Als we samen weggaan rijdt 9 van de 10 keer mijn man. Voor de rest rijdt hij weinig auto, hij gaat op de fiets of met ov naar z'n werk. Ik rij elke dag met de kinderen, voor de boodschappen enz. Maar als we samen in de auto zitten vind ik het fijn als hij rijdt.
Beide eigenlijk, als we op visite gaan dan is het vaak hij heen ik terug . Gaan we op vak wisselen we welke 1,5 uur. Gaan we samen gewoon bouwmarkt oid dan wisselt het ligt eraan wie sleutel heeft haha
samen rijd altijd mijn mannetje, is meer omdat ik het nog steeds niet zo aan durf. heb een flinke paniekstoornis gehad en extreme migraines met plotselinge blindheid. tja dan is het snel makkelijk kiezen
Meestal ik. Ik moet bijna smeken als ik niet wil autorijden. En als hij achter het stuur zit heb ik spijt want hij rijd niet door en rijd zich altijd vast achter vrachtwagens.
Mijn man kan er niet goed tegen om de controle in de auto niet te hebben, ik kan niet goed tegen zijn commentaar op mijn rijstijl en ik vind het wel relax om gereden te worden. Kortom: manlief rijdt bijna altijd.
We wisselen meestal af.. Nu ik zwanger ben ben ik wel altijd Bob.. Hij rijdt dan tot daar en ik terug.. Maar verre afstanden rijdt hij wel altijd
Haha hier inderdaad hetzelfde. Ik krijg het echt niet voor elkaar om achter het stuur te kruipen als we samen rijden
Vriend rijd. Als ik aangeef wel te willen rijden dan hoeft het niet. Heeft misschien te maken met het feit dat ik geen rijbewijs heb, Nee, maar ik ben er wel mee bezig. Dan nog zou hij dan inderdaad meer rijden, en als hij wil drinken, dan rijd ik terug.