Trouwens op vakantie in België heeft de oudste, toen ze 7 jaar was. Zich verbrand aan de radiator. Dat ding werd zo ongelooflijk heet. Ze had het zo koud en ging tegen de verwarming aan staan. Een flinke brandplek op d'r kuit! Ik heb d'r gelijk gekoeld in bad. Trouwens daar hadden wel een hele goede zalf tegen brandwonden. Na 2 jaar was er niets meer van te zien. Maar ik vergeet nooit het gillen en huilen. En de oudste is ooit een keertje door de zon verbrand.. Meestal gaat ze direct na strandje onder de douche. Dit keer zijn ze eerst uit eten gegaan en daarna naar huis gegaan. De zonnebrand brandt dan langer door. En ik was er niet bij geweest. Ik zag d'r pas thuis en zag het direct! Zelfs midden in de nacht naar me moeder gegaan om d'r in lauwe bad te leggen. Dat hielp! Trouwens als je door de zon bent verbrand! Niet meer zonnebrandcreme smeren maar koeken! Tshirt nat maken en aantrekken! Dan voorkom dat het doorbrand!
Heel erg! Veel sterkte gewenst! Ben zelf ook op mijn tweede verbrand door hete thee, en mijn hele bovenarm is nu nog een groot litteken. Heb er goed mee kunnen leven, maar wat je zegt klopt, er is veels te weinig info hierover te vinden. Goed dat je dit topic bent gestart!
Ik vind het heel goed dat je die topic opent en wsr een afschuwelijk verhaal! Ik drink zo beetje de hele dag door thee en zet dit altijd gelijk op de salontafel. Besef nu wel dat dit dus echt niet verstandig is ookal ben ik er altijd bij en weten mijn kinderen dat het heel heet is. Dus vanaf nu op de hoge tafel tot het afgekoeld is. Hopelijk komt het allemaal goed bij jullie.
Stom eigenlijk. De meeste ouders verzwijgen dit, omdat ze bang zijn dat iedereen zegt: Hoe kun je zo stom zijn! Je weet toch... blablabla. Maar hier lees ik allemaal reacties van: Wat goed dat je dit verhaal plaatst! Mooi vind ik dat.
Ja ik vind dat ook 'mooi' en opvallend. Je moet ook zoveel goed doen, aan zoveel denken, overal op letten. En dan heb je zelfs je thee op het aanrecht staan..... Ongeluk zit echt in een klein hoekje. Sterkte nogmaals ts!
TS, ik herken je schrik, angst en verdriet. Helaas heeft min dochter op 1 jarige leeftijd zich ook ernstig gebrand aan een gaskachel. ook brandwondencentrum geweest, na 14 dgn bleek toch huidtransplantatie nodig. Heeft allemaal een lange nasleep gehad, maar gelukkig is nu alles in orde. Je mag me pb en als je nog vragen hebt! Je leest inderdaad zo weinig over brandwonden bij kleine kinderen. Veel sterkte!
Wat ik nog wel graag wil laten weten aan een ieder die dit leest Je mag ten alle tijden zelf een brandwondencentrum bellen voor advies! Je hoeft niet een verwijzing te hebben! Wij hadden namelijk het verkeerde advies van de huisarts gekregen.... Kijk het nog maar even aan.....maar het zat ons echt niet lekker. toch brandwondencentrum gebeld en die zeiden onmiddellijk langskomen! Heel blij dat we dit gedaan hebben want de huisarts had haar verbrandde handen verkeerd verbonden wat echt heel nadelig had kunnen zijn.
Ach wat naar Een minuscuul brandwondje doet al zo'n zeer...laat staan een hele beker over zo'n klein lijfje Sterkte!! Hopelijk is de pijn goed onder controle te houden...
ik lees net je verhaal en meid wat een hel van een gebeurtenis. Sind ik kindjes heb begrijp ik dat zulke dingen per ongeluk gaan en je er vaak niks aan kan doen, maar het moet vreselijk zijn als het je dan overkomt. Ik wens jullie kindje heel veel beterschap en ik hoop dat ook jullie deze nare ervaring een plekje leren geven en dat het niet blijft knagen.
