Beste leden, Ik heb een dochter van 3,5 jaar oud, die al een tijdje niet meer goed wilt eten, ze heeft een zeer beperkte smaak, lust geen aardappelen, rijst of groenten, en wilt alleen maar brood, of crackers, of pannekoeken. Zelfs divers vlees wil ze niet altijd eten. Verder is ze wel op goed gewicht en groeit ze goed. We zijn onderhand ook al zover dat we haar niet gaan dwingen met eten, want dat pakt vaak gewoon slecht uit, ze spuugt het eruit of gaat misselijkheid opwekken door het gehuil en gezeur. Maar wat is dan wél de beste manier er mee om te gaan? We bieden het eten steeds aan, maar dan geven we haar wat ze wél wil hebben als ze het niet wil eten. Is het beter om haar gewoon de keuze te geven, of je eet dit of je eet het niet, en de rest van de avond te zeggen als ze honger heeft van "tja je had je eten kunnen opeten heb je niet gedaan" ? 's morgens en smiddags eet ze wel goed, maar goed, dan krijgt ze dus ook gewoon brood en tussendoortjes. Ik weet dus niet of we haar moeten geven wat ze wilt. En dat als ze het niet wilt ze ook gewoon niets meer krijgt verder.
Mijn dochter eet ook niet goed 's avonds (zoonlief ook niet trouwens) en ik bied haar gewoon aan wat er op het menu staat. Aan haar de keus het te eten of niet. Of een deel er van. Ze krijgt altijd wel een nagerecht, vaak fruit. Ik stimuleer haar, maar dwing niet. En dat is best lastig, ze heeft namelijk ondergewicht en is erg klein. Maar de maaltijden zijn niet gestressed en ze eet voor haar doen op dit moment best goed.
Oh ja, als mijn kinderen na de maaltijd zeggen dat ze nog honger hebben en ze hebben bijna niets gegeten, zeg ik inderdaad jammer dan. Had je maar meer moeten eten. En ze krijgen dan niets anders meer.
Lust ze wel iets van komkommer of snoeptomaatjes? Hier krijgt ze dat als ik weet dat ze het toch niet eet als ik aan het koken ben. Ze eet hier wel droge rijst en dan doe ik voor haar wel even wat apart voor dat alles door elkaar gaat.
Hier een dochter die ook zo slecht eet ... ze wil bijvoorbeeld alleen maar banaan en een appel als ze er zin in heeft Groente is ze al helemaaaaal niet van. Aardappels gaat er dan soms nog net wel of net niet in. Nasi, spaghetti, brood dat lust ze dan weer wel. Ze is qua lengte onder gemiddeld en qua gewicht iets boven gemiddeld... ik snap er niks van want ze eet niks. Ook koek vindt ze niet altijd even lekker en taart wil ze al helemaaaaal niet....
Mutsie hier ook altijd een slechte eter, ze heeft echter wel dingen die ze avonds heel erg lekker vind, maar 7 dagen in de week soep, spaghetti en mama's pasta vinden wij iets te gortig Wat hier heel erg goed werkte was het neer zetten van schaaltjes, en schep zelf maar op, wat je opschept eet je op. Ze vindt het er blijkbaar heel erg leuk uit zien, en vindt het maken van keuzes ook leuk. Zo zit ze dan opeens dingen te eten die ze nog nooit gegeten had. Ik zet dan gewoon schaaltje met aardappelen neer, schaaltje met boontjes en schaaltje met komkommer. Appelmoes doe ik in een klein schaaltje, en vlees er ook bij. Het is dus een heel gedek van de tafel en meer afwas, maar ze is er wel een stuk beter van gaan eten. Daarnaast mag ze regelmatig mee helpen met koken, ook dat vind ze leuk en dan wil ze toch weer de dingen die zij "gemaakt" heeft proeven.
