Ja op die manier, ben ik met je eens. Er mag juist wel meer opgevoed worden dan minder tegenwoordig vind ikzelf, maar de gemiddelde Nederlander zal mij dan wel weer 'ouderwets streng' vinden. Alleen ik vraag mij af óf tegenwoordig wel voor iedere stemverheffing naar kindlief toe bwvs het AMK gebeld wordt of dat dat maar schijn is....er worden wel meer meldingen gedaan maar dat komt omdat door meer voorlichting op dit gebied meer mensen die stap durven nemen wanneer er wel sprake is van een ernstige thuissituatie.....
Tegenwoordig wordt er te pas en te onpas geroepen, jeetje de jeugd van tegenwoordig! Maar tegenwoordig mag je je kind niet meer terecht zetten in het openbaar want dan zijn er al vlot mensen die het te ver vinden gaan. Ik heb eens een verhaal gelezen van een moeder van een zorgen kindje, zij schreeuwde naar haar kindje dat hij gelijk moest stoppen met lopen omdat hij anders de weg over zou lopen zonder te kijken. Gelijk werd zij door omstanders erop gewezen dat dit te ver ging want je schreeuwt niet tegen je kind. Politie enz werd erbij gehaald maar ondertussen zorgde de moeder er wel voor dat haar kindje niet een drukke weg overstak. Lief vragen helpt dan niet meer, maar schreeuwen STOP wel. Door dat soort dingen zijn ouders tegenwoordig "bang" om in het openbaar hun kind echt aan te pakken. Want elke "idioot" kan een AMK melding doen omdat ze denken dat het niet goed gaat in een gezin. Geloof me ik weet dat er gevallen zijn dat het echt nodig is maar naar mijn idee wordt een AMK melding nog te vaak gebruikt om iemand een hak te zetten voor wraak maar ook omdat hun idee totaal niet strookt met het opvoed idee van een ander.
Dat het spannend was, dat kan ik me goed voorstellen. Maar het AMK heeft zelf verder ook geconcludeerd dat er niks aan de hand was. Geeft ook maar weer aan dat één (valse) melding niet veel zoden aan de dijk zet. Maar waren er meerder signalen, dan was er waarschijnlijk wel een onderzoek gestart.
Ik vind dit moeilijk te geloven. Dat er mensen het erg vinden, dat er geschreeuwd werd tegen een kind, misschien. Gezien de context lijkt het me sterk. Tenzij ze méér heeft geroepen dan alleen 'stop' en het kind bijvoorbeeld de huid vol heeft gescholden of zo. En zelfs dan... Wordt daar de politie voor gebeld? Ik denk het niet. Kómt de politie daarvoor? Ik denk het niet. Dus in dit geval zou ik eerder denken dat het verhaal ofwel verzonnen is, ofwel dat er belangrijke dingen zijn weggelaten.
Ik lees vaak dat er nogal een verschil is in wat men normaal vindt. Een kind als het vriest 10 minuten buiten zetten zonder jas...ja dat vind ik echt wel grenzen aan kindermishandeling en er hoeft als ik de buurvrouw ben nog maar iets kleins te gebeuren voor ik op zn minst voor advies bel....want wat er ook aan vooraf gegaan is...dit is voor mij totaal onacceptabel
Hier juist het omgekeerde meegemaakt. Ik was 38 weken zwanger, kom uit het ziekenhuis gelopen met mn kind van 3 jaar en die trekt zich los, rent weg, zo naar een drukke straat toe. Dus ik roepen en schreeuwen en gewoon NIEMAND houdt haar tegen. Ze keken alleen maar. Dat is dan weer meer een gevalletje ik-bemoei-me-nergens mee. Wij wonen op het platte land en in onze 'straat' is er nog 1 gezin met jonge kinderen, en soms hoor ik die kinderen ook krijsen, en dat op zeker 100 m afstand, maar ik heb die moeder ook al vaak goed bezig gezien en ga daarom geen melding maken iedere keer zal ik die kinderen hoor. Zij zullen vast ons soms ook horen, maar als ik echt twijfel zal ik eerder die ouders zelf keer aanspreken voordat ik jeugdzorg contacteer. Te veel bemoeienis is niet goed maar te weinig ook niet. Mij lijkt het het beste dat er eerst gesproken word met de oud'ers voor er verdere stappen worden ondernomen
Even inhaken op het eerste, weet je hoe vaak ik hier gelezen heb: Oh wee als iemand mijn kind durft aan te raken! En zolang het kind niet 1m verwijderd is van een rijdende auto is het tegenwoordig vaak ongewenst dat anderen jouw kind aanspreken, aanraken of tegenhouden. Ik kan me nog herinneren hoe iemand hier op het forum tekeer ging omdat iemand het in zijn hoofd haalde om een doek van het gezicht van haar baby te trekken in het openbaar.
Zomaar aan mn kind komen, nee. Maar als ik roep stop en zelfs naar de mensen roep hou haar tegen, dan zou ik het heel fijn vinden als ze tegengehouden wordt. Tuurlijk zomaar aan je kind komen zal geen 1 moeder goed vinden. Maar als ik een kindje de straat op zie rennen, hou ik het tegen. Ook als dit betekent dat die moeder misschien volledig uit haar plaat gaat tegen me. Liever dat dan een kind onder een auto. Want dan zou ze zeker uit haar plaat gaan.
