natuurlijke bevalling of keizersnede ??

Hoi, ik ben nu zwanger van de tweede, bij de eerste na een lange bevalling en een knip, toch een totaalruptuur. De preventieve knip hoeft dus niet een totaalruptuur te voorkomen! (vaak wel natuurlijk, anders doen ze het niet).Ik heb als jij toch wat restschade na een jaar bekkenfysio heb gehouden, naast de windjes is er een stuk gevoelloos. Ik heb dus zelf aangegeven wat ik graag wilde.
Dat kan ook en daar werd bij mij rekening mee gehouden. Omdat ik als de dood ben voor meer restschade, waardoor ik bang ben voor de kwaliteit van mijn leven, wil ik een keizersnede, daar is na overleg door de afdeling gynaecologie mee ingestemd. Dit is in principe dus ook een serieuze reden. Nu kijk ik ook niet uit naar een keizersnede hoor. Maar die derde, pijnloze manier is er nog steeds niet, om een kind te krijgen.
Kortom, je hebt er zelf ook een stem in, geef aan wat jij en hoe jij het graag zou willen.

 

Vriendinnen in mijn omgeving hebben na een totaalruptuur bij een volgende zwangerschap allemaal een geplande keizersnede gekregen om erger te voorkomen. Dus kan je geen antwoord geven over een preventieve knip, maar zou toch een gentle sectio overwegen.

 

Ook hier een totaalruptuur na de eerste bevalling. Heb bij de verloskundige aangegeven dat ik bij de tweede bevalling niet zit te wachten op weer een totaalruptuur, met het risico er een volgende keer minder goed vanaf te komen en de rest van mijn leven last te houden van allerlei problemen. Ben doorgestuurd naar het ziekenhuis voor de beoordeling van het litteken. Zowel gynaecoloog als bekkenbodemarts hebben me onderzocht en concludeerden dat het weefsel zodanig goed hersteld is, dat bevallen via de natuurlijke weg mogelijk zou zijn met een preventieve knip. Ik kon daar mee leven, omdat een keizersnede ook geen 'ingreep van niks' is dus heb het advies voor dat moment over genomen.

Later bleek ik echter zwangerschapssuiker te hebben en een groot kind...weer terug bij de gynaecoloog en die was toen heel duidelijk: een tweede totaalruptuur wens je niemand toe en ik denk dat je dit niet via de natuurlijke weg moet willen.

Kortom: mijn ervaring is dat de artsen in ieder geval wel met je meedenken en rekening houden met eerdere ervaringen. Als er een medische reden is, dan zal de arts zelf een beslissing nemen. Ik weet niet of ze je een keuze zouden aanbieden (verschilt denk ik ook per arts), misschien zullen ze wachten tot je er zelf om vraagt. Maar dat kun je natuurlijk altijd doen: vragen of een keizersnede een optie is, iets om te overwegen. Dan hoor je het vanzelf! En op basis van mijn eigen ervaring en reacties van anderen, kan ik me niet voorstellen dat het antwoord 'nee' zal zijn.

 

Als jij écht niet wil dat ze preventief een knip zetten houden ze hier wel rekening mee. Onthou alleen dat een keizersnee ook weken van herstel vergt!

 

Ik heb bij de eerste een tr gehad met restschade. Nu nog niet heel ernstig, maar goed wel vervelend. Ik voel niet altijd mijn ontlasting aankomen(rennen), heb vaak maar 1 keer per dag aandrang en als ik dat negeer dus niet meer. Ik zit ook weleens met aandrang op de wc en dan zit er niks. Dus best een ander gevoel. Daarnaast inderdaad windjes niet altijd op kunnen houden.
Mijn verloskundige zei tegen mij: ach joh we zetten gewoon een knip en dan komt het wel goed. Ik ben me toen gaan inlezen in de handleidingen voor verloskundige/gynaecoloog over de totaal ruptuur.
Uiteindelijk kreeg ik met 39 weken een keizersnede.

Het herstel vond ik pittig maar ik denk dat dat ook komt door de dreumes die al rond liep. Ik vond het verder niet pittiger dan de tr. Alleen met een eerste kindje is het gewoon anders en makkelijker. Ik vond de borstvoeding in het begin alleen wel zeer pijnlijk. Combi van de wond en giga naweeën.

