Niet echt n gênante maar wel een memorabele bevalling. Voor de bevalling was ik erg nerveus voor de pijn en wilde pertinent geen medicatie (bang voor ruggenprik en infuus) Maar die is me zo erg mee gevallen dat ik er nog wel 100 wil op deze manier. Ik had de nacht voor de bevalling slecht geslapen en ben bij hoge uitzondering die ochtend weer terug naar bed gegaan, werd om 1 uur heerlijk uitgerust wakker stond op en dacht, Hey plas ik nou in m'n broek ? Was maar n heel klein beetje en ben dus naar het toilet gegaan en wat opgevangen in een glas. ik zeg tegen m'n lief, Bel jij de vk even met de uitleg er bij dat het begonnen was. Ben ondertussen poedeltje naakt op bed gaan liggen had het bloed heet (ik werkte zelf in de zorg,schaam me nergens voor) toen de vk om half 2kwam heeft ze me getoucheerd en ik zat al op 4 cm Toen begonnen de weeën iets sterker te worden ze heeft me even laten zien hoe ik het beste kan puffen,en zo heb ik de weeën goed kunnen opvangen, ik heb gelukkig geen pijn bestrijding nodig gehad. Als ik het moet omschrijven komt menstruatie pijn toch nog het meest in de buurt. Niet pijnlijk maar wat zeurend. Op weg naar het zieken huis (10 min rijden) heb ik echt genoten van het moment, het was mooi zonnig en heerlijk warm en ik zou binnen niet al te lange tijd mammie van mijn mooie knulletje worden. In het zieken huis aangekomen heb ik alles uit gesmeten en ben onder de douche gestapt,(binnen 5min stond ik onder de douche)op het stoeltje kon ik het niet houden en ben dus maar op het toilet gaan zitten. Na een half uurtje onder de douche gezeten te hebben had ik er wel genoeg van en ben op bed gaan liggen. Vk heeft me toen weer getoucheerd en 14:15 zat ik al op 9cm,ze wilde eerst nog gaan eten maar ik had zo iets van blijf maar en dat heb ik d'r ook gezegd. Ze heeft het laatste randje weg gemasseerd en mocht ik gaan persen. Na een uur persen(kleine had zijn handje langs zijn gezichtje) wilde ze een knip zetten. dat wilde ik perse niet en was met haar aan het onderhandelen dat als hij er na 3x persen nog niet was dat ze dan pas ging knippen(kreeg toen een verdoving) na 3x persen nog een keer onderhandeld voor nog 3x persen, maar ik was zo moe van het persen zonder persweeën dat ze me na 1x al had geknipt, het geluid van het knippen zelf dat hoor ik nu nog hahaha (achter af had ik gewoon moeten luisteren dan had het niet zo lang geduurd) en heb toen nog 1x geperst en hij vloog er zo uit kleine had als een stop gewerkt en bijna al mijn vrucht water kwam als 1 grote warme golf achter hem aan, ik hoorde de dames alle 2 wow roepen (heb tijdens het persen mn ogen dicht gehad was helemaal in mijn eigen wereldje) en m'n lief vertelde me later dat ze achteruit waren gesprongen om de golf te ontwijken. Mijn vriend had sandalen aan en hij kreeg natte er voeten van (stond bij mijn hoofd) en wat was hij mooi, spek vet en een bos rood haar (wilde heel graag een rood mannetje) Het eerste