Hoi meiden, Na de afgelopen dagen al her en der op berichten gereageerd te hebben zal ik me maar eens officieel voorstellen. Ik ben een 28 jarige Arnhemse en ik ben (pas) getrouwd met mijn eveneens 28 jarige kanjer. Van de 6 jaar dat we elkaar kennen willen we eigenlijk al ruim 3 jaar heel graag papa en mama worden. Helaas denkt de natuur daar iéts anders over. Met vlagen gaat het goed hoor, we zijn allebei druk met ons nieuwe huis, onze drie lieve katten, onze fulltime baan en onze lieve familie en vrienden. Maar toch er ontbreekt een lief klein mensje om voor te zorgen. Het lijkt ons machtig, een wonder; samen met degene van wie we zóveel houden een klein hummeltje maken en daar vervolgens zielsveel van houden en het zo goed mogelijk opvoeden. God, wat zouden wij intens dankbaar zijn als ons dat nog eens gaat overkomen. We hebben al heel wat onderzoeken achter de rug. Met mijn man zit het sowieso goed; zijn sperma is van zeer hoge kwaliteit. Bij mij lijkt er voorlopig ook niet veel mis; mijn hormonen zijn oké, mijn eisprong vindt elke maand braaf plaats, zelfs mijn voortplantingsorganen liggen er gezellig bij (kijkoperatie). Tja... Heel fijn maar wat kopen we er voor? Immers; 3 jaar zonder anticonceptie en geen enkele keer zwanger worden is op zijn zachts gezegd: dramatisch. Mijn kijkoperatie heeft overigens wel uitgewezen dat ik een beginnende vorm van endometriose (http://nl.wikipedia.org/wiki/Endometriose) heb. Voor mij vooral een verklaring voor de helse pijnlijke menstruaties die ik elke maand ervaar. Echt, dat gun ik mijn grootste vijanden (die ik niet heb, maargoed) niet. Hoe dan ook, de endometriose kán een negatief effect hebben op de vruchtbaarheid. Mijn gynaecoloog heeft echter benadrukt dat dat in mijn geval (nog lang) niet zo is. Vervelend is wel dat endometriose alleen maar erger zal worden en op den duur verklevingen kan veroorzaken en dus wel onvruchtbaarheid kan gaan veroorzaken. Maarja ik ben nu in feite ook al onvruchtbaar. Maar dat noemen ze voorlopig een onbegrepen infertiliteit. Wat overigens ook wel cru is; de enige remedie tegen endometriose is: zwanger worden! Dan verdwijnt het. Ja zo lust ik er nog wel een paar. Al kan het nog mooier: de symptomen van endometriose (de extreme pijn rondom de menstruatie, slopende hormonale hoofdpijnen, ik heb het allemaal) kunnen bestreden worden... Maar die medicijnen hebben onvruchtbaarheid als bijwerking. Joh! Toch ben ik nog niet écht een gevalletje onbegrepen infertiliteit. Eerst moeten we nog één belangrijk onderzoek ondergaan. De samenlevingstest. (Na de seks gaan ze een kweek nemen van mijn vocht met daarin zijn sperma) Waarom? Nou, mijn man kan dan wel in orde zijn, en ik in feite ook Maar sámen zijn we misschien niet in orde. Soms is dat zo: dat de match niet goed is. Dat mijn vocht als het ware vijandig gebied is voor zijn zaad. Dat zou wel hard zijn hoor! Maar goed, dan weten we dus wel waar we aan toe zijn. En van daaruit kunnen we dan stappen gaan zetten. De meest logische: mijn vocht overslaan, dus insemineren. Als het dan nog niet lukt zijn er nog IVF en ICSI. We weten alleen niet of we zo ver willen gaan. Het voelt als manipulatie van de natuur. Als het nu eenmaal niet zo bedoeld is dat wij samen een biologisch kind krijgen, dan moeten we dat accepteren en het lot niet tarten. Zo voelt dat. De natuur laat zich toch niet forceren? Dat kan nooit goed zijn. Het mág dan niet zo zijn, hoe erg dat ook is. Maar uiteindelijk gaat het dan toch ook om ons sámen; dat we maatjes zijn en blijven, genieten van ons leven. En dat we onze liefde en zorg ook aan een kindje zouden kunnen geven dat weliswaar niet in mijn buik is gegroeid maar ergens anders ter wereld is afgestaan. Maarja dat zijn allemaal scenarios die nog lang niet aan de orde zijn. Eerst maar eens de gynaecoloog bellen om die test te plannen. De afgelopen tijd hebben we dat steeds uitgesteld, we waren even klaar met al het gedoe. Na máánden rondsnuffelen/meelezen op allerlei sites heb ik nu de keus gemaakt me écht aan te melden. Om in feite mee te doen, een van jullie te zijn, erbij te horen. Een behoorlijke drempel. Ik geef hiermee tegenover mijzelf toe: ja, ik heb hulp nodig. Hulp in de vorm van ervaringen lezen en delen, advies krijgen, lief en leed omschrijven. En net zo goed: advies géven, met mensen meedenken, er voor anderen zijn. Het is altijd geven en nemen! Veel liefs!
