Ineens ben ik zo bang! Hoe zal het gaan met twee kindjes? Red ik dat wel? Hoe zal het ritme zijn? Kan ik ze allebei even veel liefde en aandacht geven? Kan je er wel van genieten met al die drukte ? Zal onze dochter haar broertje wel leuk vinden? Brrr Zijn deze gevoelens en gedachtes herkenbaar voor iemand en gaat dat weer weg ?
Dat je je zoveel zorgen maakt laat alleen maar zien hoeveel moederliefde je nu al voelt voor beide kindjes! Gaat vast helemaal goed komen wanneer jullie kleine er is. Het zit in je bloed, anders zou je je nu geen zorgen maken Dikke knuffel!
Heel herkenbaar die gedachten! Ik maak me ook zorgen over de kraamtijd, bij de 1e had ik alle tijd van de wereld maar dat zal bij dr 2e heel anders zijn. Zal allemaal vast goedkomen .
Oh wat fijn een lotgenoot! Ik ben ook een flinke poeperd nu! Ik kan alleen maar denken wat als? En dan buiten de zorgen als de kleine er eenmaal is vooral ook de aankomende bevalling!!! Poep echt 7 kleuren.... Ja ik ben als eens bevallen dus ik ken de klappen van de zeep hahaha juist daarom!
Heel herkenbaar.. Ik ben onlangs bevallen van de 2de en de oudste is een maand geleden 1 geworden. Van tevoren had ik allerlei doemscenario's van hele dagen huilende kinderen in m'n hoofd. In de praktijk valt het best mee, ja het is zwaar(der) met 2 kinderen in de zin dat ik (nog) minder tijd heb voor mezelf maar een ritme zit er (vind ik) makkelijker in. Het is goed te combineren en ik voel me nu na de bevalling zekerder dan daarvoor dat het allemaal wel goedkomt. Ik weet niet hoe het straks zal gaan maar nu gaat het goed, oke soms zijn er momenten dat ze beide huilen maar dan kijk ik eerst wat er bij beide aan de hand is, aan de hand daarvan bepaal ik wie er even eerst aan de beurt is. Als ze beiden huilen en er is naar mijn weten niks aan de hand dan pak ik de kleine en ga bij onze oudste zitten terwijl zij speelt. 1 op 1 aandacht is er als 1 van de 2 slaapt en verder is het vooral aandacht delen, en dat zal vast niet precies 50-50 zijn. Over even veel liefde geven maak ik me (nog) niet druk. Ik hou van beide evenveel en doe mijn best om ze allebei gelukkig te maken, onze oudste heeft het er soms een beetje moeilijk mee maar ik merk wel dat ze zelfstandiger is nu haar zusje geboren is. Ze speelt makkelijker zelf en langer. Ik heb vlak voor de bevalling tegen mezelf gezegd dat we het wel zien. Ik wist natuurlijk ook wel dat de eerste periode zwaarder zal zijn, maar dat vond ik bij de eerste ook (omdat het dan allemaal nieuw is). Ik had alleen niet verwacht dat ik zo snel een handigheid overal in zou krijgen met 2 kleintjes. Daarbij weet je ook een beetje wat je kunt verwachten bij een baby en dat vond ik ook schelen. Darmkrampjes, honger, vieze luier.. Ik zie en herken het nu sneller, wat me vaak een hoop tijd (en huilen) scheelt. Het huishouden kan ik ook nog prima bijhouden terwijl er toch weinig tijd voor overblijft maar het ziet er net zoals altijd uit in huis. Ik ben wel minder 'lui' geworden, schuif minder snel dingen naar later of morgen. En ergens klinkt het misschien gek om te zeggen maar ik vind 2 kinderen makkelijker dan 1. Met de oudste hebben we al een ritme wat haar (en ons) bevalt, hier omheen vallen de voedingsmomenten van onze jongste en dat is echt heel fijn. Soms komt het even niet zo handig uit maar dan scheelt het weer dat onze oudste ook een kwartiertje later kan eten. Ik zou zeggen laat het op je afkomen. Hoe het gaat en loopt weet je pas als de kleine er is, dus om je daar nu druk over te maken heeft geen zin want niemand kan je een garantie geven. Dit heeft mij in ieder geval heel veel geholpen, en zowaar is het allemaal goed te doen en voel ik me nu relaxter als toen we onze oudste net hadden. Wat Bizzy heeft had ik ook, ik was heel erg zenuwachtig voor de bevalling omdat de eerste voor mij best zwaar was. Maar de bevalling ging én heel snel én dit was een veel fijnere bevalling als van de eerste. Dat viel me dus ook reuze mee!
Oh heel herkenbaar!! Haha, ben blij dak niet de enige ben Ik ben nu 38,5 week zwanger van onze tweede en af en toe vliegt het me opeens aan! Vooral ook of ik ze beide evenveel aandacht kan geven. Maaar het komt vast wel goed!
