Ik ben toch wel erg nieuwsgierig, ik ben afgelopen maandag bij de gynaecoloog geweest op controle, ik heb erg veel lichamelijke klachten ook door mijn beperkingen en de zwangerschap uitlopen tot 40 weken is vrijwel geen optie, zeker niet omdat ik 4 weken voor de bevalling moet stoppen met morfine en ik dan bedlegerig ga worden. Nu heeft de gynaecoloog gezegd dat inleiden met 38 weken waarschijnlijk het beste is maar mijn eigen gynaecoloog was op vakantie en deze was plaatsvervanger, ik moet maandag 26 Januari op controle bij mijn eigen gynaecoloog en dan wordt alles besproken, ben dan 32 weken zwanger. Ik heb wel vaker van inleiden gehoord maar eerlijk gezegd heb ik geen idee wat het inhoudt en of het dan lang duurt voordat alles op gang komt qua bevalling? Hier zullen vast wel vrouwen zijn die er ervaring mee hebben en me dit kunnen uitleggen?
Ik heb ervaring. Op een avond kreeg ik een ballon ingeplaatst, die werd gevuld met water. Halverwege de nacht viel hij uit tijdens een toiletbezoekje. De volgende ochtend bleek ik 3 cm ontsluiting te hebben. Toen kreeg ik een infuus met weeënopwekkers. En na een tijdje kwamen ee weeën. Wel gelijk heel heftig. En dat werd ook niet echt minder. Ik vond het echt rot allemaal, maar ik hoorde dan ook opeens dat ze me gingen inleiden en was er nog lang niet klaar voor. Kon gelijk aan de bak zeg maar. Jij kunt je er op voorbereiden, helemaal als er zometeen een datum wordt geprikt, dat lijkt me mentaal gezien fijner.
Nou als je je niet kan voorbereiden dan is dat ook niet prettig Bij mij wordt een datum geprikt inderdaad maar of je je echt mentaal kan voorbereiden voor een bevalling als je nog nooit bevallen bent? Ik heb geen idee maar moet zeggen dat ik er wel wat angstig voor ben want heb dan ook al 4 weken geen morfine genomen en sowieso dus al heel erg veel pijn zonder de bevalling dus tja, het wordt wel erg spannend. Ik kan wel een ruggenprik krijgen als ik wil maar het gevolg is wel (door mijn vergroeiingen en slechte rug) dat ik daar levenslang meer chronische rugklachten aan ga overhouden is me al gezegd door de anesthesist dus tja, geen idee wat ik moet doen
Ik ben met 37 wkn ingeleid ivm hoge bloeddruk. Kreeg eerst een ballon, omdat mijn baarmoedermond nog pot dicht zat (de gynaecoloog beschreef het ook als,' tegen een dichte deurvksnnje niet duwen!') De volgende ochtend had ik 3 cm ontsluiting, toen zijn de vliezen gebroken. Een half uur na het starten van het infuus had ik om de 2-3 minuten heftige weeën, dat was geen pretje. Om 1000 ging het infuus aan en om 1648 is onze dochter geboren.
Ik ben ook met 38.5wk ingeleid. Maandag naar t zkh en 1e ballonnetje *beetje vervelend gevoel met inbrengen maar als je ontspant is het zeker te doen*. Volgende dag weer een 2e ballonnetje omdat t niet goed had gezeten. Woe sdag eruit gehaald en gelletje gesmeerd (ook voor bm mond weker te maken). Woensdagmiddag om 14.00u vliezen gebroken en aan t infuus met weeën opwekkers. Om 21.40 is onze dochter geboren. De weeën kwamen op enig moment wel wat sneller achter elkaar. Ik heb dan ook een pompje met pijnstilling gehad.. ik vond t prima te doen, al was het wachten erg vervelend! Het hoeft dus niet binnen 1 dag gepiept te zijn. Maar dat is misschien per zkh afhankelijk. Hier wilden ze de natuur eigenlijk niet teveel helpen. Ze waren aant twijfelen om me naar huis te sturen want de bloeddruk was weer gezakt. Succes ermee. Laat het op je afkomen... je stapt een trein in en die gaat vanzelf, je kunt alleen niet uitstappen. Komt helemaal goed!
