Hier soortgelijk. Was alleen niet meteen over, hij heeft gebroken met zijn vriendin omdat zij ook vreemd ging. Voor mij niet de goede reden. Zij zijn weer aan t rommelen.
Yep. S*x met mijn ex. Ik was 18, had het met hem uitgemaakt omdat ik ging studeren en geen zin had in een relatie. (zo serieus was het wat mij betreft ook niet met hem) We kwamen elkaar een half jaar daarna weer tegen, afgesproken bij mij thuis om bij te kletsen. Hij had inmiddels een nieuwe vriendin. Bij mij thuis uren zitten praten toen hij me vroeg: "voel jij het ook?" Ehhhh ja, moeilijk te missen. We hadden een hele wijk van stroom kunnen voorzien, zoveel vonken sloegen er over. Van het één kwam het ander. Hij heeft alles gelijk opgebiecht aan zijn vriendin die me gelijk belde om me de huid vol te schelden. Daarna heb ik hem nooit meer gezien. Hij is met haar getrouwd en heeft nu twee dochters.
Nee, nooit gedaan voor zover ik weet. Maar ik moet zeggen dat ik dat zijn verantwoordelijkheid vind, dus ik vraag er ook niet naar. Als ik weet dat iemand een relatie heeft dan ga ik diegene in elk geval niet lopen versieren.
Dit bespaart me een hoop typewerk. Precies dit dus. (Alleen werkte ik er ipv stage). Inmiddels weet ik dat ik niet de enige was met wie hij dit deed. Of zijn vriendin (inmiddels vrouw) op de hoogte is weet ik niet. Ik vermoed het wel.
Niet dat ik weet. En zou het ook niet willen zijn, ik wil de enige zijn, niet 'eentje voor erbij'. Voelt goedkoop.
Ja, maar ik wist het niet. Ik vond het ook heel erg toen ik het wel wist niet voor mezelf, maar voor haar. (ze hadden al een paar jaar een relatie) Mijn man was ook nog in een relatie toen ik hem leerde kennen. Hij had het wel eens over zijn ex. Hij heeft het opgebiecht (het zat al niet goed, toen ging hij 6 maanden alleen naar het buitenland en ze hadden een 'open relatie') Dat vond ik niet leuk, maar vooral ook voor mezelf, want ik was inmiddels heel erg verliefd. Wij zijn altijd samen gebleven en hij is echt de liefde van mijn leven, dus zo goedkoop voelde het niet. Ik heb wel jaren later (ze woont heel ver weg) mijn excuses aan haar aangeboden (en die zijn geaccepteerd). Ik kan me niet voorstellen dat je bewust voor een getrouwde man zou gaan, zeker niet alleen voor de leuk.
Nee niet dat ik weet. In mijn jongere jaren wel is vreemdgegaan maar nu echt niet meer. Ik weet wel beter nu.
Nee. Ik zou niet de ander willen zijn want ik wil geen relaties stuk maken en ik zou zelf ook niet het scharreltje voor erbij willen zijn. Zowel in dit topic als ook in het andere topic zie ik vaak voorbij komen: de relatie stond al op springen of het was toch al bijna over. Ik vind dat je dan alsnog het fatsoen moet hebben om het te beëindigen.
Precies dit. Wat ik ook een dooddoener vind: 'ik ben de vrouw/vriendin geen verantwoording schuldig want ik ben single'. Vind verantwoordelijkheid juist wel op zijn plaats wanneer je er voor kiest om er de oorzaak van te (willen) zijn een huwelijk en gezin kapot te maken. In mijn ogen ben je net zo schuldig als de vreemdganger. Maar ok, je handen in onschuld wassen is natuurlijk wel heel fijn en makkelijk...totdat er op een dag een vrouw komt die jouw huwelijk naar de knoppen helpt.
Helaas wel, maar ik wist dan ook niet dat hij al jaren een vriendin had... Tot ze me opbelde... Hij had gezegd dat zijn relatie net voorbij was maar dat bleek niet zo te zijn. Het was een vriend van een vriend van mn zus... En ja, na tien jaar neemt hebben we nog (vriendschappelijk) contact ookal blijft hij het wel proberen haha maar dat lukt hem niet! Inmiddels is hij getrouwd en is daar de tweede onderweg, en ook ik heb twee kinderen. Ach het spel blijft spannend natuurlijk, dat wat onbereikbaar is willen mannen altijd hebben. Dikke pech!!
Mijn ervaring is dat mannen die vreemd willen gaan, dat toch wel doen en de grootste onzin ophangen om het ook daadwerkelijk te bewerkstelligen. Ja, ik ben weleens 'de ander' geweest, maar wel compleet gebaseerd op leugens en de waarheid kwam later pas volledig naar buiten. Toen ik eenmaal achter het hele verhaal was, was ik er ook wel gelijk klaar mee. Maar ja, ik vind het niet echt mijn verantwoordelijkheid om een vent aan een leugendetectortest te onderwerpen om erachter te komen of hij al een ander heeft of niet en of zij elkaar eeuwige trouw beloofd hebben. Ik ga uit van wat een ander mij vertelt en als dat een leugen blijkt te zijn, dan weet ik ook gelijk wat voor een vlees ik in de kuip heb. Er zullen vast en zeker vrouwen zijn die bewust een huwelijk kapot maken, maar in de meeste gevallen is het de vreemdganger die een web van leugens creëert. Dus als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, vind ik dat zijn verantwoordelijkheid ja. Ik heb niets te schaften met die andere vrouw, zij heeft mij geen beloftes gedaan.
nee als ik zou weten dat hij een ander had zou dat voor mij zon afknapper zijn, zulke mensen ga ik niet mee om.
Ik vind trouwens dat als je het weet niet echt netjes is om er dan mee door te gaan maar de hoofdverantwoordelijkheid ligt bij degene die al relatie heeft, DIE heeft een belofte aangegaan, de vrouw met wie vreemd word gegaan is totally random (had in principe iedereen kunnen zijn met een gat tussen haar benen)
Ik heb het over vrouwen/mannen die heel goed weten dat de andere in een relatie zit. Hele andere situatie dus dan dat jij schetst. Ben het wel met je eens dat degene die in een relatie zit de meeste verantwoordelijkheid draagt ja, maar in mijn ogen gaat de minnaar(es) die er van op de hoogte is ook niet vrijuit. Het toppunt van onfatsoenlijk, onrespectvol, egoistisch en asociaal gedrag vind ik dat. Om maar niet te spreken over het feit dat ik die mensen zo hypocriet als wat vind want wanneer ze zelf uiteindelijk in een relatie zitten verwachten ze opeens dat het wel allemaal volgens het boekje gaat.