Kijk, dat is klare taal! Ik hoop van harte dat jullie toch nog 'spontaan' n groots klein wondertje mogen verwachten! Al heel wat onderzoeken achter de rug ook, poeh, das niet niks allemaal. Maar goed, ook ik heet je welkom hier en hoop dat je t hier naar je zin hebt/krijgt. (ikke wel aan mn berichten te zien haha).
Welkom en veel klets en lees plezier toegewenst. Veel succes met zwanger worden, ik hoop dat je snel zwanger mag raken. Liefs wolly
Welkom en heel veel lees en schrijfplezier op zwangerschapspagina.nl Hier ook een endometriosegevalletje. Bij mij heeft het helaas wel effect en wij doen IVF. Heel veel succes met zwanger worden. Groetjes, Elvira
Welkom, Het is nogal een verhaal. Ik weet wat julie meemaken, ik heb namelijk net alle operaties achter de rug. Ik kreeg ook eerst een kijk operatie, en toen kwamen alle antwoorden naar boven. Ik zat namelijk vol verklevingen, maar die zijn nu inmiddels allemaal verwijderd. Nou ik zal voor je duimen.
Hi hier ben ik weer even! Bedankt voor de lieve reacties! @ Elvira en Jolanda; oh jee met jullie heb ik dus wel een endometriose-raakvlak.. Mijn 'toestand' is dan wel wat minder zorgwekkend, maar toch.. Is dat wel echt zo? Niet alles is toch zomaar te zien? Het gaat om de kleinste details.. Het ontstaan van leven is zó kwetsbaar en afhankelijk van minitieuze voorwaarden. Het maakt me zo onzeker. Immers; endometriose is behoorlijk progressief.. Dus wie weet wat er momenteel allemaal in mijn buik gebeurt?.. Dat fokt me echt op! Is er geen apart endometriose topic? Hmmm ik zal eens op onderzoek uit gaan. Bubye! x
Bij mij was het niet echt endometriose, ik had heel veel verklevingen als gevolg van een geperforeerde blindedarm. Mijn lever, nieren, darmen, eierstokken, en baarmoeder zaten onder verklevingen, dus dat was bij mij duidelijk te zien. Inmiddels is het wel helemaal schoongemaakt, in 3 operaties. Ik heb wel het stuk gelezen van endometriose, maar dat is een andere soort verkleving als dat ik had. Heel veel succes, en hoop dat je gauw met goed nieuws komt.
Wow Jolanda, een geperforeerde darm en dan al die verklevingen! Wat zal dat heftig geweest zijn! Was dan wel iets heel anders ja, al kunnen beide dus die nare verklevingen tot gevolg hebben. Pfff wat kan het menselijk lichaam toch moeilijk doen... Jij ook heel veel succes! Tja en over mijn goede nieuws gesproken, ben wel weer overtijd.. Maarja dat is nu zo'n beetje standaard, kan inmiddels beter zeggen dat mijn cyclus wederom een stukje langer aan het worden is. Ook geen peil op te trekken zeg! Liefzzz.
Hoi Insomnia, Het hoeft niet altijd verder effecten te hebben. Mijn cyclus wordt bijvoorbeeld dmv medicatie stilgelegd, zodat de endo geen kans heeft om aan te groeien. Er zijn wel meer meiden hier met endo. Die schrijven het meeste bij het gedeelte vruchtbaarheidsbehandelingen. Heel veel succes. Groetjes, Elvira
ha meis, Endo hoeft idd niet te betekenen dat het niet gaat lukken. Ik besef dat ik zeer gezegend ben dat ik ondanks mijn endo voor de 2e keer spontaan zwanger ben geraakt. Maar ik weet ook hoe ik me voelde toen ik het net hoorde en mij werd verteld dat het waarschijnlijk nooit zonder de hulp van de medische wereld zou lukken. Dat was toch wel een van de verdrietigste dagen uit mijn leven... Ik hoop dat het bij jullie net zo positief verloopt liefs,