Hier 2 x ingeleid. Als je nog geen ontsluiting hebt zullen ze daar eerst mee aan de slag moeten. Anders kan er niet ingeleid worden. Bij de eerste had ik zelf al 3 cm ontsluiting op 38 weken. Ze hebben toen gel ingebracht en de weeën begonnen na ongeveer een half uur te komen. Na een uur kreeg ik een lange weeenstorm en ging ik van 5 cm naar volledige ontsluiting. Flinke knip, 20 minuten geperst en dochter werd geboren. Tweede zwangerschap ook ingeleid op 38 weken. En ook al ontsluiting. Vliezen werden gebroken en infuus aangezet (te hoog helaas) Meteen een lange weeenstorm en van 4 cm binnen tien minuten naar volledige ontsluiting. Dochter geboren in twee uur en veertig minuten. 7 minuten geperst. En een bijna totaalruptuur omdat het te hard snel ging. Nu zwanger van de derde en waarschijnlijk weer een inleiding over een paar weken
Hier bij de eerste ook ingeleid, zonder ballon. Ik kreeg een crème in gebracht die mijn baarmoeder mond zachter zou maken. Dit is ook gebeurd daarna de vliezen gebroken en weeën opwekkers. Door de weeën opwekkers een weeën storm (wat vaak voorkomt) en dochter is dezelfde dag, zei het 23:30 (moesten om 7:00 in het ziekenhuis zijn) geboren met een flinke knip, vacuümpomp en ruggenprik. Dochter was een sterrenkijker en zonder deze dingen had ik haar nooit eruit gekregen. Ik hoop eerlijk gezegd deze keer "natuurlijk" te bevallen ipv inleiden. Maar ik snap dat jij in jouw situatie waarschijnlijk niet anders kunt.
Inderdaad, de vraag is in hoeverre je je kunt voorbereiden. Maar ik had echt nog niet nagedacht over pijnbestrijding en verdere wensen. Dacht dat ik nog tijd genoeg zou hebben... Over pijnbestrijding... Je kunt ook een pethidine-injectie vragen. Dat werkte bij mij als een tierelier. Ze zeggen dat het voor een paar uurtjes de scherpe randjes ervan af haalt. Nou, ik was helemaal weg, haha. Toen ik weer wat bij kwam en wat meer voelde, mocht ik gaan persen, dus door die laatste zware weeën ben ik heen geloosd, heerlijk.
Nou idd zo een injectie is zalig. Heb m ook gehad. Maar toch wil ik m niet meer hebben en ga ik het helemaal zonder doen als het op gewoon bevallen aankomt en geen ks. Mijn dochter was zoooo suf van die prik. Bijwerking ervan. Zh geeft het ook niet echt graag. Dochter heeft meer dan 24u alleen maar geslapen en te veel van de wereld om te willen drinken. @drieka: klinkt heftig zeg jeetje afkicken vd morfine en dan nog ff bevallen ook. Hebben ze het niet gehad over een mogelijke ks? Maar dat zou dan onder narcose moeten aangezien ruggenprik in jouw geval geen goede keus is? En das ook heftig ntl een bevalling onder narcose...
Ja daar hebben ze het wel over gehad maar dat willen ze liever niet doen als het kindje goed ervoor ligt en zelf zou ik het ook erg vinden voor mijn man dus ga het eerst zo proberen. Het zal de laatste maand erg zwaar worden maar dat begint het nu langzaamaan ook te worden met die dikke buik.
Bedoel je voor je man omdat hij er dan niet bij mag zijn? Hier heeft de anesthesist uitgelegd dat bij ks onder narcose mijn man in de ruimte naast de ok is tijdens de narcose. Als ik slaap wordt hij erbij gehaald en zodra de kids er zijn gaat hij met ze mee naar het kamertje.
Hier in het ziekenhuis mag de man er totaal niet bij zijn mocht ik een KS onder volledige narcose krijgen, met een ruggenprik natuurlijk wel. Dus ja dat vind ik dan wel erg vervelend. Als ik 26 Januari naar mijn eigen gynaecoloog ga dan laat ik me alles eens goed uitleggen want ik vind het toch allemaal wel erg spannend en ben ook gewoon best bang omdat ik zonder morfine al niet meer goed functioneer van de pijn.
