Gevoel voor de bevalling?

mijn vorige bevalling kwam voor mijn gevoel totaal onverwacht. (Gebroken vliezen bij 36+5) toch als ik er achteraf op terugkeek was ik die dag erg onrustig, echt nesteldrang (alles moest recht liggen en klaar zijn)

In deze zwangerschap moest de dag na kerst alle kerstspullen er uit. Nog nooit eerder gedaan, laat altijd alles hangen tot na oud en nieuw. Die nacht opgenomen na een bloeding (niet bevallen gelukkig, maar wel dus die onbewuste onrust)

Succes met de laatste loodjes!

 

Ik was de dag van de bevalling ('s avonds laat pas goed begonnen) onrustig en chagrijnig. Ik had eenn ontzettende drang om te gaan shoppen, wou weer eens mooie kleren voor mezelf en me een beetje vrouw voelen! Maar zo kwaad dat dat niet ging... Want tje, de deur uit was al lastig, en wat koop je als je bijna 40 wkn zwanger bent qua kleding! Je weet immers je maat van straks nog niet... achteraf denk ik dat het een soort van nesteldrang was ofzo. Het was heel typisch in ieder geval.

 

Nee hier 2/3x niet. Bij de eerste wel voelde me die dag echt niet ok, maar had twee dagen ervoor ook echt duidelijk voorweeën en was al over de 41 weken zwanger, dus dan sta je er wel iets anders in Bij de tweede een paar weken voorweeën, maar uit het niets begon het overdag toch in ene serieuzer. Bij de derde de verjaardag van mijn man dus druk de hele dag en 5 uur na afloop van de verjaardag bevallen.

 

Ik had de avond voor de bevalling zeker een soort voorgevoel.
De hele zwangerschap de vrolijkheid zelve, maar die avond..
Ik was stront chagrijnig
Ik was er hé-le-maal klaar mee!
Mijn vriend kon niets goed doen, die buik voelde maar ongemakkelijk en strak aan.
Dus ik was vroeg naar bed gegaan, en de volgende ochtend om 7 uur werd ik wakker van de weeën.
En diezelfde ochtend werd mijn dochter nog geboren!

 

Ik zou afgelopen zaterdag worden ingeleid met 37.5
Die vrijdag ervoor had ik ook enorme nesteldrang en waren we druk bezig in huis etc om alles klaar te maken. Die nacht kreeg ik voorweeen uit het niets en maakte manlief wakker ...die zei ga nog maar even slapen schat. Maar 2 tellen later zei ik: nou sta maar op want je houd vannacht nog je zoon vast ... 2 uur later was Ryan er

 

2511.13 had ik steek in mijn onderbuik echt raar gevoel en heel vervelend... ik kon zelfs niet eens lopen ofz.. maar die dag smorgens kreeg ik slijmprop.. ik was uitgerekend op 2611.13 en hij was precies 2611.13 geboren

 

helemaal niets. alleen een enorme mega honger die ondanks een grote pizza, toetje en snachts gekookte eieren en boterhammen niet te stillen was. toen had ik zoiets van: dit is gek haha. verder gebroken vliezen en 5 uur later wat mini-weeën die ik niet eens echt herkende. tis dat de CTG aan was en de artsen het zagen... had het helemaal niet door eerst.

 

Bij de eerste niks geen gevoel. Ben toen ingeleid met 42 weken. Maar bij de 2e en de 3e was ik de avonden van tevoren aan de diarree. En ik was bij beidde heel vroeg wakker en moest alles ineens schoon en klaar. Bij beidde gecontroleerd of alle rekeningen betaald waren, geboortekaartjes klaar gezet om besteld te worden, alle paperassen verzameld en gesorteerd voor na de bevalling. Daarna kopje koffie en toen de rust er was begon het.....Nu wachten we weer op HET teken

 

Enn heeft het doorgezet?

 

Bij de eerste heb ik de nacht voor de bevalling niet kunnen slapen, ik heb in die nacht lekker de kinderwagen in elkaar gezet, en alles even lekker gesopt.
Ik dacht de hele nacht dat ik kleine beetjes urine verloor maar dit bleek een vlies scheur te zijn.
Smorgens om 09.30 uur had ik een controle afspraak staan eenmaal daar bleek ik ontsluiting te hebben (2cm) en de nacht erop is onze zoon geboren.

