Ik loop ook al heel de dag met een brok in mijn keel. Heel de dag gekroeld net heeft hij even lekker bij mij geslapen gebeurd niet vaak dus heb er even van genoten. Ihij zit gelukkig in de groep naast mij dus kan af en toe even koekeloeren maar ik ga hem zooo missen. Ik heb zo genoten elke dag van hem. Ik voek me enorm schuldig dat ik hem zo vroeg uit bed moet plukken zijn behoorlijke lange dagen Het went zeggen ze....
Ook hier een steen in mijn maag vandaag! Ik begin namelijk ook nog eens met een nieuwe baan en moet voor deze ene week ook nog een week (maandag tot en met vrijdagochtend) intern! Dus én fulltime, én na een half jaar weer werken , én een nieuwe baan én ook nog 4 nachten van huis. Pfff echt wel even zwaar. Gelijk vol erin. Ik voel me ook schuldig. Maar ik ben ook overtuigd dat het went en alles goed komt. Maar pittig is het wel even. Gelukkig is mijn man deze week 2 dagen met hem thuis. Toch even afkicken na 4 maanden 24/7 met zo'n klein lief baby'tje.
Gelukkig volgende week normaal parttime en ook thuis slapen. Even bikkelen 😉 Jij ook veel succes meis! En iedereen hier!
Hoe ging het meiden? Voor mij was het vandaag de eerste dag. Ik ben al na 2 uur op mijn werk gebeld door de onthaalmoeder dat hij niet van de fles wou drinken en helemaal overstuur was. Of ik hem wou komen ophalen. Mijn lieve collega (heb geen rijbewijs) heeft mij gevoerd en nu zit ik met de kleine man thuis. Proberen om via thuis uit te werken dan maar. Goed begin van de eerste dag
Dat is wel een vervelend begin van je eerste dag. Ervan uitgaan dat dit even tijdelijk is. Ik ga voor je duimen.
Hier mijn tweede dag. Ik ben er ruim een jaar uit geweest en voel me dubbel. Aan de ene kant heel dankbaar een baan te hebben, is weer een deel van mij maar aan de andere kant een brok in mijn keel en schuldgevoel. Ik ga om 16:45 van het werk weg en zal dan een uur later thuis zijn. Rond 19:00 richting haar bedje, zie mijn DL dus maar kort deze dag. Ben bang dat ze daar dan van alles van mee krijgt maar goed, dat is mezelf gek praten etc. Ik ga de tekst van Shakes uitdraaien en daar de focus op leggen.
Oh dat is wel een naar gevoel Geolilly! Ik hoop dat dit snel beter gaat! Hier dubbel het is pittig hoor: half jaar niet gewerkt en in onze bubbel gezeten ik onze mini wereld en nu weer concentreren , werken, nieuwe baan , nieuwe mensen en ook nog 4 nachten weg. Ik streep af tot vrijdag en loop echt wel geregeld bijna te janken haha. Zacht ei geworden zeg! Maar het is hier ook leuk en gezellig en ik blijk nog genoeg te weten. Gelukkig doet zoontje het top, sliep zelfs door, eet goed en drinkt goed en ik krijg constant filmpjes! Maar goed erger dan dit (gelijk 4. Nachten weg) kan het voor mij niet meer worden dus vanaf vokgende week valt alles mee Nu snel slapen dan is het nog maar 2 nachtjes! Enne herkenbaar lesley! Succes meiden!!
Heftig meiden! Ook ik vond het vreselijk om na 8 maanden met mijn zoontje thuis te zijn geweest weer verder te gaan met mijn studie (stage jaar lang). Iedereen vertelde me dat het zou wennen. We begonnen met 1 dag naar mijn moeder en twee dagen gastouder. Maar mijn zoontje kon niet wennen en was steeds helemaal van slag. Mijn schuldgevoel groeide met de dag. Hij sliep slecht en deed veel moeilijker dan anders. Na drie maanden zijn we overgestapt op 1 dag mijn moeder en 1 dag gastouder. Dit ging wel beter maar mijn schuldgevoel bleef. Ik voelde gewoon dat hij liever thuis was, ik merkte het aan zijn gedrag. Hij was zo onrustig. Maar ik wilde doorzetten en dacht dat het wel zou wennen. Na iedere vakantie begon ik weer te huilen met het idee dat ik hem weer weg moest gaan brengen. Na een jaar en twee maanden heb ik besloten te stoppen. Ik kon er nog steeds niet aan wennen mijn zoontje weg te brengen. Hij is nogal een mama'skindje en huilt vreselijk als ik weg ga. Ik ben nu ondertussen 4 maanden geleden gestopt en voor ons is het een verademing. Mijn zoontje is veel rustiger geworden. Hij is heel relaxt, slaapt goed, eet goed, is heel vrolijk en ondernemend. Waar het precies aan ligt kun je misschien niet aanwijzen maar dit voelt goed. Ik ben gewoon altijd bij hem en heb de tijd voor hem en ook nog voor mijn huishouden! Elke ochtend vraagt hij: papa werken, mama bij jou blijven?
