Over twee weken wordt mijn zoon 4 en hij tekent eigenlijk bijna nooit iets dat te herkennen valt. Met enige aansporing wil hij het wel eens proberen maar hij zegt dan al gauw dat hij het niet kan. Wat hij wel tekent zijn stippen, een soort doolhoven, kruisjes en dingen die voor een verkeersbord door moeten gaan. De gastouder vond het raar want met 2 jaar benoemde hij zijn krabbels maar lijkt daarna weinig ontwikkeling op dat vlak doorgemaakt te hebben. Wie herkent dit en kunnen/moeten we dit stimuleren? Zo ja, hoe? Ik heb het idee dat hij iets heel anders ziet dan wij in de dingen die hij tekent, patronen ofzo. Motorisch zou hij prima moeten kunnen tekenen, dat is het niet.
Onze zoon is al ff 4, maar tekent ook niks herkenbaars. Het is meer krassen. Hij kan we cirkels, rechte lijnen, kruisjes en dat soort dingen tekenen. Maar echt een tekening maken nog niet. Het scheelt natuurlijk ook dat hij tekenen niet zo leuk vind. onze dochter vind tekenen wel heel erg leuk. Maar met 4 jaar bakte ze er ook niks van. Sinds ze 5 jaar is kan ze een poppetje tekenen, en nu met 5,5 jaar kan ze heel veel dingen tekenen. ik zou me er niet zo druk om maken. Ze leren het op school ook. Ik vind 4 jaar wel jong om echt iets te kunnen tekenen. Al zijn er genoeg die het wel kunnen.
Heel herkenbaar! Onze dochter is ook bijna 4 en die krast ook bijna alleen maar. Ik zie dan ook niet echt progressie t.o.v. toen ze ongeveer 2,5 jaar oud was (met knutselen trouwens wel als ik nu de gemaakte kerstballen van vorig jaar en dit jaar vergelijk). Pas met enige aanmoediging wil ze tegenwoordig proberen om binnen de lijntjes te kleuren. Op dat idee was ze zelf nog nooit gekomen. (En op het kinderdagverblijf is dat duidelijk ook niet aangemoedigd). Ik denk dat het nog niet hoeft op deze leeftijd. Pas op de kleuterschool gaat dat komen, denk ik. Want motorisch moet mijn dochter dat ook makkelijk kunnen. Wat zij trouwens ook weigert is om haar potlood of stift zo vast te houden zoals wij dat doen. Ze houdt hem met de volle hand vast. Heel onhandig natuurlijk al je wilt kleuren of tekenen. Maar ze is links, dus ik vind het moeilijk voordoen. En als ik die tip geef, wordt ze al snel ongeduldig of boos of ze heeft hem een minuut later al weer op haar eigen manier vast. Edit: mijn dochter vindt trouwens tekenen, kleuren en knutselen wel leuk.
Zo was mijn oudste ook.net voor haar vierde verjaardag. Dus tijdens de intake op de basisschool vertelde ik dat aan de juf. Zij zei toen tegen mijn dochter, wil je voor mij eens een poppetje tekenen? En ja hoor mevrouw tekent poppetjes een boom en een hond ernaast. Stond ik mooi voor gek haha. Sindsdien tekent ze heel veel. Het kan snel gaan wil ik maar zeggen.
Ik denk dat het een soort perfectionisme is? Als ie een poppetje tekent ziet er niet levensecht en dus niet goed genoeg uit. Abstracte dingen zijn wel "altijd goed". En dus tekent ie dat liever. Zomaar een theorie hoor, zou dat kunnen kloppen? Hier trouwens wel al een tijdje hele poppetjes met armpjes, beentjes, tenen en oren en alles eraan. Maar op de psz ook alleen maar krassen.
Er zijn genoeg kinderen die met 4 op school komen en alleen nog maar krassen hoor. Natuurlijk zijn er ook die al wel heel mooi tekenen, maar ik zou me nog geen zorgen maken. Waarschijnlijk zie je straks genoeg ontwikkeling zodra hij op school zit.
mijn zoontje kon voor zijn vierde verjaardag ook alleen maar krassen. Hij vond tekenen ook helemaal niet leuk en wilde thuis ook nooit tekenen. Wij maakten ons er ook een beetje zorgen over hoe dat zou gaan op school... Al na de eerste schoolweek kwam hij thuis met een werkje over tellen met 1 kindje, 2 bomen, 3 peren.. gewoon herkenbaar helemaal zelf getekend! Ik geloofde het gewoon niet, maar vanaf dat moment tekent hij vanalles! Laatst thuis nog een sinterklaas met mijter en tabbert en een kado erbij met een strik eromheen... ik sta versteld! Ik denk inderdaad dat het een soort faalangst was wat Fafa noemt. Plus dat hij nu allemaal kindjes ziet die het toch echt doen. Op het kdv krasten alle (jongere) kindjes nog dus paste hij zich gewoon aan aan de rest. Overigens is kleuren in de lijntjes nog steeds een probleem.. hij vindt het te moeilijk zegt hij, maar volgens mij vindt hij het stiekum ook gewoon saai. Hij begint netjes maar gaat dan na 5 min krassen.
