Wat vind de hulpverlener daar van? Ik zou de situatie ook even melden bij de huisarts. Ik heb zelf een burn-out gehad. Als je er zo dicht tegenaan zit, dan is dit geen oplossing. Er moeten drastische dingen gebeuren om het tij te keren. Eventjes wat minder werken is ook maar een tijdelijke oplossing maar pakt het onderliggende probleem niet aan.
Ziek is ziek! Als hij het echt niet trekt kan hij zich opnieuw ziek melden. En een werkgever is verplicht om een Arboarts in te schakelen. Sterkte!
Vanmiddag heeft hij een gesprek bij de hulpverlener, als zij dit plan inderdaad sterk afraadt, nemen we natuurlijk contact op met z'n werkgever om tot een andere oplossing te komen en leggen we het verhaal van de hulpverlener aan hem uit. En anders zorg ik voor de bevestiging dat dat zwart op wit komt. Ik weet dat dat geen bindend advies is, maar nav het gesprek van gister ga ik er stiekem vanuit dat ze dat serieus gaan nemen. Mijn vriend lijkt dit een prettige oplossing te vinden, dus we hebben wel besloten het in principe een kans te geven. Tenzij de hulpverlener natuurlijk zegt dat dat niet aan te raden is. Ik houd jullie op de hoogte en nogmaals bedankt voor jullie steun
Ik vind het best goed klinken. Maar hij moet de oorzaak wel ook gaan aanpakken. Maar het lijkt mij persoonlijk wel fijn om nog een soort ritme te hebben, maar ik ben zelf dan ook niet zo goed in doelloos thuis zitten (zo zou het dan voelen voor mij).
Het is ook vanwege het ritme dat zijn werkgever dit heeft voorgesteld. De werkzaamheden die hij gaat doen, leveren zijn baas niks op. Maar de werkdruk die hem teveel wordt is er dan wel vanaf. En inderdaad, het gevoel van doelloos thuis zitten (niet dat dat dan zo is, maar gevoelsmatig kan dat wel zo zijn omdat je lichamelijk weinig mankeert). Natuurlijk laten we de hulpverlening gewoon doorgaan en zorgen we ervoor dat het probleem wordt aangepakt, anders blijft hij jaren zo doorgaan zonder gewenst resultaat.
Ik denk dat je het zeker niet moet zien als doelloos thuis zitten. Rust leren nemen is ook heel belangrijk (vaak zo bij mensen met een burn out). En lichamelijk niets mankeren bij een bun out is ook lang niet altijd zo. Ik heb erg veel lichamelijke klachten gehad door de burn out. Denk aan hoofdpijnen, nek en schouderklachten lichamelijke uitputting, rugklachten, buikpijn. Maar het ritme, dat snap ik. Al is er ook niets mis mee om een maandje even ritmeloos te zijn en puur uit te rusten. Als hij maar heel goed luistert naar zijn gevoel en zijn lichaam. Dat lijkt makkelijk, maar voor mensen met een burn out vaak niet. De burn out is ws gekomen door lange tijd vaak en veel over je eigen grenzen gaan. Succes....!
Mijn man zit ook sinds 3 maanden overspannen thuis. Hij heeft ook een week geprobeerd om ander werk te doen maar dat werkte ook niet. En hij is nu in behandeling bij de psycholoog. En ook de arbo arts zei tegen hem thuis blijven en ga maar leuke dingen doen. En hij is er nog lang niet ziet er ook weer tegen op om in januari weer 2 uurtjes te moeten gaan omdat de situatie op het werk nog helemaal niet verbeterd is.
Klopt zeker! Ik zie het ook zeker niet als doelloos thuis zitten, dat bijkomen is zeker belangrijk en vraagt ook wat tijd. Maar hoe tegenstrijdig het ook is, hij is overspannen door het werk maar voelt zich ook nutteloos en gefrustreerd nu het werk niet lukt. Dus wellicht dat dit toch een prettige oplossing voor hem is. Als dat niet zo is, gaan we daar ook zeker actie op ondernemen. Mijn vriend heeft ook inderdaad wat lichamelijke klachten hiervan. Het lastige is alleen dat dit voor de meeste mensen niet meetbaar is. De hulpverlener zei dat dit een goede oplossing zou kunnen zijn, maar inderdaad dat hij wel goed naar z'n lichaam moet luisteren. Volgende week kan hij daar ook weer terecht. Dus we blijven hem ondersteunen hierin.
Nou dames, even een kleine update nu bijna een week verder en mijn vriend heeft dus halve dagen gewerkt deze week (muv vandaag dan). Dit gaat opzich redelijk als hij daarna even nog wat gaat slapen. Maar beter nieuws is: hij mag EINDELIJK naar de bedrijfsarts wat een opluchting!
Nee zei ik ook tegen hem. Gewoon zeggen hoe het is en niet doen alsof het wel meevalt allemaal, voordat de bedrijfsarts beslist dat je toch gewoon fulltime kan. Want dat kan gewoon nog niet nu.
Wat fijn dat het beter gaat en dat er aanpassingen zijn gedaan op het werk! Ik denk echter dat je vriend overspannen is en dat is echt wel degelijk anders dan burnout zijn. Overspannen of burnout | zo ben je snel weer fit | Verheijden Consult
Ja terwijl velen zeggen dat het hetzelfde is. Uiteindelijk maakt het weinig uit voor je gevoel: je voelt wat je voelt. Maar voor het oordeel van een arts is het vast wel van belang? En ja het ligt echt aan de bedrijfarts en of hij welwillend en begripvol is. Sterkte!
Nou ja; het is wel degelijk anders. Dus wel van belang voor de aanpak. Burnout duurt in de regel langer. Het speelt ook al langer en heeft ook te maken met je 'zijn'. Een nare situatie in de privésfeer bijv. kan de druppel zijn (slecht huwelijk, sterfgeval naaste). Alles is dan teveel; niet alleen werk, maar iemand met een burnout loopt ook niet happy de peppy met zijn gezin door het pretpark of bos. Overspannen kan je worden door teveel werk, een rottige baas/collega's of vervelende werkomstandigheden en is in de regel makkelijker op te lossen MITS er goed gepraat kan worden over een oplossing.
Hij heeft van zowel overspannen als burn-out verschijnselen. Hij heeft idd nog geen burn-out (zoals ook in de titel staat), maar hij heeft momenteel wel een erg hoog risico op een chronische burn-out. Daarom wil ik erger voorkomen.
Bij de psycholoog nemen ze meestal een test af... een vragenlijst waar je dan aan de score kunt aflezen of het een burn-out is. Zoiets van normale mensen zitten tussen de 20 en 30. Overspannen is van 30-50, boven de 50 is een burn-out en boven de 70 zelfs een zware burn-out. Ik weet de exacte grenzen niet, maar zo is het bij mij in elk geval uitgelegd. En waarom die vragenlijst? Die krijg je dan een paar keer in het hersteltraject om te monitoren of je vooruit gaat. Als je ook weer in de 20-30 zone zit, wordt er (tenzij er andere indicaties zijn) ook geadviseerd je beter te melden. Heeft bij mij ruim een half jaar geduurd.
Gelijk heb je! Maar de bedrijfsarts zal het wel diagnosticeren. Voor een burn-out staat doorgaans een langer herstel. Maar laat je ook niet afschepen! Vooral mannen praten er vaak heel moeilijk over. 'mwah, gaat wel, ben alleen een beetje moe'. Laat hem dat niet doen hoor! Succes ermee!