Ondanks dat ik een hel van een bevalling heb gehad wil ik graag nog een kindje. ik hoor mezelf nog zeggen na de bevalling : nooit meer Mijn zoontje is pas 4,5 maand en zou zo graag weer zwanger willen zijn , een kindje krijgen. Ik geniet volop van mijn zoon maar toch zegt een stemmetje leuk nog een kleintje erbij , echt samen kunnen opgroeien. Eigenlijk was het "plan" te stoppen met de pil als mijn zoon een jaar oud is , ik weet een kindje komt niet aanwaaien (heb pcos en 2 miskramen gehad) dus misschien dat , dat ook mee speelt ? Ons zoontje heeft ook 3 jaar geduurd. Soms denk ik dat ik gek ben geworden maar krijg het niet uit me hoofd of zullen het nog hormonen zijn? In iedergeval moeten we eerst echt verhuizen en is de planning dit voor april te doen. We zijn druk bezig met huizen kijken etc. Dus tot die tijd blijf ik wel aan de pil. Wie herkent dit ?
Wij wilden ook 2 kindjes die qua leeftijd niet veel zouden schelen. De eerste was snel raak (5 maanden na pilstop) en dat hadden we niet verwacht want er was tegen mij gezegd dat ik waarschijnlijk niet zonder medische hulp zwanger zou kunnen raken (maar 2 a 3 keer per jaar een eisprong). Na de bevalling dacht ik eerst: oh, dit doe ik niet nog een keer. Maar na 3,5 maand was ik opnieuw zwanger en nu ga ik bijna bevallen Het was even wennen/schrikken maar nu ik bijna zover ben ben ik enorm blij mee. Voor ons speelde het zeker wel mee dat we niet zeker wisten of het weer zo snel raak zou zijn maar we waren er nog niet serieus mee bezig. Toch ben ik blij dat het zo gegaan is, ik denk ook niet dat je gek bent of dat het hormonen zijn hoor. Zeker gezien je geschiedenis snap ik het helemaal dat je er zo snel al weer aan denkt! Als jullie het beiden willen zou ik er gewoon voor gaan!
Oh herkenbaar, dat zei ik ook na de bevalling en kijk mijn banner . Ik heb ook pcos en dat ik stopte met de pil (dat was al voor mijn man, was benieuwd hoe mijn menstruatie zou lopen) heeft het langer dat een jaar geduurd voor ik uberhaupt ongesteld werd. Zelfs opwekkers hielpen niet. Met mijn man heeft het 2,5 jaar geduurd voordat ik zwanger raakte. Een week voor de afspraak over welke behandeling zou volgen had ik een positieve test en was ik toch spontaan zwanger geraakt. Doordat het toch een tijd heeft geduurd hadden we besloten om geen anticonceptie te gebruiken na de bevalling omdat we graag een 2e wilden en we ervan uit gingen dat het weer lang zou duren of helemaal niet zou lukken.(we wilden niet de mmm in voor een 2e) Bij toeval na 10 maanden weer zwanger en de kindjes zullen straks precies 1,5 jaar schelen. Als ik het in de hand had zou ik langer gewacht hebben maar dat risico durfden we niet te nemen en ben echt blik hoor! Is ook leuk dat ze straks bijna gelijk lopen. We gaan hierna wel aan de anticonceptie want 2 kinderen vind ik genoeg.
He wat fijn, een beetje herkenning Al ben ik misschien iets erger dan jij: mijn zoontje is net 10 weken oud. Mijn man begon kort na de geboorte al over een tweede en toen ik eenmaal wist dat het voor hem zo welkom zou zijn, begon het beetje bij beetje te kriebelen bij mij. Toen ik op internet las dat borstvoeding de eerste eisprong best een tijd uit kan stellen, werd ik er steeds zekerder over. Liever alvast gaan proberen en kindjes die heel dicht op elkaar zitten dan dat ik nu wacht en dat het straks niet wil lukken... En misschien speelt het ook wel mee dat mijn neefje en nichtje heel dicht op elkaar zitten en die kunnen zo heeeerlijk spelen met elkaar!