Hier ook een slechte eter. Nu 2,5 jaar. Het is elke dag nog moeilijk. Maar ik dwing ook niets op. Het frustreert me soms wel. Pannenkoeken en Macaroni eet hij wel. Maar de rest krijg ik er gewoonweg niet in. Nog steeds hoop ik elke dag dat het een keer wat beter gaat. Maar vooralsnog groeit hij wel goed. Hij zit qua lengte op het gemiddelde, qua gewicht er net onder. Maar niet zorgwekkend. Ik hoop ook nog steeds op dé gouden tip haha. Dus ik lees wel even mee.
Ik zou echt gaan stoppen met eten aanbieden wat ze graag lust. Want zo leert ze dat ze toch wel krijgt waar ze zin in heeft. En verder.... een heel moeilijke tip.... laat het los. Vreselijk moeilijk, ik weet het van mijn eigen zoontje, maar als ze echt honger hebben, dan eten ze wel. Ik laat mijn zoontje eten wat de pot schaft. Eet ie veel te weinig omdat hij het niet lekker vindt? Jammer dan, helaas pindakaas, pech gehad. Dan eet je maar niet, maar je krijgt ook niets anders. En later zeuren dat ie wel honger heeft? Ook jammer dan, bij de volgende maaltijd krijg je weer een kans. Mijn zoontje is er echt beter van gaan eten. Hij eet eigenlijk alles nu (is bijna 3 jaar). Omdat hij weet dat als ie niet eet, dat hij dan honger krijgt. En wat we ook hier als regel hebben: als je bord niet leeg is, krijg je geen toetje. Werkt prima! De borden gaan tegenwoordig bijna altijd leeg, want geen toetje, dat is natuurlijk niet leuk... Ik heb me ook heel lang druk gemaakt over het eten, kon het moeilijk los laten. Maar ik werd het zo zat, dat ik het wel los moest laten. En het werkt! Gewoon eten wat de pot schaft en anders eet je maar niet. En geen alternatieven meer aanbieden. Sterkte en succes!
Mijn dochter is 2,5 en eet al een hele tijd nauwelijks avondeten. Soms één hap omdat we dat soms eisen, soms per ongeluk een paar happen maar meestal gewoon niks. Ze gaat vaak wel enthousiast aan tafel, kan zo roepen bij wat we eten ooh jammie, vervolgens schuift ze haar bprd weg en zegt 'dat hoef ik niet'. Ze eet wel genoeg brood, denk gemiddeld 4 stukken per dag met divers beleg en ze is ook gek op fruit. Soms denk ik dat ze gewoon te moe is savonds om te eten, soms vraagt ze om brood dus dan is het toch een stukje willekeur. Wij blijven haar gewoon stug aan tafel zetten en een bord met eten voorzetten, zij bepaalt hoeveel ze eet. Toetje krijgt ze in principe altijd, meestal wil ze wel een kommetje vla. Wat ze wel eet zijn gebakken aardappels, soms een worstje of hamburger en soms vissticks of lekkerbekjes... Tja dat eten we niet dagelijks natuurlijk. Laatst aten we boontje, eet ze bijna de hele pan leeg, dus wij dachten oke, eten we gewoon wat vaker boontjes. De eerstvolgende keer; nee dat vind ik niet lekker..... Ik ga ervan uit dat het weer over gaat, ze krijgt genoeg eten binnen, is bijna nooit ziek, is vrolijk en heeft genoeg energue, alleen qua groente krijgt ze natuurlijk niet zoveel.
Hier ook een moeilijke eter van 2,5 jaar. Eerst at hij vrij goed, sinds de zomer ongeveer is het slechter geworden.. Gekookte aardappels is vaak 1 hapje, gebakken aardappeltjes of aardappels uit de oven bijv eet hij wel. Vlees en vis ook weinig, vlees een paar hapjes soms, kip gaat redelijk.. Groente is helemaal dramatisch. Eerst was hij dol op erwtjes en boontjes. Nu soms nog wat erwtjes, spinazie gaat redelijk. Hij lust ook geen tomaatjes bijv. Fruit is ook ineens beperkt tot appel en af en toe peer... Spaghetti en lasagne vind ie wel lekker. Pannenkoeken ook. Brood eet ie ook goed, alleen het liefst zonder beleg. Maar goed dat vind ik dan nog niet zo erg. Ik vind het ook erg moeilijk. Dwing hem ook niet hoor, maar vind t wel frustreren dat ie ook niks wil proeven..