Ik ben met 38+3 ingeleid ivm langdurig gebroken vliezen zonder weeën. Ik ben bij de opname meteen aan het infuus gelegd omdat ik sinds 32 weken al met 1 cm ontsluiting rondliep. Bij mij heeft het allemaal niet goed aangeslagen dus ik ben geen succesverhaal wat dat betreft... . Infuus ging aan om 10:00 uur en pas rond half 4 kreeg ik echte weeën. Dat werd meteen gevolgd door een weeënstorm van bijna anderhalf uur waarbij ze elke minuut kwamen. Toen bleek dat dat niets met mijn ontsluiting gedaan had heb ik om een ruggenprik gevraagd omdat ik toen al gebroken was. Dat was echt mijn redding, ik vond het zo heerlijk. Maar de weeënopwekkers bleven niet zo goed aanslaan, want uiteindelijk had ik pas om 02:00 uur 's nachts volledige ontsluiting (kwam ook omdat mijn mannetje het op een gegeven moment te moeilijk kreeg en ik per direct weeënremmers kreeg voor allerlei onderzoeken, en het duurde even voordat alles daarna weer op gang kwam). Om 03:00 uur mocht ik gaan persen, maar al gauw verdwenen mijn persweeën. Kwam ook als gevolg van de ruggenprik. Het laatste beetje heb ik met slappe weeën moeten persen maar om 03:46 uur was ie er. Dus ik vond het inleiden echt heel heftig. Maar omdat dit mijn eerste is, heb ik geen vergelijkingsmateriaal dus misschien had ik het sowieso wel heel heftig gevonden . Heb wel begrepen dat die vervelende weeënstormen erbij horen als je ingeleid wordt. En de ruggenprik was echt mijn redding, maar ik begrijp uit jouw verhaal dat dat bij jou lastig wordt... laat je goed informeren over pijnstilling en trek je niet teveel aan van andere verhalen. Ieder mens is anders en wie weet gaat het jou prima af. Ik wil je in elk geval vast veel sterkte wensen!!
Ik ben ook ingeleid rond de 33 a 34 weken kreeg ik een hoge bloeddruk, voelde mij totaal niet goed de laatste weken en kon weinig. Bij mij gingen ze vanaf 36 weken kijken of ik wat ontsluiting had zodat ze me konden inleiden. Dit was niet het geval en ze hebben liever dat je al iets van ontsluiting hebt om een keizersnede te voorkomen dat kan ook vaak gebeuren als je word ingeleid is mijn vertelt was wel me 2e zwangerschap. Ik ging geven mommend zo achter uit dat ik zwangerschapsvergiftiging begon te krijgen. Ben dus na een weekend controle met 37,3 gelijk gehouden in het ziekenhuis. Ook toen had ik geen ontsluiting. Ik kreeg dus een ballon ingebracht. Deze deed ze werk zo snel dat ik gelijk door kon naar de verloskamers. Ik had al binnen 3 uur tijd 3cm en de ballon was eruit. Het was al avonds en nadat de ballon eruit viel had ik ook geen weeën meer. Ik was ook best erg moe dus hebben we besloten dat ik eerst nog lekker een nachtje zou slapen en uitgerust de bevalling zou beginnen. Volgende ochtend kreeg ik het infuus ingebracht en braken ze mijn vliezen. de weeenopwekers hebben hierzo nooit hoog gestaan omdat mijn lichaam het zelf eigenlijk super had opgepakt. Moet wel zeggen dat het heftige weeen waren en heb eigenlijk me hele bevalling persweeën gehad. Maar moet wel zeggen dat vanaf het mommend van de vliezen breken en dat de opwekers aangingen dat mijn zoon er binnen 2 uur was. En bij mijn natuurlijke bevalling heb ik er maar 3 uur over gedaan met ook hele heftige weeen. Moet zeggen dat ik het inleiden als een betere bevalling heb ervaren dan de eerste puur vanwege dat ik nu kon kiezen voor pijnstillers en dat kon bij de eerste niet. terwijl de weeen net zo heftig waren alleen had ik bij de eerste geen persweeën vanaf het begin maar daar had ik dus buik, been, rug weeeen tegelijk tijd.
Ik ben ingeleid met 37 weken. Tijdens de eerste controle had ik 1 cm ontsluiting en hebben ze om 8.30 een ballon geplaatst. Hier voelde ik echt helemaal niet van gelukkig. Om 8 uur viel deze eruit. Omdat het al in de avond was en ze die avond niets meer zouden doen, gingen ze de volgende dag pas kijken. Ik zat die ochtend op 2 cm en had er 3 nodig om mijn vliezen te kunnen breken. Er werd een nieuwe ballon geplaatst en deze viel er rond 14.30 uit. Ik was nu ver genoeg en werd overgeplaatst naar een bevalkamer. Om half 4 zijn mijn vliezen gebroken en ging ik aan de weeënopwekkers. Deze is bij mij maar 1 keer verhoogd omdat ik al snel de weeën achter elkaar kreeg. Ik was ook bang voor een weeënstorm als de dosis zo hoog zou zijn. Uiteindelijk is die weeënstorm toch nog gekomen en precies op het moment dat ik het niet meer trok en een ruggenprik wilde kwam hij al. Ik heb 2 persweeën gehad en daar was hij al. Hij is om 17.56 geboren en heb er vanaf het moment van vliezen breken een kleine 2,5 uur over gedaan. Het ging allemaal erg snel, maar kijk terug op een hele makkelijke bevalling zonder hechtingen!