alles is nog nieuw voor me. Dus ik op zo'n pufcursus. Heel erg leerzaam! Zo leerde ik dat de bevalling vaak begint met misselijkheid en overgeven. Bij zwaar tafelen dan. Je lijf maakt zichzelf schoon en leeg voor de bevalling. ook zit ik in m'n 33ste week dus we gaan echt wel richting het einde.. dit alles bij elkaar maakt dat ik steeds gefixeerder ben op mijn lichaam. Toenstraks te lang bij de konijnen aan het vegen,nu last van maagzuur enzo. Voor het eerst. En dus misselijkheid sgevoel . Net pijn in m'n buik van het eten. Beetje onrustig. Maar was gewoon van de diarree haha. maar toch denk ik help !!! (beetje angst voor de bevalling..) hoe hou ik mezelf nou rustig en wanneer weet ik dat ik echt aan de bel moet trekken bij de vk?
hier helemaal niets gehad van misselijkheid, juist een geweldige eetbui die niet stopte verder nergens last van gehad. alleen gebroken vliezen en paar uren later begonnen de weeën. je merkt het echt wel als het zover is maak je niet te druk. dat is het nadeel van die cursussen. ze nemen een 'standaard' beeld van een bevalling, maar elke bevalling begint anders en verloopt anders. belangrijkst is sowieso ontspannen en over je heen laten komen. en zoals ik al zei, je merkt het instinctief wel als het zover is
Ik merkte vanaf ongeveer 30-32 weken dat ik eerder last had van mn maag dan anders qua eten. Ook vaker wat misselijk bij te veel eten enzo. Dus niet direct zorgen maken. Het klinkt heel oubollig... maar echt... wanneer het écht zo ver is, dan "weet" je het gewoon. En het hoeft niet persé met misselijkheid te beginnen hè. Bij de oudste begon het gewoon met "buikpijn"/weeën en pas in een later stadium begon ik met "leegmaken" (onder en boven) Bij de tweede ging ik vanuit het niets ineens spugen en poepen, zo tegen de 38 weken was dat... buikpijn etc... van buiten af was ik een vrouw die ging bevallen... van binnen was er niets aan het handje Ik bleek lichtelijk uitgedroogd te zijn, door consequent te weinig te drinken tijdens mn verlof..... uiteindelijk pas met 40+5 bevallen na inleiding ivm zwangerschapssuiker
ja nee weet absoluut dat het bij irdereen anders is! breken van de vliezen is ook zo iets. Nu heb ik er kleine tena nodig zeker bij een hoest en heb ook wel wat afscheiding. Maar wanneer weet je nou dat het je water is? Het hoeft echt niet dmv plons heb ik begrepen. is hetzelfde als met harde buik. Ik heb het idee dat ik alles last heb van strakke buiken. Anders had ik het geweten toch? Maar das wel gek lijkt me,32 wkn en geen harde buik. Genoeg stress zo af en toe op werk. Of heb ik gewoon een stressbestendig kind?
Hier niks van misselijkheid gehad bij start van de bevalling.. Wel later tijdens de heftige weeën.. Begin nog een broodje gegeten in het ZH Hier vliezen gebroken in bed uit het niets, nou ik was blij met zo'n zeiltje eronder hoor.. Gooi maar eens 2 volle emmers water op je bed, zelfde effect Voor de rest helemaal geen voortekenen gehad, is inderdaad bij iedereen anders..
Nooit gehad, het spuug tafereel etc.... De eerste is natuurlijk vreselijk spannend en nieuw. Laat het allemaal rustig op je afkomen. Je merkt het vanzelf als je zelf rustig bent tijdens de bevalling het allemaal een stuk soepeler gaat. Succes meid.
Nou ik wist niet wat me overkwam toen ik op bed zat en m'n vliezen braken. Ik was net ervoor naar de wc geweest en toen ik inbed stapte leek het alsof ik begon te plassen. Was niet misselijk en had niet overgegeven daarvoor.
toen ze braken dacht ik HE wat een rare lucht! en geplast had ik al en toch kwam er wat uit zodra ik me bukte... enorme plons was het dus zeker niet! en het was hier helaas met meconium, lekker stinken en bruin/groen.. brrr.... wist toen wel hoe laat het was. zeker toen er opeens vocht uitkwam terwijl ik net geplast had en me bukte, toen had ik zoiets van ow ow, ff de verloskundige bellen hihi
Bij de eerste lag ik in bad, ik was toen 36 weken en 5 dagen. Ik stapte uit bad en het water bleef maar lopen. en ik tegen mijn man, ik weet niet of het bad water is of mijn vliezen..... Maar ik moest die avond wel naar de wc en was flink aan de dunne, dus het kwam niet aan de bovenkant maar de onderkant. Bij de 2de voelde ik mijn vliezen breken en daar verloot ik maar heel weing. Alleen een beetje met gaan zitten of bewegingen. En liet ik alles gaan tijdens de bevalling....😳
Hier ook niet misselijk geweest en niet overgegeven. Toen de weeën begonnen waren, kreeg ik wel last van darmkrampen en diarree. Je lichaam maakt zichzelf inderdaad wel schoon vlak van tevoren. Maar dat was één keer, daarna geen last meer gehad. Mijn vliezen braken wel met een dikke knap en plons! Helaas al bij 36 weken zwangerschap, dus totaal onverwacht. Ik zat bij de computer en kwam overeind, toen was het ineens van PATS! Geen twijfel mogelijk, mijn broek was doornat en het vruchtwater stond in mijn sokken. Ik hoorde het ook knappen. Hele vreemde gewaarwording. Vruchtwater heeft een hele specifieke zoete geur. Ik vergelijk het altijd met de geur van ontsmettingsmiddel, dat ze bij de dierenarts gebruiken om de behandeltafel mee schoon te vegen. Daar vond ik het heel veel van hebben.
Bij mij begint het met nesteldrang maar dat houd wel wat weken aan en paar weken van te voren legen mijn darmen zich en raarste van allemaal de dagen ervoor voelden ik mij kiplekker terwijl ik de hele zwangerschap meerdere keren per dag aan het overgeven was en nu opeens niet meer heel raar
Hier ook totaal niet misselijk geweest van te voren. Wel de avond ervoor wat last van mijn buik (harde buiken denk ik) en toen gaan slapen. De volgende ochtend om 7 uur wakker van de kramp (toen inderdaad maar de wc gegaan voor een grote boodschap) Toen weer in bed gaan liggen want de kramp bleef. Waren dus weeën. Ben dezelfde ochtend nog bevallen.