Ik lees mee.. Ik heb me juist nooit druk gemaakt. Maar nu begin ik dat wel te doen omdat ze echt te weinig binnen krijgt en ik me nu ook zorgen maak om achterliggende oorzaken zeg maar. Haar weerstand is gewoon niet goed en ik geef absoluut extra vitamines. Maar dat is nooit genoeg. Ze valt af en is vaker moe. Het een versterkt het ander. Ze is vanaf november weer aan het kwakkelen met de longen en daardoor ook geen trek. Moedeloos maakt het me. En ik biedt geen feestpakket zeg maar. Wel keuze. Bijv. Spinazie of bloemkool. Appel of kiwi. Yoghurt of kwark. Maar nee. En soms vraag ik me af of het dus onwil is. En niet te vergeten dat het na een paar jaar irriteert. Ik wil wel weer eens gezellig aan tafel zitten. Je blijft rustig en ontspannen, maar onbewust raakt dat op en ga je met spanning aan tafel. Voorheen was samen eten belangrijk. Gezellig. Maar nu eet ik of alleen met haar omdat mijn man al helemaal heen geduld heeft en ik nog vervelender aan tafel zit (na al die tijd kan ik ook dat niet meer negeren) of ze mag eerder van tafel zodat wij rustig eten zonder gezeur. Om over het apart lekker uitgebreid te koken maar helemaal niet te spreken.
Hoe moeilijk ook: laat het los! Niet dwingen, geen strijd van maken, niet gaan chanteren, straffen of belonen met eten. Het is erg moeilijk, want zo frustrerend! Onze zoon heeft vanaf ca 1,5-3,5 heel slecht gegeten. We hebben werkelijk alles geprobeerd. Hij at nog wel vlees en brood, maar (de rest van het) warm eten nauwelijks. Groenten vermalen door een pannenkoek of door pastasaus, groenten"vis"sticks, ander tijdstip geven, voor hem iets aparts koken, belonen met een snoepje als hij zou eten etc etc. Niks hielp. Uiteindelijk ook hulp gevraagd bij het CB en die adviseerden om te werken met een stickervel en stickers plakken voor iedere keer als hij wel wat wilde proeven, al was het maar 3 happen bij wijze van. En na tien stickers bijv een uitje of iets leuks in het vooruitzicht. Dit werkte maar matig, maar heb hem daardoor wel aan de snoeptomaatjes en komkommer gekregen, iets wat hij daarvoor niet eens wilde proeven. Uiteindelijk was de beste tip om het volledig te negeren. Dus koken wat JIJ wilt en eet hij mee, prima, eet hij niet mee ook prima. Maar geen alternatief. Wel een toetje, want dat is hier geen beloning maar hoort er gewoon bij. Hij moet wel aan tafel blijven zodat hij snapt dat eten meer is dan een maagje vullen, maar ook gezellig kan zijn. Gaandeweg at hij (uit verveling?! ) toch soms een hapje mee. Hij is nog steeds geen grote eter, ontbijt doet hij nauwelijks. brood eet hij wel heel erg goed, avondeten wisselend. Aardappels en rijst eet hij nog steeds niet, maar pasta en mie wel, dus daar variëren we veel mee: met verschillende soorten vlees, groenten en saus kan je heel gevarieerd eten. We blijven wel rijst aanbieden of aardappels, maar meestal eet hij dan alleen het vlees wat erbij zit of de groenten(met name rauwkost, gekookt alleen door een saus). Ik accepteer het en hoop dat hij ooit weer eens zou willen proeven en ontdekken dat het wel lekker is) maar met wat hij nu eet ben ik al heel tevreden!
