Hoe aandacht verdelen

Aan het begin is het eventjes puzzelen hoe je de aandacht het beste kan verdelen. Ik heb altijd mijn oudste dochter heel erg betrokken bij de verzorging van mijn jongste dochter, zo kan je ze ook beide aandacht geven, zoals een luier verschonen en aan het begin het in bad doen van de baby. Nu gaan ze samen in bad. Tijdens de fles een boekje voorlezen of even de tv wat meer aan als het zo uitkomt.

Natuurlijk moeten ze soms eventjes wachten maar dat is voor beide en niet alleen mijn oudste dochter.

Eigenlijk gaat het allemaal van zelf zonder er al te veel bij na hoeven te denken.

 

Ik vind het wel moeilijk, maar dat is denk ik vooral mijn eigen gevoel..
Als ik thuis kom uit mijn werk wil ik beide aandacht geven en knuffelen, de oudste eist het wel op en tja de jongste trekt dan toch ook erg omdat hij nog zo klein is, wel lastig.
De oudste heeft eerst ook echt wel moeten wennen, geen makkelijke periode na de geboorte van de jongste, maar nu wordt het steeds beter en krijgt ze echt interesse in haar broertje. Als hij straks wat ouder is kunnen ze echt samen spelen wat ik toch wel een grote meerwaarde vind. Daarnaast vind ik het ook wel gezond dat ze leren wachten en delen enzo. En dat ze het plezier beleven aan een speelkameraadje en ook later als ze volwassen zijn hebben ze hopelijk veel aan elkaar.

 

Tijdens het slaapje van de jongste ben ik er helemaal voor oudste.
Maar de jongste heb ik niet zo vaak alleen.
Die ligt dan weer veel bij ons in bed (helaas) in de nacht is steeds onrustig. En ligt dan letterlijk op me. Zo toch een moment samen.
Oudste wil vaker spelen en wil mij dan weg hebben dus gistermiddag lekker samen met mijn jongste.
Ook als oudste straks naar school gaat meer tijd ook voor iets individueels. Wil dan met haar ook naar peutergym bijvoorbeeld.
Of samen zwemmen.

 

Liefde meet je niet in minuten, probeer dat te onthouden. En je geeft aandacht aan je kinderen, niet aan elk kind om de beurt. Dat is OOK belangrijk op zijn tijd, maar over het algemeen kun je op meeste momenten je 2 kinderen tegelijk aandacht geven.
Samen knuffelen, samen op schoot, voorlezen in jullie slaapkamer met zn allen, samen in bad, samen spelen enz. Kinderen leven samen en hebben samen een moeder, niet op de beurt.

Vooral met een baby kun je ouder kind overal bij betrekken. Het is ook heel belangrijk hoe jullie als ouders erin staan. Als je zelf de instelling hebt dat je X hoeveelheid aandacht en liefde hebt en dit in 2en moet hakken, zal je kind dat ook aanvoelen.
Maar een gezin blijft 1 veilige liefdevolle haven, of je 1, 2 of 4 kinderen hebt. In een gezin geef en ontvang je allemaal liefde en aandacht van elkaar.
Een 2de baby krijgt wat minder 1op1 tijd met mama, maar daar tegenover wel volop aandacht een liefde van broer/zus.

 

Erg mooi verwoord Adi!

 

Hier ging en gaat het heel erg vsnzelf. We doen heel veel samen, de oudste helpt mee met verschonen etc. Soms moet zij even wachten als ik de jomgste in bed leg bv, maar dat hoort er gewoon bij en is geen probleem ofzo.

 

Wij gaan nu ook voor een tweede en ik heb hier ook wel aan gedacht. En vooral de vraag: hoe kun je in vredesnaam net zoveel van een tweede kindje houden als van je eerste wonder. Natuurlijk weet ik ook wel dat het allemaal wel vanzelf gaat, maar ergens ben ik wel een beetje bang dat ik niet alle kindjes goed aandacht kan geven. (en ik kom zelf uit een gezin met vier kids )

We hopen het snel te gaan ervaren Heb er ondanks kleine onzekerheden in ieder geval wel vertrouwen in!

 

Ja, mijn man werkt ook wisselende diensten en wij hebben een drieling. Dat went allemaal prima.
Ik doe de kinderen s avonds in de douche, soms voor soms na het eten. Als ze in bed liggen leg ik alles klaar voor de volgende ochtend.
S ochtends gewoon 1 voor 1 wassen en aankleden, en eten geven. Per fase zul je de volgorde ook aanpassen, je merkt vanzelf wie als eerste moet eten enz.
Het is gewoon de kwestie om je eigen ritme te vinden, en wat belangrijkste is: praktisch worden en niet te moeilijk doen!
Bij je tweede kind zul je vanzelf merken hoe ingewikkeld je sommige dingen deed met 1 kind

 

Gaat op den duur allemaal vanzelf. Mijn man eet maar 1 keer pw thuis en de ochtenden is hij er ook niet. Toch staan we allemaal om 08.20 op het schoolplein en s'avonds ligt iedereen op tijd gedoucht in bed.

 

Geef haar tegen de geboorte aan een mooie pop cadeau en ga samen voeden, verschonen en badderen. Jij met de baby en zij met haar pop. Dan geef je, je baby aandacht maar bent ondertussen ook met haar aan het spelen.