wat hebben ze gezegd bij cb? daar moest hij toch die test doen? een kruisje voor een 3 jarige, en een cirkel is voor 3 jaar 8 maanden. kan je kindje een gesloten cirkel tekenen? want dat is wel de leeftijd om dat te kunnen als je de ontwikkeling van een kind beoordeelt. een kind dat de pen houding niet heeft, die de pen niet goed kan vast houden. dat zijn belangrijke dingen. als hij van krassen houdt dan kun je hem laten inkleuren? dat is ook heel goed om hem te laten zien dat tekenen leuk is.
Mijn kind heeft niet de juiste penhouding, maar kon bij het CB met 3 jaar 9 maanden wel een gesloten kring tekenen. Niet helemaal rond, maar hij kwam wel uit. CB maakte zich geen zorgen, hoor.
Soms ligt het ook aan interesse of onzekerheid. Ik zou me er niet zo druk om maken. Als er straks wat op valt op school, dan hoor je het vanzelf!
Bij kinderen die weinig interesse in tekenen hebben, zie je lang kras- en krabbelwerk. Dat komt dan vaak op de kleuterschool pas Niets om je zorgen over te maken Ik denk dat de gemiddelde gastouder te weinig weet van ontwikkeling in het tekenen om daar werkelijk een goed signaal over af te kunnen geven...
een cirkel sluiten geeft aan welke ontwikkelingsfase je kind was. dus helemaal goed! ook als de cirkel niet gesloten was, was er niet zoveel aan de hand. maar dat de cirkel sluit is belangrijker dan het mooie rond is of hoe perfect rond. (motorisch visuele integratie)dus oog-hand coördinatie. een andere belangrijke ding is dat een kind niet van tekenen houdt wegens een slechte pen houding. het kost een kind dat hypermobiel is bijvoorbeeld, extra energie om dat goed te kunnen. nou, als dat je niet makkelijk lukt dan is het tekenen ook niet zo leuk.
Dat laatste weet ik niet, zijn gastouder is al 17 jaar go en tekenlerares geweest Ze heeft al eerder kindjes gehad die geen tekenaars waren voor de kleuterschool maar had op basis van zijn eerdere tekeningen een andere ontwikkeling verwacht.
Mn jongste dochter wordt over een maand vier jaar. Tot een paar weken geleden wilde ze nooit tekenen en kraste alleen ook maar wat, nu is het luikje open gegaan. In haar eentje tekent ze een tekenblok van 50 blaadjes vol hahaha en ja hoor nu gaat ze ook proberen om echt iets te tekenen of in te kleuren. Natuurlijk is dit nog erg moeilijk maar het begin is er.
Dat ze tekenlerares is geweest zegt denk ik niet zoveel, want dat geef je niet in groep 1 van de basisschool, toch? Evenals 17 jaar gastouder zijn. Maar dat is mijn mening.....! Ik zou er echt niet te veel van denken en gewoon loslaten. Daarbij moet je je misschien afvragen wat je ermee wilt denk ik.
Ons zoontje maakt al zeker een paar maanden tot een half jaar gesloten cirkels. En houd de pen vast in pengreep ( op deze foto net niet maar hier kan je de cirkels goed zien). Dit is 4 maanden geleden.
Maar een cirkel tekenen of een lijn over het papier trekken is toch wel iets anders dan een poppetje tekenen met in ieder geval armen. Mijn zoontje heeft rond zijn vierde verjaardag een slak getekend (een van zijn zeldzame artistieke uitspattingen) en toen hij net naar school ging (pas met 4,5) tekende hij een prachtige auto. Maar het is geen tekenwonder, hij vindt er geen bal aan. Ook had hij nog nooit binnen de lijntjes gekleurd en kwam pardoes met keurig ingekleurde kleurplaten thuis. Nu op zijn manier weer zeer creatief door in 1 vlak tien kleuren te gebruiken. Kleuren en tekenen behoren niet echt tot zijn favoriete bezigheden, hoewel hij nu wel steeds meer begint te tekenen, hij is inmiddels 5 geweest. Mijn andere zoon, van 3,5, heeft zo mogelijk nog een grotere hekel aan alles waarbij je stil aan tafel moet zitten, dus die kleurt en tekent gewoon echt bijna niet. Zelfs niet op de psz. Een paar lijntjes en dan wil hij weer wat anders doen. Mijn dochter, 2,4mnd, heeft iets meer geduld en vind het ook leuk, vraagt er zelf ook steeds om. Die begint nu te krabbelen. Van die ondefinieerbare naamloze figuurtjes. Ze vindt ze zelf prachtig en ik dus ook