wat ik riep was ooh halloo mooierd kom je bij mammie liggen en strekte mijn armen naar hem uit. Hij werd op mijn borst gelegd en heb gehuild van geluk. Ons kleine mopje was er eindelijk na zo lang wachten mocht ik m vast houden en knuffelen wat was/ben ik trots. M'n vriend heeft de navelstreng door geknipt en is toen iedereen gaan bellen. Toen werd er gevraagd wat zijn naam was flapte ik er de verkeerde naam uit We hadden Dean gekozen als roepnaam maar ik zei Dylan (Die naam heeft nog heel lang in zijn Dossier gestaan) Ze hebben hem toen gewogen en hij kreeg zijn eerste 10 ooit Hij was/is perfect. Kreeg hem toen weer ingepakt terug en heeft hij bij mij gedronken. Wat was dat een mooi moment Mijn broer belde me om te vragen hoe het ging die dag (wist nog niet dat ik was bevallen) toen ik zei dat hij oom was geworden geloofde hij me niet (Dean is 2 weken te vroeg geboren) en dacht dat ik een grapje maakte. Toen het door drong dat het echt zo was begon hij te huilen van blijdschap (Stel je een beer van een vol getatoeëerde biker voor ). Hij was eerder bij ons thuis dan wij zelf,zo opgewonden was hij Hihihi Al met al heeft de bevalling een kleine 4 uur geduurd. en waren we om 6uur al weer thuis met mopje
Nog maar een upje dan Ondertussen zelf bevallen, maar blijf het mooi, leuk en soms ook heftig om te lezen hoe jullie je bevalling ervaren hebben of misschien meegemaakt hebben tijdens de bevalling
Ik heb er ook wel 1. Tijdens het toucheren bij de bevalling van mijn oudste zei de vk dat hij het hoofdje voelde. Toen zei ik droog, ze heeft toch wel haar he? Hij keek me heel raar aan en zei dat zie je straks zelf wel . Tijdens mijn bevalling een maand geleden heb ik tussen de weeen door mijn man nog even geinstrueerd dat hij de maxi cosi moest voor verwarmen en welke kleertjes ze aan moest. Mijn moeder was er ook bij en moest echt heel erg lachen ze heeft het er nog over dat ik nooit de regie uit handen kan geven
Niet mijn eigen bevalling maar die van mijn zus: Haar man had een vrijgezelle feest toen ze plotseling weeën kreeg, haar man die was dus redelijk aangeschoten. Moeder en ik kwamen aanlopen toen we op de gang iemand TEEEEEEEEERIIIIIIIIING hoorde schreeuwen. Haar man heeft ze de huid vol gescholden. De gyn heeft te horen gekregen dat hij een hoerenjong is. Ze begon de zin heel beleefd met : Meneer de dokter u bent een HOERENJONG! Dit was direct nadat ze volledig was uitgescheurd, wat overigens haar eigen schuld was omdat ze niet wou luisteren. Iedereen roepen dat ze moest stoppen met persen maar mevrouw had een andere mening. De arts die noemde het netjes . Zegt ze tegen hem, je kan ook wel gewoon zeggen dat ik van mijn kut tot mijn aars ben uitgescheurd. Als je haar naar haar bevallings verhaal vraagt dan heeft ze het alleen over rozengeur en manen schijn.
Tijdens het persen vroeg ik in eens Argwanend wat ze er vanonder ingeduwd hadden. Bleek het hoofdje te zijn wat naar buiten kwam...
