Ik doe het niet meer! Ik doe het NIET meer. Mijn lieve, oh zo lieve, wederhelft is een schat, daar niet van. Maar OH MY GOD. Wat een vergiet is dat zeg. Ik voel me al sinds ik bij hem ben zijn lopende agenda. Als ik hem niet vertel wat hij allemaal moet doen daags, wat eigenlijk zijn verantwoording is, dan gebeurd het gewoon niet! Nou 1 voorbeeld dan: 'Meneer ging 's avonds in het nieuwe huisje van zijn broer klussen, prima! Alleen neem wel een sleutel mee want ik wil op tijd op bed omdat ik morgen een lange dag heb. 'Ja, lieverd! Is goed'. Direct daarna zei ik: 'Ik zeg het nog één keer, neem je wel een sleutel mee? SLEUTEL!' Aangezien ik natuurlijk al weet dat hij 9 van de 10 keer niet luistert, náh, dat lieg ik, 10 van de 10 keer. Dus kreeg ik van hem nog ff een sneer: 'Jaahaa, nou weet ik het wel'. Het was inmiddels 21:30, ik denk, laat ik hem even een app sturen met de vraag of hij misschien al onderweg naar huis is zodat we dan in ieder geval samen naar bed kunnen. En ja hoor, JEP! Je voelt hem aan komen, ik krijg een app terug: 'Ik heb geen sleutel'. Nou hallelujah! Veeg mij maar op. Dus ik heb letterlijk terug ge-appt: 'Oh my god, ik herhaal... Oh my god!' Daarna kwam hij redelijk vlot in huis. (lees: 22:30) Hij kon toen aan mijn blik al zien hoe ik erover dacht. Ja, we moesten er ook wel even hard om lachen. Maar kom op zeg. HOE DAN?!? Herkenbaar? Hebben jullie wel eens dingen gehad met jullie partner qua vergeetachtigheid dat je denkt.. OH PLEASE?! HOE KUN JE DAT NOU VERGETEN!
breek mij de bek niet open...ik hou zijn agenda bij en regel dat hij er ook in kijkt....aaaaa mijn 6 jarige is wat dat betreft al zelfstandiger. Laten doen heeft hier geen zin, want dan ben ik de sigaar.
NOU! Ik roep hier ook regelmatig: Ik heb het gevoel dat ik je walking agenda ben! Letterlijk. De hele dag door heb ik dingen voor hem in m'n hoofd. Wat hij moet doen. Soms denk ik echt, DOE HET LEKKER ZELF. Maar dat zit er nou al zo in dat ik het blijf doen.
STORY OF MY LIFE!!!! Serieus waar! Ik neem mezelf steeds voor om maar om de situatie te lachen, zoals jullie dat deden, omdat mijn vriend niet gaat veranderen. Maar dat lukt mij vaker niet dan wel.
Hier ben ik de wandelende agenda. Hij vergeet echt van alles. Van verjaardagen tot koffie zetten Gisteren nog: afgesproken dat ik dl in bad en bed zou doen en dat ml de boel zou opruimen en als ik klaar was koffie zou zetten. Ben ik klaar met dl op bed leggen is hij in de schuur. Hem aan de afspraak herinnerd. O ja, vergeten! was het antwoord hij gaat lekker opruimen en ik lekker op de bank. Komt hij naast me zitten want hij is klaar! Nou wat fijn! Maar waar is koffie? O ja, vergeten! En zo kan ik wel boeken volschrijven
Hier zijn we alle twee wat vergeetachtig haha. Maar we vullen elkaar wel zo'n beetje aan. Maar ik begon met het hele vergeetachtige en hij volgt nu Hij vergeet bijvoorbeeld nooit z'n sleutels.. Ik wel.. Of ik vergeet m'n tas.. Of m'n schoenen (wil dan met m'n slippers naar buiten gaan haha) Ik vergeet alleen wel eens afspraken op te schrijven, waardoor ik het wel zou kunnen vergeten. Ik denk er dan alleen wel vaak weer op tijd aan en schrijf het dan alsnog op. Hij vergeet vaak de afspraken juist wel. Of dan weet hij ineens helemaal niets over de afspraak terwijl ik het er uitgebreid met hem over heb gehad. Zijn enkele keren dat hij het wel onthoud, maar kijken op een kalender doet hij niet, alsof hij niet weet waar het ding voor dient Maar het is met beide kanten zo nu en dan, de ene keer weten we het wel, de andere keer vergeten we het weer. Dus het is niet altijd zo, dat scheelt dan weer wel.
