Ja echt zo mooi he? Ik hoop dat het echt zo is als de tekening. Dat ons moppie nu onze beschermengel is en dat onze andere dochter haar kleine zusje kan zien Lief trouwens dat je vraagt hoe het bij de gyn was. Helemaal vergeten hier neer te zetten. Ik had het wel in het 'weer proberen zwanger te worden'-hoekje gezet, maar was het hier helemaal vergeten, dus even gekopieerd uit dat hoekje Was een fijn gesprek. Eigenlijk kwam eruit wat we al wisten; Delilah* was helemaal gezond en af met een prachtig geboortegewicht, maar gewoon hele domme stomme pech met dr navelstreng Uit alle onderzoeken is verder niks gekomen, alles was goed. Wat ze wel hadden gezien was dat er minder draaiingen in haar navelstreng zaten. Te weinig of te veel draaiingen wordt vaker geassocieerd met groeiproblemen en babysterfte. Dus het kan haar groeiachterstand tussen 20 en 30 weken verklaren. Haar navelstreng was hierdoor ook langer dan gemiddeld, normaal is het zo'n 50 cm en die van haar was 66 cm = extra kans om er een knoopje in te zwemmen. Dan nog is het dikke pech dat ze deze heeft strakgetrokken Door een witte plek op de placenta en een bloeduitstorting op de navelstreng hebben ze ook kunnen zien dat het acuut was. Ze heeft 'm dus echt strakgetrokken tijdens het indalen en is toen al heel snel overleden. Hier had het ZH ook verder niks meer aan kunnen doen, juist omdat het acuut was. We hebben het ook gehad over een nieuwe zwangerschap. Ik heb sowieso groen licht omdat er lichamelijk niks aan de hand was en ook Delilah verder niks mankeerde. Maar ik krijg wel extra controles (zoveel als ik wil, ik mag komen wanneer ik daar behoefte aan heb. Ook mag ik een thuis-CTG-apparaat in het 3e trimester als ik daar behoefte aan heb) en rond 37 weken zal ik ingeleid worden. En de kans is heel groot dat ik idd vorige week ongesteld was. Ik had uitgelegd hoe mijn bloedingen precies waren en zij ging er voor 95% vanuit dat ik dan idd ongesteld was. Ik had hier ook niet mijn ashanger laten zien en die wil ik toch wel graag showen, want ben er zo blij mee. Een mooie manier om mijn kindje bij me te kunnen dragen. Liefs!
Hij staat erop! Mijn meisje is nu niet alleen voor altijd in mijn hart en in mijn gedachten, maar ook voor altijd op mijn lichaam...
Lief klein prulletje van me...wat mis ik je toch! Ik mis hoe jij altijd met je rug aan de rechterkant van mijn buik lag en hoe ik dan altijd over je ruggetje kon wrijven. Ik mis je getrappel in mijn buik zodra ik ging eten. Alsof je blij was dat het weer gezellig etenstijd was. Ik mis hoe jij keihard tegen papa's handen schopte als we 's avonds in bed lagen. Ik mis hoe jij altijd metéén reageerde als je lieve grote zus met mama's buik kroelde... Ook al heb ik je nooit levend buiten mijn buik meegemaakt, ik kende je! En ik mis je
je lieve meisje kent jou ook! ze kent haar mama en papa en zus en weet dat jullie van haar houden. maar je mist haar natuurlijk ontzettend... hele dikke knuff, hier ook een verdrietige mama die haar dochtertje ontzettend mist
Wat vreselijk.... Heeeel veel sterkte de komende tijd en ik hoop dat jullie dit ooit een plekje kunnen geven.
Wat een heftig verhaal! Mooie asketting en tattoo heb je, ze zal sowieso nooit vergeten worden! Sterkte
Mijn oudste moppie is gister en vandaag bij opa en oma, dus ik had de tijd om mijn gipsen buik af te maken... Heel fijn om even met haar bezig te zijn, maar ook emotioneel. Ik kan me die dikke buik al bijna niet meer voorstellen Delilah* is in Dordrecht geboren en dan wordt je ook wel een Schapenkop genoemd. Vandaar dat ik een lammetje op een wolkje tussen de sterren erop heb geschilderd Hij hangt nu bij de rest van haar spulletjes. Alle herinneringen bij elkaar....
Ik heb hier geen woorden voor. Ik denk dat dit de angst van alle moeders in spé is. Ik wil je heel veel sterkte wensen
Dankjewel! Kreeg net bericht van mijn zwangerschapsyogaclubje. Ze hadden vandaag de terugkom-dag waarbij iedereen elkaars kindje kon bewonderen. Ik had er zo graag bij geweest met ons kleine meisje. Maar ze lieten weten dat ze kaarsjes voor haar hebben gebrand en dat ze een minuut stilte voor haar hadden gehouden. Zo lief van ze! Maar ook weer even extra moeilijk, want ik had er gewoon gezellig bij moeten zijn vanochtend...
ooh wat verschrikkelijk voor jullie. Echt sprakeloos, zo dichtbij. Ik wens jullie heel veel sterkte. *kippenvel op mijn lijf*
Dankjewel, het blijft onwerkelijk. Lijkt wel of het besef nooit gaat komen We hebben net onze wensen op een wensballon geschreven. Onze wensen voor 2015 maar vooral onze wensen voor Delilah. Alsof we een ansichtkaartje gaan sturen morgenavond. Maar het voelt wel fijn. Onze dochter heeft erop getekend en wij hebben een lief berichtje aan haar geschreven. Wat zou het mooi zijn als hij écht bij haar aan zou kunnen komen en ze het allemaal zou kunnen lezen...
Even een digitale knuffel, vind het zo erg voor je, hartverscheurend *knufff* Wat zal je meisje trots op haar "wolkje" kijken naar haar lieve mamma.
Dankjewel!! Ze is trouwens weer thuis, afgelopen vrijdag hebben we haar as op kunnen halen. Was trouwens wel hartverscheurend, we hadden het geprobeerd uit te leggen aan Vienna en duidelijk erbij gezegd dat we niet Delilah* zelf konden zien (ze was mee met ophalen, we konden helaas geen oppas regelen...gelukkig zijn we maar 5 min binnen geweest en waren die mensen daar grapjes aan het maken tegen haar ). Achteraf hadden we misschien beter kunnen zeggen dat we gewoon een potje moesten ophalen en klaar. Maar ik probeer nog een beetje uit te zoeken wat ik wel en niet tegen haar kan zeggen, ze is namelijk heel nieuwsgierig en begrijpt dingen soms beter dan we denken. Maar toen ze dus door had dat ze haar zusje niet kon zien, zei ze met traantjes in haar ogen dat ze nu geen 'hallo' kan zeggen tegen dr zusje. Zo zielig Het is heel raar dat dat mooie baby'tje wat je armen had liggen nu alleen nog maar dat kleine beetje as is. Zo onwerkelijk en verdrietig. Maar ondanks dat, voelt het wel heel goed dat ze thuis is. Het geeft een gevoel van rust. Thuis bij ons, waar ze hoort te zijn...