Heftig!!! Ik zie gelijk een scene uit de film The Exorcist voor me hihi!! Lijkt me trouwens best wel genant als je zo grof bent geweest
Even een kleine memorabele herinnering aan de laatste bevalling: Een artsassistente die vlak voor het breken van de vliezen even over mijn been aait en zegt: so, die zijn glad, heb je nog snel even geschoren. Mijn man en ik liggen nu nog in n deuk als we er aan terug denken. En tijdens de pers weeën (met sterrenkijker) moeten stoppen met persen omdat je kramp hebt in je hamstring en dat de gynaecoloog en verpleegkundige aan je been staan te leuren om de kramp weg te krijgen, terwijl het hoofdje al stond. Heerlijk zo'n ruggenprik. Ook hier kijken mijn man en ik met een grote glimlach op terug. Jammer dat hij daar van geen foto gemaakt heeft
Met 35,4 weken braken mijn vliezen, kreeg geen weeën (10 weken al af en aan ziekenhuis in met weeën, ween remmers etc.) kreeg ik nu geen weeën, ik had het niet meer, was er zo klaar mee omdat ik nu sowieso jn het zkh moest blijven tot 37 weken, dan las zouden ze inleiden als de kleine t goed bleef doen... Maar goed bij neergelegd, Totdat ik een laar dagen later wakker werd met flinke weeën (elke 3 minuten), snel naar verloskamers gereden, toucheerd de gyn. Zeg ik: zo nu heb je getoucheerd, dus als het niet doorzet dan moet je sowieso inleiden vanwege infectie gevaar 😂 ze moest er erg hard om lachen en was niet bang dat het niet ging doorzetten.. Aangezien ik al binnen 45 minuten van 2 cm naar 6 cm was gegaan.. Vervolgens 3 uur later, volledige ontsluiting, uur lang per weeën moeten wegzuchten omdat i niet mocht persen, kom ze binnen zegt ze: we gaan even je kleine geboren laten worden... *gaat haar noodtelfoon* sorry ik ben weg! Maar ik kom zo terug! Midden in een fikse perswee, dus ik had het niet echt door.. Komt ze terug, zegt ze nu blijf ik hier totdat ik je kleine in mijn handen heb hoor! Waarop ik antwoorden; en dat is je geraden ook!! Je gaat nergens anders meer heen! 😁
Hier ook eindelijk bevallen van een prachtige zoon. - ik zat in het ziekenhuisbad en ik heb 2 keer om pijnstillend gevraagd, hier werd niet op gereageerd omdat ik heb gezegd dat wat er ook gebeurde ik geen pijnstilling wou. Uiteindelijk gesmeekt om paracetamol, die kreeg ik meteen. Achteraf gevraagd of het überhaupt werkt, de vk heeft enorm gelachen en gezegd "nee natuurlijk niet maar je was wel stil" - gesmeekt of ze me alsjeblieft dood wou maken (heb ik maar 1 keer gevraagd LOL). - toen het hoofdje stond dacht ik dat me clitoris eraf zou knallen. Heb toen geroepen dat ik het echt niet meer kon, 1 pers later was hij er. - en gegild als een speenvarken, maar het hielp me vet goed de weeën door. Er Lag in de kamer naast mij een vrouwtje ook te persen en die durfde niet meer verder te gaan door mij. En in de personeelsruimte aan de hele andere kant van de gang hebben ze gevraagd of mevrouw ...... vermoord werd of dat ze aan het bevallen was. Heb wel 100000x sorry gezegd hihi - toen J eruit was zaten 2 vk's en 1 arts naar me onderkantje te turen tot ik uiteindelijk vroeg of iemand me nog ging vertellen hoe erg het wel niet was, hun ogen waren zo rond als schoteltjes. Mijn vk zei heel zachtjes, meid alsof jij niet 5 minuten geleden een kindje eruit hebt geperst! 2 schaafwondjes waarvan 1 even met 1 hechting gezet moest worden zodat me schaamlip (net onder me clit) niet aan de andere vast zou plakken (en uiteindelijk groeien). - ik mocht douchen uiteindelijk, en of ik maar meteen wou plassen onder de douche. Dus ik vol gas plassen, maar na 3 druppels stond ik verstijfd. Gvdromme wat doet dat zeer zeg als dat langs die schaartjes gaat, heb tot de volgende ochtend niet geplast tot de kraamhulp er was, zij moest mij helpen want ik durfde niet meer. Uiteindelijk in 3 uurtjes bevallen, 12 minuten persen (4 persweeen en 2 persweeen wegzuchten). Achteraf konden we er allemaal ontzettend om lachen, maar me man zei dat ik keek alsof ik bezeten was door de duivel hahahaha.
Wat een geweldig topic is dit! Heerlijk om in de wakkere nachtelijke uurtjes steeds een paar pagina's te lezen. Kan niet wachten tot ik over een paar weekjes zelf aan de slag mag.
