hallo iedereen, Ik hoop dat er hier iemand is die mij wat raad kan geven. Op dit moment ben ik 4,5 maand zwanger en dolgelukkig, maar deze zwangerschap was niet gepland en mijn toenmalige vriend(ex-vriend ondertussen) wou dit nog niet, aangezien we nog niet lang samen waren. Is toen de 3 eerste maanden ontzettend grof geweest en heeft een aantal keren gezegd dat ik moest abortus doen en allemaal gemene dingen om mij schrik aan te jagen. Mijn ex heeft dan volledig contact verbroken, nr veranderd enzo.. Nu wil hij toch een vader zijn voor ons kindje, waar ik uiteindelijk wel blij mee ben, want elk kindje heeft recht om een papa te hebben.. Hij toont wel interesse, maar is alsof het niet even belangrijk is als voor mij. Nu ben ik bang dat hij na dw bevalling co-ouderschap wil wn dat met regeling week/week. Ik wil dit echt niet, maar zou er wel alles voor doen zodat hij zijn kindje genoeg ziet. Heeft ook een strafblad. Weten jullie mij raad of hij dekans zal krijgen om regeling week week te verkrijgen? Ten einde raad door de schrik( Mercie en hopelijk krijg ik wat antwoorden van jullie.. Groetjes
Gefeliciteerd al eerste Ik zou hem zijn kindje dan niet laten erkennen. Mag,dit wel geval zijn heeft die volgens mij ook geen rechten behalve als je getrouwd bent En ik zou gewoom vanaf begin duidelijk maken de eerste maanden dat die ze kindje bij jou thuis kan bezoekem en als je borstvoeding gaat geven zal het helemaal lastig zijn Is hij gewelddadig? Blijft al tui js moeilijk Kindje is ook belangrijk om ze vader te leren kennen mischoen veranderd die wel na de geboorte
Dank u wel en zeker al bedankt voor je reactie Op dit moment heeft hij nog helemaal niks gezegd over de erkenning, telkens als ik wil afspreken om alles wat te bespreken, haakt hij af. Ik hoor hem ook niet elke dag, Soma week niet dan wel weer een dag enzo... Ben wel van plan om borstvoeding te geven aangezien dit toch een speciale band kweekt tussen baby en mama en is ook het gezondst. Ik wil hem zeker niet het recht afnemen om vader te zijn voor ons kleine wondertje, maar week/ week zie ik niet zitten en zeker al niet omdat het nog in zo'n jong stadia zal zijn. Hij is zeker niet gewelddadig. Groetjes
Hoi, Gefeliciteerd met je zwangerschap maar wat vervelend voor je deze situatie. Wat je kan doen is even naar het juridisch loket (rechtswinkel) zij geven gratis advies. Misschien dat zij jou handige tips kunnen geven en kunnen uitleggen over ouderlijk gezag etc. Sterkte aankomende tijd!
Ik zou sowieso eerst kijken hoe hij reageert als je kindje geboren wordt. Sowieso is er geen één rechter die het eerste half jaar co-ouderschap uitspreekt. Daarna gaat het eventueel in opbouw. En als jij nog borstvoeding geeft, zal het ook niet te snel gebeuren (zeker geen week-week). Zolang hij je kind niet erkend heeft, heeft hij overigens nergens recht op. Jij kan dan wel toestaan dat hij je kind komt opzoeken en misschien ooit later wel es een dag (of weekend) meeneemt, maar hij kan dan geen co-ouderschap eisen. Daarvoor zal hij je kind toch echt wel moeten erkennen en is er kans dat hij nog alimentatie moet betalen ook. Ik zou niet echt direct op die erkenning zitten wachten, want het brengt dus wel rechten met zich mee. Zou er gewoon niet te veel over spreken en nog een tijdje de kat uit de boom kijken. Als hij echt betrokken wil zijn bij zijn kind, moet hij dit grotendeels maar zelf regelen. Hij kan evengoed "vader" zijn zonder die erkenning. Maar waarbij als hij zich er niet naar gedraagt, jij nog altijd gedeeltelijk de stekker er kan uittrekken en het contact kan verminderen. Je hebt normaal gezien nog 4.5 maand ... Ik zou dus zelf nog een tijdje kijken hoe hij de komende maanden reageert.
