Leuk om al die verschillende reacties te lezen! Wij hadden trouwens sámen een meisjes naam uitgezocht, maar toen werd het een jongen en alles van mijn lijstje keurde hij af hahaha. En toen kwam hij met een naam die ik ook wel leuk vond en dat is m toen geworden
We kwamen alletwee met namen en de ene naam sloegen we op en een andere werd gelijk geëlimineerd. Ik werd op een ochtend wakker, stuurde man een whatsapp met wat denk je van S.V. en hij was gelijk enthousiast. Lijkt me wel zo fijn als beiden het een mooie naam vindt, wie het verzonnen heeft doet er dan niet toe....
Ik had al zeker 6 jaar een naam in mijn hoofd. Toen ik zwanger raakte wist ik het zeker, als we een meisje krijgen krijgt ze die naam! We hadden nog wel een nr 2 en 3 maar vond ( en vind!) 1 nog steeds het mooiste. Jongens naam haddden we meer moeite mee. Ik wilde een kort maar krachtige naam, vl weer iets anders. De naam die het zou worden hebben nu vrienden van ons gepakt
Doe mij zo'n man! Hij vindt niks leuk van wat ik aandraag! Als ik hem vraag wat hij mooi vindt komt hij niet veel verder dan.. 'Weet niet.. Een Nederlandse naam in elk geval'. Nou vraag ik je?
De jongensnaam had ik al toen ik 13 jaar was. Bij gebrek aan een kind had ik toen mijn kanariepiet dylan genoemd Vriend vond hem onmiddelijk goed, twijfelde alleen op over de uitspraak. Dillen of dielan en Dylan spreken wij dus uit als Dielan Meisjesnaam is wat moeilijker. Ik vind Sydney, Brooklyn, Ashley,... Mooi, vriend vind dat vreselijk, hij vind Sanne mooi. Die naam heb ik altijd vreselijk gevonden maar nu begin ik Sanne ook mooi te vinden.
Samen. Alleen de tweede naam had mijn man niks over te zeggen! Dat is een naam die in onze familie bijna alle meisjes hebben. Ik dus, mijn moeder, nichtjes van mijn moeder, mijn overgrootoma en verder. Ik wilde die traditie (ook uit respect voor mijn overgrootoma) in ere houden!
Bij de oudste kwam ik met de naam en papa vond hem na een tijd toch wel erg leuk (als dat niet het geval was had ze een andere naam gehad). Bij de jongste hadden we beide een naam, lang getwijfeld welke het werd en uiteindelijk heeft de oudste besloten. Ze vond de ene naam echt niet mooi en de ander wel. Dus toen maar voor 'haar' naam gegaan.
Bij onze oudste heb ik de naam bedacht. Hij werd 2 weken te vroeg geboren en we hadden eigenlijk nog geen naam samen. Dus toen stelde ik mijn naam voor en mijn man vond het goed. Bij de tweede wisten we dat het weer een jongetje zou worden, dus toen hebben we samen een naam bedacht.
Ik heb alle drie de namen bedacht maar manlief had er zeker wat over te zeggen ! , bij de eerste twee waren we er al vlot uit, bij de derde duurde het iets langer om een leuke naam te vinden maar toen ik hem zei was hij meteen verkocht,
Wij hebben de namen samen bedacht.. Ofja, de naam van ons ene meisje had ik voor de 'fun' op het geboortekaartje gezet, en toen zeiden we opeens allebei, heeee die naam is best wel leuk! haha
Samen. We waren namen van onze lijstjes aan het afstrepen en toen kwam er een nummer van Herman van Veen voorbij op de radio
We kwamen er maar niet uit en ik was al 25 weken toen ik thuis kwam uit mijn werk en hij me vroeg wat ik van een naam vond. Ik was ee helemaal weg van! Bij de 2e was het andersom. Niet dat hij er direct weg van was maar de 2e was mijn 'inbreng'
Ik heb een lijstje opgesteld met namen. De naam van de eerste stond bij mij ook op één. Bij de jongste kwam hij met een naam die we ook mooi vonden bij de oudste. Ik wilde die naam ingekort, hij graag de volledige naam. Omdat ik de tweede naam had ingebracht, vond ik het goed om de volledige eerste naam te gebruiken. Ik gebruik eigenlijk altijd de afkorting. Vind de naam overigens wel heel mooi hoor!
Hier samen gezocht. Bij de eerste stelde ik de naam voor en hebben we samen gezegd ja dat is het en bij de 2e is toevallig juist zijn voorstel geworden.
We zagen beide de namen en vonden het beide de perfecte naam. Voor onze 2e lijkt het erop dat papa de naam bepaalt en bedenkt .