mijn kind van bijna drie wil niet op de wc (of potje). Voor en na het slaapje zetten we hem erop. Eerst kwam er echt een behoorlijke plas, maar het is nu nog maar een paar druppeltjes. Hij heeft ook al een paar keer op de wc gepoept. Eerst toevallig, maar laatst gaf hij het aan terwijl we op bezoek waren en heeft hij het ook echt gedaan op de wc. Toen zijn we hem gaan belonen met twee stickers voor een grote boodschap en 1 voor een kleine. Het leek hem even wat te doen, maar nu niet meer. Hij vraagt of hij een luier aanheeft en afhankelijk van dat antwoord poept hij in zijn luier. Als ik hem dan gelijk op de wc zet komt er niets. Wanneer hij uiteindelijk zijn luier weer aan heeft doet hij het alsnog in zijn luier. Hij zegt het niet te willen op de wc/pot. Ik wil de druk niet zo groot maken dat het probleem groter wordt, maar we hebben de indruk dat hij wel controle heeft, maar het gewoon weigert. Iemand tips?
Weet je ook al waarom hij niet wil? Bang? Of misschien angst? Is een boekje halen bij de bieb over zindelijk zijn nog een optie?
Onze dochter heeft eigenlijk een beetje hetzelfde. Al gaat ze wel op het potje zitten maar er komt gewoon helemaal niks. Als ik haar luier uit doe en onderbroekje aan, houd ze het net zolang op tot ze het niet meer houd en dan komt er een beetje, wat dus altijd in de broek is. Welke boekjes raden jullie aan?
Luier uit doen en niet meer aan doen. Als hij erom vraagt voelt hij het prima aankomen en kan hij het prima op potje of de wc. Nu heeft hij een keus en kiest hij voor de luier. Je kunt dan best even veel ongelukjes moeten ruimen maar uiteindelijk zal hij het wel gaan doen.
Hier hetzelfde probleem....Weet heel goed wanneer hij moet en kan het heeeeel lang ophouden uiteindelijk plast hij in zijn broek. Hij vertikt het om op het potje of wc te gaan. Boekjes kan ik ook nog even voor kijken. Heb hem al dagen zonder luier laten lopen en hij pist dan dus verschillende keren in zijn broek op een dag. Ontlasting houdt hij gewoon op...
Ik denk ook dat de luier zoveel mogelijk uit moet. Alleen als ik weg ga en in bed doe ik hem nog aan. Ga eraan beginnen.
Hier het zelfde (2.5 jaar) probleem alleen dan wat erger, zodra hij opt potje gaat krijst hij alles bij elkaar, met echte tranen van alles geprobeert maar niks helpt. zingen, gek doen, alleen laten, niks zeggen en lsten huilen....
Tja, mijn zoontje kon het ook wel, maar wilde niet. Ik heb het gewoon laten gaan en hem een luier om gelaten. Twee weken geleden ben ik weer eens begonnen en heeft hij 2 dagen wat ongelukjes gehad en toen was hij plaszindelijk. Poepen vindt hij nog wat eng en gaat dan in zijn onderbroek , maar dat ging van het weekend ook ineens goed. Hij is trouwens 3,5. Ik zou er dus geen druk op leggen en het even zo laten.
Paar dagen luier uit doen als dan blijkt dat hij in zijn broek blijft poepen of plassen of niet meer wil poepen zou ik het even loslaten en over een paar weken het opnieuw proberen. Dan is hij er nog niet aan toe.
Hier ook maar weer gestopt. Nu 2jaar en 5mnd. Weigert het potje of wc, wil er echt niet op. zonder luier laat hij alles ook gewoon zonder waarschuwing lopen en komt ook niet zeggen als zn broek vol is. Gaat gewoon door alsof er niks gebeurd is. Ook loopt meneer gerust zonder problemen n hele dag in een volle luier of natte (poep) broek... nog niet aan toe zeggen we dan maar...
Bij mijn oudste heb ik ook gedacht dat ze echt niet voor haar vierde zindelijk zou worden. Alleen al als ze een wc/potje zag, begon ze te gillen. Uiteindelijk was ze bijna 3,5 toen ze op het kinderdagverblijf voor het eerst een keertje op de wc is gaan zitten, een dag later had ze op de wc geplast, nog een dag later overdag alles op de wc en een week later wilde ze 's nachts geen luier meer aan en ze heeft echt nooit een ongelukje gehad. Ik heb me toen echt zorgen gemaakt, maar ik moet zeggen dat ik het (achteraf) eigenlijk makkelijk vind dan het gedoe dat ik nu met haar zusje heb die per se een onderbroek aan wil: steeds ongelukjes, met name omdat ze (ineens) niet meer op de wc wil poepen. Elk kind is anders