Ja echt, was helemaal in paniek. Uiteindelijk heeft er een mevrouw van de overkant haar gepakt, maar ze was al op straat. Dus evengoed had ze onder een auto gezeten. En het ergste van al, de mensen die niets gedaan hebben liepen gewoon verder, terwijl mijn kind ondertussen al op straat was. Wat ben ik die mevrouw dankbaar!
Hoe weet jij dat zo zeker? Je zei: "Ik heb eens een verhaal gelezen..." dan heb je het dus ook niet uit eerste hand. En al was het uit eerste hand, dan was het nog maar één kant van het verhaal, toch? Van de week schreef nog iemand, dat ze iemand een duw had gegeven, omdat zij de kap van de kinderwagen naar beneden deed om naar het kindje te kunnen kijken... Sorry, maar vind ik ook overdreven.
Ja en dat is dus het probleem een beetje. De een vind iets normaal terwijl de ander het kindermishandeling vind. Als in sommige zaken nu meer duidelijkheid kwam maar dat zal bij sommige dingen nooit gebeuren.
Logischerwijs zou dat inderdaad zo zijn, helaas is de realiteit anders. Ik ken iemand die jarenlang problemen had met jeugdzorg, alleen vanwege een melding (gebaseerd op leugens) van een wraakzuchtige ex. Het is maar net welke partij ze geloven. En ik betwijfel of je ook duizend maal liever in zo'n situatie zou zitten... Ik in ieder geval niet. Er wordt heel snel iets als kindermishandeling gezien. Een kennis van mij werkt in het onderwijs (op religieuze grondslag) en kreeg een keer van de GGD een handleiding waarin stond waar ze op zou moeten letten bij haar leerlingen. Wat haar verbazing schetste was dat daarin stond dat het tegenwoordig dus blijkbaar als mishandeling wordt gezien wanneer je je kind met een politieke of geloofsovertuiging opvoedt, waarbij zegt dat dat de waarheid is. Dus dan mishandelt half Nederland hun kind gewoon. Of je kind op de gang zetten om af te koelen en na te denken over hun handelen, ook zoiets. Dat is nu ook ineens mishandeling. Alles schiet zo ver door. Tja wat moet je dan, een pluim geven omdat ze zo stout zijn geweest. Maar nee, dan ben je weer te soft en dat is ook niet goed. Daarbij is het ook maar net wat je als mishandeling ziet. Neem nou die vrouw met dat rauwe eten, zij vindt het goed wat ze doet maar anderen zien het weer als mishandeling. Terwijl iemand die ongezond eten geeft aan z'n obese kind over het algemeen niet beschuldigd wordt van kindermishandeling.
Ik snap ergens wel waarom er in de officiële regelgeving wat doorgeslagen kan worden (of in ieder geval dat de regels iets verder doorgetrokken worden dan daadwerkelijk het geval hoeft te zijn). Stel een corrigerende tik: Er zijn natuurlijk mensen die daar een ietwat vrije interpretatie aan geven. Misschien dat dit ook geldt voor de 'psychische' straffen? Zoals het op de gang zetten? Dat dit iets verder wordt doorgetrokken om één lijn te trekken als het gaat om serieuze psychische mishandeling? Om dit sneller te constateren zeg maar.
Ik ben van mening dat als je kindermishandeling vermoedt, dat je dan advies moet inwinnen bij het AMK of ergens anders. Beter dat je het meldt en er is niks aan de hand, dan dat je het niet meldt en er is wel iets aan de hand. Dit even gezegd te hebben, ben ik wel van mening dat als je je afvraagd waarom het kind van de buren zoveel huilt, of wat dan ook, dat je een gesprek met ze aangaat en vraagt waarom dit zo is. En als jij je kind niet mishandelt, dan heb je toch niks te vrezen. Het is lastig en niet leuk als jij hiervan verdacht wordt, maar wees blij dat er mensen zijn die zich om je kind(eren) bekommeren.
Ik denk dat er nooit exact vastgelegd kan worden wat kindermishandeling is en wat niet. Als ik mijn zoontje uit boosheid vast zou pakken en door elkaar zou schudden...vind ik dat toch wel neigen naar. Maar op het moment dat hij een drukke straat op probeert te rennen en ik grijp hem bij zn arm en trek hem van de straat weg dan vind ik dat een heel ander verhaal. De handeling is wel praktisch hetzelfde. Over die doek over baby's hoofd..dat heb ik toen ook gelezen ja. Ik snap het van beiden kanten niet. Ik zou niet zo te keer gaan als iemand de doek van mijn baby haalde maar aan de andere kant kun je het toch ook vragen? Mijn zoontje had in d wagen nl ook altijd een doekje over zn oogjes...dat zakte wel eens naar beneden. Ben vaker aangesproken door iemand die vroeg of ik wist dat er een doekje over hem heen lag. Ik antwoorde dat ik dat wist en bedankte voor de oplettendheid.