@Lissl, fijn dat het mogelijk is voor jou om thuis te blijven bij je kindje. Spijtig genoeg lukt dit niet voor iedereen denk ik. Ik ben sinds deze week gestart en het voelt toch wel raar. Ik merk wel dat hij veel rustiger is als hij bij mij is dan bv bij mijn partner. Eind januari start hij ook bij de onthaalmoeder, dus we zullen zien hoe dit loopt. Hopelijk gaat alles goed!
Ondertussen is de tweede dag op de opvang voorbij. Het ging vandaag al veel beter voor hem. Hij begint wel weer 's nachts voeding te vragen, heeft dan nog één keer aan de borst gedronken voor hij naar de opvang ging. 3 flesjes borstvoeding gedronken (180 - 150 - 140 ml) en was al hevig aan het schreeuwen van de honger toen ik om 18u15 thuis kwam. De onthaalmoeder vreest dat hij te weinig eten krijgt. Pfff, zit ook al de hele avond aan de borst. Het is inderdaad heel pittig. Hopelijk vlug beterschap voor iedereen. Ik weet echt niet hoe mensen het doen. En perfect op je werk blijven functioneren, een goede vrouw en moeder zijn. Wou dat het al weekend was.
Ach meiden, ik leef met jullie mee hoor. Maar je mag gewoon nooit denken dat je je kindje te kort doet door te gaan werken. Je doet dat om hem/haar een betere toekomst te bieden, door extra geld te verdienen. Of om zelf een beter mama te zijn, als je graag werkt. En dat is allemaal echt ok. Het is misschien even wennen voor je kind (en voor jezelf), maar het komt echt goed. En beetje puzzelen, een nieuw ritme zoeken, en voor je het weet ben je vertrokken. Veel succes!
Geloof ik ook echt! Alleen was ik van het weekend meer bikkel toen iedereen aan m'n vroeg wowwww trek je dat dan dat ik nu was. Maar ik ben hier al over de helft en het gaat nu al veel beter! Voel me minder "gespleten" ofzo.
Ik vind het toch allemaal best wel zwaar. Gaan werken, 's nachts opstaan, zien dat alles geregeld is, het huishouden in orde maken,... Ben vandaag echt moe, ga blij zijn als het morgenavond is.
Heel herkenbaar hoor, mijn meiden deden dat ook toen ik weer ging werken! Mama mama mama mama mama..... Het duurde een paar weken,en toen gingen ze opeens een ruk maken van 20-06 Ondertussen was ik weer een beetje in het nieuwe ritme,en liep de boel lekker. Komt goed hoor, het is gewoon best een omschakeling. Enne...perfect, dat is niemand, dat hoeft ook niet
Maandag ging die mee naar mijn werk dus hebben we af en toe lekker kunnen kroelen,dat maakte het iets makkelijker. Dinsdag was de echte vuurdoop,eerste dag echt helemaal zonder hem,hiu ging bij opa en oma spelen. Oh dat deed zeer ook al ging het hartstikke goed. Ml en ik gingen hem daar samen ophalen eb lekker nog zijn flesje kunnen geven daarna ging die helemaal hyoer brabbelen dus was zijn manier om zijn blijheid te laten zien. En dan woensdag heel de dag samen heerlijk,hii was zo gezellig tot de avond fles hij had alles ondergespuugd daarna nog een keer wanneer mijn man hem verschoond en na zijn fles spuugde en poepte hii alles onder en dan denk je nee kindje ziek en mama moet morgen werken wat een *** gevoel. Gaan slapen meerdere kereb in de nacht gaab kijken,ochtend zijn fles gegeven en die kwam er weer helemaal uit. Oma gebeld die is hem op mijn werk komen halen. War voel je je slecht eerstr week werk en mannetje ziek. Gelukkig is hij lekker bij opa en oma vertroeteld. Vandaag heerlijk dagke thuis want manneke is nog steeds ziekjes. Door zoiets word je eerste week wel een stuk moeilijker.
Elvira89, inderdaad een lastige week voor jou! Wel fijn dat je vandaag bij hem kan zijn. Ik hoop dat hij vlug beter is.
Ik ken het gevoel... het is echt zwaar. Maar ondertussen hebben we onze eerste week al overleefd hé Laat ons hopen dat we vlug een routine hebben en dat het allemaal wat makkelijker zal worden. Dit weekend gaan wij helemaal niets doen, gewoon lekker samen met ons gezin zijn.
Het doet deugd om te lezen dat ik niet alleen sta. Hopelijk gaat de kleine man terug weer slapen 's nachts. De laatste dagen is het echt een drama, we leggen hem rond 20 uur op bed en hij schreeuwt de boel bijeen (slapen 's avonds was nooit een probleem hiervoor), nog 3 uur moeten mee rondlopen en aan de borst houden voor hij eindelijk in slaap viel. Daarna terug om 3u00 's nachts eruit en als je dan moet opstaan om 6 uur is het wel lastig. Hoe was het bij jou met afgekolfde melk meegeven bij de opvang? Onze onthaalmoeder zit al wat te pushen om hem vaste voeding te beginnen geven en dat hij toch heel veel honger heeft. Ik word er een beetje door verscheurd.