Onze kindjes zitten vrij dicht op elkaar, 1,5 jaar. Omdat de eerste niet zo snel wilde lukken en het bij de tweede in een keer raak was. Voor mij was het eigenlijk te vroeg. Mijn oudste was een hele drukke dreumes en ik vond zowel de zwangerschap als de eerste maanden met de tweede erg pittig. Jammer want ik heb daardoor veel minder genoten van alles bij de eerste. Nu bij de derde hebben we er bewust meer tijd tussen gelaten. (de kriebels waren er wel eerder)
Ben blij dat ik niet de enige ben het is inderdaad ook van wat als het weer 3 jaar duurt ? En toch zegt een stemmetje : ik denk dat het nu heel snel gaat. Gewoon een gevoel misschien zegt het niks , misschien wel. Vriend is het helemaal met me eens , maar wil eerst echt een ander huis. Daarna wilt die er voor gaan. Opzich deel ik die gedachte. Lijkt me wel pittig 2 van die kleintjes maar super fijn. Misschien denk ik soms te makkelijk omdat ik eigenlijk een schat van een eerste kind heb die zo makkelijk is... Stiefdochter is er ook nog geregeld maar die is "al" 9 jaar en helpt me juist met alles zo schattig. Juist omdat het totaal geen poppenmoeder of meisje meisje is. Maar haar broertje is echt alles. Maar nogmaals ruimte zat in mijn hart alleen mijn huis denkt er anders over
Hier denken we er ook zo over! Onze dochter is nu 13 mnd! Vinden het zooo leuk! Fijn dat ik niet de enige ben en ben benieuwd hoe komend jaar zal lopen...
Ik riep het niet eens na de bevalling. Onze dochter is nu 11 weken en ik kijk al uit naar de tijd dat we gaan proberen voor een 2e
WoW 7 jaar lang voor jullie je dochter kregen. Respect hoor. En snap heel goed dat je al uit kijkt voor een tweede... Succes met alles hoop dat de tweede sneller gaat...
Hier hadden we het er al over toen ik nog moest bevallen van de 1ste dat als we een tweede wilde hoe we dat zaggen. Mijn vriend heeft toen altijd gek scherend gezegd stop maar gelijk een embryo terug als je klaar ben met de bevalling. Alleen na de bevalling dat hij er toch iets anders over. Dit te meer omdat wij een huilbaby hadden met een aantal probleempjes. Bij 4 maanden zatten we in het zkh voor onze zoon en dat is naast de gynaecologie afdeling en toen zeiden we zullen we gewoon een afspraak maken om te zien hoe en wat hun aanraadde voor ons. Toen onze zoon 5 mnd was zatten we dus bij de gynaecoloog die onze geschiedenis erg goed kende. Zij kwam met een heel duidelijk advies van als jullie eraan toe zijn dan gaan we het weer gewoon proberen. Nu was de kans op een natuurlijke bevruchting bij ons erg klein en met onze geschiedenis van vmk en schommelde schildklier waardes dus werd ons geadviseerd om gelijk te beginnen met IVF. Toen onze zoon 7,5 mnd was zijn we begonnen met de eerst poging en wat bleek tegen de verwachting in ik ben zwanger geworden van deze poging. We hadden er ons op in gesteld dat het nu toch ook weer een aantal jaren zou duren, maar dit keer hadden wij mazzel. Onze kinderen zullen dadelijk 16-17 mnd schelen.
Ooh herkenbaar! Ik ben begin september bevallen van ons eerste kindje (waar we lang op hebben moeten wachten) en heb een helse bevalling gehad. Ik was en ben nog steeds daardoor getraumatiseerd... maar toch begint het al onwijs te kriebelen. Heel gek, want zoonlief was de eerste 6 weken een huilbaby door verborgen reflux dus we hebben het alles behalve gemakkelijk gehad. En toch, zelfs na die verschrikkelijke bevalling en de moeilijke eerste tijd met onze zoon zou ik niets liever willen dan weer zwanger zijn en het wonder van een nieuw leven opnieuw mogen meemaken! Helaas moet ik van de artsen wachten tot een jaar na de bevalling (eerder zwanger raken is niet echt verantwoord)... dus ik tel de weken/maanden stiekem al een beetje af tot september
Ha allemaal, Sinds een maand gestopt met de pil, m'n man en ik willen erg graag een broertje of zusje voor onze dochter van 7 mnd. 't kriebelt al een tijdje en m'n leeftijd (37) speelt ook mee. Geef nog volledige bv (nog anderen hier?) geen idee van m'n cyclus, ben net met ovu testen begonnen om te kijken of ik überhaupt een eisprong heb. Fijne avond! Simone
Hyper, gefeliciteerd!! Wat fijn dat het dit keer zo snel mocht gaan. Evira, heel herkenbaar Heb je het er al met je man over gehad? Ik had echt verwacht dat mijn man het rustig aan zou willen doen, maar hij bleek meer te wachten op bericht van mijn kant dat ik er klaar voor was. Mime, vervelend dat je niet echt hebt kunnen genieten. Je hoort inderdaad vaker dat het best heftig kan zijn zo dicht op elkaar... Poema gek is dat he! Mijn bevalling was dan niet zo heftig, maar ik weet nog wel dat ik het hele idee van weinig leeftijdsverschil tussen de kindjes overboord wilde gooien. Ik had echt zoiets van 'Als ik nu weer zwanger raak, raak ik compleet in paniek bij de gedachte dat ik dit nog een keer moet doen!' Ik hoop voor je dat je lijf in september weer helemaal hersteld is en dat je dit keer een 'fijnere' ervaring op mag doen.
