weer aan het werk ga een paar weken naar Azië, een soort spirituele reis maar ook een vakantie waar we allang aan toe waren (we zouden in november gaan, deze werd dus geannuleerd). Dit moet ik dan ook even overleggen, maar vraag me af of dat dan raar overkomt, zo van ik wil niet werken maar wel op vakantie?! Ik hoor graag van jullie hoe jullie het destijds hebben aangepakt, is dat in goed overleg met jullie werkgever gegaan? Alvast bedankt !!!
Heey Heel veel sterkte met dit enorme verlies van jullie dochter. Helaas kan k er ook over mee praten. Ik weet dat als je bevalt na 24weken heb je recht op 16weken zwangerschaps verlof. Beval je voor 24 weken kan je aan spraak maken op ziektewet uitkering(geen recht op 16 weken zwangerschaps verlof). Geef wel duidelijk aan dat je gewoon een bevalling mee hebt gemaakt want dat vergeten vaak mensen om je heen. Je bent nog wat kwetsbaarder voor kauw/ziekte en herstellende Kom je er niet uit met je baas dan kan je bij je bedrijfsarts terecht of UWV kan je ook informatie op vragen waar he recht op hebt. Denk om je zelf, het is niet niks wat je mee maakt, k leefde in een roes en daar kwam ik na maand langzaam uit. Toen drong de waarheid binnen en hadt echt wel ff nodig om me zelf bij elkaar te rapen en heb dat nu nog wel is. Xxx
Hi Floort, Lastig is dat he? Wel lief dat je werkgever en collega bij je thuis langskomen. En uiteraard zullen ze ook inschatten hoe het met je gaat, maar voor hen is dat moeilijk in te schatten want alleen jij kunt het aangeven. Dus wat je vriend zegt klopt: je moet proberen zelf duidelijk te zijn. Het is nog zo kort geleden dat je bevallen bent, en zoals het nu met je gaat ben je gewoon nog niet in staat om te werken. Een paar argumenten die je kunt gebruiken: - je bent gewoon bevallen met alles er op en eraan. Ook al gaat het fysiek herstel goed, je bent er vast nog niet, ook conditioneel nog niet. Je hoeft dan niets aan te dikken of voor je gevoel te liegen. Het is gewoon wat het is en voor een bevalling staat een herstelperiode. 4-6 weken is echt niet gek. Als je te snel fysiek weer van alles doet kan je ook later opnieuw last daar van krijgen. - je onderneemt nog heel weinig, laat staan dat je kunt werken. Je zult eerst prive-activiteiten weer een beetje moeten kunnen trekken om ook op je werk weer te functioneren. Zij hebben er niets aan als jij er nog totaal niet bij bent, en jij ook niet, want je kunt en moet nu de tijd nemen die je nodig hebt. - en het belangrijkste: het is nog te kort geleden en je bent nog te verdrietig en teveel met jullie kindje bezig. Emotioneel trek je het nog niet. En die tijd moet je ook nemen. Als je nu te snel gaat, is de kans groot dat je op een gegeven moment weer terug bij af bent. Afleiding is natuurlijk goed, maar je moet wel toe zijn aan die afleiding. Of ze het begrijpen is moeilijk te zeggen, maar als je vertelt hoe het is kunnen ze niet anders dan begrip hebben voor jouw gevoel en wat jullie is overkomen. Jou pushen levert ze niets op, werkt alleen maar averechts. Hopelijk zien zij dat ook in. En: overleg over een afspraak bij de bedrijfsarts. Ik had altijd het idee dat bedrijfsartsen vooral naar het belang van de werkgever kijken, maar ik heb dat helemaal niet zo ervaren. Mijn bedrijfsarts keek juist naar hoe het met mij ging en zag dat ik het