Hee dames Ik ben er maandag (na n aantal verdachte dingen) achter gekomen dat mijn vriend via whatsapp intieme whatsappgesprekken en telefoongesprekken had met een collega van hem. En dat terwijl we kinderen hebben van 1.5 en net 3 maanden. Alles leek zo goed te gaan tussen ons.. Het heeft me kapot gemaakt. Hij had nu vakantie maar achteraf gezien verzon hij steeds smoesjes om haar te kunnen bellen. Hij zegt dat zij verliefd was op hem en dat hij het meerdere keren wilde stoppen maar dat zij hem dan smeekte om dat niet te doen. Gewoon zwak dus. Hij zegt ook dat t bij die gesprekken is gebleven, zij wilde afspreken maar hij niet. Zij heeft schijnbaar n vriend en n kind van net 1jaar Zondag avond toen hij per ongeluk n verdachte foto in z'n tel liet zien loog hij er nog over. Heb toen gezegd dat t einde verhaal is als hij me iets flikt. En maandag heb ik dus in n onoplettend moment in zijn tel gekeken (nog nooooooit eerder gedaan) Hij heeft nu hele erge spijt. Ziet nu in wat hij had en wat ik allemaal voor hem doe. Hij wil er alles aan doen om het te redden En ik blijf maar twijfelen en huilen Ik had het nooit verwacht.. Wat moet ik hier nu mee.. M'n vertrouwen is gewoon helemaal weg. Eerder geloofde ik alles en kon hij me alles wijsmaken en nu ga ik overal wat achter zoeken
Ohhhh wat erg voor je. Kan me voorstellen dat je vreselijk wantrouwend wordt. Dat lijkt mij het moeilijkste, dat je nooit meer het gevoel hebt diegene te kunnen vertrouwen... Ik zou willen dat ik je kon vertellen wat te doen, maar dat kan ik als buitenstaander natuurlijk niet bepalen. Zou wel erover praten, ook dat je vertrouwen vreselijk geschaad is en je dus noet weet wat te geloven. Daarna zul je moeten kijken of je er samen uit komt. Wat bezielde hem hè... Dikke knuff...
Ow wat erg! Of je door moet gaan met je relatie kan alleen jij beslissen. Als jij hem niet meer kan vertrouwen dan denk ik dat het ophoudt. Vertrouwen is toch de basis van een relatie. Maar verwacht je dat het vertrouwen weer terug kan komen (met veel gesprekken enz) dan kun je het een kans (proberen) te geven. Als er verder echt niks gebeurd is behalve berichtjes, dan zou ik het misschien nog wel een kans geven. Maar dat is voor iedereen anders! En in dit geval misschien ook wel anders omdat het een collega is die hij nog moet blijven zien. Het is niet een persoon die hij uit zijn leven kan bannen. Hoewel ik ook vind dat dit niet de oplossing is. Je vriend moet, zoals hij het verteld, ook gewoon sterker in zijn schoenen staan en er niet in mee gaan als hij zelf echt geen interesse heeft (zoals hij zegt, hoewel ik daar dan aan zou twijfelen gezien hij zelf naar haar belt enz). In iedereen geval is een heel goed gesprek met elkaar de eerste stap. Dan kan jij vertellen wat het met jou doet, hij waarom hij dit gedaan heeft. Sterkte!
Och jee vrouwke toch! Dat is heel heftig. Ik heb het meegemaakt met mijn ex en ik ben toen bij hem gebleven. Maar het echte vertrouwen zoals voorheen is nooit meer helemaal terug gekomen. Bij mijn ex ging het voor zover ik wist ook alleen om berichtjes. Maar dat is al niet leuk! Zulke intieme "leuke" berichtjes hoor je niet met iemand anders te delen. Ik heb mijn ex toen een ultimatum gegeven. Of hij stopte er mee of ik stopte met ons. Vreselijk voor je! Als ik dit zo lees moet ik ineens weer terugdenken aan die vervelende tijd. Ik vind het heel erg voor je!! Heel veel sterkte!