Wij eten wat vaker wat ze wel lekker vindt. Pasta, bambi dat gaat er goed in. Nou, prima toch. Als het maar elke dag patat is.. Ze is gelukkig dol op fruit. Ook knijpfruit..(wel veel suikers) Vla wilt ze wel eten met een soepstengel..(ze is 1,5) Vroeger at mijn aardappels met appelmoes. Prima toch, in appelmoes zit ook ijzer! En als ik zo mijn aardappels en groente opat.. Meestal is het een fase.. En vergeet niet, de jonge kinderen hebben nieuwe smaakpupillen. Het smaakt allemaal wat sterker.. Bij ons er is al een deel afgesleten.. Ook voelen ze meer textuur..
Oudste hier met eetproblematiek vanaf geboorte ongeveer... Belangrijkste tip van diëtist; hou het gezellig aan tafel. Dus dat doen we; Wij eten allemaal wat er gekookt is, hier zijn ze juist dol op groenten en eten ze (helaas!) bijna geen vlees. Dus wij bepalen wat we eten, zij bepalen zelf hoeveel ze eten. Ze vallen vaak letterlijk aan op hun bordjes Altijd een toetje, dat hoort bij de maaltijd. Nieuwe dingen moeten ze even proeven (maar hoeven ze niet door te slikken, gewoon met de tong proeven). 21 x moeten kinderen iets proeven, voordat ze kunnen zeggen of ze iets lekker vinden ( zei diëtist ). Hier eten ze altijd wel iets, tenzij ze niet lekker/ ziek zijn... Vooral "loslaten" en gewoon samen genieten van de maaltijd.
Hier het zelfde probleem (stief)zoon 6 jaar oud. heeft een moeder waarbij alles mag en heeft nog nooit aardappels gehad (schocking) volgens zijn moeder lust hij: brood, pannekoeken, patat, aardappelschijfjes en poffertjes. tis telkens drama met eten tot vervelends aan toe. mijn vriend en ik hebben er ons bij neer gelegd en geven hem dus ook de keuze om mee te eten of een deel ervan lust je helemaal niks dan krijgt hij een snee brood. bij ons is ook de regel niet eten en honger dan heb je pech en wacht je maar tot het ontbijt. hij krijgt wel een toetje
Zo doen wij het ook! Na bijna 3 jaar strijd en frustratie is hier het roer om. We eten om 18u stipt. Om 16u vraag ik of ze nog iets willen eten voor het avondeten en ik leg dan uit dat ze daarna niets meer krijgen. Meestal eten ze dan wat yoghurt of een rijstewafel. Als papa thuiskomt gaan we het speelgoed opruimen, samen de tafel dekken (rituelen schijnen erg belangrijk te zijn las ik ergens). Daarna gaat alles inderdaad apart in bakjes op tafel en ze mogen zelf opscheppen met als enige voorwaarde voor mijn oudste dat ze van alles wat opschept (dus aard/rijst/pasta de groente en vlees/vis maar ze mag zelf bepalen hoeveel. Ze neemt dan soms 5 erwtjes maar hoor. Maar toch zonder morren slikt ze ze kokhalsend weg en het is meer dan ze ooit had. Dit doen we vanaf t nieuwe jaar en het was nog nooit zo leuk aan tafel. Wij letten ook op ons eigen gedrag. Rustig blijven zitten, kinderen lekker laten kletsen, geen telefoons of ipads. Dus wat bij ons rust bracht is: - geen eten meer 2 uur voor we gaan avondeten - aan tafel ritueel (speelgoed opruimen, tafel dekken, ipads weg) - alles apart presenteren en zelf opscheppen - rustig blijven zitten Veel succes, ik weet echt hoe frustrerend het is!