 

De verloskundige gaf trouwens in het kraambed aan dat ik best natuurlijk had kunnen bevallen en dat die keizersnee er alleen maar is gekomen omdat ik dat zelf perse wilde niet omdat er een medische noodzaak was. Dat vond ik zo'n dooddoener. Kwam voor mij echt over dat mijn klachten nergens op sloegen. En als het wel zo was hou het dan lekker voor je..

Hier was inleiden trouwens sowieso geen optie. Deden ze liever niet ivm dat de kans op complicaties die dan groter zijn.

 

Hier iemand die na een totaalruptuur (gehecht onder narcose op de ok) bij de tweede wel gewoon bevallen is. De tweede bevalling liep gelukkig beter af. Met 'maar' een subtotaalruptuur. De verloskundige kon het weer niet zelf hechten en de gynaecoloog is erbij geroepen. Ik heb zo'n beetje dezelfde klachten als die hier genoemd worden. Ik heb het idee dat het een tijdje na de tweede bevalling erger is geworden. Nu blijft het sinds een jaar ofzo stabiel.

Waarom ik toch weer gewoon bevallen ben? Omdat ik dezelfde ervaring heb als Saar. Mijn verloskundigen deden er ook nogal laconiek over en een keizersnede is al helemaal nooit ter sprake gekomen. Helaas was ik niet zo verstandig om op onderzoek uit te gaan tijdens mijn tweede zwangerschap. Anders had ik misschien ook weloverwogen een (andere?) beslissing kunnen nemen. Er zou een knip gezet worden, maar dat is uiteindelijk niet gebeurd. Mijn gynaecoloog is vrij pissig geweest op de verloskundige die mijn bevalling begeleid heeft.
Gelukkig zijn mijn klachten redelijk onder controle. Hopelijk wordt het niet erger. Tijdens de kraamweek kwam de verloskundige langs en vertelde dat ik niet bang hoefde te zijn dat ik bij een eventuele derde zwangerschap niet vaginaal zou kunnen bevallen.. Wij hebben geen kinderwens meer, maar een vaginale bevalling gaat em sowieso nooit meer worden.

 

'fijn' dat je zelf de keuze hebt, alhoewel dat ook lastig is. Laat je leiden door verstand en gevoel. Onderzoek alles nog goed en praat er met je partner over. Die zal toch wel wat op moeten vangen na bijv. een keizersnee. Het is een behoorlijke operatie die ook risico's met zich meebrengt. De zekerheid van geen tr krijg je niet, dat zul je pas weten na de bevalling. Sterkte met het nemen van je beslissing.

 

Ik zou toch voor een natuurlijke bevalling gaan. Het is waar, de keuze is natuurlijk heftig. Maar je onderkant heb je al schade aan, en anders heb je straks óók je buik nog gehavend. En dat herstel is ook niet easy, helaas...

Ik heb geen ervaring met schade aan de onderkant, maar ik heb een gewone bevalling (zonder schade) en een KS gehad en ik vond de KS erg zwaar. Het herstel duurt lang, litteken blijft, buikspieren worden niet meer zoals ze waren. Ik zou echt niemand aanraden om een KS te kiezen, want ook op dat moment zelf is het een heftige operatie en geen leuk begin met je kindje niet bij je enzo..

 

Begrijp me niet verkeerd, ik zou niemand een ks aanraden, heb er zelf 3 gehad. Maar dat laatste is gelukkig niet altijd waar, ik heb een natuurlijke, geplande keizersnede gehad en mijn kindje kreeg ik direct bij mij onder een warmhouddeken.

 

Ik ben het niet met je eens eerlijk gezegd. Je onderkant heb je inderdaad schade aan die mogelijk nog erger wordt in de loop van je/ons/haar leven. Dat litteken, buikspieren en herstel met keizersnee heb ik echt voor lief genomen. In vergelijking met de kans op een stoma vond ik het dat waard. Het is inderdaad een heftige operatie, maar onderschat het herstel van een totaal ruptuur niet. TS moet zelf een keuze maken en dat is heel erg lastig. Ik heb hier overigens ook een gentle sectio gehad, dus daar zou je sowieso naar kunnen informeren bij je ziekenhuis. Het wordt steeds meer gedaan. Sterkte TS met het nemen van een beslissing.