Mijn man heeft in juni twee jaar geleden ,voor ze werk ergens anders gezeten en overnacht.daar was ook een kroeg bij en ze hebben toen foto's lopen maken van twee meiden en via whats app heeft ie ze doorgestuurd naar een van die meiden...toen ie thuis was keek ik de foto s van die boten(doe altijd zijn luxe yachten) kwam ik die dus tegen ,meneer dacht dat ie alles verwijderd had ....ik vertrouw m nu nog steeds niet helemaal...qook omdat ie er in eerste instantie over loog dat ie niet wist hoe ze erop kwamen... Erover blijven praten ook al wil ie dat messchien niet,,wens je veel sterkte,wij zijn nog wel bij elkaar ondanks dat ik er nog moeite mee heb
Poeh dat is wel heel erg lastig Jullie hebben natuurlijk wel 2 kindjes dus het is de moeite om voor te vechten denk ik zo? Maar dat moet je zelf ook wel willen. Logisch dat je nu het vertrouwen helemaal kwijt bent maar als je nog genoeg van hem houdt dan zou ik hem wel nog een kans geven mits het echt bij die berichtjes gebleven is. Het frustrerende is dat hij wel samenwerkt met die vrouw en haar dus elke dag ziet, zou daar persoonlijk zelf niet goed tegen kunnen en erg onzeker van worden. Ook het feit dat hij zondagavond wel nog glashard tegen je loog vind ik gewoon niet kunnen. Het is dat je er zelf achter bent gekomen en logisch heeft hij spijt, hij ziet ook in dat hij jou en de kinderen kwijt kan raken. Als hij echt niks van zijn collega wilde dan was hij echt wel harder tegen haar geweest en had wel gezorgd dat het gestopt was in mijn ogen. Zij kan wel smeken maar als hij echt niks wilde dan had hij dat rechtuit gezegd en gewoon geëist dat ze stopte met hem 'lastig' te vallen. Ik hoop dat hij echt alles ervoor wilt doen want dan denk ik dat hij eerst maar eens moet kijken of er een mogelijkheid is op zijn werk dat hij niet meer met haar samenwerkt. Ook zou ik persoonlijk die collega willen zien en rechtuit aan willen spreken en zeggen dat het klaar moet zijn! Ik hoop dat jullie eruit kunnen komen maar denk dat jij het eerst eventjes allemaal moet laten bezinken en goed nadenken wat je graag wilt en laat je vriend / man maar eens goed door het stof kruipen!
Heftig hier ook meegemaakt met ml ging niet om whatsapp maar om chatten. Ik denk eerlijk gezegd dat hij toen wel x met iemand heeft afgesproken al omtkent hij dit. Nu 1,5 jaar later gaat het beter heb hem vergeven. Enigste vertrouwen is nog niet 100% terug en denk ook niet dat dat helemaal terug komt en ik controleer mo ze tel nu wel regelmatig! Weet dus ook 100% zeker dat hij trouw is geweest daarna Ik zou proberen er uit te komen zeker voor de kinderen. Sterkte!
Wat erg voor je. Je twijfels nu duidelijk wat je moet doen. Dan moet je dus even niks drastisch doen. Blijf bij elkaar en praat, praat en praat. De tijd zal het leren of je hem nog kunt vertrouwen.
Hey meis wat verschrikkelijk voor je! Vorig jaar was ik (dacht ik) beste vriendinnen met mijn man zijn ex vriendin, dat was al 12 jaar over. Het liep even heel slecht tussen mijn man en mij en zij heeft achteraf lopen stoken. Ik kwam er ineens achter dat ze op mijn werkdag bij hem was geweest doordat ze er met die grote whatsapp storing over zaten te praten op fb en ik ingelogd was bij mijn vriendin op zijn fb. Hij had gezegd dat hij thuis had opgeruimd en op de playstation had gespeeld toen zoontje op bed lag. In dat gesprek zei hij dat hij er al de hele dag aan moest denken en zij ook en dat het zo fijn en goed voelde.... ik ben uiteraard als een idioot naar huis gereden en heb hem ermee geconfronteerd en haar later ook. Ze waren pislink dat ik was ingelogd en ze hadden gemediteerd. Tot op de dag van vandaag geloof ik het nog steeds niet, maar we zijn nog wel bij elkaar. Het blinde vertrouwen wat ik had in mijn oh zo trouwe man is helemaal weg, ik twijfel nog steeds vaak over manieren hoe ik er toch achter zou kunnen komen. Ik geloof niet dat er nog iets speelt, het contact is twee dagen erna verbroken, maar ik blijf op mijn hoede. Ik denk dat het echt aan jezelf ligt of je verder wilt. Niemand kan dat voor je beslissen, maar bij mij gaf ons zoontje toch wel de doorslag.