nog niet aankon en gaf ook dat advies om de tijd te nemen. Heel fijn! Voordeel voor je werkgever: ze kunnen dan ook bij UWV een uitkering aanvragen, want je afwezigheid is zwangerschapsgerelateerd. Ze krijgen dan alles gewoon vergoed. Mijn ervaring: Ik ben ca 6 weken thuis geweest en daarna begonnen met opbouwen, met halve dagen. Ik heb na de bevalling contact gehad met mijn werkgever, toen afgesproken om na 3 weken weer te laten weten hoe het gaat en toen afgesproken dat we 3 weken later weer zouden kijken hoe het gaat. Dan zit er geen druk/datum op wanneer je weer moet beginnen, maar ligt de bal volledig bij jou. Geef ook aan als je je niet prettig voelt bij de druk van een bepaalde datum, dat je vanzelf voelt als je er weer aan toe bent en spreek af dat je over een paar weken ze op de hoogte houdt. Op vakantie gaan vind ik een lastige. Aan de ene kant is het heel begrijpelijk dat het je kan helpen om er even uit te zijn en dan vol goede en frisse moed weer te starten. Als je merkt dat het gesprek met je werkgever goed gaat, zou je het misschien ook gewoon met hem kunnen bespreken en aangeven dat je het gevoel hebt dat je het nodig hebt om er even tussenuit te gaan, maar dat je ook snapt dat het misschien wat gek is tegenover collega's. Misschien vind je werkgever het ook wel juist een heel goed idee! Nou, een heel verhaal. Hopelijk heb je er iets aan. Het komt vast goed morgen! En het is alleen nog maar koffiedrinken he, laat je niet pushen x Bee
Inderdaad duidelijk aangeven dat je fysiek en emotioneel een bevalling hebt doorgemaakt, die te vergelijken is met een "normale" bevalling. Ga ook zeker in gesprek/overleg met de bedrijfsarts! die kan beter inschatten hoe en wat dan je werkgever. Ik ben in mn twintigste week bevallen en heb een curettage gehad. Na vier/vijf weken ben ik bij de bedrijfsarts geweest en twee weken daarna ben ik voorzichtig gaan "koffie drinken" op t werk... twee maal per week een uurtje/anderhalf. na twee weken drie dagen drie uur "werken" en zo verder opgebouwd. Onze bedrijfsarts was ook voorzichtig wat dat betreft... en het UWV belde ieder 3-4 weken voor een update. qua vakantie: overleg daarin ook met de bedrijfsarts... het kan soms juist heel goed zijn voor je herstel om op vakantie te gaan. Kijk er dan trouwens niet raar van op dat je wel gewoon je vakantiedagen moet opnemen ondanks het feit dat je dan mogelijk nog in de ziektewet zit. (Wijziging vakantiewetgeving per 2012) heel veel sterkte... ik weet helaas in welke emotionele achtbaan je nu zit.
Dank jullie wel alle drie voor de uitgebreide suggesties en eigen ervaringen! Ik zag er eerder tegenop, dat werd al iets minder door jullie reacties te lezen, dus heel fijn. En het viel me enorm mee. Het was uiteindelijk alleen mijn manager en ze kwam echt om te zien hoe het met me ging, wilde ook totaal nog niet pushen met werk. Ben dus enorm opgelucht. Ze zei ook veel van de dingen die jullie ook noemden, ze had zich duidelijk ook even ingelezen dus veel begrip. Na de feestdagen neemt de bedrijfsarts contact op en dan gaan we gewoon rustig praten over volgende stappen (stapjes). Ook wat betreft de vakantie leek het haar een goed idee, dat zal ik dan ook met de bedrijfsarts bespreken, maar van haar in ieder geval nog geen rare reactie Nogmaals bedankt meiden, heel fijn!
