Zooo meid ik kan me goed voorstellen hoor!! Het is jullie moment en dat willen jullie zelf delen met de rest. En dat zij het nou een mooie moment vond, boeiend. Het gaat erom dat jullie hebben gezegd om niks door te vertellen. En is het gewoon lullig van je schoonmoeder om daar geen gehoor aan te geven. Dat is ook voor ons een reden om te wachten tot 12 weken. Ik snap alle blijdschap, maar als het misgaat wil je niet de hele wereld dat nog eens gaan vertellen. Je hebt omdat moment verdriet zat! Maar meid probeer ondanks alles, iedereen gewoon te vertellen en geniet daarna lekker samen van jullie zwangerschap!!
Brrrr snap je ook heel goed! Mijn broer kon zijn mond niet houden en heeft het ook doorverteld aan mijn oma, die dus ook geen geheimen kan bewaren! De irritaties komen bij mij ook weer naar boven borrelen als ik jouw verhaal lees haha! Her is gewoon heel frustrerend, want het is heel bijzonder om zoiets te vertellen en dat wordt je dan doodleuk ontnomen! Probeer het los te laten, er is nu niks meer aan te doen...
pffff, dat is helemaal vervelend natuurlijk.. Wat mij het meest frustreert is dat het mijn 'stief'schoonmoeder is die zo idioot doet! Zij is wel de laatste die haar mond open hoort te doen hierover. Mijn moeder houdt zich netjes aan de afspraak en de vader van manlief net zo! :xkomt zij met haar idiote actie! aahhh steeds als ik eraan denk word ik echt GRRRRRR!
Meiden, Het geeft mij in ieder geval rust om het ergens een plek te geven! Bedankt voor alle reacties.
Ik begrijp ook niet dat mensen zulke eikels kunnen zijn hierover! Bij ons heeft het een tijdje geduurd voordat ik zwanger was en ik fantaseerde erover hoe ik het ging vertellen. Met kerst wilde ik het geslacht bekend maken met een cadeau onder de kerstboom. Helaas heeft mijn zus het een paar dagen voor kerst, terwijl ze had gezegd dat ze het voor zich kon houden, aan mijn ouders verteld die mij vervolgens meteen opbelden. Ik was woest. Ik heb mijn zus sindsdien niet meer gesproken en daar heb ik ook nog lang geen zin in. Ik begrijp jou dus heel goed.
Ik herken zoveel in je verhaal en je mag terecht boos zijn. Het is niet aan anderen om iets los te laten. Mijn moeder deed hetzelfde, kon haar mond niet houden. Ik had haar vrij vlug verteld dat ik zwanger was, de dag van de positieve testen zelfs. Had ze verrast met een baby truitje voor oma en slofjes voor opa. Dolgelukkig waren ze. Zet mijn moeder later die avond op Facebook: "Mijn dochter en haar vriend hadden een SUPER verrassing voor ons, we zijn dolgelukkig, dat wordt genieten..." en ja hoor, meteen de reacties: jullie worden opa en oma??? AAAARRRRGHHHHHGG. Ik word weer boos als ik er aan denk. Ik was nog geen 4 weken!
Snap je hier was t schoonmoeder die het aan iedereen Had verteld we hadden duidelijk gezegd dat we dat niet wilde was zo boos' Toen we wisten dat we een meisje krijgen gelijk op Facebook gezet dan kan niemand t door vertellen.
Vervelend maar ja, als je wilt dat het geheim blijft moet je het niet vertellen. Zelf kon je het niet geheim houden dus hoe eerlijk is het dan om anderen te verwijten dat ze geen haar beter zijn? Trouwens: de punt zit rechtsonder op je toetsenbord.
Want? Geen haar beter, lijkt me logisch dat je het blije nieuws wilt delen met mensen die dichtbij je staan.......................................
Even de duivel van de advocaat spelen Je kon het zelf niet voor je houden, je hebt het ook gelijk verteld. "Die drang" hebben je (schoon)ouders ook...