Mijn bevalling was er een uit de boekjes...zou het zo 100 keer overdoen...toen ik het niet meer kon houden en schreeuwde om een ruggenprik had ik al 10 cm en mocht ik persen. Na 20 mij was dochterlief er dus ik vroeg wat de "schade" was...de gyn zei nou helemaal geen schade maar je maagdenvlies zit er nog dus die werk ik even weg (geen idee wat ze gedaan heeft). Ik zei nou dat is gek ben nog maagd maar wel een kind gebaard! Best knap! Heilige maagd maria ben ik blijkbaar...
hahaha heeeel herkenbaar! Ben van plan het nu stiller te doen en meer in mezelf gekeerd, maar weet niet of dat gaat lukken
Haha, als je het maar niet te stil doet. Mijn verloskundige heeft me gesmeekt om, als er ooit een derde komt, iets meer aan te geven dat het pijn doet want ze had me zo ontzettend verkeerd ingeschat... Ze begon ook echt toen ze binnenkwam een heel gesprek "Is het je eerste, blabla?" en ik antwoorden, ook al gaf ik ook aan dat ik moest persen. Tsja.
Ik heb een stuitbevalling gehad dus er stond een hele team aan mannelijke gynaecologen voor mn neus. Ik had me niet geschoren want verwachte nog niet te bevallen met 37 weken. Toen heb ik mn excuses aangeboden en zei ik dat zelfs tarzan moeite had om Jane te vinden hahaha!!!😜 ik moest mn persweeën een half uur ophouden en heb een half uur volgehouden dat ik er iets uit zou persen maar dit niet mn kind zou zijn en dat ik ze allemaal zou vol schijten als ik niet snel mocht beginnen met persen😜
smaandags opgenomen in het ziekenhuis, en op woensdagmorgen hoorde ik dat ons meisje de volgende dat geboren moest worden met 30+0. Omdat ze niet langer meer konden wachten ivm mijn zware pre-eclampsie. Anders waren meisje en ik er niet meer geweest. Het zou een keizersnede worden, want mocht een gewone bevalling niet lukken en er alsnog een keizersnede moeten komen, dat zou ons meisje niet trekken... Ik kreeg een ruggeprik en ik en manlief konden alles op tv mee kijken. Echt geweldig.. Nou de snee werd gemaakt... en manlief kijkt... Nou dat past toch nooit?? Uit zo'n klein gaatje?? Ik heb m aangekeken.. en gevraagd: "Serieus?! Hoe groot denk je dat MIJN gat is?! Heb liever dat ze deze snee weer moeten hechten dan die snee aan de onderkant!" Manlief kon zijn lachen niet houden net zoals de gyn Toen ik vroeg, nadat ik mijn baarmoeder goed had bekeken, eileider en eierstokken, of ze ook meteen een buikwandcorrectie uit wouden voeren, kreeg ik helaas een nee Helaas..
Ik durfde dit topic nooit te lezen omdat ik dacht dat ik mezelf helemaal bang zou zitten te maken, maar ik heb alleen nog maar gelachen! Ik hoop echt dat ik ook zo'n dosis humor kan bewaren voor het moment Hopelijk heb ik dan ook een heel memorabel verhaal te vertellen
Tja, iedereen is altijd bang om te poepen. Ik was er niet zo bang voor, maar had de verloskundige al wel gewaarschuwd dat ik diarree had. De hele bevalling ging zonder ontlasting. Helaas moest daarna de placenta er nog uit. Na eerst een lading bloed eruit te hebben geperst (had gehoopt dat het de placenta was, maar helaas), lukte het toch om hem eruit te persen. Helaas, dat beetje ontlasting dat zich inmiddels had gevormd kwam ook mee. Verder eigenlijk heel netjes gebleven. We kregen zelfs een compliment van de verloskundige dat mijn vriend en ik zo'n goed team waren!