Poehhh wat heftig! Sterkte! Kan je alleen maar wijsheid gunnen voor deze beslissing. Maar de juiste voor je zelf en de kindjes... Nog maals sterkte
Ik herken het! Mijn zoontje was 1, en zwanger na van de tweede.. Ook merkte ik het aan hem, panisch met telefoon, later thuis. Nieuwe kleertjes, romantische muziek luisteren. Ook een collega en via whattsapp begonnen. Ook hij zei alleen contact over app blablablabla Maar na een paar weken toch verteld dat hij ook vreemd was gegaan Ik ben er mee gestopt. Heel moeilijk vooral in je kraamtijd en alle ellende die er bij horen Koophuisje enz. Ben bij me moeder gaan wonen, kreeg na een jaartje urgentie En woon nu lekker samen met me kids. Ik gelukkig hij ongelukkig Maar ik denk dat jou man ook vreemd is gegaan, + dat hij met haar werkt waardoor ze elkaar blijven zien. 1 Appje en het begint weer van voor af aan Zo denk ik erover, het is hard maar waar rook is is vuur
Of je door wil gaan met de relatie is natuurlijk aan jou. Kan je hem weer gaan vertrouwen? Je zou samen in therapie kunnen gaan om elkaar beter te kunnen begrijpen en wellicht elkaars behoeftes kenbaar te maken. Ik denk niet dat het vanzelfsprekend is dat hij ook echt is vreemdgegaan als in zoenen/sex. Soms is de spanning van het stiekem whatsappen al behoefte stillend.
Ik denk niet dat ik verder zou kunnen gaan. Vertrouwen staat bij mij heel hoog in het vaandel en dit is wel het hoogste verraad wat je kan overkomen. Wij hebben altijd heel duidelijk naar elkaar gezegd; wij kiezen ervoor om samen te leven, maar wij kunnen ook goed zonder elkaar leven. Het feit dat je kiest, betekent dan ook dat je elkaar vertrouwd en alles kan gezegd worden. Ookal zijn er 2 kinderen in het spel.
Het is heftig en verre van leuk, zeker nu met een kleintje. Ik persoonlijk zou het proberen en idd relatietherapie. En hij moet toch echt wel zn goodwill tonen om haar compleet te blokkeren op telefoon etc. Op het werk zal lastig worden. Werkt hij echt samen met haar? Is daar misschien iets te veranderen, bijv switchen met een collega? Sterkte TS!
Praten praten en nog eens praten. Hier ook in oktober erachter gekomen dat manlief leuk zat te chatten met andere vrouwen, hij heeft me zoo gekwetst en mn vertrouwen zo vreselijk geschaad, maar toch zijn we nog bij elkaar. Hij weet nu dat hij fout zat, heeft er nooit over gelogen en al mijn vragen eerlijk beantwoord (dit was voor mij een eis dat hij al mijn vragen open en eerlijk zou beantwoorden) Hij heeft spijt betuigd, is door het stof gegaan en ik mag te alle tijde in zijn telefoon kijken. Het vertrouwen begint nu weer een beetje terug te groeien, stukje bij beetje, ik weet niet of het word als voorheen, maar ik weet wel dat ik van hem houd en dat ik wil vechten voor wat wij hebben. Ik heb wel heel duidelijk gemaakt dat ie me zoiets maar 1 keer flikt. Heel heel veel praten en niet verwijten maar vooral bij je eigen gevoel blijven. We praten er nog wel eens over en dat vind hij ook niet erg, hij wist dat ie fout was, maar heeft me nooit zo willen kwetsen. En wil er ook alles aan doen om 'ons' te behouden. Ik heb voor mezelf besloten dat ik wil vechten voor ons en voor ons gezin. Het is niet makkelijk en ben nog erg wantrouwend en gelukkig begrijpt hij dat en wil hij alles doen om het vertrouwen terug te winnen. Ik kan niet voor jou beslissen wat je moet doen, volg je intuïtie, kan je hem ooit weer genoeg vertrouwen en wil je dit ook. En hoe staat hij daarin, hoe ziet hij dat voor zich?
