Wij hebben 2 katten. Al ruim 10 jaar. Sinds de komst van onze kinderen zijn ze gestresster geworden. Onze oudste is nu 6 de jongste 3,5 Onze kinderen zijn behoorlijk druk luidruchtig en wild. En de katten reageren hier behoorlijk op. Ze beginnen beiden kaal te worden. We zijn bij de Da geweest van alles geprobeerd maar het is gewoon stress niks helpt! Ze zien er gewoon verwaarloosd uit Sinds een paar maanden poept en plast de ene kat ook naast de kattenbak. Ook van alles geprobeerd maar het word steeds erger. Net kwam ik thuis zit echt de hele woonkamer onder de poep. Het is niet leuk voor ons en niet voor de katten. Mijn moeder zei waarom doe je ze niet weg dit is niet leuk meer maar dat vind ik wel heeeel moeilijk hoor. Ik wil ze niet zomaar weg doen Wat zouden jullie doen in zo'n situatie ? Ik vind het echt heel zielig voor de beestjes dat ze zich zo gestrest voelen maar ik vind het ook heel zielig dat ik ze zou weg doen.
Ik zou andere baasjes zoeken, dit gaat ten koste van de katten. Als onze hond zo zou reageren op de kinderen zou ik hem ook met pij in mijn hart weg doen omdat hij eronder lijdt. Daar wordt niemand gelukkig van als je ze houdt
Ik heb mijn katten ook weggedaan, omdat ze ook helemaal gestrest raakten door mijn actieve dochtertje. In het begin vond ik het erg moeilijk maar nu ze bij mijn schoonzus zijn (geen kinderen, alleenstaand) bloeien ze helemaal open. Ze genieten van haar tuin, van de rust en ze zien er ook stukken beter uit.
Ik zou ook andere baasjes zoeken. Vooral als je alles al hebt geprobeerd. Natuurlijk is het hartstikke pijnlijk en moeilijk, maar ik denk dat het voor hun het beste is! Er zijn heel veel kattenfora waar je een advertentie op kunt zetten.
Als je alles hebt geprobeerd zou ik andere baasjes zoeken zonder kinderen. Hier hadden we een jaloerse kat toen onze dochter kwam, hij kon zijn plek totaal niet vinden. Heb er ook heel erg veel werk mee gehad. Gelukkig is er sinds een half jaar een ommekeer. Ik laat haar nu de kat eten geven en de kat vaak knuffelen. Ze snapt nu ook dat ze de kat met rust met laten als hij eet of ergens lekker ligt te slapen. Als deze ommekeer niet was gekomen had ik ook een andere baas gezocht. Hij was hier simpelweg ongelukkig. En ik vond dat na 2,5 jaar intensief proberen de koek op was en hij anders verdiende. Maar gelukkig kwam toen de ommekeer. Hij en mijn dochter zijn nu bijna dol op elkaar. Hij gaat ook steeds vaker bij haar liggen. Hij ligt het liefst op haar bed, dat wilde ik heel lang niet hebben. Maar ik heb me er maar overheen gezet en een kleedje op haar bed gelegd. Ik vind poepen en plassen in huis echt vreselijk. Die van ons sproeide echt overal. Zeer frustrerend voor baas en voor kat. Gelukkig is dat over.. pfff Ik hoop alleen niet dat het weer overnieuw begint als de baby straks wordt geboren..
Kun je niet een plekje voor ze creeëren waar de kinderen niet kunnen komen, zodat ze zich daar echt even kunnen terugtrekken? Eventueel een feliway verdamper in huis wil ook wel eens werken, of het calm dieet van Royal Canin. Allemaal stressverlagend.
Lastig, maar ik zou op zo een moment met veel pijn in mijn hart een ander baasje voor de katten zoeken. Als ze zo gestresst en zoals je zelf zegt er verwaarloosd uit gaan zien is dat misschien het beste. Als zal de keuze hiervoor absoluut niet makkelijk zijn.