Ik herken het ook! Hier door Pcos niet zomaar zwanger geworden van mijn dochter. In een jaar tijd 4 X ongesteld geweest en daarna doorverwezen naar het zkh. Toen in de 1e ronde clomid zwanger. Na m'n bevalling wilde ik kijken wat m'n lijf zelf zou gaan doen en daarom niet weer de pil gaan slikken. Ml vond het prima en had zoiets van we zien wel wat er gebeurd. We gingen er beiden vanuit dat het nu ook niet zo snel zou gaan, maar weinig tijd tussen de kindjes leek ons best leuk. En toen bleek ik ineens zwanger! We waren allebei erg verbaasd, maar ook wel heel blij. En die emoties wisselen elkaar nog wel eens af Hier zit straks 14 maanden tussen de kindjes...
Wij wilden de eerste en tweede ook graag redelijk snel op elkaar. Ik was toen gestopt met de pil toen dl 9 maanden was. Uiteindelijk zit er 1jr9mnd tussen. Heel leuk maar soms ook best pittig. Nou zei ik na de bevalling van zl: nu ff niet meer. Maar een 3e lijkt me toch wel heel leuk. Maar aan de andere kant denk ik weer van het zou wel heel druk zijn zo snel op elkaar. We willen trouwens in de toekomst sowieso wel een 3e maar we zeiden allebei daar beginnen we wel aan als de jongste 1.5 is ofzo. Nu was ik verleden maand 3 keer de pil vergeten en dacht gelijk, zou het?....Maar ben gewoon ongesteld geworden. Wel gek dat het toch alweer kriebelt ondanks dat zl de eerste 3 maanden echt niet makkelijk was en het best druk is zo.
Dag dames, Zeker herkenbaar! Ik heb ook PCOS en bij ons zoontje heeft het 2 jaar geduurd voordat ik zwanger was, dus wij willen ook niet te lang wachten met een tweede. Ons zoontje is nu 7 maanden oud. Er is alleen nog geen sprake van een cyclus (ben niet terug aan de pil gegaan na de bevalling). Ik geef nog borstvoeding, maar sinds de kerstvakantie niet meer volledig. Kijken of dat mijn cyclus op gang brengt. Anders ben ik bang dat ik volledig moet stoppen. Ovulatietesten zouden op dit moment een dure grap zijn vrees ik, maar ik houd wel mijn temperatuur bij.
Hier na 6 maanden weer zwanger van nummer twee. Niet aan de pil geweest en ook hier begon het heeel snel weer te kriebelen. Nummer twee is nu 16 maandjes en ik zou het zo weer doen!! Het zijn twee dikke maatjes. Oudste een dochter jongste een zoontje Zo leuk ze nemen het voor elkaar op, spelen samen, maken ook weleens ruzie hoor Moet wel zeggen dat het eerste jaar met twee kleintjes echt zwaar was. Heel druk, soort van overlevingsjaar Weet nog dat we midden in de nacht uren beneden zaten. De oudste had last van kiezen krijgen en de jongste had darmkrampjes
O wat heerlijk om te lezen! Hier ook volop de kriebels ook al wil ik het nu nog niet. Zit al wel volopte dromen over een tweede op termijn. en als we af en toe wat onvoorzichtig zijn geweest ben ik toch teleurgesteld als blijkt dat ik niet zwanger ben, hihi!
Mijn vrouw wil, net als ik, heel snel voor een tweede. Helaas raden de artsen het nog af. Omdat ik flink hoge bloeddruk had, moet mijn lijf eerst herstellen. Dus moet nog even wachten....
Was dit topic helemaal vergeten erg he ? Open je een topic en reageer je niet meer haha. Wij hebben zo goed als zeker een ander huis. Ging ineens heel snel heb er in de lounge ook nog een topic over geopend. Vorige week weze kijken , afgelopen vrijdag de papieren ingeleverd. De meneer die er over gaat was vrijdag en vandaag vrij dus zou morgen of woensdag wat horen. Vriend en ik (naja eigenlijk ik want van hem mag het nu al ) hebben besloten dat als we straks helemaal gesetteld zijn ik met de pil stop. Dus waarschijnlijk hierna nog 1 strip... Spannend !! Kijken of mijn lichaam er nu meer zin in heeft als bij mijn zoontje Alle al snel zwangere dames gefeliciteerd en iedereen bedankt voor de (leuke) reacties !!