Bij de tweede erg lang t gevoel gehad dat ze eerder zou komen.
Bij 35 weken had ik al 2 cm ontsluiting.
Dag voor de bevalling savonds nog even met vrienden wat wezen drinken. Kwam snachts thuis en toen braken mn vliezen. Nog even een paar uurtjes geslapen en toen op naar t zh en ik werd opgenomen. Die nacht is onze dochter geboren.

Bij de derde had ik vanaf t begin af aan ook al t gevoel dat hij te vroeg zou komen, maar dat hij geholpen zou worden.
En idd hij is met 34.2 gehaald met een spoedkeizersnede. En dat terwijl ik nog dacht dat ik voor de zoveelste keer na opname weer naar huis gestuurd zou worden.

 

Ik ben snachts begonnen met gebroken vliezen en toevallig die avond nog een foto gemaakt en op facebook gegooid en erbij gezet nog gezellig met zijn 2tjes van een raar gevoel moest ik dat doen

 

Alle laatste inkopen gedaan en verzekering gebeld waarn kraampakket bleef (35 weken zwanger al... Nog niks ontvangen) alles opgeruimd, ga naar de wc, pats vliezen die braken... Geen weeën, die kwamen pas 3 dagen later....

 

Bij de eerste en de derde was ik er echt helemaal klaar voor.
De eerste kwam al met 38 weken, maar de avond ervoor had ik mijn afstudeerproject ingeleverd, de adressen voor de geboortekaartjes compleet gemaakt, was lekker in bad geweest, helemaal ontspannen nu het afstuderen klaar was. En toen begon de volgende dag ineens de bevalling, hoewel ik die helemaal nog niet verwachtte.
Bij de derde ging het ongeveer net zo. De avond ervoor heb ik heel bewust uren met hem zitten 'kroelen en spelen' in mijn buik, ik heb mijn buik gefilmd en gefotografeerd, heel goed proberen te onthouden hoe het voelde om een kind erin te hebben (want dit was echt de laatste keer). En toen begon ook de volgende ochtend de bevalling. Ik vond het wel apart, net alsof ik het onbewust had aangevoeld, terwijl er echt nog helemaal niets aan de hand was.

 

Ik had de dag voor de bevalling vanaf 14:30u hele regelmatige harde buiken. Ze deden niet echt zeer, maar voelde wel vervelend en mn buik trok er helemaal scheef van.
Ik had al wel wat langer last van voorwerk, maar dat zwakte elke keer na een paar uur weer af.

Dit keer dus niet.. De harde buiken bleven komen en om 04:30u de volgende ochtend verloor ik wat bloed en toen kreeg ik echt weeën. Het voorwerk van de vorige dag had waarschijnlijk voor verweking van de bmm gezorgd.

Ookal had ik de dag ervoor die harde buiken, ik had toen niet het idee dat ik zou gaan bevallen ik dacht dat het wel weer zou afzwakken. Maar dat was nu dus niet het geval

 

Bij de eerste begonnen ineens de weeën, niks voelen aankomen. Bij de jongste voelde ik het wel aankomen. Had ook een soort discussie met de vk omdat ik zei te gaan bevallen maar er was niks dat erop wees, zat nog potdicht en was nog geen 40 weken. Een kwartier na die afspraak begonnen de weeën

 

Ik had al weken voor de bevalling last van voortekenen maar het serieuze werk bleef steeds uit. Een dag voor de bevalling vond ik het ineens hoogtijd dat mijn man mijn bikinilijn bij zou werken. Zelf kreeg ik dat al weken niet meer voor elkaar met die dikke buik en ik wou toch dat het er een beetje verzorgd uit zou zien voor de bevaling. 'S avonds kreeg ik vervolgens veel last van harde buiken en had ik erg veel last van mijn rug. Af en toe was het dan even weer weg en vervolgens kwam het weer terug. Ik zei toen tegen mijn man van het zou mij niks verbazen als het vannacht ineens raak zou zijn, misschien moeten we nog even naar de supermarkt om het 1 en ander in te slaan qua eten en drinken. Dit hebben we vervolgens gedaan. Voordat ik ging slapen was het gedaan met de harde buiken en rugpijn waardoor ik even zoiets had van verdorie het zet weer niet door. 'S nachts om half 3 werd ik vervolgens wakker van echte weeën. Een halfuur later braken ook mijn vliezen. 9 uur later was ons meisje er.