Helaas hebben wij hetzelfde meegemaakt. Alleen gebeurde het bij mijn dochter die destijds 1,5 jaar was niet bij ons thuis, maar bij de oppas. Zij had net thee gezet en haar kop op het aanrecht gezet. Mijn dochter trok de kop zo over zich heen. Haar schouder was het ergst getroffen, maar haar borstje en gezichtje ook. Ik werd op mijn werk gebeld dat ik maar moest komen en ze naar de dokter gingen. Ik dacht nog, zal wel meevallen...maar toen hoorde ik mijn dochter gillen op de achtergrond...als ik er nu aan denk springen de tranen weer in mijn ogen. Ik moest toen nog helemaal van mijn werk komen. Eenmaal in brandwondencentrum bleek hoe erg het was. Het was gewoon een hel. Je kind zoveel pijn zien hebben, dat is het ergste wat er bestaat. De volgende klap was dat het derdegraads bleek te zijn en mijn dochter een huidtransplantatie nodig had. Ze hebben huid van haar hoofdje gehaald en op de wonden getransplanteerd. Mijn arme meisje, met een half kaal hoofd en zo toegetakeld. Nu 3 jaar later ziet het er redelijk goed uit. Haar schouder is nog wel gerimpeld zeg maar, dus je kan zien dat het verbrand is geweest. Haar gezicht is gelukkig helemaal genezen. Ik ben daarna extreem voorzichtig geworden met hete dranken en zie het gevaar overal. Verjaardagen zijn het ergst...mensen denken daar gewoon niet over na. Het brandwondencentrum lag vol peuters, dat is toch te belachelijk voor woorden. Ts mocht je vragen hebben, je kan me pben hoor.
Fijn dat jullie je verhaal willen delen dames, knap ook. Ik ga echt weer alerter zijn, zulke dingen zijn zo snel gebeurd....
Wat een reacties !, en wat leven jullie allemaal mee ! Heel erg lief!! het gaat hier goed. , mijn zoontje is zo ontzettend dapper .. We hoeven nog maar 1 x per week naar het zkh voor controle .. Zijn wond is helemaal dicht , maar had op sommige plekken nog wat verdikkingen , daarvoor heeft hij nu een speciaal jasje aan, van een soort van wielrenners broekje stof .. Dit helpt de wond mooier genezen en ook dat het minder jeukt.. Hij heeft wel een trauma ontwikkeld voor onder de douche gaan , vast omdat toen het gebeurde hij er met kleren onder werd gezet. En merk ook dat hij nerveus doet als wij een kop thee hebben .. tuurlijk schaam je je soms , als mensen mij nu vragen , wat was er met hem aan de hand , dan gaat mijn stem ook bibberen als ik het vertel , emotie en schaamte toch wel denk ik....
Ooh zo een drukpakje? Dat heeft mijn dochter ook gehad. Wat fijn dat alle plekjes dicht zijn. Ik zou proberen om veel te praten met je zoontje over wat er gebeurd is, zodat hij het ook kan verwerken. Het is een ongelukje dat zo gebeurd is en bijna iedereen kan overkomen. Kinderen van die leeftijd zo gewoon zo snel als wat. Wat naar dat je je ook nog schuldig voelt erom...hebben ze je hulp aangeboden om erover te praten?