En ik denk dat je er dan langzaam inrolt. Vele moeders zijn je voor gegaan met waarschijnlijk dezelfde vragen. Maar ook zij hebben het gered. Komt helemaal goed!

 

wij hebben mede daarom bewust gewacht tot de eerste naar de basisschool ging genoeg quality time met de jongste nu! zondagochtend is zwemlestijd, dan ga ik of mijn man samen met de oudste naar zijn zwemles, dat is echt zijn ding/ochtend, verder avonds met het naar bed gaan, lekker lang voorlezen e.d. allemaal van die kleine dingen ,of ik ga avonds boodschappen, wil hij altijd mee, blijft mijn man met de kleine thuis, want boodschappen doen met een maxi cosi vind ik verschrikkelijk, dat soort kleine dingen hebben we nu alleen met de oudste, en verder is hij super trots dat hij grote broer is en wil met alles helpen! zolang je dat toelaat, voelen ze zich ook niet aan de kant gezet ofzo, gewoon overal bij betrekken (voor zover veilig en vertrouwd )

 

Hier vind ik het reuze meevallen, moet ik zeggen. Je kunt veel dingen met zn drieen doen, ook al als je baby nog heel jong is. Onze oudste blijkt het juist heel leuk te vinden en eigenlijk doe ik nu meer met haar dan voorheenomdat ik toch maar een beetje met een baby rondloop en dan niet kan werken of e.d. Ik kan haar dan dus net zo goed helpen met puzzelen of een boekje voor de meiden samen voor lezen (kan al vanaf dag 1 ), etc. Alleen het naar bed brengen vind ik wel heel pittig, helemaal als ik het alleen moet doen. De jongste heeft dan net haar huiluurtje en de oudste wil graag een verhaaltje en een heel ritueel. Uit bed halen gaat hier dan wel weer prima.

 

Heb nog geen 2e, maar wil dat wel in de toekomst. Ik zou het ook zo aanpakken als Speentje. Proberen zoveel mogelijk erbij te betrekken.
Maar daar al mee beginnen tijdens je zwangerschap. Als het goed zichtbaar is en nog maar een korte tijd duurt voor de baby komt, zou ik haar er ook bij betrekken als je het babykamertje klaar maakt. Misschien is het leuk als zij iets voor de baby uit zoekt, een knuffel of iets anders. Dan beseft ze al voor de baby er is dat ze er gewoon bij blijft horen.

 

Wat wij de eerste periode deden: wanneer ik de jongste borstvoeding gaf, dan nam mijn vriend de oudste "apart" voor 1 op 1 aandacht. Ik had rust voor de voeding en zij had extra aandacht van papa. Moet ik er wel bij zeggen dat de oudste altijd al meer naar papa trok de jongste hangt veel meer aan mij.

de tip van de babypop heeft hier ook prima gewerkt!

We merken nu echt dat ze sinds een jaar/anderhalf jaar veel meer samen spelen... en ook vechten maar ja dat hoort er ook bij natuurlijk

 

Dit inderdaad.
En jongste zat hier ook gezellig naast me, als baby de borst kreeg.
Zij gaf dan haar pop de borst, te schattig!
De eerste periode staat wellicht iets meer de tv aan dan je zou willen, nou ja, jammer.
En een boekje voorlezen terwijl je aan het voeden bent, dat gaat ook best. Of aan tafel aan puzzeltje doen.
Wat ik ook deed, was gewoon een stoel in de badkamer zetten, jongste in bad, ik voeden, of gewoon met baby er bij, gezellig!

Het lijkt een heel gedoe, maar uiteindelijk werkt het allemaal wel weer

 

Mijn ervaring is dat het allemaal vanzelf gaat. De eerste weken is het even zoeken maar na een paar weekjes weet je niet beter. En de oudste ook niet. Je leert het snel

 

Ik vind dat Adi het mooi verwoord. Daarbij denk ik ook dat het vooral ook je eigen (schuld)gevoel is die je eventueel parten kan spelen en niet eens zozeer dat een kind het zo ervaart. Ik heb het zelf ook weleens naar de middelste toe hoor. Het ritme draait vooral om de oudste die naar school moet ed en de jongste die natuurlijk ook haar dingen heeft. Maar goed, als ik de jongste voed kruipt hij er lekker bij met een boekje oid. Soms is de jongste aan het mopperen en als hij op dat moment iets vraagt/verteld laat ik duidelijk merken dat ik even naar hem luister en zij moet wachten.

Maar aandacht zit em ook in de kleine alledaagse dingen. 1 van hun meenemen om boodschappen te doen. Gezellig samen en hem "belangrijke" taakjes te geven zoals een lekker toetje uitzoeken voor iedereen 's Avonds bij het naar bed gaan gaan we ( 1 van ons ) altijd nog even bij ze liggen. De oudste verteld dan graag even de dag van zich af en met de middelste dollen we nog wat, die vindt het grappig als we net doen of we z'n teentjes opeten enzo In het begin ( en nu nog wel hoor ) ging het soms niet als ik alleen was met de kids maar legde het ze dan uit waarom het niet ging. Niet altijd leuk maar zo is het nu eenmaal