Mijn vader heeft het ook met 6 weken aan iedereen verteld. Die heeft die hele zwangerschap niks geweten, zelfs mn moeder heeft verzwegen dat het een jongetje is. Eigen schuld hoor. Ik zou het liefst ook niet vertellen wanneer het begint omdat die dan zn oudere broer gaat bellen denk ik en mijn familie is nogal van het gelijk naar t zh komen. maar dat komt die toch wel te weten aangezien ik me moeder erbij wil
Ahh wat vervelend zeg!! Ik kan je frustratie ook helemaal begrijpen hoor. Jullie hebben het in vertrouwen verteld en dan mag je ook verwachten dat ze haar mond niet voorbij praat. Wat hierboven staat ben ik het niet mee eens, want het is jullie zwangerschap en dus jullie keuze om het wanneer dan ook aan wie te vertellen. Je schoonmoeder heeft dan maar te accepteren dat ze het nog voor zich moet houden ook al heeft ze die 'drang' , het is tenslotte niet aan haar om te vertellen. Helaas is er nu niets meer in te doen, dus ik zou het onthouden als een wijze les voor de volgende keer.. En verder zullen er wellicht tijdens de rest van de zwangerschap ook nog wel opmerkingen of reacties komen die niet leuk zijn of zoals je had gehoopt, dus kun je het maar beter proberen niet teveel aan te trekken en je juist te focussen op het belangrijkste en het leukste: je bent zwanger!!! jullie krijgen een kindje!!! Voor jezelf is het toch het allerbijzonderste en daar kan niemand iets aan verpesten. Dus blijf daaraan denken Hier btw een schoonmoeder die vrijwel altijd nogal bot en onverschillig uit de hoek kan komen, daar kan ik me ook aan frustreren. Bv: Het is een tweeling! - pff tsjonge.. succes ermee' Het zijn een jongen en meisje! - oh..nou dan kun je ze iig uit elkaar houden Bij echofoto's - ik zie er niets in, het kan net zo goed een hond zijn De woorden "wauw, wat bijzonder of wat leuk" kent zij kennelijk niet. Niet leuk maarja ik probeer me dan te focussen op ons eigen enthousiasme en dat van andere mensen die dat wel uiten Gelukkig is mijn eigen moeder het complete tegenovergestelde! En wat betreft schoonfamilie zeg ik altijd maar: je kunt beter de ideale man hebben, dan de ideale schoonfamilie.. Nou en die heb ik in mijn man zeker gevonden!!
Dat vind ik dan weer niet. Als jij besluit je ouders in vertrouwen te nemen mag je wel verwachten dat zij het voor zich houden, vooral als je daar specifiek om vraagt. Ik vind niet dat een ander jou het recht mag afnemen om het 'aan het grote publiek' bekend te maken, of je het nu zelf aan één, vijf of tien mensen hebt verteld. Zoiets hoort dan niet door een ander op Facebook gezet te worden.
Mijn schoonmoeder kan absoluut geen geheim bewaren. We vertellen haar dingen dan ook pas als ze openbaar morgen worden gemaakt. Ik denk er niet eens over om haar te vertellen of we een jongetje of een meisje krijgen.. Ik kan me voorstellen dat het heel vervelend is.. Het is jouw nieuws en niet het hare.. Ook voor degene die het "te vroeg" weten is het vervelend dan moet je zodra het jou officieel verteld word een toneelstukje opvoeren.. Hadden wij laatst met het nichtje van mijn partner mijn schoonmoeder had mij al verteld dat zij ook zwanger is maar dat ik net moest doen of ik van niks wist..
Precies.. Anders kan je dus nooit meer aan iemand iets in vertrouwen vertellen waar je mee zit o.i.d.. Want ja je hebt het zelf verteld dus is dat een vrijbrief voor diegene om het aan de grote klok te hangen? Lijkt me niet.. Je zegt er niet voor niks bij dat het geheim moet blijven.. Blijkbaar zijn er veel mensen zonder inlevingsvermogen die niet snappen dat ze zo het moment verpesten voor de a.s. moeder en vader..