Wat vinden jullie?

Ik vind het ook raar dat anderen hun spullen weg moeten zetten. Tuurlijk, een glazen tafel is niet fijn, gewoon gevaarlijk ivm vallen. En hete thee is ook een andereverhaal. Maar ook al luistert een kindje niet, dat wil niet zeggen dat dat de oplossing is. (En ja mijn kinderen hebben ook die fases gehad).
Daarbij denk ik dat een kind van 21 maanden toch wel een beetje te corrigeren is daarin? Anders ga je lekker bij op de grond zitten spelen als dat helpt.

Maar een tik verkopen? Als iemand dat doet dan krijgt ie een tik van mij terug..! Nee dat vind ik absoluut niet kunnen.

En slapen, tja ik zou niet zo moeilijk doen over een campingbedje meenemen. Thats life. Dus gewoon proberen, ook al slaapt ze niet maar speelt ze in bed.

Maar het klinkt alsof jullie je beiden niet aan elkaar willen aanpassen en dat je zus geen enkel idee heeft van een kind.

Ik zou het gewoon proberen, het is maar een dagje.

 

Je gaat toch niet naar een restaurant, het is je eigen zus! Ik weet niet of deze manier van omgang normaal is in jullie familie? Juist wanneer jullie zo krampachtig doen zal je dochter wellicht wat gaan rellen.

Ik zou er gewoon heen gaan, speelgoed meenemen voor jullie dochter en corrigeren waar nodig. Slaapt ze wel, dan slaapt ze, zo niet, dan niet en gaan jullie wat eerder op huis aan. Het is geen kleine baby meer wat dat betreft en je zus moet ook maar een beetje inspelen op de situatie

 

Nou ik zou dit probleem niet hebben want als mijn zusje gezegd had dat ze mijn zoon een flinke tik op zn vingers zou geven was het toedeledokie.

Maar buiten dat..nee ik vind eerlijk gezegd nirt dat men in eigen huis dingen weg moet zetten. Das echt een kwestie van leren. Ik zou mijn kind wel op bed proberen te leggen zodat ik zelf rustig kan lunchen..ligt ze te spelen is dat toch ook goed dan rust ze in ieder geval.

 

Ik snap dat wegzetten niet...

Ik denk dat je zus uit emotie reageerde omdat ze verbaasd was over t wegzetten van haar spullen...

Ik (met 3 kinderen) vind het ook echt belachelijk en had wellicht ook zo gereageerd uit emotie ( niet slaan, maar wel met dat je daar zelf op moet letten!)
Ik verbaas mij echt dat er moeders zijn die dit vragen en ook nog zeggen 'haar verantwoording'.

Jouw kind. Waarschuwen, opletten, er mee dealen als ze niet slaapt... Volgens mij hoort dat gewoon onder jouw (en jouw mans) takenpakket.
Op visite gaan met kinderen is niet altijd leuk, je zult consequent moeten corrigeren om daar straks de vruchten van te plukken.

 

Je kind is bijna 2, onderhand had ze echt kunnen leren dat ze niet aan andermans spullen mag komen. Dingen wegzetten vind ik meer horen bij de leeftijd dat een baby net kruipt, en je dus net in die leerfase zit.
Als je dingen weg blijft halen leer je haar niks.

Dat terzijde, hebben we hier over twee zussen?? Zij is tante van he kind, wat voor band hebben die twee met elkaar? Hoe vaak ga je naar je zus met haar?
Het hele verhaal klinkt zo afstandelijk namelijk. Over alle bizarre reacties in deze topic niet te spreken, ik had al verwacht dat je adviezen zou krijgen om het contact met je zus re breken, want stel je voor dat zij ergens een andere mening over heeft.

Het is je zus.. zij heeft geen kinderen, dan begrijpt zij echt niet hoe wispelturig kinderen zijn met slaatjes ed, dat wist ik ook niet destijds. Het is een behoorlijke ver van je bed show, en wellicht zegt zij gewoon tegen je hoe zij het zou aanpakken om haar kind aan te leren om van spullen af te blijven.
Je doet dat anders.. een kind kun je niet programmeren om te slapen.. zeg dit gewoon tegen haar! En doe er verder niet moeilijk over, het komt vanzelf wel goed. Als jullie nu al om dat soort details gaan discussiëren, wordt het zeker niet gezellig.

Oh, als je bij mij op visite komt met een baby ga ik echt de kamer baby vriendelijk maken. Maar voor een kind van bijna 2 zou ik dat ook niet doen, wel qua kaarsen/stekkers enz, maar de rest laat ik staan.

 

Het enige waar ik een probleem mee zou hebben is dat je zus je kind wel een tik op de vingers gaat geven.

Voor de rest is het haar huis, als zij geen spullen wil wegzetten is dat haar goed recht. Zo leert je kind ook nooit dat ie aan bepaalde zaken niet mag komen. Betekent wel dat je op je kind moet letten en wat speelgoed zal meenemen. Voor spullen die sneuvelen door toedoen van je kind heb je een aansprakelijkheidsverzekering, hoop ik. Ik heb nooit mijn spullen opgeborgen, of zaken beveiligd, of verlangd van familie, maar goed mijn dochter in het oog gehouden en gecorrigeerd waar nodig. Ja, dat was heel veel nodig in het begin, maar daar pluk ik nu de vruchten van.

Wat lunchen betreft, ik denk dat je zus zo reageert omdat ze quality time met jou alleen mist sinds je een kind hebt. Het hoeft niet alleen maar om je kind te draaien, ze kan wellicht nooit een fatsoenlijk gesprek voeren met je als kind erbij is. Je bent moeder ja, en je kletst graag over je kind, maar je bent ook nog "zus van".