Bij ons precies omgekeerd!! Echt verschrikkelijk. Ik schaam me er voor, maar ik kan er echt niks aan doen. Dan hoort hij mij aan de telefoon: morgen avond wijntje drinken is goed..... Hoor ik hem op de achtergrond: morgen hebben we een verjaardag. Dit soort dingen gebeuren zooooo vaak!!
Jaaaaa hahahaha story of my life!! XD Ik maak ook geen brood meer voor hem om 's ochtends mee nemen, want al plak ik het zakje OP de voordeur, meneer vergeet het..
Even een voorbeeldje. Twee weken geleden moest ik een nachtje in het ziekenhuis doorbrengen. De volgende ochtend mocht ik naar huis. Ik belde hem op dat ik naar huis mocht en of hij mij dus wilde ophalen. Omdat ik nog moest douchen en mijn badslippers vergeten was, vroeg ik of hij deze voor mij wilde meenemen, want ik douch niet zonder badslippers elders dan thuis. Hij weet waar ze liggen, maar heb voor de zekerheid nog even uitgelegd waar hij ze kon vinden. "Ja, is goed", zei hij nog. Een half uur later belde hij mij op met de mededeling dat hij er was en of dat hij naar binnen/boven moest komen of dat hij buiten op mij moest wachten in de auto. Ik: "Je moet naar boven/binnen komen, want ik zit natuurlijk op mijn badslippers te wachten". Hij: "OK, ik kom eraan". Ik dacht toen nog: Hij heeft ze toch wel bij zich? Vijf minuten later komt hij relaxed binnen wandelen met zijn handen in zijn zakken. Ik lig op bed ongedoucht in mijn pyjama natuurlijk te wachten.Vraagt hij: "Ben je nog niet klaar?" Ik: "Nee tuurlijk niet. Ik wacht toch op mijn badslippers, zodat ik kan gaan douchen? Heb je ze niet bij je?" Hij: "Moest ik die meenemen dan?" :x:x:x Are you f*cking kidding me?!?! Ik lag met een andere dame op de kamer en die schoot gewoon keihard in de lach. Die had het gewoon niet meer. En dit is slechts 1 van de vele voorbeelden
Ik vergeet bij ons alles. En hij onthoudt alles. Dus hij vult me goed aan. Maar ik kan me indenken dat het irritant is.
He, wat schreef je ook alweer? Nee dus,hier ben ik degene die altijd van alles vergeet. Vanmiddag bijv, ik fiets naar huis na zoontje naar school gebracht te hebben, bedenk ik me dat ik mijn handschoenen niet aan heb. Die heb ik op school op een kast gelegd. Nu maar hopen dat ze er dalik nog zijn..
Hahaha ook dit is heel herkenbaar!!! Maar zucht... die mannen toch ook!! Ik heb vorige week nog tegen mijn man gezegd... je moet maandag naar het ziekenhuis, in zijn werkagenda laten zetten omdat hij daar eerder weg moet. Maandag is mijn werkdag en heb ik een enorm drukke dag. Komen we er dus gisteren achter dat hij het maandag vergeten is!! Diepe zucht!! En dan wilt hij ook nog dat IK vandaag ga bellen. Ja, niet dus he! Hij lost het dit keer maar zelf op!