Ah wat fijn! Hele opluchting denk ik. Kun je even rustig ademhalen en de tijd nemen, zonder druk vanuit je werk. En graag gedaan! x Bee
Mijn man en ik zijn allebei 6 weken thuis geweest van het werk. Ik heb op mijn werk toen aangegeven dat er sowieso een lichamelijk herstel van 6 weken staat na de bevalling dus dat was meteen duidelijk dat ik in ieder geval de eerste 6 weken er niet zou zijn. Daarna zijn wij ook een week op vakantie gegaan. Dat is helemaal niet raar hoor, je wil er even tussenuit en dat is logisch. Daarna is mijn man fulltime begonnen met werken en ik met 2 halve dagen en ik heb er steeds wat meer uurtjes van gemaakt en uiteindeli werkte ik 4 mnd later weer mijn volledige uren. Alles bij elkaar dus 6 mnd voordat ik volledig terug was... Ik had ook veel moeite met mijn concentratie enzo na het verlies van onze dochter en werk was ook wel het laatste waar ik me toen mee bezig wilde houden ondanks dat ik een leuke baan heb. Je moet inderdaad duidelijk zijn zodat hun ook weten wat ze van je kunnen verwachten.
Ik ben zelf in oktober bevallen en ga in januari weer beginnen met opbouwen. In overleg met de bedrijfsarts. Heel eerlijk gezegd zie ik er als een berg tegenop. Heb al wel paar keer daar koffie gedronken, maar toch. Il kan me totaal nog niet concentreren Vraag me af hoe dat over 2 weken gaat. Ik vind anderen hier met 6 weken echt heel knap!! Ga bijna twijfelen aan mezelf Maar meid, fijn toch dat ze vanuit je werkgever zo begripvol zijn!!
Bedankt ook Springday en Binalo voor het delen van jullie ervaringen. Dat geeft ook wel hoop dat er vanuit werk en bedrijfsartsen ook wel geduld getoond wordt. Binalo ik hoop dat je als je eenmaal op werk bent er minder tegenop ziet. Ik merk aan mezelf dat ik me van te voren vaak druk maak en dat het uiteindelijk meevalt..ik hoop dat dat het geval is maar anders ook aangeven (dat is advies wat ik krijg en zelf straks dus ook moet onthouden 😉 Ik vind 6 weken ook snel, maar een vriendin gaf ook aan dat weer werken soms ook heel fijn kan zijn als afleiding. Ik vind thuis zijn en andere dingen doen nu positieve afleiding, maar over een tijdje ben ik er mentaal weer meer klaar voor denk ik en dan hoop ik er ook weer zin in te hebben. Stap voor stap 😊
Niet twijfelen aan jezelf meid! Ga het anders eerst gewoon proberen en gaat het niet, dan moet je dit gewoon aangeven bij je arboarts. Bij mij was het de bedoeling dat ik in oktober al fulltime weer in de running zou zijn... in september viel ik zowat om van vermoeidheid bij 5 uren per dag. In overleg gegaan met de bedrijfsarts. Ik heb toen een periode steeds 5 uren gewerkt en niet iedere week een uur er bij. Per eind november werkte ik toen weer fulltime. Dus steeds in overleg blijven is het devies. wat niet gaat, gaat niet.
Ik vond het inderdaad ook wel fijn om op de werkvloer te zijn. Ik ben weer begonnen met werken in de vakantieperiode... daardoor kreeg ik ook gedoseerd vragen van collega´s.... iedere werkdag was er steeds een andere collega die even bij me kwam buurten. Niet afgesproken hoor, maar zo was t wel gedoseerd en ik kon mijn verhaal kwijt.
Ik ben na 6 weken ook niet meteen weer volledig begonnen met werken hoor maar zo een paar uurtjes per dag en heb ik in het begin vooral werk gedaan waarbij ik niet hoefde na te denken. Dat scheelde ook allemaal wel. En idd ook een stilstaande periode gehad dat ik op hetzelfde aantal uren bleef hangen en even niet iedere week wat uren erbij gingen... Je merkt vanzelf wel wat je aankan zodat het ook prettig voelt.