Ik vind het te simpel als iemand nu roept: ik denk dat hij ook vreemd is gegaan. Dat kan natuurlijk helemaal niemand hier weten en persoonlijk vind ik dat echt zout in de wonden gooien. Onzinnig! Ik snap je verdriet en je wantrouwen maar probeer voor nu even geen beslissingen te nemen die je leven gaan bepalen. Misschien even een paar dagen tijd voor jezelf nemen om alles op een rijtje te zetten. Een gezinssituatie opgeven is niet niks en daar moet goed over nagedacht worden. In eerste instantie zou ik denken, laat mij de gesprekken maar lezen. Ik wil zien dat je het echt wilde stoppen! Maar, hoe moeilijk ook, ik denk dat je er verstandig aan doet om dit een plekje te geven in plaats van het leed te vergroten. Als je voor de rest een super man hebt zou ik de goede punten ook meenemen in mijn moment van rust.
Ach meid toch wat ontzettend verdrietig voor je. Allereerst een hele dikke knuffel voor je. Het is nog maar zo kort geleden dat je er achter kwam, dus huilen en twijfelen is heel normaal. Neem de tijd voor jezelf om goed op een rijtje te zetten wat jij wil en ga dan met je man om de tafel zitten. Mocht je door willen met de relatie, dan is het allerbelangrijkste dat jullie met elkaar praten en blijven praten. Laat hem weten wat het met je doet en laat hem vertellen waarom hij de behoefte voelde. Hopelijk komen jullie dan weer dichter bij elkaar en kan het vertrouwen stapje voor stapje groeien. Veel sterkte gewenst.
Poeh meis wat een situatie, wij kunnen alleen vertellen wat wij zelf zouden doen... Maar wij zijn jou niet... Ik vind het heel erg wat je man gedaan heeft, ook al zijn het 'maar' gesprekken ik vind dat veel te ver gaan! Mijn wereld zou instorten, de relatie tussen mij en mijn man is compleet gebaseerd op vertrouwen (mede omdat zijn ex een aantal keer vreemd is gegaan...) als dat weg zou zijn... Ik zou hem nooit meer kunnen vertrouwen, overal iets achter zoeken, ontzettend onzeker worden... Of je daar gelukkig van wordt... Maar nogmaals weet niet wat het precies met jou doet... Voor de kinderen verschrikkelijk, maar voor mij zou het denk ik (kan het nooit weten natuurlijk) einde oefening zijn... Sowieso als je door wilt gaan, dan lijkt het mij in ieder geval verstandig dat hij uitkijkt naar een andere baan (weet niet in wat voor sector hij werkt en hoe het is met jullie situatie/koophuis etc... En weet dat het moeilijk is in deze tijd...) voor mij zou dat mocht ik het willen proberen een voorwaarde zijn... Zo moeilijk meid heel veel sterkte met je beslissing!
Dankjewel allemaal. Ik reageer straks iets uitgebreider. Het is wel n collega maar hij werkt zelf op opdrachtbasis. En zij ook volgens hem. Hij zegt nu ook dat ze over n week daar weg is. Maar dat geloof ik dus ook niet meer. Het is zo pijnlijk. Iedere keer dringt het weer door. Hij weet niet waarom hij het heeft gedaan. Hij vond de aandacht leuk maar wilde opzich niks van haar. Anders had hij al lang kunnen afspreken want dat wilde zij wel.