Onzeker is hij zeker en vast niet, ik zou niet weten waarom. Hij denkt dat hij almachtig is, dat niets of niemand hem wat kan maken
Ik denk dat je het echt wel uit hem weet te trekken hoor. Het lijkt echt aslof hij zich schuldig is. Noem me een rare, maar ik was beter dan de FBI geworden met m'n research. Het riekt een beetje
Vreemd verhaal, maar zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten. Heeft hij zelf niet iets uitgespookt?
toen ik aangaf aan mijn ex-man dat ik wilde scheiden (diverse redenen, te lang verhaal om ff hier neer te pennen) werd ik gelijk beschuldigd van vreemd gaan. Zowel door hem als door zijn familie. Heb ze uitgedaagd om het te bewijzen. Uiteraard konden ze dat niet. Nu achteraf heb ik inmiddels meerdere mensen gesproken die mij hebben verteld dat mijn ex-man juist diegene is geweest die tijdens ons huwelijk vreemd is gegaan. Hoeft in jouw situatie niet zo te zijn. Ik zou wel aan je man vragen waar hij dat op baseert en dan echt o.b.v. aantoonbare feiten (ipv vermoedens of vage geruchten).
Als hij zelf iets heeft uitgespookt kom ik er nooit achter, maar mijn gevoel zegt inderdaad dat er iets niet pluis is
Het ligt er aan hoe slordig hij is Maar ik denk dat je het antwoord al voor jezelf hebt. Nu moet je voor jezelf uitzoeken wat je wil.
Met negeren los je niets op. Ik zou zoiets hebben van: "We praten erover of doe normaal." Maar hier kan jij toch niets mee? .. ik zou dat hem duidelijk maken. Jullie zijn 2 volwassen mensen die gewoon over dit soort dingen moeten kunnen praten. Kinderachtig gedoe.
2 scenario's Hij niet vreemdgegaan Probeer samen uit te zoeken waarom hij dat denkt en praat er over. Hij vertrouwd jou dan duidelijk niet en ik vind dat jij dan moet "bewijzen' dat jij wel te vertrouwen bent. Want z'n beschuldiging komt niet uit de lucht vallen.. Hij wel vreemdgegaan (of jij een vermoeden) Vraag het op de man af. Waarom denk je dat? Ben je zelf misschien vreemdgegaan? En kijk naar zijn reactie. Heel veel sterkte
Als mijn man zegt dat ik vreemdga, terwijl ik weet dat het niet zo is. En hij houdt.dit vol? Kan hij zijn spullen pakken en weg gaan. Net zolang totdat hij me weer vertrouwt. Wil hij niet gaan? Neem ik de kinderen mee, en ga zelf. Ik laat me toch potverdorie niet vals beschuldigen! Nee dan heb je echt een verkeerde aan mij. Vertrouwen is het belangrijkste in een relatie. Met iemand die me niet vertrouwt wil ik niet in één huis zijn.
Ja, maar hij blijft dit ontkennen. Ook is hij dikwijls uren weg en als ik dan bel neemt hij niet op. Ik denk dat ik toch maar dé beslissing ga nemen.
Oh, dus jullie beschuldigen elkaar ? Gezond ... Nou ik zeg het nog maar een keer: Tijd voor een goed gesprek.
Misschien om te kijken hoe je reageerd op toenadering? Dat deed de mijne ook alleen was ik een beetje ziekjes toen ik terug kwam van familie bezoek (mijn mama waste m'n kleren continue voor) dus had ik mijn onderbroek bij m'n broek in de was gedaan en dat was ookal een rede om mij dan te verdenken. Ik ben in het verleden een paar keer vreemd gegaan, in de tijd dat ik mezelf helemaal het leplazerus in dronk en te dikke vrienden was met de witte wijn en vriendjes had waar het toch nooit echt iets mee ging worden. Maar dat doe ik principieel niet meer gewoon omdat mijn relatie nu anders is. Maar mijn vriend heeft gewoon een beetje een vertrouwens issue en gezien ik niks te verbergen heb maar wel kan begrijpen waar het vandaan komt maakt het mij dan ook niet uit om te bewijzen dat het niet zo is. Al kan ik er wel boos om worden na 5 jaar. Tuurlijk kan het ook altijd zijn om af te leiden van wat hij zelf heeft gedaan, misschien is het helemaal niet eens vreemdgaan maar iets heel anders waar hij je van wil afleiden. Misschien heeft hij een hekel aan die andere papa of is hij toch onzeker. (mannen moeten dat echt uitspellen voor je dat ook meestal wel door hebt) Vervelend maar uiteindelijk ben jezelf en je man die hier uit moeten komen. Heb het er met iemand over die je vertrouwt die jullie situatie een beetje beter kent en kan oordelen als buitenstaander.
Nou, ik denk niet dat het niets te betekenen heeft als je snachts met een meid zit te facetimen, niet? Hij beschuldigd mij, maar doet het zelf. Geen gesprek meer, opzouten
Ik denk dat je er beter aan doet jezelf niet zo op te fokken. Ik begrijp dat je boos bent, ook ik denk dat hij zelf MISSCHIEN wat uithaalt, maar zeker weten doe je dat niet. Probeer eerst eens wat af te koelen en ga wanneer jullie weer rustig zijn het gesprek aan. Dat lijkt me vele malen beter dan, zonder er met elkaar over te hebben gesproken te roepen dat ie op kan zouten. Hopelijk doe je wat met dit advies.
Ik werd er door mijn ex vrij heftig van beschuldigd. Als ik een kwartier te laat uit werk kwam dan "had ik al mijn collega's liggen n**ken" er nog meer van die ongein. Uiteindelijk bleek hij juist de vreemdganger. En niet 1 keer..... Wil niet zeggen dat jouw man vreemdgaat, het zou ook uit onzekerheid kunnen komen (dat had ik juist weer na die ervaring met mijn ex).
Ik zou het zeker niet leuk vinden en ook ik vind het ook erg jaloers. Want de moeder van de kinderen zou wel mogen blijven? Misschien kun je met je man praten en kijken waar je hem in tegemoet kunt komen? Maar vreemdgaan met een lading kinderen om jullie heen...???
Nee. Op zich niet. Maar op een of andere manier wordt je partner hier heel erg onzeker van. Ik zou er dus per direct mee stoppen. Heel simpel uit respect voor hem. Dan maar geen koffietjes, maar een lekker kop koffie samen met je man.