Hoi, Wat naar voor je. Je zou juist moeten kunnen genieten van je zwangerchap. Toch gefeliciteerd. Mijn ervaring is, beter gescheiden ouders dan ouders die ruzie maken de hele tijd. En beter geen contact met je vader dan contact met een vader die geen vader is, Dat is pijnlijker. Hij loopt weg voor zijn verantwoordelijkheden. NU AL...als die kleine er is...zal dat waarschijnlijk erger zijn. Mijn dochter dr vader is het zelfde....betaald de alimentatie niet...Komt afspraken niet na....dump zn dochter overal..nam haar zelf mee op een blind date !! En hoeveel vrijdag middagen ze klaar stond met dr rugtasje...en papa kwam niet...telefoon nam hij niet op... M hart brak echt... Nu na 6 jaar ben ik erklaar mee en heb ik hetzelde gedaan. Ze gaat er niet heen meer. geen enkel contact. En ik merk dat het haar beschadigd heeft. Heel sneu.... ook mijn insteek was...elke kindje heeft recht op een vader... Ik ben even bij een advocaat langs geweest ij zo'ngratis inloop uur. Misschienmoet je dat even doen... maar jij hebt hemnog niet eens laten erkennen... vooral zo houden.. ook niet meer over beginnen... Dat is mijn advies... Sterkte
Hoi meid. Zoals kaboutermeis al zei; geen enkele rechter zal zo vroeg co ouderschap toewijzen. Wel of geen borstvoeding kan een bezoekregeling bij jou thuis of elders worden afgesproken. Maar kindje meenemen om te blijven slapen, komt (nog) niet aan de orde mits jij ermee eens bent. Tevens heeft erkenning niets te maken met gezag. Stel als jullie gezamenlijk gezag hebben, dan kan hij een en ander voor mekaar krijgen. Maar dan weer wanneer de kleine ouder is. Voor meer info kan je idd beter contact opnemen met het Juridisch Loket. Telefonisch is het helaas niet gratis meer. Binnenlopen wel. Succes en sterkte
Dank u wel, ja ik zal dat best eens doen en dat kan idd goed zijn voor handige tips enzo.. Hij doet niet echt moeilijk, maar aangezien hij pas na 3,5 a 4 maand terug komt om te zeggen van ik wil er toch zijn en dan pas vertellen aan iedereen, vind ik mss een beetje raar zo opeens.. Hij is natuurlijk de papa. Bedankt voor de tip alvast!!
Klopt wat je zegt.. Sowieso mag hij zeker zijn kindje zien, wanneer dit past voor hem, daar heb ik geen problemen mee, maar het al afstaan zal ik maar zeggen, zal ik persoonlijk niet kunnen.. Als ik er nog maar aandenk breekt mijn moederhart al!! Hij heeftop dit moment nog niks gezegd over de erkening enzo, maarja hij is nu dan ook nog maar veranderd van gedacht dat hij er toch wilt zijn voor ons kleintje, na 3,5 a 4 maand, dus kan natuurlijk wel komen, maar dan zal ik ook zeggen dat hij moet tonen dat hij er ook echt zal zijn als een goede vader, want op dit moment hoor ik hem meer niet dan wel. En elk confronterend gedeelte gaat hij uit de weg.. En toch bedankt voor je reactie.. Doet mij goed om er toch even meningen over te krijgen en raad en over te praten..
Ja, mijn ervaring is daar hetzelfde mee en dat is zeker ook waar. Ik ben nu bijna 4,5 maand zwanger en hij is pas rond 3,5 a 4 maand terug gekomen om te zeggen dat hij het nu wel heeft gezegd tegen mensen zoals familie enzo en dat hij er toch een vader voor wil zijn.. Telkens als we afspreken om er dan toch over te praten, gaat het niet door om dat het dan weer niet meer past voor hem.. Ik confronteer hem met de dingen, maar dat gaat hij mooi uit te weg. Zo jammer om te horen dat het ook niet is gelopen zoals het zou moeten lopen bij jou, maar ik ben er zeker van dat je dochtertje wel heel gelukkig is bij jou en dat ze van geluk mag spreken met een moeder zoals jij!
Ja ik ga zeker eens contact opnemen om te zien hoe en wat er kan gebeuren, zodat ik toch ongeveer een beetje hoe en wat. Ik weet ook niet of hij dat effectief zal aanvragen, maarja je weet maar nooit he
Jeetje wat een onzekerheden he meis? Ik herken ze helemaal (helaas). Hier is inmiddels duidelijk dat er GEEN co-ouderschap komt de eerste 2 a 3 jaar (hechtingsperiode). De omgangsregeling zal hier thuis plaatsvinden zolang ik het kindje niet mee wil geven. Dit gaan wij ook officieel vast laten leggen. Ik heb het geluk dat de papa absoluut wil dat ik en baby gelukkig zijn en wij werken hard aan een goed vriendschappelijk contact. Hier inmiddels ook besloten dat hij de baby wel gaat erkennen, het zijn naam gaat dragen. Een mijlpaal. Ik zou als ik jou was, niet teveel initiatief tonen wbt afspraken maken, maar je wel verdiepen in alle rechten en plichten mocht mr ineens om de hoek komen kijken. Ik en de papa zijn beide werkzaam in de jeugdzorg en weten hoe beschadigd kinderen kunnen raken door (onbewust) toedoen van de ouders, daarom kiezen wij ook voor een omgangsregeling waarin het kindje niet van mij gescheiden wordt zolang dit niet goed voelt voor mij (moedergevoel is zo'n goede raadgever!). Daarbij ben ik zelf (met de beste intenties van mijn ouders) wel zo'n leurbaby geweest en ja, ik heb later jarenlang therapie gehad ivm een hechtingsstoornis . Ik wens je rust, kracht en wijsheid toe en bovenal een fijne zwangerschap!
Jammer dat je je ook terug vindt in deze situatie, maar goed dat jullie beide wel deze overeenkomst hebben kunnen sluiten, daar ben ik zeer blij om voor jullie! Ik ben daar nu mee bezig en maand ga ik een advies bureau contacteren gewoon toch meer te weten over alles genieten doe ik wel van mijn zwangerschap, want het is het mooiste geschenk dat je maar kunt krijgen in het leven. zeker en vast bedankt om mij wat info enzo te geven veel succes met je kindje