Pffff helaas hier ook meegemaakt. Nooit gedacht dat ik de moed zou hebben om dit op een forum te plaatsen, maar hier komt het dan. januari 2014, mijn zoontje was 1 jaar en 10 maanden. Hij lag lekker te slapen en mijn man en ik waren tv aan het kijken met een net gemaakte kopje thee. Tot onze schrik stond opeens ons zoontje naast ons. Verbaasd dat hij z'n bed uit was en ook nog met één oog kijkend naar GTST, was ik mijn thee vergeten. Wat er toen gebeurde, heb ik nog vaak in een nachtmerrie terug gezien. Mijn zoontje pakte het oortje van de mok en liet het weer los. De mok begon te wankelen en de hete thee viel over de tafel richting zijn buik. En toen hoorde ik een gegil en geschreeuw die ik nooit meer zal vergeten. Ik tilde mijn kindje op, rende naar de badkamer en heb de douche aangezet. Terwijl ik mijn kindje koelde en hij maar bleef schreeuwen van de pijn, wist ik dat dit niet goed was. Mijn man belde 112 en centrale heeft meteen een ambulance gestuurd. Maar helaas.. het bleek erg druk te zijn en het duurde 20 minuten voordat ze er eindelijk waren. In de tussentijd heeft hij niet gestopt met huilen, hij trilde helemaal, zijn ademhaling was onregelmatig. Ik heb gehuild en riep alleen maar sorrryyy sorry sorry!! Uiteindelijk kwam het ambulance personeel en hebben ze mijn zoontje op de commode gelegd en de pampers uitdaan en zijn rompertje uitgetrokken. Omdat mijn kindje alleen een rompertje en pampers aan had, was zijn bovenbeen behoorlijk verbrand. Ze hebben koelzalf op zijn bovenbeen en rondom zijn navel gesmeerd en hij mocht mee naar de brandwonden centrum te Beverwijk. Door de koelzalf en een soort van schuimpapier werd de pijn verlicht en hield hij op met huilen. Hij mocht gelukkig dezelfde avond mee naar huis maar moesten wel elke dag terug komen ivm wond verzorging. Nu 1 jaar later heeft hij een groot litteken op zijn bovenbeen en bij zijn navel. Dankzij zijn pampers was de gedeelte tussen zijn bovenbeen en tot aan zijn navel beschermd gebleven. Anders zou zijn hele geslachtsdeel ook verbrand zijn geweest. Maandenlang heeft hij elke dag naar zijn wond gekeken en gezegd, Mama ikke auw! Bij ons zie je nooit meer thee, koffie of eigenlijk alles wat heet is op tafel staan, ook niet vlakbij de aanrechtrand. Zelfs als er visite is, staat de thee op de eettafel, in het midden! De eerste twee voorste kookpitten gebruik ik niet om te koken. Als ik mijn ogen dicht doe, hoor ik nog steeds het geschreeuw van mijn kindje. Ik zie hem spartelen van de pijn onder de douche. Dit is mijn verhaal...
Vreselijk zeg! Gelukkig gaat het nu goed! Ik ben er ook als de dood voor (mijn jongste is 5), wij drinken veel thee. Toen hij klein was, zat hij in zijn stoel en stond onze thee op het aanrecht af te koelen. Of we deden water erbij. Maar als de kinderen wakker waren en ze speelden druk in de kamer, dronken we dus gewoon geen thee. De reden dat wij mijn ouders niet op laten passen is omdat zij daar dus echt niet op letten en zelfs toen de kinderen klein waren en net konden lopen rond de salontafel, mijn moeder daar gerust 6 bakken thee of koffie op zetten. Mijn ouders letten sowieso niet goed op, zo is er al een kind in hun vijver gevallen, van de open houten trap en heeft een brandende oven open getrokken (ging net goed). Eentje speelde bij opa in de schuur tussen allemaal giftig spul tegen muizen en mollen enzo. Het is zelfs zo erg dat ik als ik bij hun op visite ben, nooit rustig zit, ook al zijn de kinderen nu groter.
Wat naar Kwekkie! Maar dat je meteen alweer naar huis mocht, was hij wel helemaal verbonden? Was het een derde graads dat er nu nog een groot litteken is? Van de tweede graads verbranding zie je bij mijn dochter nu niet zoveel meer. De eerste paar jaren nog wel erg in de zomer, maar dat wordt nu ook minder. De derde graads plekken zijn nog wel erg zichtbaar.
Paar jaar geleden was er een topic van een moeder waarbij een dochter een klein flesje thee over haar bovenbeen had gekregen. Ze maakte thee voor haar dochter in een flesje, 35ml thee en het water moest er nog bij. De kleine meid pakte plotseling de thee en het ging over haar heen. De foto's kan ik mij nog voor de geest halen. Zo'n mini beetje thee en zo'n grote wond. Sindsdien let ik ontzettend op. Goed dat je jullie verhaal plaatst!
Ja hij was helemaal verbonden, met verband en daaronder een zilverkleurig dik materiaal. Een soort van dikke zachte papier. Dat zorgde er voor dat het wond koel blijft en niet in aanraking met bacteriën kwam. Ik kan mij niet meer herinneren of het tweede of derde was. Volgens mij was het een combinatie van beiden. Enkele plekken waren echt diep. En daarvan zien we dat de bruin getinte kleur nog niet is terug gekomen.
Ik moet er wel bij zeggen, dat na de gebeurtenis vorig jaar, ik meteen een cursus EHBO voor baby's en kinderen heb gevolgd. Dat heeft mij zeker meer zelf vertrouwen gegeven.