Ze kunnen naar buiten als ze willen maar het zijn beslist geen buitenkatten. Ze gaan zo nu en dan maar ook heel snel weer binnen. Op zolder komen ze ook daar slapen ze. De kinderen komen daar niet. Maar alles word er onder gepoept en geplast. We hebben andere soorten voeding geprobeerd maar ze mogen niet alles want de ene zit met niergruis. Die kan niet overal tegen. We hebben van alle soorten grint gebruikt het helpt allemaal niet. Pillen tegen de stress is een heel gedonder geeft vooraf ook veel stress omdat we het in de bekjes moeten doen want anders krijgen ze het niet binnen. Kortom ik weet niet wat we nog kunnen doen.
Jeetje wat naar voor jullie!! Ik kan me voorstellen dat je inmiddels niet meer weet wat je er mee moet doen! Misschien is het dan toch beter om een ander huisje te zoeken? Snap dat je dat niet wilt, maar dit is voor jullie echt cht niet tof en voor de katten al helemaal niet!! Ik heb een kat, en ben echt dol op hem, maar wij waren verhuisd en onze dochter werd geboren en dat arme beest werd met de dag ongelukkiger, ik werd er zo verdrietig van! Nou was het een binnenkat en bij ons bleek het de oplossing te zijn om hem naar buiten te laten, sindsdien is hij weer blij. Als dat niet was gebeurd en we hadden alles geprobeerd, had ik echt voor zijn geluk gekozen en een ander huisje gezocht!
Heb je wel eens Zylkène geprobeerd? Mijn katten wilden dat maar al te graag eten (met capsule en al) en anders kan je de capsules opendraaien en het poeder over het eten sprenkelen. En mijn kat (ook een stresskip) werd erg echt heeeeeeeeeel mellow van. Zit er bijna aan te denken om het preventief te gaan gebruiken voor de komst van de baby.
Met tranen in mijn ogen lees ik je verhaal.. Hier ongeveer hetzelfde verhaal alleen leek het hier te maken met de komst van een pup en verhuizen. Hier ook plassen naast de kattenbak. Veelvuldig naar de dierenarts. Urine laten controleren etc etc. Uiteindelijk 1 van de twee aan de soort van anti-depressivia maar niets hielp. Ook tegen mijn eigen principes naar buiten laten gaan, maar daar waren ze ook te bang voor. Nu moet ik zeggen dat het asiel katten waren die w.s. door hun vorige baas mishandeld waren. altijd bang en schrikachtig. Wij kregen er ruzie door, want ik ging snel opruimen als ik thuis was en zei niets tegen mijn man omdat ik wist dat hij er ondertussen klaar mee was.. Ze hadden hier een " eigen" kamer waar ze zich terug konden trekken als ze wilden.. Maar helaas.. uiteindelijk ook besloten ze in hun geval terug naar het asiel te brengen ( dat moet als ze daar ook vandaan komen moet je ze terug brengen ) Dat is ondertussen 10 jaar geleden denk ik. En nog steeds doet het me pijn als ik er aan terug denk, want het waren mijn schatjes mijn alles... maar ze waren hier niet gelukkig hoorde denk ik het beste op een boerderij waar ze alle ruimte hadden. En bovendien kregen mijn man ik er gedoe van dat had ik er niet voor over.. maar phoe wat vond ik het moeilijk.. Sterkte
Een van mijn katten gingen ivm verhuizing door het lint, plassen in de woonkamer terwijl ik ernaast zat etc. Ik heb toen Holly druppels gegeven, deze werken rustgevend voor mens en dier. Duurde wel een week voordat er verbetering in zat. Ook van Felispray heb ik goeds gehoord. Maak je de plekken goed schoon, waarmee? Ik heb van de dierenarts urine-off gekregen, een middel dat echt alles schoon maakt en een soort anti-plas effect heeft. Wat bij de kinderen misschien helpt: Katje spelen. Jij bent je kind, kind is de kat. En dan doe je alles wat zij ook doen. Of zoals eerder gezegd, zelf verantwoording laten nemen, voer geven, kattenbak schoon maken... Dan leren ze dat katten ook respect verdienen.
Mijn kater van 14 jaar deed dit ook ineens uiteindelijk gesproken met een katten gedragsdeskundige en die kwam erachter dat mijn ouwe man last heeft van Artrose en die krijgt nu elke dag natvoer met novacam of metacam erin en sindsdien totaal geen ongelukjes meer!