 

Ik vind dit eigenlijk niet zo'n handige reactie. . Een totaalruptuur is ook niet zo'n leuk begin met je kindje. Na de bevalling met spoed in de ambulance (zonder man en kindje) naar het ziekenhuis gebracht worden. Om na een paar uur onder narcose pas je kindje weer te zien. En het herstel van een maand of tien, waarbij je ook een aantal weken niet zwaar mag tillen, zal ook niet heel veel korter zijn dan het herstel van een keizersnede. Daarbij heb je na een totaalruptuur ook een vergrote kans op ontlastingincontinentie en andere klachten. En die kansen worden bij een volgende ruptuur natuurlijk groter.
Begrijp me niet verkeerd, ik onderschat een keizersnede niet. Het is natuurlijk een grote buikoperatie. Maar onderschat een totaalruptuur ook niet. Het is niet voor niks dat een gynaecoloog een keizersnede bespreekbaar maakt In deze situatie.

Het blijft kiezen tussen twee kwaden..

 

Hier de eerste keer een geplande ks gehad en de tweede keer een natuurlijke bevalling. Geen ruptuur, maar wel een knip en een hematoom na de bevalling, waardoor ik onder narcose opnieuw gehecht ben en nog altijd klachten heb... Een beetje vergelijkbaar dus misschien...
In j

 

Hier de eerste keer een geplande ks gehad en de tweede keer een natuurlijke bevalling. Geen ruptuur, maar wel een knip en een hematoom na de bevalling, waardoor ik onder narcose opnieuw gehecht ben en nog altijd klachten heb... Een beetje vergelijkbaar dus misschien...
In jouw geval zou ik geloof ik een ks kiezen... Ja het is een zware operatie en het herstel is niet makkelijk,
Maar het is wel meer gecontroleerd en je kan je erop voorbereiden... En ik vond met de ks dat je na 6 weken echt wel redelijk hersteld bent en je goed voor je kindje kan zorgen... Ik weet niet hoe dat met een TR zit, maar nu in mijn geval heb ik na twee maanden nog altijd moeite met voor m'n twee kinderen tegelijk zorgen, een vrij frustrerend verhaal....
Maar goed, ieder z'n eigen keuze, het lijkt me een lastige, dus heel veel succes!

 

Oh... Dat ging mis... Nou ja, m'n punt komt vast door😉

 

Zelf (godzijdank) geen ervaring met een totaalruptuur.. Mijn moeder wel. Bij de eerste een totaalruptuur gehad. Niet super gehecht, na tien maanden pijn opnieuw geopereerd, seks altijd wat pijnlijk gebleven, moeite windjes ophouden enz.
Zij is daarna echter nog twee keer vaginaal bevallen. De eerste keer na de totaalruptuur met een preventieve knip en de tweede keer erna gewoon zonder. Beide bevallingen zijn goed verlopen, goed herstel en ze heeft nog steeds de schade die er na de eerste bevalling was, maar dit is niet erger geworden.

Nogmaals, niet mijn ervaring, en nu ook alweer 20-16 jaar geleden, dus toen misschien ook hele andere regels omtrent bevallen na een tr, maar wou in elk geval delen dat het ook goed kán gaan. Het lijkt me een moeilijke keuze ts, kan me voorstellen dat je heel bang bent voor meer blijvende schade. Ik wens je hoe dan ook (vaginaal of ks) een goede bevalling en een gezond lichaam en kindje toe!! Succes met je keuze..

 

Wellicht heb je wat aan hypnobirthing? Dit gaat vaak icm een badbevalling dit zorgt ook dat je perineum week wordt en je dus minder snel uitscheurt. Bij een hypnobirthing pers je ook niet maar adem je je kindje naar buiten ook een stuk vriendelijker

 

Ik had bij de eerste ook een knip, bij de tweede ging het heel snel maar niets aan over gehouden. Bij de derde werd het een totaal ruptuur. De vierde dus een geplande KS. Maar bij mij was de kans groot dat het weer een totaal ruptuur zou worden. Dat risico wilde wij niet nemen.

Het is zo moeilijk om nu al te zeggen hoe het zal lopen. Voor het zelfde geldt loopt deze bevalling wel heel soepel en voorspoedig. Maar dat neemt niet weg dat je goed in overleg moet met je verloskundige of gynaecoloog. Bespreek je zorgen en je punten, dat is enorm belangrijk. En doe waar jij je goed bij voelt.
En wat ik ook wil meegeven is dat ontspannen tijdens de bevalling zo belangrijk is! Dat hielp mij enorm.


Tot aan de 8 cm..... Daarna niet meer.... maar dat is weer een ander verhaal.