 

Mijn dochtertje van net één jaar leert nu al dat ze niet aan andermans spullen mag zitten. Heel vermoeiend om consequent te zijn maar het werkt wel. Ik kan met vier kids alleen naar de supermarkt of de stad als het moet.

Een tik laten geven door iemand anders hoef je niet te accepteren. Maar ik moet je heel eerlijk zeggen dat ik ook zo had kunnen reageren als iemand mij zou vragen mijn huis anders in te richten...

 

Dit dus, ik nog niet uit ervaring vertellen vanuit mijn eigen situatie maar wel van kinderen die bij mij bezoek komen van vrienden en familie.
En ja die hebben die fase ook al doorgemaakt maar ik heb alleen dingen weg gezet als het inderdaad gevaarlijk kon zijn maar eigenlijk dit nooit hoeven doen. Mijn huis mijn regels, nee is nee, en ik zeg er wat van. Een tik is not done in mijn ogen en ik vind dat je zus dat ook niet kan doen.
Maar je dochter zal hoe dan ook leren om niet overal aan te mogen zitten, en soms dwingen vreemde ogen net iets meer.

Met de lunch, tja waarom niet samen met z'n drieeen tegelijk lunchen? Vinden ze meestal ook leuker, na de lunch kan ze naar bed (ik zal het campingbedje gewoon meenemen dan loop je even 2 keer ) en dan kunnen je zus en jij daarna toch ook gezellig kletsen onder het genot van kopje thee ofzo?

 

Is dat alleen thuis of is dat overal zo?
Ik heb hier ook een draakje dat thuis veel brutaler is dan buitenshuis, Thuis luistert hij voor geen meter en daarbuiten een voorbeeldig kind zou ik haast willen zeggen.

Heef je zus verder geen vrienden met (kleine) kinderen?
Dan zou je toch wel een beetje mogen verwachten dat zij zich kan voorbereiden op kinderbezoek?

 

Precies dit!!
Ik vraag nooit aan iemand of ze dingen willen wegzetten, mijn kind heeft maar te luisteren! Kijken doe je met je ogen, enne bij iemand op bezoek is met kleine kids nooit relaxed, omdat je altijd moet opletten.
Niet plannen en gewoon gaan.

 

Nou idd. Ik heb het idee dat de band met je zus niet erg goed is en je eigenlijk vanalles aan het verzinnen bent om maar niet daarheen te hoeven gaan.

 

Weet je waar ik moeite mee heb? Al die
reacties van: ze had dat moet ze maar leren, ze is oud genoeg etc.
Mensen, elk kind is anders! Echt ik zou het tegen die mensen willen uitschreeuwen!
Ik heb twee kinderen. Bij één heb ik het heel lang weg moeten zetten, bij de ander was het een paar maandjes waarschuwen en hij begreep het.
De oudste is anders, begreep het niet, vergat het, was te impulsief, nieuwschierig etc.
Soms is de opvoeding beter om di. gen te voorkomen: 1 hoef je minder te waarschuwen en heb je zelf meer energie (en tijd voor gezelligheid). 2. (Nog belangrijker) je kunt je kind andere dingen keren, waardoor het succes-ervaringen op doet.

Opvoeden is mijn enige taak op dit moment (en natuurlijk het huishouden) en ik zal nooit de makkelijkste manier kiezen. Maar soms is het juist beter om bepaalde dingen makkelijker te maken.

Sorry, maar dat moest ik even kwijt.
Volg je eigen gevoel. Haal zelf dingen weg, go with the flow.
De tip om nog even naar buiten te gaan, vond ik ook een goede.

 

1. Heel raar.. Jouw zus bepaald niet wanneer jouw dochtertje moet slapen, en al helemaal niet zodat 'jullie rustig kunnen lunchen'
2. Tsja..het is haar huis, en jouw dochtertje zal toch echt moeten leren om daar vanaf te blijven. Kinderen hebben nu eenmaal 'lastige' fases waar jullie beide mee moeten dealen.
Vind het overigens wel vreemd dat ze zo krampachtig doet dat jullie naar haar toe moeten komen.
3. Nee! Ik deel al geen tikken uit, laat staan een ander. Dat je af wil zeggen omdat de uitspraak je niet bevalt kan ik nog inkomen, maar af zeggen omdat je bang bent dat ze het daadwerkelijk gaat doen, niet. Je bent er zelf bij, en je maakt haar maar duidelijk dat je dat echt niet tolereert.
Als ze het dan nog zou doen...zou het voor mij voorlopig einde verhaal zijn. (als ik al geen mep terug zou verkopen)

Gewoon lekker gaan en zien hoe het loopt, jij bent haar moeder en voor haar verantwoordelijk, niet je zus

 

Een tik geven is mijn taak. Maar mijn taak is ook om erop te letten dat mijn kind niets kapot maakt bij een ander. En nee, daar ga ik niet voor vragen of ze alles weg willen zetten, ik moet dan gewoon extra goed opletten.

Dus ja, een beetje raar vind ik het wel, van jouw kant

 

Mooi gezegd

 

Reacties niet gelezen. Maar het voelt heel benauwd allemaal.
Spullen weg zetten. Verantwoorden Hoe de dag in gepland wordt niet bij jou af willen spreken.
Ik zou ook niet mijn spullen weg zetten heb ik ook nooit voor mijn eigen kids gedaan. Spullen sjouwen is soms een hels karwei maar goed dat hoort er nou eenmaal bij.
Probeer iets relaxter te zijn. Accept what you can't change en change what you can't accept!

 

Waarom heb je haar niet gewoon bij jouw thuis uitgenodigd dan?