Bij de 2e had ik precies hetzelfde. Hoe kun jenou net zoveel van beide houden?!? Net zoveel aandacht, gaat het wel lukken?? Komt allemaal helemaal goed! Nu zwanger van nr 3 en voel me er veel geruster op omdat ik 'de ervaring' heb van dat het met 2 ook goed is gekomen!
Naja wat gek! Sinds vanochtend spookt dit ook door mijn hoofd! Mijn man werkt twee diensten en ben om de week elke avond alleen. Ik dacht hoe moet dat nou, mijn zoontje van 2 heb ik lopen, wanneer doe ik de was, wanneer mijn jongste in bad, wie wanneer eten en wanneer moet ik dan in godsnaam zelf eten. En hoe doe ik dat de andere week in de ochtend met de borstvoeding en mijn zoontje die eten moet en aangekleed en hoe verdeel ik de aandacht... Aan de andere kant wijst het zichzelf natuurlijk wel maar het is ineens natuurlijk een hele andere rolverdeling en een heel ander ritme.
Ja herkenbaar alhoewel ik het nu wel steeds minder heb ik vond het voordat ik zwanger raakte vooral moeilijk om te denken dat onze dochter niet alle aandacht meer zou krijgen maar nu heb ik zoiets het zal allemaal vanzelf gaan en ik ga haar zoveel mogelijk overal bij betrekken ze is nu al een trotse zus en geeft nu al erg veel aandacht aan haar broertje of zusje in mijn buik
heb ze ook idd. de bevalling waar ik eerst zo broodnuchter over dacht is in mijn hoofd een horrorscenario (terwijl de eerste toch wel een 'droombevalling' was) en alle praktische zaken worden 6x over gedubt.. wat als die kleine de oudere wakker maakt, wat als het een huilbaby word, wat als ze elkaar niet mogen, red ik het wel op alle fronten. maarja denk dan soms ook weer: het lukte met de eerste ook veel beter dan ik dacht en uiteindelijk pas je jezelf automatisch aan alles aan en komt het allemaal vast wel goed
Heeeel herkenbaar... Ik moet nog 4 weken ongeveer en krijg het er af en toe benauwd van Zoontje is de laatste weken erg lastig, slaap slecht, luistert voor geen meter.... Denk soms ook echt, en straks heb ik er een baby bij..
Gelukkig is het herkenbaar haha Ik heb er heel veel zin in hoor daar niet van.. En kan ook niet wachten tot het eindelijk begint lijkt wel eeuwen te duren voor me gevoel haha Maar soms schieten die gedachtes dan zo door m'n hoofd en word ik even onzeker ervan
Wel herkenbaar een beetje voordat de 2e er was. Maar alles ging goed. De oudste hield zijn oude ritme en bijvoorbeeld het badderen deed ik 's avonds als de oudste in bed lag. En de liefde verdelen gaat helemaal vanzelf. Nu ik zwanger ben van de 3e ben ik veel geruster en zal de overgang kleiner zijn dan van 1 naar 2 kinderen. De oudste was de eerste tijd wel jaloers op de baby en op de kraam cadeaus. In de kraamweek was het ook echt wel wennen hoor maar daarna was het alsof het altijd al zo was geweest.
Mijn zoon is zelfs al 6 en kan zich prima aankleden, naar de wc ect maar sinds deze week gedraag hij zichzelf ook als baby. Elke ochtend geneuzel met aankleden ( lees 7.45 nog niet aangekleed terwijl we 8.00 weg moeten) Vanmorgen was hij om 5 uur wakker door een nachtmerrie wat natuurlijk prima kan maar zijn allemaal dingen die ik niet herkend. Ik ben zelf enigskind dus weet helemaal niet hoe het is/voelt om een broertje/zusje te krijgen.
J. Slurpt momenteel ook veel energie Vooral omdat alles mama mama mama is Meekijkt zijn we twee keer in de week bij m'n schoonouders zodat ze net even dat extra beetje aandacht krijgt dan en ik wat meer kan relaxen. Maar er zijn ook veel momenten dat ze alleen maar wilt knuffelen en bij me wilt zitten.. Denk wel dat ze het aanvoelen hoor Ondertussen ben ik het helemaal zat en hoop ik dat de kleine gauw komt, ben er klaar mee maar ook klaar voor! Ik laat het gewoon weer allemaal over me heen komen denk dat dat het beste is hihi
Ik snap je zorgen. Maar het komt goed! Ik ben nummer 4 van het gezin en het is allemaal goed gekomen . Tenslotte ontvangt jullie 2e kindje nu ook nog eens liefde van zijn zusje!
Heel herkenbaar hele zwangerschap druk gemaakt ze was ook niet gepland maar nu ze er is ze pasten precies bij ons alsof ze er altijd geweest is.Geef het tijd het komt vanzelf neem het zoals het komt als je jouw kinderen samen ziet straks smelt je er bestaat niks mooiers